152
MA
Y
Zülfü Adıgözəlov
1898-1963
Ə d ə b i y y a t
Cəvahir. Zülfü Adıgözəlov anıl-
dı [Mətn] /Cəvahir //Mərkəz.-
2009.- 4 iyun.- S. 11.
Əliağaqızı, X. Adıgözəlovlar
və Azərbaycan musi-
qi mədəniyyəti [Mətn]
/X.Əliağaqızı //Xalq qəzeti.-
2012.- 11 avqust.- S.7.
İbişova, R. Zülfü Adıgözəlov
və xanəndəlik məktəbi [Mətn]
/R.İbişova //Paritet.- 2009.-
12-13 mart.- S.12.
İ n t e r n e t d ə
www.anl.az
www.az.wikipedia.org
www.karabakh.az
Zülfü Səməd oğlu Adıgözəlov
1898-ci il may ayının 31-də Şu-
şanın Qaradolaq kəndində anadan
olmuşdur. 1927-ci ildə Şuşada mu-
ğam axşamlarından birində Zülfü
Adıgözəlovun ifasını dinləyən Cab-
bar Qaryağdıoğlu, onu Bakıya dəvət
edir.
Zülfü Adıgözəlov pəsxan xanəndə
idi. O, muğam dəstgahını tam şəkildə
bəm və orta tessiturada özünəməxsus
oxuma məktəbini yaratmışdır. Bu gün
adlarını fəxrlə çəkdiyimiz Əbülfət
Əliyev, Sahib Şükürov, Hacıbaba
Hüseynov, Əlibaba Məmmədov, İl-
dırım Həsənov, Ağaxan Abdullayev,
Tələt Qasımov və başqa neçə-neçə
gənc istedadlı xanəndələr Zülfü
Adıgözəlov məktəbinin istedadlı da-
vamçılarıdırlar.
Xanəndənin ifa etdiyi və lentə,
qrammafon vallarına yazdırdığı
“Rast”, “Mahur-hindi”, “Segah-
Zabul”, “Bayatı-Şiraz”, “Humayun”
muğam dəsgahları, bir sıra təsniflər,
“Nəbi”, “Mən gedirəm Zəngilana”,
“Dedim bir busə ver”, “Kəklik”
və b. bu kimi xalq mahnıları
təkrarolunmaz, musiqi xəzinəmizin
nadir inciləridirlər. Məhz qədim
klassik muğamlarımızı, təsnif və
xalq mahnılarını oxuyarkən onla-
rın ənənəvi forma və quruluşunu
saxlamaqla xanəndə özünəməxsus
nəfəsləri, dəst-xətti ilə ifaçılıq
sənətinə yeniliklər gətirmişdir.
Heç də təsadüfi deyil ki, Zülfü
Adıgözəlovun xanəndə kimi ifaçılı-
ğının xüsusiyyətlərindən söz açarkən
görkəmli şərqşünas alim, jurnalist
Rafael Hüseynov yazır: “O muğam-
ların labirintlərinə kamil bələd idi,
bir muğamın qapısından girib bu mu-
ğamın ruhunu incitmədən, səslənmiş
rəvanlığına xələl gətirmədən asudəcə
sonra elə gəldiyi rəvanlıqla əvvəlki
muğama qayıdıb yolunu davam
etdirə bilirdi”.
Zülfü Adıgözəlov muğam
dəsgahların ayrı-ayrı uyğun
şöbələrini birləşdirərək mikrosilsilə
kimi müstəqil şəkildə təfsir etmiş-
dir. Bu baxımdan “Əraq-Pəncgah”,
“Hasar-müxalif”, “Vilayəti-Dilkeş”
muğamları gözəl örnəklərdir.
Zülfü Adıgözəlov 1963-cü ildə
Bakıda vəfat etmişdir.
Dostları ilə paylaş: