Fuqarolik deganda jismoniy shaxsning ma’lum bir davlat bilan mustahkam siyosiy-huquqiy bog’lanishig aytiladi.
Ushbu huquqiy aloqa insonning tug’ilganida yuzaga kelib, uning butun umri davomida saqlanib qoladi.
Konstitutsiyaning XI bobi “Fuqarolik” deb nomlangan. Konstitutsiyaning 21-moddasiga asosan, “O‘zbekiston Respublikasining butun hududida yagona fuqarolik o‘rnatiladi. O‘zbekiston Respublikasining fuqaroligi, unga qanday asoslarda ega bo‘lganlikdan qat'iy nazar, hamma uchun tengdir.
Qoraqalpog‘iston Respublikasining fuqarosi ayni vaqtda O‘zbekiston Respublikasining fuqarosi hisoblanadi” – deb belgilangan.
O‘zbekistonda fuqarolik masalalari “O‘zbekiston Respublikasining “Fuqaroligi to‘g‘risida”gi 1992-yil 2-iyul qonuni bilan tartibga solinadi. Ushbu qonunning 1-moddasida fuqarolikning huquqiy tushunchasi berilgan bo‘lib, unga asosan, – “O‘zbekiston Respublikasining Fuqaroligi shaxs bilan davlatning doimiy siyosiy-huquqiy aloqasini belgilaydi, bu aloqalar ularning o‘zaro huquqlari va burchlarida ifodalanadi”. Demak fuqarolik shaxsning davlatga huquqiy mansubligi va uning natijasida fuqaro – shaxs bilan davlat o‘rtasida ma'lum munosabat, o‘zaro huquq va burchlar vujudga keladi.
O‘zbekistonda yakka fuqarolik o‘rnatilganligi, O‘zbekiston Respublikasi davlatchiligining hususiyati bilan bog’liqdir, yakka fuqarolikning esa siyosiy ahamiyati ham katta. Fuqarolik shaxs bilan davlat o‘rtasida siyosiy munosabatlarni vujudga keltiradi. Fuqarolik natijasida shaxs ma'lum huquq va erkinliklarga egagina bo‘lib qolmay, ma'lum burchlarga ham ega bo‘ladi. Natijada shaxsning davlat oldidagi mas'uliyati oshadi.
O‘zbekistonda fuqarolik quyidagi prinsiplarga tayanadi:
