Risk və Təhlükə Qiymətləndirməsi: Böyük Dövlətlər və Kiçik Ölkə-
lər
Beynəlxalq təşkilatlar və böyük dövlətlər, eləcə də kiçik ölkələr təhlükə
və risk hesablamaları aparırlar. Biz üç Baltik Dövlətinin müstəqillik qaza-
nandan dərhal sonra hazırladıqları başlıca müdafiə durumunu acıqlayaca-
ğıq. Bizim təsvir hər hansı bir xüsusi ölkənin planlaşdımasını təqdim etmir,
lakin hər üç ölkə üçün ümumi olanı cəmləşdirir. Onların təhlükə və risk
qiymətləndirmələrində əsas elementlər geostrategiyadır( ölkənin harada
yerləşməsi); onun imkanları(iqtisadiyyat və əhali); və beynəlxalq,bölgəsəl
və daxili siyasi mühit. Geostrateji olaraq,onların Şərqə tərəf hissli qonşusu
202
var, Qərbə tərəf isə dənizlə əhatə olunublar,lakin hər üç ölkə bir-biri ilə
mehribandır və ənənəvi olaraq bir-birini dəstəkləyirlər. Bütün müdafiə
planları, onların cəmiyyətlərinin təhlükəsizlik üçün verə biləcəyi iqtisadi
və demoqrafik resurslarla sıx bağlı olmalıdır. Bu ölkələrin halında bax-
saq,onlarda müstəqil müdafiə üçün lazımı səviyyədə resurslar heç vaxt ol-
mayacaq, həm şəxsi heyət, həm də texnika baxımından. Kiçik ölkənin edə
biləcəyi ən yaxşı iş nə mümkünsə etməsidir.
Müdafiə,hərbi baxımdan o deməkdir ki, kiçik ölkə,öz ərazisində, uza-
nan kiçik –miqyaslı tədbirlərlə təcavüzkara öz məqsədlərinə çatmağa mane
olmalıdır. Böyük dövlət, müdafiə olunanı siyasi və hərbi baxımdan təslim
olmağa məcbur edərək tez hərbi qələbə qazanmaq məqsədi güdür. Kiçik
ölkənin cavabı ərazi və total müdafiənin strategiyasıdır. Ərazi müdafiəsi
mərkəzləşmiş deyil,lakin əlaqəlı hərbi tədbirdir. O, nisbətən yerini dəyiş-
məyən və yerli qüvvələrdən təşkil olunan ehtiyat qüvvələrin dəstəyi ilə
yüksək hazırlıqlı kiçik,fəal qüvvələr tərəfindən yerinə yetirilir. Təcavüzkar,
ölkə ərazisi boyu uzanan hərbi müqavimətlə qarşılaşacaqdır. Total müdafi-
əyə mülki əhalinin passiv müqaviməti daxildir. Əgər kiçik ölkə əhalinin
dəstəyi ilə yaxsı təmin olunmuş qüvvələr səfərbər etsə, o təcavüzkara də-
yən siyasi və iqtisadi zərbənin(çünki beynəlxalq birlik təcavüzkara qarşı si-
yasi və iqtisadi tədbirlər görəcək), onun strateji qazanclarından artıq olana
qədər müqaviməti saxlaya bilər. Potensial təcavüzkar özünün əməllərinin
nəticələrini qiymətləndirəcək( yəni risk analizi edəcək) və nəticəyə gələcək
ki, o daha çox itirəcək,nəinki qazanacaq.
Kiçik ölkələrin məhdud iqtisadi və demoqrafik resursları silahlı qüvvə-
lərin həcminə məhdudiyyət qoyur. Amma onların döyüş hazırlığı təkmillə-
şə bilər. Lakin onlar döyüş üçün lazım olan qüvvələr strukturunuı inkişaf
etdirməyə başlasalar onu dəyişmək çətin olur. Planlayıcılar həyata keçirilə
bilən planları öncədən müəyyən etməlidirlər. Əgər pul düzgün müəyyən
edilməmiş prioritetlərə sərf olunsa,səhvlər uzun müddət düzələ bilməyə-
cək. Geniş resurlsları olan böyük dövlətlər səhv seçimlər edə bilərlər və ya
özlərinin hərbi potensialını qurmağı gecikdirə bilərlər. Amerika Birləşmiş
Ştatları qəfil böhranla üzləşdikləri zaman, milli enerjinin nəhəng səylərini
səfərbər etdi və qısa zaman ərzində özünün milli təhlükəsizliyini möhkəm-
lətmək üçün geniş resurslar ayırdı. Kiçik ölkə özünün inkişaf kursunu dəyi-
şə bilməz. Ona görə də, riskləri qiymətləndirmək üçün zaman da başqa
amil sayılır.
NATO-nun Genişlənməsi və Yeni Startegiyalar
NATO Soyuq Müharibədən sonra iki dəfə 1991 və 1999 –cu illərdə ye-
203
ni strategiya hazırlamışdır. Hər ikisi bü günkü Avropa Təhlükəsizliyinin
mənasını daşıyır və biz ikinci strategiyanən mənasına baxmazdan əvvəl bi-
rincinin məzmununun əsas nöqtələrini gözdən keçirəcəyik.1991-ci ildə qə-
bul olunan NATO-nun Strateji Konsepsiyası Avropanın siyasi və iqtisadi
mühitində baş verən radikal dəyişikliklər zamanı qəbul edilmişdir. O Stra-
teji Baxış Qrupu tərəfindən yazılmışdır və nə isə yeni bir şeyi təmsil edirdi.
