|
5. Vatana Dair Umutsuzluk
Her ne kadar her iki vatan şairi de; vatana dair sevgilerinin verdiği
yoğun bir coşku ile şiirlerini kaleme alsalar da, gerek vatanın mevcut hâlinden
duyulan büyük kaygı, gerekse bütün tespit ve uyarılarının dinlenmemesi gibi
nedenlerle, umutsuzluk içeren şiirler de kaleme almıştır.
B. Vahapzade tespitlerinin ardından samimi önerilerde de bulunduğu
“Şehitler” şiirinde, serzenişte bulunur:
“Bazen için için düşünürüm ben,
Nahak şehit oldu bizim civanlar.
Ömrü ucuz verdi...
Bir iş görmeden
Boşuna ölmeğin ne mânası var?.
Akıla yaslansın dedim kuvvemiz.
Anlayan olmadı bu sözden beni.
Akla güvenelim bu makamda biz,
Kuvve taşı ezer, akıl kuvveyi.” (Şehitler)
Şaire göre sokağa çıkanlar, şehit olanlar davalarında haklıdırlar.
Fakat şairin “Akıla yaslansın dedim kuvvemiz./Anlayan olmadı bu sözden
beni.” dizeleriyle yaptığı uyarı, dikkate alınmamıştır.
Bütün bu serzenişe rağmen; B. Vahapzade’nin şiirleri içerisinde
umutsuzluk vurgusuna az rastlanıldığı görülür. Ancak “Fikirlerin
Tünlüğünde” adlı şiiri, ender rastlanır bir şekilde şairin kendisine küsmesini
dile getirir:
| 
