Hərbi Quruculuq və Resurs Əsaslı Planlaşdırma
Silahlı Qüvvələrin transformasiyasını üç amil dəyişdirir. Birincisi, təhlükəsizli-
yin beynəlxalq və regional xarakteridir, lakin, orada NATO-nun genişlənməsi ən
mühüm amil olsa da,yeganə amil deyildir. İkincisi, hər bir ölkənin ümumi milli
təhlükəsizliyi və müdafiə siyasəti onun təhlükəsizlik,müdafiə və hərbi konsepsiya-
larında bəyan edilmişdir. Üçüncüsü, müdafıə iqtisadiyyatı var: Müdafiə nazirliyi il-
lik müdafiə büdcəsinə nə qədər pul əldə edəcək və qarşıdakı müəyyən vaxt üçün
məntiqlə nə qədər pul gözləyə bilər. Bu amillər arasında qarşılıqlı təsir vardır; la-
kin,çoxlu keçid ölkələri üçün üçüncü amil üstünlük təşkil edir.Büdcə həlledicidir
və o siyasətçilərin əlindədir.
Müdafiə konsepsiyasını, mülkilər və hərbçilər hazırlayır və o, milli təhlükəsizlik
təhlükələrinin hərbi tərəflərini aydın şəkildə müəyyən etməli,riskləri qiymətləndir-
məli,Silahlı Qüvvələrin transformasiyasına rəhbərlik edən strateji konsepsiyalar və
fərziyyələr qurmalı, hərbi strukturlar qurulmasına qərar verməli, silahlı qüvvələrin
rollarını,missiyalarını və hərbi qabiliyyətini müəyyən etməlidir. Bir qayda ola-
raq,parlamentlər Müdafiə Konsepsiyalarını qəbul edirlər və onu təsdiq edib dəstək-
lədiyinə görə öz üzərinə məsuliyyəyt götürürlər. Konsepsiyalar müdafiə planlaşdır-
masını prioritet istiqamətlərlə təmin edir və müdafiə transformasiyasının addım-ad-
dım, uyğun şəkildə dəstəklənməsi üçün tələb olunan büdcə xərclərinin təxmini eh-
timalını və prioritetlərini maliyyələşdirmək üçün əsas hazırlayır. Müdafiə lazımi
230
səviyyədə maliyyələşməyincə, planlar böyük məna daşımayacaq.Həmişə məhdud
resurslara rəqabətli tələblər var və kabinet səviyyəsində qərar verilən bu resursların
necə ayrılması qərarları da siyasidir.
Planlaşdırma və maliyyə dəstəyi baxımından vəziyyətin reallığı çox çətin ol-
muşdur. Silahlı Qüvvələrin keçmiş sosialist ölkələrində təcrübəsi 1990-cı illərin ək-
sər dövründə daha çox eyni olmuşdur: periodik təkrarlanan,ciddi maliyyə çatişma-
mazlığı. Onlar özlərini inzibati amirlik iqtisadiyyatının küllüklərindən çıxartmalı
idilər. 1999-cu ildə,Qərb hərbi ekspertlər qrupu yazmışdılar ki, Baltik dövlətlərində
orduya ayrılan maliyyə daxili hərbi inkişafı pozmaq dərəcəsində aşağı olmuşdur.
Baltik iqtisadiyyatı gücləndikcə,Hökümətlər müdafiə xərcləri üçün ÜDM-n faizini
müəyyən etmişdir və bu NATO-nun orta faiz müəyyən etdiyi 2 faiz civarındadır.
Siyasi baxımdan, bu onların NATO-ya girmək üçün ciddi iradələrinin yüksək zəru-
ri əlaməti idi.
Başqa ölkələrdə müdafiə nazirliyinin maliyyələşdirilməsi problemli olmuşdur,
Müdafiə Nazirlikləri illik büdcə tələbləri hazırlayır və geniş müzakirə aparmadan
və ya baxılmadan Parlamentlər onu azaltmağa çalışırdı. Vergilər gözlənilidiyi kimi
yığılmır və Xəzinə daxili mailyyə çatışmazlığını yaşayırdı. Bu hal, Silahlı Qüvvələr
üçün davamlı dilemma idi və onlar ayaqüstə durmaq büdcəsi ilə nə bacarırdılarsa
edirdilər,hərbi strukturların,infrastrukturun və hərbi avadanlığın islahatları ilə bağlı
fəaliyyət göstərə bilmirdilər. Silahlı Qüvvələrin güclə ayaqüstdə durmalarının açıq
əlamətini onların illik büdcəsinin neçə faizinin şəxsi heyətə və ordunun saxlanma-
sına sərf etdiklərindən görmək olar. Əgər bu sahələrə sərf olunan büdcə 80% və ya
ondan yuxarı olarsa, o zaman Silahlı Qüvvələr ciddi məhrumiyyətlərlə üzləşəcək.
