www.ziyouz.com kutubxonasi
3
mashaqqatli kurashlarning yurakda qoldirgan jarohatlari izini payqamay, yillar
mobaynida umidini yurak tafti bilan oziqlantirib, umr bo‘yi intilganiga erishadigan fursat
yetganda— ko‘ngil istaklari amalga oshishi ayon, ehtimol, ertaga orzusi ro‘yobga
chiqishiga ishonchi komil bo‘lganda— xuddi shu pallada uni so‘nggi to‘siq kutadi: bu—
butun hayoti davomida unga hamroh bo‘lgan orzulari ijobatidan qo‘rquv hissidir.
Oskar Uayld yozganiday, “odamlar doimo eng yaxshi ko‘rgan narsalarini vayron
qiladilar”. Haqiqatan ham shunday. Umr bo‘yi orzu qilgani nihoyat ro‘yobga chiqa
boshlaganini anglash hissi inson qalbini aybdorlik tuyg‘usiga chulg‘aydi. Tevarak-atrofga
boqib, u ko‘plab kishilar istaklariga yetolmaganiga guvoh bo‘ladi va shunda o‘zi ham
bunday g‘alabaga munosib emasligini o‘ylay boshlaydi. O‘z orzusi yo‘lida qancha
qiyinchiliklarni boshdan kechirganini, ko‘p narsani qurbon qilganini unutadi. Men hayotda
O‘z Taqdirlari yo‘lidan yurib, mashaqqatlar chekib, katta maqsadlariga erishishlariga
atigi ikki qadam qolganida— eng oxirgi daqiqalarda talay ahmoqliklarga yo‘l qo‘yishgan
odamlarni uchratdim. Oqibatda ularning, qo‘l uzatsa yetguday, amalga oshaman deb
turgan orzu-niyatlari oqlanmay qolib ketgan.
Xullas, ana shu to‘rt to‘siqning orasida bu— so‘nggisi eng makkor to‘siq, chunki u
allaqanday sirli-muqaddas pardaga burkangan— orzular ijobatining quvonchlariyu,
g‘alaba samaralaridan bahramandlikning kushandasi. Inson mislsiz kurashlar evaziga
erishgan g‘alabasiga o‘zining munosib ekanini anglab yetganda Yaratganning inoyatiga
doxil bo‘ladi va unga bu joyda, Yerda umrguzaronlik qilayotganining asl mohiyati
ochiladi.
“Alkimyogar” romanida, ramziy shaklda, mana shular haqida hikoya qilinadi.
Paulo KOELO 2000 yil, iyul J.ga bag‘ishlanadi. — Buyuk Ijod sirini anglagan Alkimyogarga. O‘z yo‘llarida davom etishdi. Iso bir qishloqqa kirdi. Bu yerda Marfa ismli ayol uni uyiga taklif qildi. Uning Maryam ismli bir singlisi bor edi. Maryam Isoning oyoqlari oldida o‘tirib, uning so‘zlarini tinglar edi. Marfa esa tayyorgarchilik ishlari bilan juda ovora edi. Nihoyat u Iso yoniga kelib: — Hazrat! Singlim bir o‘zimni xizmatda qoldirib qo‘yganiga e’tibor bermayapsanmi? Unga aytgin, menga yordam bersin! — dedi. Iso unga shunday javob berdi: — Marfa, Marfa, buncha urinib tashvishlanmasang! Zarur bo‘lgan bittagina ish bor. Maryam esa o‘zi uchun yaxshi ulushni tanladi va bu undan tortib olinmaydi. Luka bayon etgan Muqaddas Xushxabar, 10:38-42