www.ziyouz.com kutubxonasi
240
Ғуборларга ёғар эди қор...
Чироқ ёнди деразаларда,
Эшитилди ғаройиб куйлар.
Поезд каби аллақайларга
Қатор бўлиб жўнади уйлар.
Кетар эди суюмли ёри —
Қарашида мунглиг истиғфор.
Майдаланиб, негадир қариб,
Уйнамасдан ёғар эди қор.
Деразадан силкитмасди қул,
Йиғламасди фарзанди ошкор.
Кетгунича оппоқ эди йул,
Ҳамма йулга еғар эди қор.
Кетар зди онаизори —
Манглайнни муштлаб устивор.
Туманларнинг бағрини ериб,
Туманларга егар эди қор.
«
Хайр» дейди дўсти ҳамкори —
Сабру тоқат қолмоги душвор.
Ҳавонинг тош бағрини ёриб,
Дўстликка ҳам еғар эди қор.
Чонди уйлар ортидан одам,
Улгурмади — талпииди бекор.
Теваракда оқ эди олам,
Тсваракда егар эди қор.
Одам қолди — кўзида ёши,
Ўз-узидан кулди тслбавор.
Оқарарди одамнинг боши —
Бошларига етар эди қор.
9
* * *
Туну куннинг ўртасида қуёш ҳам озодмас,
Вақтнинг сели ўртасида чунг тош ҳам озодмас,
Ёшларингни тўхтатгин, деб илтижо нечун?
Ғаму шодлик ўртасида куз ёш ҳам озодмас.
Усмон Азим. Сайланма
www.ziyouz.com kutubxonasi
241
БАҲОРГИ БОҒ
1
* * *
О!.. Оламдан тукилди гуноҳ!
Оралаган боғларга санми —
Гуллайсанми шунақа, Оллоҳ,
Оллоҳ, шундай кўкарасанми\
Ёмғирларинг бир дунё хитоб!
Олам қайта яралди — янги!
Менинг қайси «оҳ»имга жавоб —
Йиғлайсанми шунақа, тангрим?
Сен — сахийсан, меҳрдир боринг...
Гуллашингу йиғлашинг — ошкор...
Мен — бир тўзғин майсангман, тангрим,
Мен — бир қатра ёшингман, жаббор.
2
* * *
Зирқиради илдизим — тупроқ
Заррасини аранг кўтардим.
Ҳали қорлар бўлмасдан адоқ,
Сабрим етмай, тангрим, кўкардим.
Турфа кўкат ердан қалқиди,
Теварагим тўлди зиёга.
Мен ҳам битта гиёҳ талқини —
Қариндошман ҳамма гиёҳга.
Бепарводир баҳор гуллари:
Хуш лаҳзага ташлаб ихтиёр,
Ёмғирларга тутиб қўлларин —
Очилишди мендай бахтиёр.
Бахтли бўлдим меҳрингдан мен ҳам,
Чақмоқларда ёришди юзим —
Теракларда эрксевар кўклам
Ўрмаларкан кўкларга узун.
Боғларингда тураркан тўлиб,
Бошларимга урилди туман.
Англадим, бу — туманмас, булут,
Англадимки мен ҳам, тоғлардан.
Эриб битди қишнинг мунглари —
Маҳв бўлдингми сен ҳам охир, марг?
Усмон Азим. Сайланма
www.ziyouz.com kutubxonasi
242
Навдаларнинг сўлу ўнглари —
Куртаклари сачраб очди барг.
Ер юмшади она бағридай,
Сочил, Ҳаёт!— давронинг келди.
О, баҳор ҳам олқиш — тангридан —
Кўкаргувчи замонинг келди.
Телбалик қил, барқ ур, яшиллан,
Гулла!— нуру бўйга қоришиб.
Асабларим, қара, яшиндан —
Жисму жоним борар ёришиб.
Кўкка боқдим — кўзим йўлиқди —
Ўтмоқдадир турна галаси.
3
* * *
Еру кўкни кўмдинг зиёга —
Меҳру шафқат кўргаздинг, жаббор.