Müdafiə nazirliyi bu dilemmaya görə məsuliyyət daşıyırdı,çünki o keçmiş,böyük
hərbi birləşmələri saxlamağa cəhd edirdi. Ukraynanın Müdafiə nazirliyi 2002-ci il-
də bəyan etmişdir ki, “onların özlərini məhv etmələri üçün beş ildən az vaxt qa-
lıb”.Mülkilər,xüsusən parlamentarlar məsuliyyət daşıyırdılar. Əgər maliyyə çatma-
mazlığı davam edərsə, ən yaxşı halda durğunluq və ən pis halda orduda dağılma
gedəcəyini, müdafiə nazirinin siyasi rəhbərliyə çatdıra biləcəyi ən mümkün iş idi.
Lakin biz güman edə bilərik ki, tələbatlarla maliyyə ayrılmaları arasındakı bö-
yük fərq tam bağlanmasa da azalacaq. Yeni Silahlı Qüvvələr yenidən qurulması ilə
bərabər, ölkənin inkişaf istiqaməti razılaşdırılandan sonra və silahlı qüvvələrin həc-
mi və strukturları təsdiq olunandan sonra, bu qüvvələrin qurulma sürəti onların ala-
cağı maliyyə yardımından asılı olur. Müdafiə naziri üçün birinci mühüm məsələ,il-
lik büdcə üçün nəzərdə tutulan maliyyənin nazirlik tərəfindən əldə olunmasıdır.Bir
çox dəyişikliklər ola bilər, o şərtlə ki, onlar ciddi olmasın. Sonra, uzun zaman ər-
zində bu səviyyənin saxlanacağı haqda müəyyənlik olmalıdır. Bu səviyyə birbaşa
olaraq mülki rəhbərlik tərəfindən və dolayı yolla ölkənin iqtisadı inkişaf tarifi ilə
müəyyən edilməlidir. Əgər müdafiə üçün maliyyə ayrılmaları ÜDM Ilə ölçülürsə,
231
bir sıra Hökümətlərin NATO-ya girmək planlarının tərkibi kimi verdikləri qərara
uyğun, o zaman uzun müddətli planlaşdırma davam edə bilər.
Fondlardan yaxşı istifadə üçün, Hökümət yaxşı işləyən resurs idarəetmə sistemi
əldə etməlidir. Bu qüvvələr strukturu üçün realist planların olması qədər əhəmiy-
yətlidir; faktiki olaraq bu səmərəli surətdə həyata keçirilə bilən planlarla ayrımaz
şəkildə bağlıdır. Avtoritar siyasi sistemlərdən və inzibati amirlik iqtisadiyyatından
uzaqlaşan ölkələr üçün çox çətinliklər vardır. Artıq qeyd olunmuşdur ki, inzibati-
amirlik iqtisadiyyatına malik olan sosialist ölkələri hərbi planlaşdırmanı ətraflı,re-
surs ayrılmaları əsasında ardıcıl dövlət planları ilə həyata keçirmiş və bu yol, ölkə-
nin hərbi tələbatlarına döğru iqtisadi və demoqrafik resursları döndərmək kimi
məhsuldar yanaşma olmuşdur. Digər tərəfdən, o, azad bazar olan və Sialhlı Qüvvə-
lərin nə qədər maliyyə alacağını parlamentarların qərar verdiyi ölkələrdə sadəcə
baş vermir.
Yüksək rütbəli zabitlərdən özlərinin hərbi fəlsəfələrini fundamental olaraq də-
yişmələri tələb olundu. Bütün Varşava Paktı ölkələrində bu fəlsəfi yanaşma ölkə-
nin iqtisadi və demoqrafik resurslarının hərbi tələbatlara doğru yönəldilməsini nə-
zərdə tuturdu. Məhsuldarlıq baxımından ciddi şəkildə qiymətləndirildikdə,bu ya-
naşma hərbi planlaşma üçün Qərv dövlətlərinin irəli sürdüyü hər şeydən üstün həll
yolu idi. Sonuncu,özünün bütün mürəkkəblikləri və gecikmələri ilə bərabər, nazir-
liklər,kabinet iclasları və parlament komitələri arasında sağ-sol fəaliyyətlər ilə, si-
yasi kompromislər və gecikmələrlə pozula bilən qarışıq resurs idarəetməsi ilə,
yumşaq söyləsək,səmərəli deyil.Ukraynanın müdafiə və təhlükəsizlik islahatını təd-
qiqatı zamanı iki məlumatlı Qərb müşahidəçisinin qeyd etdiyi kimi, əsas məsələ,
sistemi bütöv islahat edib onu bazar mexanizmlərinin və monitar iqtisadiyyatın
qaydalarına uyğunlaşdırmaqdır. Ukraynanın hərbi mühasiblərə çox ehtiyacl var-
dır,uyğun hərbi maliyyə sistemi, real xərcləri başa düşən, proqnoz edilə bilən büd-
cələmə,prioritetlər müəyyən edən və ehtiyaclar,xərclər və təsirlər arasında münasi-
bətlər quran büdcə və planlaşdırma prosesinə ehtiyac vardır. Sistem,bütün səviyyə-
lərdəki planlaşdırma prosesinə resurs ayrılması mülahizələrini daha yaxşı müəy-
yənləşdirərək planlar və büdcələr arasında uçurumu düzəltməlidir.