Əvvələr, Hərbi Komitə bu işləri görürdü. Sonralar bu sənəd ictimai sənədə
çevrildi; bunda əvvəlkilərin hamısı gizli idi. Yeni konsepsiyanın ayrica
hərbi və siyasi hissələri vardır. O, hələ də hərbi planlaşdırma sənədi idi,
amma onun çox hissəsi siyasi məsələlərə toxunurdu.”Müdafiə üçün İstiqa-
mətlər” hərbi hissəyə daxil edilmişdir;”təhlükəsizliyə geniş yanaşma” si-
yasi hissəni təşkil edirdi.
Hərbi baxımdan Alyans təmiz müdafiə məqsədi güdür; təhlükəsizlyin
təbiəti kollektivdir; və transatlantik körpü əhəmiyyətli olub və qorunub
saxlanılmalıdır. NATO Avro-Atlantik təhlükəsizlik zonasında əsas rol oy-
namaqda davam etməlidir, yəni, Amerika onun güclü tərkib hissəsi qalana
kimi Alyans siyasi və hərbi cəhətdən yaşayan olacaqdır. Heç bir dövlət hər
hansı Avropa dövlətini qorxutmaq və ya məcbur etmək iqtidarında olmaya-
caqdır. Sovet İttifaqının gücü aşağı düşmüşdür və əvvəlki hərbi təhlükə ge-
niş mənada azalmışdır,baxmayaraq ki, onun qalıqları minlərlə strateji nüvə
başlıqları və geniş nüvə silahlı donanma ilə ifadə olunan Rusiya silahlı
qüvvələrinin qalıq gücü ilə qalmışdır. Sovet İttifaqı silahlı qüvvələrinin
Mərkəzi və Şərqi Avropa ölkələrinə qayıdış imkanları ehtimal olunmur-
du;Sovet dövləti özünün daxili çətinliklərinə cəlb olunmuşdur. Lakin, bu
tamamilə təhlükənin birdəfəlik silinib getməsi demək deyildi.
Soyuq Müharibə ərzində, nüvə qüvvələri Alyansın çevik cavab strategi-
yasında mərkəzi rol oynayırdı. Nüvə silahının sayının böyük miqdarda
azaldılmasına baxmayaraq, NATO onların bir qismini saxlamaq qərarına
gəldi. Nüvə imkanları,ümumi baxışa görə, yenidən ayağa qalxan qəzəbli
güman edilən Rusiya variantı üçün çəkindirmə təminatı verirdi. Lakin onu
saxlamaqda əsas məqsəd nüvə silahlarının yayılmasına və kütləvi qırğın si-
lahlarının məqsədi bilinməyən təcavüzkar siyasətli diktatorların əlinə düş-
məsinin nəticələrinə qarşı vasitə idi. Nüvə çəkindirmə siyasəti, müvafiq adi
silah imkanları ilə birləşərək,istənilən ölkənin kütləvi qırğın silahı ilə qor-
xutmaq və ya istifadə etməklə hərbi və ya siyasi üstünlük qazanmaq fikir-
lərində qeyri –müəyyənlik yaradır.
Alyansın iki müdafiə missiyası var idi. Birincisi, NATO üzvü olan ölkə-
nin ərazisini təhlükədə qoyan təcavüzə qarşı ”cəkindirmə və müdafiə et-
mə” idi. İkincisi,Avropada qüvvələr tarazlığını saxlamaq idi. Kollektiv mü-
204
dafiə artıq NATO üçün fundamental əsas sayılmırdı. Yeni təhlükəsizlik ris-
kləri və kiçik miqyaslı münaqişələr Mərkəzi və Şərqi Avropa ölkələrində
mümkün idi. Onlar post-socialist ölkələrindəki xaotik şərtlərdən ortaya çı-
xa bilərdi. 1990-cı ildə Londonda, NATO, “irəlidə müdafiə”strategiyasını,
onun qüvvələrinin yerləşmə modelini, “ixtisar olunmuş irəlidə varlıq” ilə
əvəz etməyi irəli sürdü. O, həmçinin, çevik cavab strategiyasının formasını
dəyişməyi və “ Avropada gedən inqilabi dəyişikliklərə uyğun yeni güc
planları” hazırlamaq haqda müzakirələr apardı.
NATO-nun 1999-cu il Vaşinqton sammitində, Çex Respublikası, Polşa
və Macarıstanın timsalında üç yeni üzv NATO-ya qəbul edildi. O, nə vaxt
və hansı ölkələrin qəbul olunacağını demədən, Alyansa yeni üzvlərin qəbul
etdilməsinin davamlı olacağını təsdiq etdi. O, Alyansa girmək ümidində
olan ölkələr üçün ətraflı və təlimatverici bir gündəlik, yeni Üzvlük Fəaliy-
yət Planı və ya (ÜFP) (Partnership Action Plan or MAP)irəli sürdü. O
1991-ci ildə qəbul olunan strategiyanı əvəz edən yeni Strateji Konsepsiya
qəbul etdi. Onun yeni mühüm maddələri arasında böhranlı vəziyyətlərdən
çıxış yolları, Alyansın terminologiyası ilə desək” V Maddə olmayan ”
maddələri oldu. Bu onu ifadə edirdi ki, NATO-nun yeni Strateji Konsepsi-
yasına zonadan kənar və ya ” V Maddə olmayan missiyalar” da daxildir.