Ўсаётган ҳар бир гаёҳда
Бандаларга талпинишинг бор.
Мана, менинг чарчоқ бошимга
Телба-телба ёмғиринг қуйди.
Бир уйғониш туйдим лошимда —
Меҳри қаттиқ кўк мени суйди.
Олов отиб кетди кўзимга
Умри қисқа, жунунвор яшин —
Мен кўнглимни кўрдим ўзимда —
Руҳим тортди ногоҳ ям-яшил.
Хаёлимнинг адирларида
Бағрини қон этди қизғалдоқ.
Менинг ғамгин сатрларимда
Қанот қоқди бир қушча сайроқ.
Йўқ, ачинмай қўйдим қадримга —
Мен йўқдирман! Мен — сенинг ноланг!
Жаббор! Бир қуш йиғлар сатримда —
У менингми, ё сенинг ноланг?..
Тизилишди — ўпкам тўлиқди,
"
Қур-ей"...— оқди кўзим жоласи.
Келин тонглар салқинларида,
Шабнамларда почаларим ҳўл,
Кезарканман чорбоғларингда —
Тангрим, сездим, ҳали қалбим мўл...
Зирқиради илдизим — тупроқ
Заррасини озод кўтардим.
Бир кўргани рўйингни бу чоқ
Мен кўкардим, тангрим, кўкардим...
Усмон Азим. Сайланма
www.ziyouz.com kutubxonasi
243
4
* * *
Энди менга эмас муносиб
Юрагимни ошкора ёқмоқ.
Ярашади — ақлдан озиб
Кўкрагимга бекинган чақмоқ;
Ё томоша этмоқ — қувониб —
Дилда учган капалакларни;
Ҳам изламоқ ногоҳ уйғониб —
Тушимдаги камалакларни;
Ёки бизни нурга ундаган
Ҳақ айтган чоғ ҳақиқат сўзин —
Бошни шартта қўймоқ кундага
Биродарлар учун ҳам ўзим;
Нафрат отин йўлда қантармоқ —
Адашганга меҳр нурин сочиб
Ва юракни танга қайтармоқ
Ҳужайралар зеҳрини очиб...
Эй, ўзини менга бахш этган
Умр! Тавба кўксимда урён.
Шамолимда соврилиб кетган
Кунларингни қайтарай қачон?
Юлдузларни борар оқизиб,
Бошим узра йўловчи дунё...
Ўтмоқ нега, ахир, гард бўлиб,
Мен, ахир, дард бўлмоқчиман, о!
Хабар бергин, кўнглим, фалакка -
Мен янгича яшай бошладим:
Ёқамгамас, қара, юракка
Сизиб тушар аччиқ ёшларим.
5
* * *
Майли, осмон бошимда хира,
Баҳоримда чилланинг қиши —
Менга муҳим чалкашлик ичра
Уз-узимни англамоқ иши.
Шафқатнинг кенг чорбоғларида
Бар дарахтдай гуллади меҳрим.
Нафратнинг чарс қийноқларидан
Қутилмоқда юракнинг сеҳри.
Руҳнинг сокин гирдибодида
Усмон Азим. Сайланма
www.ziyouz.com kutubxonasi
244
Учар экан таннинг куллари,
Истайманки, дилнинг додига
Садо берсин ҳаёт гуллари.
Мен кўнглимни гул каби уздим!
Тангрим, юбор гулга зор касни...
Тангрим, қандай уйинни буздим -
Ҳеч кимга гул керак эмасми?
6
* * *
Товушини йўқотган эмас,
Юрак ҳамон девона ҳофиз.
Фақат унинг ёнида бссас
Пайдо бўлди доно Кайковус.
Ҳамон тунлар тўлғайди наво,
Қовурғалар — чанқовуз — танда.
Фақат ошиқ дилда уйгонди
Тазарруга бош эккан банда.
Шафқат танни забт этди-олди,
Чоҳдан чиқди ҳамма сўзларим.
Менинг жисмим тамом йўқолди —
Ўткирлашди фақат кўзларим.