Qərb hərbi planlaşdırmacıları,Planlaşdırma,proqramlaşdırma və büdcələmə sis-
temi hazırlamışlar və ümumi sözlə PPBS adlanır. Amerikada hazırlanmış və Avro-
paya uyğunlaşdırılmış bu sistemin Mərkəzi Avropada tətbiq olunması üçün,
NATO, kömək edir. Bu sistem qısa,orta və uzun müddətli plan və proqramlarla iş-
ləyir; adətən orada bir illik,beş illik və on illik zaman hissələri vardır. Qısa olan bir
illik zaman intervalı büdcə üçün nəzərdə tutulur; orta müddət proqramlaşdırma
üçündür və uzun müddətli zaman intervalı isə planlaşdırmaya aiddir. Üç resurs
planlaşdırma periodu hərbi quruculuqla bir sıradadır və onun özü də planlaşdırma
üfiqini on ilə uzadaraq qısa,orta müddətli və uzun müddətli kateqoriyalara bölünür.
232
PPBS sadə məsələ deyil və o, asan surətdə mənimsənilə bilmir. Bunu tətbiq etmək
istəyənlər qəbul etməlidirlər ki,onların PPBS-i tətbiq etməyə təcrübələri yoxdur və
kənardan kömək axtarmalıdırlar. Baltik ölkələri kənar ekspert qruplarından istifadə
etdilər və Ukrayna Müdafiə Nazirliyi maliyyələşmə sahəsində, uzun müddətli plan-
laşdırma, proqramlaşdırma, beynəlxalq standard mühasibat sistemi, maliyyə nəza-
rəti və auditinq üzrə Danimarkadan kömək aldı.
Müxtəlif ölkələrin Müdafiə Nazirliklərinin Planlaşdırma, Proqramlaşdırma və
Büdcələmə Sisteminin yerinə yetirilməsi təcrübəsi üzrə aparılan sorğu aşağıdakı
nəticələri göstərir. Bu əldə olan resursların müdafiə strukturlarının bütün səviyyələ-
rində uyğun səlahiyyətlə,məsuliyyətlə və hesabatlılıqla səmərəli istifadəsini təmin
etmək üçün başlıca resurs idarəetmə aləti kimi təsis edilmişdir. Aşağıdakı vəzifələr
müəyyən edilmişdir: rolları və məsuliyyətləri müəyyənləşdirilən təftiş edilmiş ma-
liyyə idarəetmə strukturu; maliyyə nəzarəti və maliyyə yoxlamaları, yatırım qiy-
mətləndirməsi və idarəetmə informasiyasının yeni sistemi kimi maliyyə prosedurla-
rının yeniləşdirilməsi və yerinə yetirilməsi. Uyğun səviyyələrdə idarəetmə komissi-
yaları ilə və Müdafiə nazirinin sədrliyi altında yüksək idarəetmə komissiyası ilə ay-
dın büdcələmə ardıcıllığı müəyyən edilməlidir. Lakin,parlament və uyğun hökümət
idarələri davamlı surətdə görünən nəticələrlə, yenilənmiş hesablamalar və prioritet-
lərlə və orta və uzun –müddətli tələbatlara edilmiş düzəlişlərlə bağlı məlumatlandı-
rılmalıdırlar.