Əvvəllər, NATO-ya və ya Sülh Naminə Tərəfdaşlıq ölkələrinə aid olan
qüvvələr İFOR və SFOR kimi kontingentlərə qüvvələr göndərirdilər. Lakin
1999-cu ildə verilən qərar tamamilə fərqli idi. Şimali Atlantika Şurası,
Alyansın Serbiya ilə Kosovo üstündə müharibəyə girə bilər qərarını verdi,
bu onun ilk belə qətnaməsi idi. Bir neçə aydan sonra o Balkanlarda müha-
ribədə idi.
Alyans üzvlərinin təhlükəsizliyinə təsir edən böhranları idarəetmədən
başlamış, ehtimal olunmyan müharibə mümkünlüyünə qədər hərbi spektr
boyunca hərəkət etməsi üçün Nato-nun yeni hərbi imkanlara ehtiyacı var
idi. Onun yaxşı işlənib-hazırlanmış təhlükə analizi metodu var idi, lakin
bunlar Varşava Müqaviləsi ölkələrinin mümkün əməliyyat variantlarının
üstündə qurulmuş ssenarilər əsasında idi. Hərbi və Siyasi səbəblərə gö-
rə,Alyansın qüvvələri yeni təhlükəsizlik mühitinin tələblərini qarşılamaq
üçün yenidən təşkil olunmalı idilər. Hərbi baxımdan,yüksək hazırlıq növ-
bəsində dayanan geniş silahlanmış NATO birliklərinə tələb artıq yox idi.
Daxili siyasi səbəblərdən dolayı, hər bir NATO ölkəsi özünün hərbi xər-
clərini,silahlı qüvvələdə çağırışçıların sayını ixtisar edir və təlimlərə az ma-
liyyə ayırır. NATO, kiçik sayda, çoxu da aşağı səviyyəli hazırlıqlı silahlı
qüvvələrə sahib ola bilərdi. Bu vəziyyət artan çeviklik tələb edirdi: yeni
qüvvələrin hesabına artan imkanlar yaradılması,səfərbərlik və sıradan çı-
205
xanların bərpa edilməsi və çoxmillətli qüvvələrə getdikcə daha çox yer ve-
rilməsi ilə.
Genişləndikcə,NATO özünün birliyini və səmərəliliyini saxlamalıdır.
Yeni və gələcək üzvlər kollektiv müdafiəyə və ya “V Maddə” missiyaları-
na və yeni zonadan kənar və ya ” V Maddə olmayan” missiyalara razı ol-
malıdırlar. Kollektiv müdafiə, Alyansın mahiyyəti olmasına baxmayaraq,
onun daha çox gələcək əməliyyatları,çox ehtimal ki, böhranlı vəziyyətlər-
dən çıxış yolları olacaqdır. Alyansın əsas bacarıqlarını qoruyub saxlamaq-
la, genişlənmənin güclü strateji əsaslandırılması (yoxsa səbəbi) olacaq.
Transformasiya daha kiçik, lakin çox mobil, möhkəm və texnolji baxımdan
qabaqcıl, yüksək səviyyədə ixtisaslaşmış və dərhal əməkdaşlığa girə bilən
birləşmiş birgə operativ qrup konsepsiyası əsasında qurulmuş silahlı qüv-
vələr tələb edir.
NATO-ya yeni qəbul olunan üzvlərin Alyansın siyasi və hərbi hissələri-
nə öyrəşdirmək zərurəti var idi. Onlar bir neçə üzvlük vəzifələri və tələb-
ləri yerinə yetirməyə cəhd etdilər, lakin nail ola bilmədilər.Hər iki tərəf,
NATO və Mərkəzi Avropa,Varşava Paktı ölkələri hərbi strukturlarının fun-
damental dəyişimindən doğan siyasi və iqtisadi çətinlikləri lazımınca qiy-
mətləndirə bilmədilər. Bu səbəbə görə, Üzvlük Fəaliyyət Planı və ya (ÜFP)
hazırlandı və Vaşinqtonda təqdim edildi. O,namizəd ölkədən, özünün si-
lahlı qüvvələrini islahat etməsi və saxlaması üçün kifayət qədər maliyyə
fondunun olması, Sülh Naminə Tərəfdaşlıq proqramına cəlb olunması,regi-
onal təhlükəsizliyə töhvə verməsi və beynəlxalq sülhməramlı missiyalarda
iştirak etməsi tələb edirdi. ÜFP çox təlimatverici sənəddir. Alyansa girmək
istəyən hər bir ölkə NATO üzvlüyünə hazırlıq üçün geniş miqyaslı fəaliy-
yətlərini əhatə edən öz illik milli planlarıını təqdim edir. Bu planlar sadəcə
yeni Strateji Konsepsiyadakı maddələri yerinə yetirmək imkanında olmaq
üçün qüvvələri təkmilləşdirməyi nəzərdə tutan hərbi tədbirləri yox, həmçi-
nin, hərbi resursların idarəetməsi,siyasi islahatlar və iqtisadi siyasətin de-
tallarını da əhatə edir. Bu şərtlərin yerinə yetirilməsi üzvlüyə təminat ver-
mir; bu məqsədlərə nail olunmaması üzvlüyün gecikməsi üçün legitim sə-
bəb verir.
Slovakiya: Yeni Təhlükəsizlik MühitindəTəhlükələrin Nəzər-
dən keçirilməsi
Slovakiya,demokratik islahatlardan və NATO üzvlüyündən uzaqlaşa-
raq, sonra Vaşington Sammitindən öncə yenidən geri qayidaraq, daxili və
xarici siyasətdə qeyri-müəyyən yol tutmuşdu. NATO-ya girmək qərarı ver-
məklə, Slovakiya Təhlükəsizlik Strategiyası, Müdafiə Strategiyası və Hərbi
206
Strategiya işləyib hazırladı. Onların əsas özəllikləri bunlar idi: NATO
Avropada sülhün və təhlükəsizliyin yeganə təsirli təminatçısıdır. Slovak
Respublikasının NATO-ya tam üzvlüyü ( və AB-ə) Slovakiyanın ən ümdə
həyati maraqlarına uyğundur, çünki o Slovakiyanın müdafiə və təhlükəsiz-
lyinin təminatının optimal yoludur.