Юрак энди авжларни қўйиб,
Паст пардада куйлар шикаста —
Жону жисмим кетару куйиб,
Ёшларимни артаман аста.
Қалбдан тошдай оғир кўчган шеър
Ҳаётдами, ўлимда кўпроқ?
Англамайман, залворлими Ер,
Ё кафтдаги бир ҳовуч тупроқ?
Ушбу шеърни битаркан, армон
Юрагимга такрор буюрди:
—
Бемалол уч — узоқдир осмон,
Ер қаттиқдир — бемалол юргин.
7
* * *
Агар дардга тўлсанг, дўстни излама,
Энди сўзлар кетди — сўзни излама,
Шафқат келтиргувчи рўзни излама —
Дардингни телбавор шамолга яшир.
Усмон Азим. Сайланма
www.ziyouz.com kutubxonasi
245
Мақомсан — дилни шўх баёт тушунмас,
Сен — сайдсан, "оҳ"ингни сайёд тушунмас,
Ҳасратни гуллаган ҳаёт. тушунмас —
Кўз ёшинг таъбирин саволга яшир.
Дунё, чайқалмоқда — оғиб турибди,
Дунёга шайтонлар ёқиб турибди,
Қара, ҳақ фалакдан боқиб турибди —
Ростни илдиздаги камолга яшир.
Ҳамдард бўлмоқликка беморлар топгин,
Ватаннинг кўйида зор-зорлар топгин,
Йиқмоққа дарахтмас, деворлар топгин —
Эрк сўзин қафасда беҳолга яшир.
Бу гўзал боғ ичра баҳор денгизи,
Мавжлари — ям-яшил, уфқи — қирмизи,
Баҳор — пайғамбардир, сен ҳам — Термизий —
Бир ҳадис топсанг гар ниҳолга яшир.
Баҳор юрагингга бир ширин сасдир,
Ўзлигин сезмайди — бу дунё мастдир,
Мастлик ҳам бешафқат ҳаётдан баҳсдир —
Ҳаётнинг маъносин заволга яшир.
8
* * *
Оҳ, аён, дарахтлар яшолмас якка —
Гуллаб-очилишган боғларда — тўп-тўп...
О, тангрим, кезаман мен ёлғизликда,
Гуноҳларим кўпдир, гуноҳларим кўп.
Тўп-тўп яшамоқда — сокин камолдир,
Ёлғиз яшамоқда — бепоён тўзим.
Ҳамма дарахтларга битта шамолдир,
Ҳамма шамолларга битта мен ўзим.
ЁЗГИ БОҒ
1
* * *
Салқин узоқ.
Усмон Азим. Сайланма
www.ziyouz.com kutubxonasi
246
Йўл оташ.
Узун...
Забт айлаган оташ ҳавони.
То боқҳача оловли тузум,
То боққача йўллар саҳроли.
О, илонлар ўрмалаган қум,
Саксовуллар букчайган бархан...
Лорсиллаган қуёш бус-бутун,
Ёнғин отар ёнган фалакдан.
Мен йиқилдим юлғинзорларга,
Кулча бўлди кўксимда илон.
Хаёлида боғи борларга
Фақат сабру тоқатми имон?
Танглайимга ёпишган тилим —
Сўз айтолмас — оғзимда қотди.
Аммо боғнинг орзуси дилим
Тубида бир сабо уйғотди.
О, кўксимга тўкилди шабнам,
Қалбда майса сасини сездим.
Гўё жаннат боғингда бу дам
Ҳурлик ичра мастона кездим.
Фаришталар айлади парвоз,
Атрофимдан саҳролар фориғ.
Ёз! Боғини йироқ тутган ёз!—
Саробини тутмади дариғ...
2
* * *
Боғларингнинг деворларн мўл,
Бўйим етмас — девори баланд.
Берк эшикка тақалади йўл —
Ичкари банд — шамол билан банд.
Шохларини дсвордан отди,
Мени ҳатто аяди дарахт.
Аммо йўлга деворинг қотди —
Ичкари банд — салқин билан банд.