Milli iqtisadiyyat və müdafiə hökümətin digər sahələrindəki fəaliyyətlərə nisbə-
tən daha sıx bir-biri ilə birləşmişdir. Müdafiə planları, cəmiyyətin çıxışı olduğu iq-
tisadi və demoqrafik resurslara sıx bağlı olmalıdır. Ona görə də,onun müdafiə re-
surslarını idarəetməsinə diqqətli yanaşması zəruridir. İqtisadiyyat və müdafiə
mümkün olan maliyyədən daha çox önəm daşıyır. Birincisi,Müdafiə Nazirliklə-
ri,başqa Nazirliklərdən fərqli olaraq,ehtiyac olduqda uzun müddətli planlar qurma-
lıdırlar,məsələn,Albaniyada bunu 2010-cu ilə kimi etmişlər. Birləşmiş resurs və
güc planlaşdırmasına cəlb olunanlar başa düşürlər ki, bu iş uzun-diapazonlu üfiq və
analizlərdən ibarət böyük təcrübə tələb edən işdir. İkinci, keçmiş sosialist ölkələrin-
də müdafiə planlaşdırmasının tam konseptual çərçivəsi onlar üçün tamamilə yeni-
dir. Onlar müdafiə iqtisadiyyatında “demokratik,siyasi” yanaşma ilə sıx bağlı olan
“azad bazar yanaşması” tətbiq etməlidirlər. Yeni demokratik ölkələr axsaya-axsa-
ya azad bazar iqtisadiyyatına doğru irəlilədikcə,müdafiə tələbatlarını Hökümətin
büdcəsi üçün xərclər kimi qiymətləndirmək lazımdır,pulla ifadə etsək,bu xərclər
Parlamentə göndərilir və “siyasi liderlər” tərəfindən bəyənilir və onlar öz qərarları-
nı verir və şəxsi heyəti saxlamaq, silah,avadanlıq, təhcizat,təlim və başqa məqsəd-
lər üçün pula çevrilir.
Mərkəzi və Şərqi Avropa ölkələrinin Müdafiə Nazirlikləri səmərəli büdcə,resurs
idarəetməsi və planlaşdırma sistemlərini idarə etmək üçün böyük çətinliklərlə üz-
233
ləşdilər. On illiklər davam edən inzibati amirlik iqtisadiyyatından sonra ,keçmiş so-
vet ölkələrində hərbi idarəetmənin işlək metodları yoxdur. Hətta hərbi planlaşdırı-
cılar özlərini yeni siyasi mühitdə işləməyə hazırladıqları halda belə,onlar resurs
idarəetmənin yeni metodlarını mənimsəməlidirlər.
Nazirlik və Hökümət
Müdafiə nazirliyi,daxildə peşəkar hərbçilərlə,əsasən Baş Qərargahla birgə işlə-
yirlər. Parlamentlə davamlı təmasın inkişaf etdirilməsi tələb olunur. Nazir də Kabi-
netin üzvüdür və baş nazirin göstərişlərini yerinə yetirir və Kabinetin digər nazirlə-
ri ilə birlikdə siyasətin həyata keçirilməsini koordinasiya edir. Müasir təhlükəsizlik
mühitində, Müdafiə Nazirliyinin birbaşa və paylaşan məsuliyyətləri əhəmiyyətli
dərəcədə artmışdır və uyğun olaraq siyasətin koordinasiya edilməsi ehtiyacı da ya-
ranmışdır. Bu daxili və xarici sahələrdən gətirilən nümunələrlə təsvir edilə bilər.
Xarici siyasətdə, Müdafiə Nazirliyi NATO-nun genişlənməsinin nəticələri ilə
hesablaşmalıdır.Digər tərəfdən, AB-i də qayğılar yaradır. Biz belə güman edirik ki,
ölkənin məqsədi hər iki təşkilata və ya onlardan birinə qoşulmaqdır. Ona görə
də,Müdafiə,Xarici və digər Nazirliklər işə qarışırlar. Müdafiə nazirləri xaricə səfər
edir və mühüm siyasi tapşırıqlar yerinə yetirirlər. Nazirliyin beynəlxalq təşkilatlar-
da,məsələn, NATO-da və SHAPE-də mühüm daimi mülki-hərbi missiyaları vardır.
Nəyin “hərbi” və nəyin “siyasi” olduğunu ayıran demarkasiya xətləri az fərqlənir-
lər. NATO siyasi və hərbi Alyans olaraq siyasi məsələlərə getdikcə daha çox yer
verir. Buna baxmayaraq,AB daha çox təhlükəsizlik və müdafiə məsələləri ilə ma-
raqlanır. AB –i ilə münasibətləri hər bir ölkədə xarici işlər nazirliyi aparır. O AB
ilə münasibətləri qurmaq və inkişaf etdirmək üçün digər nazirliklərlə də işləyir,xü-
susilə də,Müdafiə Nazirliyi ilə.