Çex Respublikası, Polşa və Macarıstan NATO-ya qəbul olunduqdan
sonra Slovakiyanın 90 faizi NATO və ya AB ölkələri tərəfindən əhatə
olunmuşdur və nəticədə ona qarşı hər hansı birbaşa xarici hərbi təhlükə im-
kanı az idi. Genişlənmə prosesi davam etdikcə, bu kandar daha da aşağı
olacaqdır. Buna baxmayaraq, uzun vadili baxış geniş silahlı münaqişənin
yaranmasını istisna etmir.Sosial-iqtisadi,dini,milli və ya digər münaqişələr
qeyri sabit ölkələrdə yarana bilər-bu cür münaqişələr silahlı formaya keçə
bilər. Slovak Respublikası özünün müdafiə potensialından istifadə edərək,
xüsusilə də öz Silahlı Qüvvələrindən istifadə edərək, cavab verməyə hazır
olmalıdır.
Etnik,dini,sosial gərginliklər nəticəsində qeyri-sabit Cənubi -Şərqi və
Şərqi Avropa ölkələrində dövlət strukturlarının süqutu və sosial-iqtisadi
çökmə Slovak Respublikasının ərazisi vasitəsilə kütləvi,qanunsuz miqrasi-
yaya gətirə bilərdi. Digər qeyri-hərbi təhlükələr kimi: terror fəaliyyətlə-
ri;qanunsuz silah ötürülməsi, o cümlədən,nüvə,kimyəvi və ya bioloji silah-
lar; beynəlxalq mütəşəkkil cinayət; başqa həll olunmamış bir dəst fəaliy-
yətlər var ki,silahlı münaqişələrə gətirə bilər.Təbii fəlakətlər və sənaye da-
ğıntıları təbiətinə,miqyasına və nəticələrinə görə ətraf mühitə, əhalinin hə-
yat və sağlamlıqlarına və mülkiyyətinə önəmli dərəcədə zərər vura bilər.
Ərzaq sıxıntısı böhran vəziyyəti yarada bilər və o da dövlətin təhlükəsizli-
yini geniş mənada təhlükədə qoya bilər.
Əsas strateji tələblər bunlar olmuşdur: Slovak Respublikasının təsirli
müdafiəsini öz silahlı qüvvələri ilə təmin etmək; Slovak Respublikasının
NATO-ya girməsi üçün siyasi-hərbi kriteriyaların vaxtında yerinə yetiril-
məsini təmin etmək və sonra NATO-nun işində effektiv iştirak üçün şərait-
lər yaratmaq. Slovakiyanın hər bir ağlagələn missiyanı yerinə yetirməsi
üçün lazım olan Silahlı Qüvvələri qurmaq üçün o qədər resursu yox idi.
Təhlükələr, onların baş verməsi ehtimalları və gözlənilən xəbərdarlıq vaxtı
ilə kateqoriyalaşdırıldı. Başa gətirilə bilən döyüş qüvvələri strukturu, aşa-
ğıda göstərildiryi kimi müəyyən risklərin qəbul edilməsini tələb edəcək.
Təhlükə Ehtimal Həyati Maraqlara
Təsir
Əsas Silahlı Müna-
qişə
Aşağı
Yüksək
207
Regional Silahlı
Münaqişə
Mülayim Mülayim/Yüksək
Ümumi qeyri-hərbi
təhlükələr
Yüksək Mülayim/Aşağı
Təbii Fəlakətlər Bilinməyən Aşağı/Mülayim
Ekoloji hadisələr Bilinməyən Aşağı/Mülayim
Əsas silahlı münaqişənin təhlükəsinin aşağı olmasınından dolayı xəbər-
darlıq və hazırlıq vaxtı kifayət qədər uzun olduğundan və bu təhlükəyə qar-
şı başqa demokratik ölkələrlə tez bir zaman ərzində ittifaq yaranma ehtima-
lı olduğundan,Slovakiya əsas silahlı münaqişəyə yox, kollektiv müdafiəyə
yönəlmiş müdafiə qüvvələri yaratmaqla yüksək səviyyəli riski qəbul etdi.
Slovak Respublikasının yaxınlığında baş verən regional silahlı münaqi-
şə ciddi hərbi təhlükə idi. Lakin, o nisbətən yüksək dərəcədə görünən idi və
gözlənilmədən başlamayacaqdı. Slovakiya mülayim səviyyəli riski də qə-
bul edə bilərdi və bu təhlükəni birtərəfli olaraq dəf etmək üçün döyüş qüv-
vələri hazırlayardı. Risk səviyyəsi bu təhlükəyə qarşı çıxmaq üçün yaradıl-
mış xüsusi ittifaqlar və ya koalisiyalarla və digər xarici təhlükəsizlik təşki-
latları ilə azala bilərdi.