Анҳорларим маним қуриди,
Саратонда ёниб кетди бахт.
Ташқарида фақат ғурурим —
Ичкари банд — гуллар билан банд.
Боғларингнинг бўлдим гадоси!
Кулгиларнинг жаранги бебахт,
Усмон Азим. Сайланма
www.ziyouz.com kutubxonasi
247
Унутилган ишқнинг садоси...
Ичкари банд — кулгу билан банд.
Деворлардан ўтади учиб
Капалаклар — қандай толеманд...
Сени бутун боғ билан қучиб
Ичкари банд — мастлик билан банд.
Дарахтларнинг шовуллашлари
Бўғинимни этади банд-банд...
Хаёлимнинг яшил мавжлари —
Ичкари банд — бир сен билан банд.
Ёз! Ижозат сўра Тангридан,
Бир кечага қолайин бутун...
Дил оқмоқда... Бу боғ бағридан
Ариқ бўлиб ўтаман бу тун.
3
* * *
Ариқ бўлдим ёз боғларида,
Танда ювдим қиёқларини.
Ёз ўлтирди қирғоқларимга —
Осилтириб оёқларини.
Ҳаловатлар уфуриб, сипо
Оқдим — қучиб гуллар бўйини.
Вужудимни тулготди ногоҳ
Эрка ёзнинг олма уйини.
Барглар аро тирик тангалар
Сочди қуёш — сочди бежаранг.
Менда оқди қандай олмалар! —
Худди қизнинг кўксидай таранг.
Таниқ севгам! Иссиқ бадан ез!
Қучоғингда оқмоқлик ором —
Ҳар илдизга интилиб мумтоз
Тан булгунча боғ ичра талон.
Ариқ бўлдим ёз боғларида —
Йўнгичқалар аро таралдим.
Дарахтларнинг япроқларида,
Мевасида қайта яралдим.
Усмон Азим. Сайланма
www.ziyouz.com kutubxonasi
248
Мен сенингман, сенингман — тамом!
Талон бўлдим — тамом йўқ буддим.
Бир мевангда қизардим алвон,
Бир баргингда кўкдан кўк бўлдим.
Ёз! Севганим! Жоним — беминнат!
Неъматингга қотиламан мен...
Бир тангага — охир оқибат —
Бозорингда сотиламан мен.
4
ТУН. ДОВУЛ.
Гувиллади чинор тун бўйи,
Чинор оқди тун бўйи, гўё
Шаршарадан кўчгандай қуюн,
Ногоҳ пайдо бўлгандай дарё.
Чироғимдан тушган ёғдуни
Ҳозир мавжлар тарайдигандай.
Деразанинг эсин оғдириб,
Балиқлар жим қарайдигандай.
Гувиллади чинор тун бўйи,
Тун бўйи у чайқалди маст.
Боғда қурди баҳайбат ўйин,
Чопди— ўзин кўтарганча даст.
Фалак жомин беўхшов чертиб,
Чайқаларкан мастликда соҳир,
Шундоқ кирди деворни йиртиб
Ва менга ҳам узатди чоғир.
Ў, иккимиз қурдик соз суҳбат,
Алёр айтдик тонггача шўх-шаън:
—
Соғ-саломат бўлинг...
—
Минг раҳмат!
—
Сиз — телбасиз...
—
Сиз эса улкан!
Чинор қайтди тонгда боғига,
Довул битди. Битди тунш эрк.
Илдиз — яна ер қучоғида.
Деворлар — бут. Дарвозалар — берк.
Усмон Азим. Сайланма
www.ziyouz.com kutubxonasi
249
5
* * *
Қайси ошиқ бахтини қучди,
Олма отди ҳайси малика?
Боғда "тўп-тўп"— олмалар тушди —
Сукунатга тўп-тўп ваҳима.
Қоронғуда терак учида
Қайси шамол чопди кўпкари?
Ҳовуз — юлдуз тўла ичида —
Осмонни наҳ қўйди тўнтариб.
Сен йиғладинг термулиб боққа —
Боғда гўзал эди тун беҳад!