Biz Müdafiə nazirliyinin NATO rəhbərliyi altında apardığı çox-illik müdafiə
proqramını açıqlayacağıq. O üç ölkənin illik proqramlarının toplusudur. Onların
heç biri Üzvlük Fəaliyyət Planına qəbul edilməmişdir. Onların hamısı NATO və
AB-ə üzv olmaq istəyir. Onlar aşağıdakı vəzifələri yerinə yetirməyi öhdəliyə götür-
müşlər. Onlar korrupsiyaya qarşı mübarizəyə xüsusi diqqət verərək, ictimai asayışı
və bazar iqtisadiyyatını təkmilləşdirməkdə davam edəcəklər. Onlar insan hüquqla-
rına və azlıqların hüquqlarına hörmət edilməsini dəstəkləyəcək və inkişaf etdirə-
cək. Onlar demokratik təsisatları və onların cəmiyyətdə rolunu gücləndirəcək və
məhsuldar dövlət idarəciliyi quracaqlar. Onlar Silahlı Qüvvələr üzərində mülki de-
mokratik hakimiyyəti dəstəkləyəcəklər. Onlar iqtisadi islahat vasitəsilə əldə edilən
nəticələri,xüsusilə də özəlləşdirmə sahəsində, dəstəkləyəcəklər. Onlar qonşularla
yaxşı qonşuluq siyasətini davam etdirəcəklər,xüsusilə də regional proqramlardan
istifadə edərək. Və onlar ölkə daxilində silahların nəzarəti və tərksilah səylərinə qo-
234
şulacaqlar. Müdafiə nazirliyinin siyahisi, xarici işlər nazirliyinin AB-nin fikri ilə
hazırlayacağı siyahi ilə çox oxşardır.
Güman edə bilərdik ki, Brüsseldəki bu iki beynəlxalq təşkilat arasında ümumi
siyasətin geniş koordinasiyası olmalıdr,xüsusən də ona görə ki, onlar təkrar-təkrar
bəyan etmişlər ki, bu təşkilatların genişlənməsi prosesində öz aralarında yaxşı dü-
şünülmüş təhlükəsizlik strukturları quracaqlar. Lakin bu belə olmadı.
Amma,NATO, hədəf ölkələrində müdafiə təsisatları ilə təmasa girir. Onun proq-
ramları təbiəti etibarı ilə geniş mənada hərbidir və Üzvlük Fəaliyyət Planı və Sülh
NaminəTərəfdaşlıq tərəfindən hazırlanmışdır. AB çoxlu ölkələrə həm ekspert yar-
dımı,həm də maliyyə yardımı edir. Lakin, o, öz səylərini koordinasiya etmək üçün
az iş görür. Çünki onun yaxşı –hazırlanmış beynəlxalq koordinasiya mexanizmi
yoxdur və onun hər bir ölkədə yerləşən missiyasının səyləri də məhduddur. Lakin,
onun sərhəd təhlükəsizliyi və digər yeni təhlükələrlə bağlı açıq bəyanatlarına bax-
mayaraq, təhlükəsizlik sektorunun qeyri hərbi hissələrində təhlükəsizlik proqramla-
rı ilə bağlı gördüyü iş az olmüşdür.
Hökümət və Müdafiə Nazirliyinin öz işlərini necə koordinasiya etməsi məsələ-
sinə gəlincə,başqa ölkələrin təcrübələri,uğurları,çətinlikləri və gəldikləri nəticələr
örnək ola bilər. Bütün enerjilərini NATO üzvlüyünə sərf etməyi qərar verəndən
sonra,Latviyanın Müdafiə Nazirliyi NATO İcra Katibi vəzifəsini və ayrıca NATO
İnteqrasiya İdarəsini yaratdı. Onlar, həmçinin, Kabinet səviyyəsində Baş Nazirin
sədrliyi ilə NATO İnteqrasiya Şurası təsis etdi və Müdafiə,Xarici İşlər,Nəqliyyat və
Maliyyə nazirlikləri də ora daxil oldurlar. Tələb olunduqda, Silahlı Qüvvələrin Ko-
mandanı və başqa nazirliklərin nümayəndələri iştirak edirdi. Slovakiya “NATO
Üzvlüyünə Hazırlıq” sistemi tətbiq etdi və buraya Kabinetin koordinasiya və baxış
görüşləri daxil idi. NATO-ya inteqrasiya üzrə Rumıniya Milli Komissiyası işçi qru-
pu səviyyəsində ayda bir dəfə və kvartalda bir dəfə isə Dövlət katibi səviyyəsində
görüşüb Milli Müdafiə Şurasını koordinasiya,qiymətləndirmə və siyasi təkliflərlə
təmin edirdi.
Bu növ koordinasiya sistemi zəruridir,lakin çətinliklər yarada bilər. Çoxlu sayda
yüksək səviyyəli koordinasiya strukturları vardır. Bir-birinin fiunksiyalarını örtən
çoxlu sayda komitələr olduğu halda, bürokratik çaşqınlıq yaranması təhlükəsi orta-
ya çıxır və o zaman ümid edilən vəzifələri yerinə yetirmək üçün məsuliyyət itir.