Ümumi qeyri-hərbi təhlükələrin yüksək ehtimalı vardır,lakin onun Slo-
vak cəmiyyətinə təsiri mülayimdən aşağıya doğru idi. Silahı Qüvvələr,öz
əsas missiyalarını yerinə yetirmək və qeyri –hərbi təhlükələrə,döyüşdə işti-
rak edən qüvvələrin malik olmadıqları hərbi avadanlıq və təcrübə tələb
edən cavablar vermək üçün qüvvələri olmalıdır. Ona görə də, Silahlı Qüv-
vələr bütün qeyri-hərbi təhlükələrə vaxtında cavab verməyəcəyinə və bu
məqsəd üçün təşkil olunmadığına görə riski qəbul etməli idi.
Təbii fəlakətlər və böyük ekoloji hadisələr qeyri-hərbi təhlükələrdir.
Onların eht imalı daha çoxdur və ən az bilinməyəndir. Onlarla başqa dövlət
orqanları ilə yaxın əməkdaşlıqda məşğul olmaq lazımdır. Silahlı Qüvvələr
ölkənin və ya digər ölkələrin qeyri-hərbi idarələrinə kömək əlini uzatmalı-
dır.
Rusiya Təhlükəsizliyi təftiş olunur:Xarici Təhlükə
Slovakiya kimi Rusiya da Vaşinqton sammitindən sonra 2000-ci ildə
yeni Təhlükəsizlik Konsepsiyasını hazırladı. O,milli təhlükəsizliyə “xarici
və daxili təhlükələrə qarşı insanların,cəmiyyətin və dövlətin təhlükəsizliyi
...., zərərverici amillərin təsiri fonunda sabitlik, yaşayış üçün kənar və bey-
nəlxalq şərtlərin saxlanması ilə cəmiyyətin və vətəndaşların möhkəm və
çoxtərəfli inkişafının təminat altına alınması” kimi baxır. Milli Təhlükəsiz-
208
lik Konsepsiyası “dövlətin milli maraqlarını, beynəlxalq hüquq baxımından
legitim olan siyasi,iqtisadi,humanitar,ekoloji və digər sahələrdə,həm daxi-
li,həm də kənar təhlükələrdən qorumaq yolları, vasitələri və mexanizmlə-
rindən ibarət rəsmi qəbul olunumuş fikirlər toplusudur”.
Konsepsiya,çökən iqtisadiyyatı və daxili siyasi və iqtisadi qeyri –sabit-
liyi milli təhlükəsizliyi sarsıdan amillər kimi qəbul edir: şişən və azğın ci-
nayətgarlığın nəticəsində təsisatların toplu olaraq zəifləməsi; ölkənin elmi
və texniki imkanlarının aşağı düşməsi; sənaye və kənd təsərrüfatında uğur-
suzluqlar; narkotik və alkoqolun təsiri ilə ictimai quruluşun dağılması. Ter-
rorçuluq təhlükə sayılır və Rusiyada ”çox-planlı xarakter almış və dövlətə
ciddi təhlükə törədir. Şimali Qafqazda sabitliyi pozmaq və bu bölgəni Ru-
siyadan qoparmaq üçün beynəlxalq terrorçular tərəfindən Rusiyaya qarşı
başlanmış açıq kampaniya dövlətin bütövlüyü üçün birbaşa təhlükə yara-
dır”.
Lakin,real və bilavasitə təhlükəyə gəldikdə, kənar təhlükələr təhlükəli
ölçülər alır. Rusiya siyasi vasitələrlə,NATO-nun şərqə doğru genişlənməsi-
ni durdurmağa cəhd edirdi, ancaq bacarmadı. NATO Balkanlardakı müha-
ribədən öz siyasətini həyata keçirmək üçün istifadə etdi. Rusiyanın Milli
Təhlükəsizlik Konsepsiyası əsas təhlükələri belə aydınlaşdırdı:hərbi-siyasi
blokların və ittifaqların gücləndirilməsi və hər şeydən öncə,NATO-nun
şərqə doğru genişlənməsi; mümkün xarici hərbi bazaların və böyük hərbi
varlığın Rusiya sərhədlərinin tam yaxınlığında yerləşməsi; kütləvi qırğın
silahlarının və onların daşıyıcılarının yayılması;Müstəqil Dövlətlər Birli-
yində inteqrasiya proseslərinin zəifləməsi;Rusiya Federasiyasının sərhədlə-
ri və MDB-nin xarici sərhədləri yanında münaqişələrin başlanması və ge-
nişlənməsi.
NATO, Çex Respublikası, Polşa və Macarıstanı üzvlüyə qəbul etdikdə
Rusiyanın sərhədlərini Kalininqradda qarşıladı. Əgər NATO şərqə doğru
irəliləsə və Baltik Respublikaları olan Litva,Latviya və Estoniyanı da üz-
vlüyə alsa, o zaman daha geniş NATO-Rusiya sərhədi yaranar. Polşa və
Litva Kalininqradı mühasirəyə alar. Heç bir quru qüvvələrini cəlb etmə-
dən, NATO-nun Kosovodakı uğurlu hava kampaniyasından sonra, Rusiya
artıq hər hansı məhdud qeyri-nüvə hücumunu çəkindirmək qabiliyyətində
olmasına əmin deyildi. Bu təhlükə,1999-cu ildə simyulasiya edilmiş, Kali-
ninqrada NATO hücumu manevrlər ssenarisi ilə qiymətləndirildi. Onun nə-
ticəsinə görə, Rusiya hərbi gücləri şəhəri üç gündən artıq saxlamaq gücün-
də olmamışlar və Rusiyanı məğlubiyyətdən qurtarmaq üçün nüvə silahı iş-
lətmişlər.
