Bakı-2012 Elbrus Şahmar «Qusar beşiyim mənim»

-  Bəlkə  deyəsiniz,  ömrünüzün  ən  çətin  məqamları, 
günləri və ayları nə vaxt olub?
-  Əlbətdə  ki,  uşaqlıq  illərim  -   atasız  günlərim,  ömrü­
mün  1941-1945-ci  illərinə  düşən  zaman  kəsiyi  ömrümün 
olduqca  çətin,  ağrı-acılı  illəri  olub.  Düzdür,  sonralar  da 
ömrümün  çətin  vaxtları  olub,  ancaq  onların  heç  biri 
uşaqlıq  illərimdə  keçirdiyim  çətinliklərlə,  əzab-əziyyətlə 
müqayisəyə  gələ  bilməz.  O  illər  gözüm  görə-görə  neçə 
nəfərin acından öldüyünü də görmüşəm.
Yadımdadı,  kolxoz  işimə  getmişdim,  Rəhim  adlı  bir 
kişinin  yerdə  uzanalı  halda  zarıdığını  gördüm.  O  zarıya- 
zarıya  «fu-fu»,  yəni,  «çörək-çörək»  deyirdi.  Bacını  məni 
çörək  gətirmək  üçün  evə  göndərdi.  Mən  əlimdə  çörək 
qayıdan  vaxt  kişinin  son  nəfəsi  idi.  Bacım  əlimdəki  çörə­
yin  bir  parçasını  xırdalayıb  həmin  kişinin  ağzına  qoydu, 
o bədbəxt də bir-iki dəfə çörəyi çeynəyəndən sonra canını 
tapşırdı.  Bu  vaxta  kimi  həmin  hadisəni,  həmin  görüntü­
ləri  unuda  bilmirəm,  onu  indi  də  ürək  ağrısı  ilə  xatır­
layıram.
O  illər qapı-qapı  gəzib çörək  dilənən  körpələrin  acın­
dan  arıqlayıb  çöpə  dönmüş  sir-siləllərini  də  bu  günkü
101
____________________________________ Qusar deşiyim tmnim

---

T lbnıs Şahm ar
kimi  xatırlayıram.  Hökumətdən,  hərbi  xidmətdən  qaçaq 
düşüb  çörək  üçün  evlərə  soxulan  qaçaqlarını  da  yaxşı 
xatırlayıram. 
ı
Görünür  ki,  ona  görə də  Allah  bizi  aclıqla  imtahana 
çəkməsin, yaxud da ac qılınca çapar demişik.