Slovakiya və Latviya kiçik hökümətləri olan kiçik ölkələrdir və göründüyü kimi,
onların təcrübəli xarici məsləhət qrupları baxımından bəxtləri gətirdi. Ordunun həc-
mi və mürəkkəbliyi dilemması,geniş Qərb beynəlxalq təşkilatlarını çətin vəziyyətə
salır,xüsusilə də NATO və AB-i kimi çoxmillətli təşkilatları. Keçid ölkələrində bu
dilemma daha dərindir, çünki avtoritar keçmişin hiss olunan irsi qalır.Geniş,yüksək
səviyyəli, çox böyük həcmlı komitələr yaradılması tendensiyaları gedir. Çox ağır
sxemlər,nazirliklər və idarələri öz işlərini görməyə yox, daha çox koordinasiya me-
235
xanizmlərini dəstəkləmək üçün öz vaxtlarını və resurslarını səfərbər etməyə məc-
bur edir. Avtoritar mədəniyyətin psixoloji qalıqları mövcuddur və orada idarələra-
rası və nazirliklər arası xəbərləşmə kanalları kiçik dir və az-az hallarda istifadə olu-
nurdu, orada direktivlər yuxarıdan aşağı axırdı və uzun tutqun sənədləşmələr yuxa-
rı axırdı və orada bürokratlar vaxtı uzadırdı. Məlumat mübadiləsinə getməmək, işçi
qrupu səviyyəsində koordinasiyanın ciddi şəkildə qarşısını alır. Bu cür yuxarıdan –
aşağı, “baca” kimi hamıya məlum olan vertikal tabeçilik, işə mane olur və yanlış
istiqamətə fokuslanmış siyasət törədir.
Siyasi istiqamətlər üzrə əsas sənəd olan milli təhlükəsizlik konsepsiyasının ha-
zırlıq prosesinin hər üç ölkədə öyrənilməsi olduqca oxşar nümunələrə gətirdi.
“Onlar uzun zaman ərzində hazırlandı. Faktiki olaraq,onların hər biri maraqlar və
təhlükələrdən ibarət toplu idi və təhlükəsizliklə heç bir əlaqəsi olmayan nazirliklər
və ya idarələr tərəfindən hazırlanmış, prioritetləri və spesifik həll yolları göstəril-
məyən çoxlu məsələləri əhatə edən geniş sənədlər idi. Kollektiv səylərə baxmaya-
raq,konsepsiyalar planlaşdırma sənədləri kimi az əhəmiyət daşıyırdı. Keçmiş sis-
tem daxilində təşəbbüs göstərməyin təhlükəsi özünün əlamətini saxlayır və ehtiyat-
lı və uzun zaman ərzində verilən cavab bütün rəsmi strukturlar üzrə acıq görünür”.
Qərb Nazirliklərinin xüsusi qrupu,əsas işləri seçilmış, nisbətən kiçik qrupa tapşırar-
dı və o da ehtiyac olardısa,geniş dairəli ekspertlərdən kömək istəyərdi. Nazirlər də
gözdən keçirər,düzəliş edər və layihə şəklində olan materialı qəbul edərdi. Lakin
yeni demokraik ölkələrdə,prosess böyük həcmlı komitələrin əlindədir. Öyrənilən
əsas təcrübə, Nazirliklərin təcrübəli işçilərini işə cəlb edib onların bütün səylərinin
bir yerə toplanmasıdır. İşçilər, rəsmi qayda və Nazirliklərdə və Direktorluqda həm-
karları ilə işləməyi bacarmalıdırlar. Bu cür paylaşan işçilər adi tapşırıqlar yox, daha
çox iş görməlidirlər,yəni,onlar nazirliklər səviyyəsində görüşlər üçün sənədlər ha-
zırlamalıdırlar. Tələb olunduğu halda, onlar analiz və siyasi variantlar təklif etməli-
dirlər.
Hökümət koordinasiyasının ikinci sahəsi qeyri-hərbi təhlükəsizlik siyasəti-
dir,yəni,Daxili İşlər nazirliklərinin,sərhəd xidmətinin,polis idarələrinin və hüquq
idarələrinin və başqa əlaqədar təşkilatların sahələridir. Yeni demokratik ölkələr öz-
lərinin təhlükəsizlik qüvvələrini transformasiya edirlər. Onların çoxunda,daxili qo-
şunlar hərbi qüvvələrdən jandarma tipli qüvvəyə keçir,yəni, faktiki olaraq güclən-
miş milli polis sisteminə. Dövlət təhlükəsizlik təsisatlarından prokurorluq funksiya-
ları alınır. Mülki fövqaladə qüvvələr təbii və insan tərəfindən törədilən fəlakətlərə
cavab vermək üçün istifadə olunur.Sərhəd qoşunlarl artıq döyüş üçün hazırlan-
mır,lakin onlar ölkəyə qanunsuz girənlərin və qanunsuz mal gətirənlərin qarşısını
almaq tapşırıqlarını yerinə yetirir və eyni zamanda qanuni gediş-gəlişə kömək edir-
lər. Bu dəyişiklikləri qəbul edən prinsip demilitarizasiyadır və bu status və məsu-
liyyətlərə “Avro-Atlantik cəmiyyətlərdəki” təşkilatlar da malikdir. Beynəlxalq təsi-
236
satların genişlənməsi “yeni təhlükəsizlik landşaftını” əhəmiyyətli dərəcədə dəyişir.