Rusiya Federasiyasının müstəqil suveren dövlət kimi tam mövcudluğu-
209
na təhlükə yaranması ilə şərtləndirərək,Rusiya heç vaxt nüvə silahından is-
tifadəni gündəlikdən çıxartmamışdır( NATO da eyni cür). 1997-ci ildə qə-
bul olunan strateji sənəddə deyilir; ”Silahlı təcavüz Rusiya Federasiyasının
müstəqil, suveren dövlət kimi tam mövcudluğuna təhlükə yaradarsa,Rusiya
öz ixtiyarında olan bütün güclərdən və vasitələrdən, o cümlədən, nüvə sila-
hından istifadə etmək hüququnu özündə saxlayır”. Lakin, yeni konsepsiya-
da nüvə silahından son varinat kimi istifadə olunması nəzərdə tutulmur;
onlar Rusiyanın mövcudluğuna təhlükə törətməyən kiçik-miqyaslı mühari-
bələrdə istifadə oluna bilər. Ordu “silahlı təcavüzü dəf edərkən, əgər təca-
vüzü aradan qaldırmaq başqa bütün vasitələrlə mümkün olmazsa və ya tə-
sirsiz olarsa, ixtiyarında olan bütün güc və vasitələrdən, o cümlədən nüvə
silahından istifadə edə bilər”. Xidmətdə olan,dinc vaxtın silahlı qüvvələri
yerli müharibə üçün nəzərdə tutulur,yəni Rusiya və başqa dövlətin cəlb
olunduğu çox kiçik-miqyaslı hərbi-münaqişə kimi.Sülh dövrü silahlı qüv-
vələrinin təşkili və yeridilməsi “etibarlı surətdə ölkəni hava hücumundan
qorumağı bacarmalı, yerli müharibədə( və ya silahlı münaqişə) təcavüzü
dəf etmək üçün başqa hərbi birləşmələrlə birgə çalışmalı və geniş miqyaslı
müharibədə tapşırıqları yerinə yetirmək üçün strateji açılmanı həyata keçir-
məlidir”. Geniş miqyaslı müharibə strateji açılma tələb edir.
Təftiş olunmuş yeni konsepsiyadakı mühüm fikirlər ondan ibarətdir ki,
NATO öz məqsədlərinə çatmaq üçün gücdən istifadə edir və strateji qarşı-
durmada Rusiyaya qarşı da istifadə edə bilər. Orada nəticəyə gəlinir ki, Ru-
siyanın qeyri-nüvə qüvvələri zəiflədilmişdir,əlverişsiz mövqedədir və
NATO tərəfindən aparıla bilən geniş-miqyaslı qeyri-nüvə hücumlarına tab
gətirmək gücündə deyildir. Nüvə silahı,NATO-nu Rusiyaya qarşı güc işlət-
məsindən çəkindirmək üçün yeganə etibarlı vasitədir. Müxtəlif rəsmi sə-
nədlərdə kəskin siyasi dilin işlədilməsi,şübhəsiz, NATO-ya mesaj gondə-
rilməsinə hesablanmışdır.
Siyasi və Hərbi müstəvidə Təhlükə və Risk: Baltik ölkələri
Baltik ölkələri üçün təhlükəsizlik konsepsiyasının hazırlanması üç fərqli
mərhələyə bölünür və NATO qərarları hər mərhələni xarakterizə edir. Bi-
rinci mərhələ, 1991 –ci ildən 1994-cü ilədək olan dövr,onların silahlı qüv-
vələrinin təşkili və müdafiə siyasətinin formalaşdırılmasıdır. Təhlükə qiy-
mətləndirilməsi üzərində qurulmuş Baltik milli təhlükəsizlik konsepsiyaları
mövcud milli və regional təhlükəsizlik mühitinin analizi əsasında hazırlan-
mışdır. Növbəti mərhələ spesifik olaraq, NATO –nun Genişlənmə Tədqi-
qatı ilə müşaiyət olunan NATO-nun genişlənmə qərarı ilə başlamışdır. Bu
mərhələ, Baltik Respublikalarının NATO və AB-i üzvlüyünə girməsi nəti-
210
cəsinə gəlir və hər ikisi faktiki olaraq eyni vaxtda baş verdi və dərhal sonra
üçüncü mərhələ irəli sürüldü. Əgər birinci mərhələdə,təhlükə və risk anali-
zi nisbətən asan olsa da, sonralar təhlükə analizi aparıldı, milli təhlükəsiz-
lik konsepsiyası təftiş edildi;müdafiə siyasəti və hərbi strategiyalar ortaya
qoyuldu; planlaşdırma ierarxiyası sahmana salındı və uzun-müddətli, hərbi
qabiliyyət əsasında güc inkişaf etdirmə planları ilə möhkəmləndirildi.
Ücüncü və ya bu günkü mərhələ, təhlükə və risklərin qanunauyğun dəyiş-
məsi ilə, yenilənmiş milli təhlükəsizlik konsepsiyaları və müdafiə qüvvələ-
ri üçün yeni missiyalarla, Avro-Atlantik strukturlarına tam inteqrasiya ilə
xarakterizə olunur.
Baltik dövlətlərini götürsək, orduda- siyasi təhlükə və risk tənliyində,si-
yasi hissə ölçüb-biçilir. Baltik milli təhlükəsizliyi, başqa təhlükəsizlik
amillərinə geniş yer verilməsinə baxmayaraq,müdafiə və ya hərbi elemen-
tlər üzərində qurulmuşdur. Biz Baltik dövlətlərinin vəziyyətinə uyğun olan
təhlükədən-risk qiymətləndirmə prosesində dörd əsas istiqaməti irəli sürə-
rək onlarla məşğul olacağıq:
• Silahlı qüvvələrin gücünün/döyüş hazırlığının artırılması;
• Ikitərəfli və çoxtərəfli sazişlər üzrə danışıqların aparılması;
• Kollektiv müdafiə ittifaqına qoşulması;
• Qonşularla inam yaradan tədbirlərin keçirilməsi.