Мен елкангга қўлим қўймоққа
На куч топдим, на раҳм-шафқат.
Фақат мен ҳам боғларга боқдим,
Чироқларим кўксимда ўчиб.
Назаримда узоқ-узоқдан
Боққа руҳлар келдилар кўчиб.
Шундай кеча янги дунёга
Шайтон олма уруғин қадар.
У жим боқар Момо Ҳавога,
У ҳам буюк — Худованд қадар...
6
* * *
Ёз ноғора чалди бу оқшом,
Қиз бошига пўта қўндирди.
Шодиёнами? Шодёна — осон!
Тўйхонани рақсга тўлдирди.
Навқиронлик ўйнагин кулиб!—
Дунё тўла ёздир паноҳинг.
Дил чўкмасин — тубандан юлгин!
Руҳин юксат — йўқдир гуноҳинг!
Ҳамма чироқ ёнар ўртаниб,
Хизматингта ҳамма чироқ шай.
Юракларга умид ўрнатиб,
Қадаҳларга қуйилмоқда май...
Усмон Азим. Сайланма
www.ziyouz.com kutubxonasi
250
Карнай-сурнай бахт шўъбасида
Ибтидони этганида қайд —
Келин-куёв — ишқ шуъласида —
Икки мисра ва бир гўзал байт.
Ёз айланар бўм-бўш ҳовлини,
Меҳмонларни қўяр кузатиб —
Ҳар бирига босиб бағрини,
Ҳар бирига қўлин узатиб.
Ёз айланар тўзғин ҳовлини,
Жилмайганча "тўхтайди бир дам...
Бир дарахтга суяб яғринин,
Кўзин юмган ҳорғин бир одам.
Бахти борми, йўқми — билмайди,
Одамлардай тўй қилди, шукур...
Аммо чарчоқ — мангу — тинмайди,
Зирқирайди вужуди қурғур.
Ёз ҳовлида кезар тун бўйи,
Япроқларга қарайди босиқ —
Бу одамнинг ширин ўйини
Шабадалар кетмасин босиб.
Ёз ҳовлида кезар тун бўйи —
Ва ёшини артади вазмин...
Куйган ойнинг ўроғи каби —
Одам юзин кссмоқда — ажин.
Ёз билади — фалак тоқида
Ўз ишини айлаб бажо-тахт,
Парво этмай ёзнинг боғига,
Оқиб борар,
Оқиб борар Вақт...
7
* * *
Оғир феълли меҳнаткаш бола
Ҳормайди йўнғичқа ўриб...
Кўкартирар майсани яна
Тинмас Ҳаёт — абадий чўри.
Ҳовузларнинг лабида қатор —
Қатор толлар — салқин қўшини —
Усмон Азим. Сайланма
www.ziyouz.com kutubxonasi
251
Жонбахш сувга соялар отар —
Балиқларга кетар қўшилиб.
Олисдаги тоғлару даштлар
Карахтликда тош қотган уммон.
Чизилловуқ куйлаб пўст ташлар,
Пўст ташлару бўлади қурбон.
Даштда отлар кишнашар толиб,
Кишан ботиб оёқларига.
(
Бола ғамгин боқар майсанинг
Ўроқ теккан қиёқларига).
Қушлар ногоҳ этишар нола
Баргда қирғий кўлкасин кўриб...
Оғир феълли, меҳнаткаш бола
Ҳоримайди йўнғичқа ўриб.
У англамас борлигин завол,
Гўё мангу фурсатлар етган...
Шундай ёзни ташлаб бемалол,
Ўша бола қайларга кетган?
8
* * *
Ёз. Вақтнинг ўтганин билдирмагай ҳеч,
Ез — сахий, қўлида совға-саломи.
Вужудни тўлдириб тиндирмагай ҳеч,
Уч ой эсламагай ҳеч зот заволин.
Ёзда ёш тўкаман ҳаммадан пинҳон,
"
Оҳ"имга тўлади "оҳ"сиз оламлар.
Эгам, мана бу — Ер,
Мана бу — Осмон...