Onlar üçün dövlətlər arasındakı sərhədlərin törədəcəyi nəticələr əhəmiyyətli deyil
və AB zonasında olduğu kimi, bir çox ölkələrdə sərhədlər xəritədən silinir, digərlə-
ri isə zəiflədir. Baltik ölkələrində,Balkanlarda və Qara Dəniz bölgəsində bölgəsəl
təhükəsizliyin əhəmiyyəti artır. Bölgəsəl təhükəsizlik əməkdaşlığı, əsas təhlükəsiz-
lik məsələsidir.
Son onillik təhlükəsizliyə qarşı qeyri-hərbi, lakin bölgəsəl təbiətli və sərhədlərə
sığmayan yeni təhlükələrin yaranması ilə müşaiyət olunmuşdur. Onlar, korrupsi-
ya,mütəşəkkil cinayət,silah,narkotik,insan orqanları,kontrabanda qaçaqmalçılığı və
qeyri-qanuni miqrasiyanı əhatə edir.Etnik və dini münaqişələr, terrorizm və kütləvi
qırğın silahlarının yayılması daha böyük təhlükələrdir. Bu bizi təhlükəsizlik birli-
yinin qeyri-hərbi sektorunu islahat etməyə gətirir: polis, kəşfiyyat, sərhəd qüvvələri
və başqa idarələr təhlükəsizlik islahatı gündəliyinin ciddi hissələridir. Potensial təh-
lükə olan yerləri demarkasiya edən xətlər artıq səhədlər boyu görünmür və sərhəd-
lərin hər iki tərəfində hərbi qüvvələr də yoxdur. Yeni təhlükələr çoxüzlüdür, mütə-
şəkkil cinayət və korrupsiya ilə siyasi ektremizm birləşmişdir. Onlar cəmiyyətləri
ayırır və dövlət sərhədlərinə baxmayaraq öz işlərindən çəkinmirlər. Onlara geniş
tərkibli hökümət əməkdaşlığı ilə bölgəsəl olaraq müqavimət göstərilməlidir və də-
rin müdafiə ilə durdurulmalıdırlar.
Təhlükəsizlik, ənənəvi olaraq daxili funksiyalar daşıyan Daxili işlər, Ədliyyə,
Maliyyə və başqa Nazirliklər ilə koordinasiya tələb edir. Onlara tabe olan idarələr
sərhəd təhlükəsizliyi, polis səlahiyyətləri,kəşfiyyat və əks-kəşfiyyat, maliyyə araş-
dırmaları, böhran idarəetmə və yəqin ki, fəlakət bölgəsinə kömək məsələləri ilə
bağlı işlərdə əməkdaşlıq etməlidirlər. Lakin, təhlükəsizlik bölgə səviyyəsində təmin
edildiyindən, o, Müdafiə və Xarici İşlər Nazirliklərinin səylərini tələb edir. Avro-
pada təhlükəsizlik və sabitlik anlayışı son on ildə dəyişmişdir.
Bir -biri ilə qarşılıqlı olaraq birləşmiş yeni təhlükələrin gətirdiyi qorxular “Avro-
Atlantik zonasının” ölkələrində və yeni demokratik ölkələrdə qəbul olunmuşdur.
Hökümət idarələri arasında və regional əsasda koordinasiyalı səylərin zəruriliyi faktı
hamıya aydındır. Ölkədaxili və sərhəd boyu əməkdaşlıq istiqamətində irəliləyiş ol-
muşdur. Bu sahədə,beynəlxalq təsisatlar,NATO və AB-i,baxmayaraq ki,onlar tez-tez
öz qayğılarını səsləndirirlər,nisbətən az iş görüblər. NATO, hərbi islahat sahəsində
çalışır. AB-i öz zonası daxilində, özünün perimetri boyunca təhlükədən qayğılanma-
sına baxmayaraq, sərhədləri aradan qaldırmışdır. Onun perimetri yeni təhlükələr törə-
dən zonalara yaxınlaşdıqca və hətta toxunduqca qayğıları da artır.
Yeni demokratik ölkələrin bütün milli təhlükəsizlik konsepsiyaları yeni təhlükə-
ləri qəbul edirlər. Parlamentlər onların bir qismi üçün, məsələn,böhran idarəetməni
təmin etmək üçün, geniş-miqyaslı daxili dağıntıların törətdiyi mümkün təhlükələr
və ya ölkənin sərhədlərinə yaxın və ya ölkəni bürüyən üsyanlara cavab vermək
237
üçün qanunlar qəbul etmişlər. Lakin,milli təhlükəsizlik konsepsiyaları daha spesifik
və daha ətraflı konsepsiyalar və siyasətlər ilə,məsələn, silahlı qüvvələr üçün milli
müdafiə siyasətləri və milli hərbi strategiyalarla tamamlanmamışdır.