Baltik dövlətlərinin üzləşdiyi təhlükəsizlik qorxularının analizi göstərdi ki,hərbi
təhlükə üstünlük təşkil edir,lakin o, yəqin ki, ən bilavasitə qorxu deyil.Ən pis sse-
nari-yəni potensial hərbi hücüma-laqeyd yanaşıla bilməz və təhlükəsizlik modeli
çəkindirmə və müdafiə elementlərini də əhatə etməlidir. Əsas qavranan təhlükə,ye-
nidən Rusiyanın siyasi,iqtisadi və hərbi maraq dairəsinə gətirilməkdir. Bu hal,qor-
xunu gətirən təhlükə aradan qaıxmayınca, yəni hərbi müdaxilə təhlükəyə çevrildik-
də baş verir.Ona görə də,təhlükəsizlik siyasi,iqtisadi və cinayətgar təhlükələrdən və
həmçinin,narahatçılıq doğuran bir sıra spesifik səbəblərdən, məsələn qanunsuz
miqrasiya və hökümət əleyhinə olan qrupların və xarici kəşfiyyat xidmətlərinin qa-
nunsuz əməllərindən asılıdır.
Bu zaman ərzində,Baltik silahlı qüvvələri əsası məcburi çağırışçılardan ibarət
olan və geniş könüllü ehtiyat qüvvələri ilə tamamlanan qüvvələrdir. Qərbi Avropa-
nın peşəkar qüvvələrinin tipologiyasına uyğun olaraq,mobilliyi ilə fərqlənən,əsasən
quru qüvvələrindən təşkil olunub,dəniz və hava komponentləri də olan kiçik silahlı
qüvvələrdir. Qərb hərbi ekspertlərinin hesablamalarına görə,onlar Finlandiyanın
milli xidmət metodlarını tətbiq etsələr,100 minə qədər güclü hərbi heyət səfərbər
edə bilərlər,daha çox Litvada, biraz az Estoniyada olmaq şərtilə. Praktiki olaraq,
bu səviyyəyə,əgər nail oluna bilərsə, onilliklər ərzində nail oluna bilər. Ehtiyatlar-
211
silah,avadanlıq və təhcizat, infrastruktur tələbləri ilə birgə məhdudlaşdırıcı amillər
idi. Onların iqtisadi və demoqrafik imkanlarına görə,geniş ehtiyat qüvvələri tərəfin-
dəm tamamlanan kiçik peşəkar çağırışçı qüvvələr uyğun həll yoludur. Dinc dövr
ərzində, silahlı qüvvələr öz ərazilərini,sularını və hava məkanını müdafiə edərək,
öz hazırlıqlarını və imkanlarını nümayiş etdirərək cəkindirməni təmin edirlər.
Onlar fövqaladə hallarda,məsələn təbii fəlakətlər zamanı,müharibə təhlükəsi zama-
nı və ya müharibə dövründə mülki hakimiyyəti dəstəkləyir, ölkə ərazisini,hava
məkanını,ərazi sularını və həlledici inzibati və siyasi idarələri digər milli təhlükə-
sizlik təsisatları ilə birlikdə müdafiə edir.
Baltik dövlətləri müstəqillik qazandıqları dövrdən başlayaraq müdafiə məsələlə-
rində əməkdaşlıq ediblər. İlk böyük layihə, Baltik sülhməramlı Batalyonu və ya
BaltBat olmuşdur. Başladığı gündən etibarən BaltBat-ın siyasi niyyətləri və hərbi
məqsədləri vardır.Siyasi baxımdan Baltik Dövlətləri suveren dövlətlər kimi,beynəl-
xalq təhlükəsizliyin təmin edilməsində iştirak edərək beynəlxalq sülhməramlı əmə-
liyyatlarda görünən yerdə olmağı iddia edə bilərdilər. Batalyon regional təhlükəsiz-
lik strukturları şəbəkəsində ilk körpü idi; onun dalınca Baltik Dəniz eskadrilyası və
ya BaltRon;Baltik Hava Müşahidəsi Şəbəkəsi və ya BaltNet; və Baltik Hərbi Kol-
leci gəldi. Bütün üç ölkə eyni komanda,idarəetmə və informasiya sistemləri,logis-
tik,resurs idarəetmə və NATO təcrübəsi əsasında təlim konsepsiyaları hazırlayırdı.
Lakin bu elementlərin içində ən mühüm olanı Baltiklərin Avropa ailləsinə qəbul
edilməsi üçün götürülən Beynəlxalq öhdəliklər və Qərb ticarət və yatırimları vasi-
təsilə işlək iqtisadiyyatın inkişaf etdirilməsi idi. NATO-ya qəbul son məqsəd idi
və Baltik Batalyonu İFOR,SFOR və KFOR əməliyyatlarında iştirak edirdi.