Нега фақат ўзин кўрар одамлар?
КУЗГИ БОҒ I
1
* * *
Қуёш кулар. Аммо тун зиёсида
Олис соялардай солланди армон.
Бу тунда — беҳудуд вақт дарёсида
Нохос йиқилдию чўкди саратон.
Бул ишни, билмайман, қай куч ҳал этди?
Тақдирнинг ўзбекка ёлғиз соврини
Усмон Азим. Сайланма
www.ziyouz.com kutubxonasi
252
Қўл ҳам силкитмасдан, видосиз кетди,
Бўғзида қолдириб оташ ҳоврини.
Дунё сахийликка этмагай парво,
Ижро этолмагай видо расмини.
Узлатга топширди яна бир бор, о,
Оташида ёнган ўгай фаслини.
Саратон! Ёнганлар топмагай қадр,
Саратон! Хор эрур кўкси гулханлар...
Сен кетиб борасан юртдан қайгадир,
Оташдан вужуду руҳинг ўртанган.
Кетасан. Осмоннинг кунгурасида
На парча булуту, на бир тутам дуд —
Кечир! Ўчган ўтлар хотирасига
Йиғлашни унутган бу бечора юрт.
Менинг улуғ дўстим! Қуёшлим! Бир боқ!
Сендан олов олган умримнинг шашти
Ғамгин боғлар ичра қолмоқда чарчоқ,
Ҳувиллаб бормоқда кўнглимнинг дашти.
Қўнғироқ қоқаман сенга бу оқшом:
—
Учрашайлик, дейман, саратон, қайтгил!
Менинг бу жунжиккан кўнглимга бу он
Ўтлиғ сўзлар билан тасалли айтгил!
Келасан. Қаршингга шошади юрак.
Гарчи ҳануз-ҳануз қадамингда гул,
Сўздан адашаман:— Келдингми, кузак?
Жиддий қўл чўзасан:— Омонмисан, кул?
Бир тола оқ қўнар менинг бошимга,
Шамолда учади севдан бир япроқ...
Биз шундай турамиз дунё қошида —
Кул билан хазоннинг суҳбати узоқ.
2
* * *
Дунёнгда мен қирқ йид яшадим тикка,
Ҳар шарпанг танимни тиғлаб ўтдилар.
Худойим! Бу тун ҳам қоронғуликда
Турналар қайгадир йиғлаб ўтдилар.
Ёлвордим ухламай — тонгни сўрадим,
"
Тезроқ кетган", дедим суст қадам тунга.
Фалакка. тонгдаёқ шошиб қарадим —
Худойим!— битта ҳам турна йўқ унда.
Турналар йўлини кўрсатгил, борай,
Дардимни уларга айтайин ошкор.
"
Ана йўл"— осмонга этдинг ишора...
Худойим! Бу йўлинг нега бунча тор?
Усмон Азим. Сайланма
www.ziyouz.com kutubxonasi
253
3
* * *
Мана, қирқ йил дардингга тўлдим,
Зерикмадим суҳбатларингдан —
Дунё, ойдай девона бўлдим,
Сенинг чексиз зулматларингда.
Юлдузларни қайнатди осмон
(
Бири куйди, бири соврилди) —
Тунларингда қоришдим пинҳон,
Оловингда мен ҳам қоврилдим.
Олиб келдинг яна боғимга,
Тўкдинг кузак ҳасратин нега?
Наҳот, баргнинг митти доғига
Мендан бўлак топилмас эга?
Кузги шаҳар дарахтларига
Қарғаларнинг галаси қўнди,
Ғам етди дил хилватларига.
Ёлғонларнинг шуъласи сўнди.
Анҳор — тоғдан адашиб келган,
Ҳорғинликда чўзилган сайёҳ,
Тиниқлашди бу ғамда бирдан —
У не сирни англади, дунё?
Куз қўйнида сочилиб ётар
Замин — ерда тўзғиган шолча
Унга қонли учқунлар отар
Баргларидан қон томган олча.