Müəyyən dərəcədə,bu çatışmamazlıq Qərb təsisatlarının və onların yeni demok-
ratik ölkələrdə tətbiq etdikləri inkişaf proqramlarının törətdiyi nəticədir. Onlar mü-
rəkkəb və fərqli müdafiə planlaşdırma prosesi gətirdilər və o, milli təhlükəsizlik
konsepsiyası ilə başlayır və addım-addım, hərbi quruculuğa, resurs əsaslı idarəet-
məyə və illik müdafiə büdcəsini formalaşdıran prosedurlara doğru gedir.
Yeni təhlükəsizlik qorxularına qarşı əks-tədbirlər hazırlamaq üçün oxşar yaxşı
hazırlanmış proseslər mövcud deyil. Yeni təhlükələri ayırd etmək və ona qarşı dur-
maq üçün istifadə olunan ayrı-ayrı elementlər və texniki metodlar indiki təhlükələ-
rə uyğunlaşdırılıb. Məsələn, başqa fəsildə müzakirə edilmiş olan təhlükə-və-risk
qiymətləndirməsi metodu təhlükəsizlik planlaşdırma metoduna daxil edilmişdir. Bu
metod məyyən həddə qədər faydalıdır. NATO-nun böhran idarəetmə metodu hazır-
lamışdır. Faktiki olaraq, bu NATO-nun böhranın idarə edilməsinə nə vaxt,nə cür
qoşulacaq və qoşulacaqmı kimi siyasi qərara gəlib çıxır. O, qısa zaman ərzində edi-
ləcək cevik cavab mexanizmini əhatə etmir,lakin bunlar bilvasitə yeni demokratik
ölkələrin hökümətlərinin tələbidir.
Təhlükələr müəyyən edilir, Hökümətlər, Nazirliklər və onlara tabe olan idarələr
onlar haqqında məlumatlıdırlar,əks tədbirlər həyata keçirilir,lakin orada da SNT və
MAP üzvləri üçün hərbi quruculuqla bağlı olduğu kimi ümumi sxem,spesifik milli
proqram,uzun-müddətli məqsədlər yoxdur. Bu çətinliyə vaxtında verilən cavab da
yoxdur. Yeni təhlükələr altında qalan ölkələr,digər tərəfdən, artıq istifadə olunan
“Müdafiə İcmalı” prosesi boyunca yerinə yetirilən “Milli Təhlükəsizlik İcmal”-ın-
dan başlayaraq ümumi strategiya irəli sürə bilərlər.
Müdafiə Nazirliyinin illik büdcəsini bir yerə toplamaq kimi fəaliyyətlər geniş
idarələr-arası koordinasiya tələb edir. Nazirliyin hazırlıq gündəliyi ilə bağlı faydalı
illustrasiya vermək olar. İllik büdcənin bir hissəsi kimi, Kabinetin gündəliyi parla-
mentə təqdim etməsi doqquz ay çəkir. Nə baş verdiyi aşağıda sxemdə təsvir olunur.
Bu Baş Qərargahla Müdafiə Nazirliyi arasında, sonra Müdafiə, Maliyyə və İqtisa-
diyyat Nazirlikləri arasında və Kabinetin bir neçə gözdən keçirməsi ilə davam edən
böyük irəli-geri gedən təkrarlanan prosesdir. Bütün bunlar büdcə parlamentə get-
məzdən əvvəl baş verir.
Biz artıq Müdafiə Nazirliklərinin niyə səmərəli resurs idarəetməsi metoduna və
ya PPBS-ə ehtiyacı olduğunu demişdik. Nazirliyin özünə fayda gətirməsi üçün bu
sistemin təkcə daxildə funksiyası kifayət deyil. Resurs idarəetmə informasiyası Hö-
kümətin və parlamentin digər bölmələrinin işgüzar münasibətlərinin bölünməz his-
səsi olmalıdır. Maliyyə və İqtisadiyyat kimi Həlledici Nazirliklıər və Parlament
Komissiyaları bunu başa düşməlidirlər. Bu iki səbəbə görə parlament işçiləri üçün
238
əhəmiyyətlidir. Birincisi,baxmayaraq ki, parlament illik müdafiə büdcəsinə baxır, o
illik tələbatların orta və uzun müddətli hərbi quruculuğun geniş sxeminə necə uy-
ğun gəldiyini götür-qoy etməlidir. Parlamentin işçilərinin( və digər Nazirliklərdəki
ekspertlər) PPBS metodologiyasının bütün çaşqınlıqlarını mənimsəməsinə ehtiyac
yoxdur, lakin onun əsas elementlərini anlamaları lazımdır.
Dostları ilə paylaş: |