Beynəlxalq vəzifələrə prioritet verilməsi, milli tələbatları Nato gündəliyindən
asılı vəziyyətə qoya bilərdi. Qərbin yüksək səviyyəli əməkli hərbi və mülki qulluq-
çularından təşkil olunmuş Baltik Dövlətləri üçün Beynəlxalq Hərbi Məsləhət Ko-
mitəsi nəticəyə gəlmişdir ki, Baltik dövlətləri Sülh Naminə Tərəfdaşlığın ən çalış-
qan üzvləridir və onlar beynəlxalq sülhməramlılara töhvələr vermiş və beləliklə
başqalarının təhlükəsizliyini təmin etməyə və həmçinin, özlərinə də təhlükəsizlik
tələb etməyə hazır olduqlarını nümayiş etdirmışlər. “Lakin biz ehtiyatlılıq işarəsini
də səsləndiririk” deyə ,“beynəlxalq əməkdaşlıqdan qazanılacaq faydanın,daxili in-
kişafın zərərinə olaraq, məhdud hərbi büdcənin hədsiz hissəsinin istehlak etməsinə
icazə verilməsinin təhlükəsi”-ni Komitə qeyd etmişdir.NATO-rəhbərliyi ilə gedən
əməliyytaların tələbləri ölkələri NATO qüvvələri ilə üst-üstə düşən qüvvələr yara-
dılması yoluna sövq edir. Lakin bu işlər o qədər bahalıdır ki, onları etmək üçün
müdafiə büdcəsinin çatmayan resurslarını bu istiqamətə yönəltmək lazımdır.
NATO-ya sonda girəcəklərinə əmin olmayan ölkələr nəticədə düşünsələr ki,gələ-
cəkdə yenidən özlərinın böyük qonşusunun ölkə ərazisinə soxulmaq ehtimalından
qorxmağa səbəbləri olacaq, onda bu bizə bir oyunu xatırladır,yüksək səviyyəli
212
NATO rəsmisi belə demişdir. MAP-a hazırlaşmaq, gələcəkdə Alyansın müdafiə
edəcəyi ümidi ilə, faktiki olaraq müstəqil müdafiə imkanlarını aşağı salır. Əgər o
ümid yerinə yetirilməsə,oyun çox ağır başa gələ bilər.
Baltik təhlükə və risk vəziyyətini yuxarıda bəyan etdiyimiz dörd istiqamət bo-
yunca qiymətləndirə bilərik.Silahlı qüvvələrin həcmini və hazırlığını artırmağa gə-
lincə, bu təhlükə kandarını müəyyən dərəcədə aşağı salan, yavaş-yavaş gedən pro-
ses ola bilər. Lakin birbaşa hərbi hücum geniş zaman ərzində ehtimal olunmurdu.
Analiz məqsədilə desək,Latviyaya qarşı potensial hərbi təhlükə qısa və orta vadi-
də,qəsdən yaradılan böhran və qayda- qanunu bərpa etmək bəhanəsi altında hərbi
müdaxilə ilə qeyri-sabitlik kampaniyası forması ala bilər. Əgər təcavüzkar bütün üç
Baltik dövlətlərinə birgə baxsa, o zaman qarşılıqlı qüvvələr tənliyi tez hərbi addım
atılmasını istisna edəcək. Baltik regional təhükəsizlik əməkdaşlığı, digər tərəfdən
irəliyə getmiş ikitərəfli və çoxtərəfli strukturlar vasitəsilə,baha başa gəlmir və geniş
təhlükəsizlyi təmin edir. Kollektiv müdafiə ittifaqına qoşulmağa gəlincə, NATO-ya
qəbul edilməməklə gələcək hərbi riskləri artırırdılar və digər tərəfdən,siyasi həllin
tapılmasına yönəlmişdilər ki, NATO-ya qəbul olunsunlar.
Biz bu bölməni NATO-nun genişləmməsinin NATO qərargahında görünən nəti-
cələri ilə müxtəlif Mərkəzi və Şərqi Avropa ölkələrindən görünən nəticələrlə müqa-
yisə edərək yekunlaşdıracağıq. Brüsseldən baxanda, NATO-nun genişləmməsi, xa-
rici təhlükəsizliklə Avropa təhlükəsizliyini gücləndirən,sabitliyi şərqə uzadan geniş
strategiyanın tərkib hissəsi idi.Slovakiyadan göründüyü kimi, Alyansın addım-ad-
dım şərqə irəliləyişi,onun təhlükə və risk qiymətləndirməsində analiz edildiyi kimi
və onun müdafiə və təhlükəsizlik strategiyasında ifadə olunduğu kimi, daha geniş
təhlükələri minimumlaşdırdı,əvvəlcə Slovakiyanı xaricdən təhlükəsizlik zonası ilə
əhatə etdi və daha sonra Slovakiyanın özünü də içinə aldı.Lakin, bu bir çox regio-
naı təhlükələri söndürmədi. Bu təhlükələrin uzaqda olmasına baxmayaraq, onların
Slovakiya üçün nəticələri ola bilərdi. Kosovo narahat zona kimi qalmaqda davam
edirdi və Makedoniyanın təhlükəsizliyi müharibə nəticəsində və ondan sonra güclü
sarsılmışdır. Moskvadan göründüyü kimi,NATO şərqə doğru irəliləməsi mənfi hal
kimi görünürdü. Baltik Dövlətlərindən görünən o idi ki, NATO geniş təhlükəsizlik
vədləri və risk dərəcələri gətirir. NATO-ya qəbul mühüm dərəcədə əsas təhlükəni
məhv edir. NATO-ya qəbulu rədd etmə isə Baltik Dövlətlərinin daimi olaraq “boz
zona”-da və ya Rusiyanın nüfuz dairəsində qalmasıdır. Bunların həlli üzvlük üçün
enerjili hazırlıq görülməsidir. Məlum dərəcəyə qədər, bu hesablanmış təhlükəsizlik
oyunu idi, Baltik Dövlətləri özlərinin təhlükəsizlik kardlarını ustalıqla oynadılar və
Praqa sammitində uğur qazandılar.
Dostları ilə paylaş: |