Қиров қўнган хору хашакка,
Ариқларнинг тўнглаган лаби...
Куз тўлиқиб кирди юракка
Ҳушдан айри фаришта каби.
О, ҳушимдан айрилдим мен ҳам!—
Вақт вужудни ўтмоқда тешиб...
Наҳот, умр — қирққа кирган ғам,
Наҳот, умр — тобуту бешик?
Дунё, энди тилсимингни оч —
Олиб кетар нени елларинг.
Ваҳ, қандай ҳайф анов яланғоч
Теракларнинг хипча беллари!
Чинорлар жим хаёл суради —
Танларида зилдай "уҳ"лари.
Хазон кечиб боққа киради
Шаҳидларнинг ҳорғин руҳлари.
Хазонрезга дил бўларкан банд,
Вужуд энди телба воладир.
Усмон Азим. Сайланма
www.ziyouz.com kutubxonasi
254
Бу йиғиким, тобора баланд,
Фарғонадан кўчган ноладир.
Ғофилликни юборар ёзиб,
Ғойибданми келган сас:— Уйғон!
Хазонларга кўксини босиб,
Шу бир сўзни битмоқда Чўлпон.
Ким ўкирди, бу кимнинг "оҳ"и,
Қай телбаваш кечди сабридан?
Балки Усмон Носир арвоҳи
Суягини излар қабридан.
Беғамликни куз этди мағлуб,
Икки дунё бу он жонсарак.
Бизга фақат тазарру матлуб,
Бошимизга йиҳилма, фалак!
Руҳни бугун тиндирмас бир дам,
Боққа ҳайдар тақдирнинг қўли.
Кузда бир бор хазонлик топсанг,
Қисқаради ўзликнинг йўли.
Ярашмагай бежуръат итоб,
Занжирларни айлагил унут.
Нега ғуссанг бунча бешитоб,
Эй, етмиш йил хазон терган юрт?
Ғамлар ичра ол эркин нафас,
Фақат ўзлик озод соҳилдир.
Эрк — азобдан кўчган ғазабмас,
Эрк — ғуссадан учган аҳлдир.
Юрагимни тўлдириб тургил,
Куз берган ҳис, бўлмагил талон
Мен дилимни кузакда ҳурдим,
Забт этолмас уни оломон.
Урилади дилга ҳар гардинг,
Дунё, ноланг жонимда тўкин...
Мен оломон топтаган баргнинг,
Ҳасратида ўлишим мумкин.
Қўй, елкамга, туман, суянма,
Намхуш тортди шундоқ ҳам бетим.
Менинг очиқ қолган миямга
Совуқ ёмғир ёғмоқда бетин.
Вужудимда елар юзма-юз
Ҳаёт билан Мамот шамоли.—
Бир ёнимда камолим ҳануз,
Бир ёнимда эса заволим...
Дўстлар, илиқ ёлғон комидан
Ҳайданг — кузга чиқсин қалбингиз.
Ичинг зариф ғусса жомидан,
Титранаркан ногоҳ лабингиз.
Гул деб меҳр қўйдингиз хорга,
Яшадингиз хорликда яшнаб.
Усмон Азим. Сайланма
www.ziyouz.com kutubxonasi
255
Билмадингаз, хушбахт баҳррда
Юрак кетар вужудни ташлаб.
Қувончнинг кўп зулмлари бор —
Дилни сургун айлагай ғафлат.
Ғамни ичинг!
Кетсин ихтиёр,
Танингиздан арисин нафрат.
Вақт оҳанги терану тиғиз —
Инсонни ют, эй, қуюқ баёт!
Хазонликдан қанча қўрқсангиз,
Сиздан шунча жирканар ҳаёт.
Ҳаққа етдим кузнинг ғамида,
Кўзларимдан чекинди рўё.
Бир "оҳ" урсам, "оҳ"им дамига
Йиқилади қон жиға дунё.
Қайрилади ғаюркор тиғлар,
Бузилади ғаним матлаби...
Куз кўксимга юракни михлар —
Юрак — Исо пайғамбар каби.
Dostları ilə paylaş: |