S
n
–pul mablag’larining joriy summasi;
S
o
-n ta bir xil vaqt oraliqlaridan keyingi pul mablag’lari summasi
(pullarning qo’shilgan summasi);
r
–bir vaqt oralig’idagi daromadlilik stavkasi (foiz stavkasi).
Buning ma’nosi shundaki, agarda r yillik daromadlilik stavkasiga ega bo’lgan
ishga S
o
so’m pul qo’yilsa, unda n-yildan so’ng biz S
n
so’m pulga egalik qilishimiz
mumkin bo’ladi. Va aksincha, joriy vaqtga keltirilgan, S
n
kelajakdagi pul
summasining real qiymati, quyidagi formula bo’yicha baholanadi:
n
n
o
dm
S
S
(10.2.10.)
bu erda:
d m
n
–diskont ko’paytiruvchisi;
r
-stavkasi
bo’yicha,
n
davriga
tegishli
bo’lgan
diskont
ko’paytiruvchi quyidagi tarzda aniqlanadi:
dm
n
= 1/(1+r)
n
(10.2.11.)
Demak, kelajakdagi daromadlarni joriy vaqt davriga olib kelish jarayoni
diskontlash deyiladi, ya’ni, bugungi olingan bir so’m, bir yildan so’ng olinadigan bir
so’mdan yanada yuqoriroq baholanishini aks ettiradi. Buning sababi faqatgina
inflyatsiya emas, balki daromadlarni ko’paytirishning turli imkoniyatlari mavjudligi
va ulardan voz kechish kelajakdagi muayyan pul summasini yo’qotish bilan tengdir.
Diskont me’yorini tanlash investitsiyaviy tahlilning murakkab muammosidir. Bozor
iqtisodiyoti sharoitlarida diskont me’yori birinchi navbatda korxona pul resurslarini
ishlatish bo’yicha alternativ investitsiyaviy imkoniyatlarni aks ettirishi lozim.
Diskontlash operatsiyasi investitsiyaviy loyihalar samaradorligini baholashda keng
qo’llaniladi, chunki u vaqtning turli davrlariga tegishli daromad va xarajatlarni
taqqoslash imkonini beradi.
Dostları ilə paylaş: