Sək.50: Əziz Sultanov
Sək.51: Qəhraman Sultanov və Əli Mustafayev,
Xalidə, Rəşid, Fəridə, Rafiq, Tərifə, İbrahım Yerevan ş.
usaq dəmiryolu, 1951
-ci il.
Qardaşım Sultanov Əziz Qəhrəman oğlu 1949
-
cu ildə
noyabrın 9
-
da Yerevanda anadan olmuşdur. Məktəbə
daxil olmaq zamanı gələndə, valideynlərim onu da mən
oxuduğum Yerevan şəhər 42 saylı T.Şevçenko adına
məktəbə yazdırmaq qərarına gəldilər. Yeddi yaşının
tamam olmasına iki ay çatmadığına görə məktəbin tədris
hissə müdiri Q.Papazyan sənədləri qəbul etmədi və dedi
ki, gələn il gələrsiniz. Əzizin gələn il məktəbə qəbul
olunacağına arxayın olan valideynlərim bir il gözlədilər.
Bir ildən sonra çoxlu sorğu suallara rus dilində cav
-ab
verdikdən sonra, Əzizdən kəpənək tutan torun adını
soruşdular. Əziz bu sualın cavabını bilmədi və bu bir “ar
-
qument” olara
q onu məktəbə qəbul etməməkləri üçün
səbəb oldu. Anam çox təkid etdi, lakin Papazyan dedi ki,
“Türksən, uşağı türk məktəbində oxut”. Anam dözməyib
dedi: “ermənisən, səndə erməni məktəbində işlə”.
Qaziyev Əhmədin həyat yoldaşı milliyətcə ukraynalı olan
Lid
a xanımdan xahiş etdi ki, Əzizi başqa bir məktəbə öz oğlu
kimi qələmə verərək aparıb yazdırsın. Bu məsələdə baş
tutmadı, başqa rus məktəbində yer olmadığını deyib Əzizi
məktəbə qəbul etmədilər. Bu ermənilərin azərbaycanlıların
rus dilində oxumağına və Ermənistanda qalıb təhsillərini
davam etməsinə qarşı erməni siyasətinin bir qolu idi.
83
Azərbaycan dilində iki məktəb var idi, biri yeddiillik, biri isə
onillik.
Azərbaycan dilli məktəbdə şagirdlərin sayı gündən
-
günə azalırdı. Şəhər əhalisi təhsillərini artırmaq və iş
yerləri
tapmaqdan
məhrum
idilər.
Ermənilər
azərbaycanlıları hətta xidmətçi işlərinə belə götürmürdülər
ki, onlar məcbur olub Ermənistanı tərk etsinlər. Əziz
mənimlə bir məktəbdə oxusaydı, mənim nəzarətimdə
olardı, dərslərinə kömək edərdim. Əlacsız qalıb Əzizi
M.Əzizbəyov adına 7 illik məktəbə qoyduq.
Bu məktəb Göy məscid yerləşən Lenin prospektinin
Zəngi çayına bitişən tərəfində idi. Məktəbin bir hissəsində
ermənilər
təhsil
alırdılar,
bir
hissəsində
isə
azərbaycanlılar. Azərbaycan bölməsində 70
-
ə yaxın
şagird oxuyurdu. Dərsdən sonra erməni və azərbaycan
şagirdləri arasında tez
-tez dava-
dalaş baş verirdi. Dəhlizə
çıxan azərbaycanlı şagirdlərini ermənilər əhatəyə alırdılar
və döyüşmə başlayırdı. Erməni məktəbinin müəllimləri
buna adi iş kimi baxırdılar.
Əziz məktəbi bitirdikdən sonra, mənim həyat yoldaşım
İldırım Kəngərlinskinin tövsiyyəsi ilə, Bakı Dənizçilik
məktəbində təhsil aldı. 1968
-
ci ildə valideynlərim də Bakıya
köçmüşdülər, Əzizin dənizdə işləməsinə razı olmadılar. O,
peşəsini dəyişməli oldu və yenə də İldırımın məsləhəti ilə
aşbazlıq məktəbini bitirdi. Sonra Murmanskda 2 il hərbi
qulluqda oldu və orada da aşbaz işləyirdi. Ömrünün so
-nuna
kimi bir çox yerlərdə baş aşbaz işlədi. Sultanov Əziz
Qəhrəman oğlu 2005
-
ci ildə Bakıda vəfat etmişdir. Həyat
yoldaşı Fazilə xanım peşə məktəbini bitirmişdir. İki qızı var
və hər ikisi ailəlidir. Günel xanım tibb bacısı, Aysel xanım isə
evdar xanımdır.Günel və Eminin (Hüseynov) qızları:Zəhra
xanım ,
Rüqayyə xanım və oğlu Hüseyin bəy. Aysel və
Anarın (Taptıgov) oğlu: Rahim bəy.
Uşaqlıqdan yaddaşıma belə bir əhvalat da həkk olunub.
84
1953-
cü ilin mart ayı idi, anamla çörək almağa getmişdik.
Çörək dükanında çoxları ağlayırdılar və çörək satan
qadında göz yaşları tökürdü. “Bütün milliyyətlərin atası”
Stalin vəfat etmişdi. O zaman mənim xəbərim yox idi ki,
bu “ata” türk milliyyətindən olanların qatı düşməni idi.
Stali-
nin qərarı əsasında azərbaycanlıları doğma
yerlərindən, Ermənistandan zorla köçürülürdülər.
Anam Laçın yataqda xəstə idi, atam evə axşam işdən
sonra gəlirdi. Yadımdadır, çoxlu qar yağmışdı. Qışın
soyuğunda mən və qardaşım Əziz evdən çıxmayıb, bizə
atamın bibisi oğlu Əhməd bəy tərəfindən müvəqqəti
verilmiş balaca otaqda oynayırdıq. Erməni uşaqları kömür
ilə evin küçə divarlarında faşist xaç emblemi çəkirdilər. Öz
evimizi satmışdıq və Gəncəyə köçməyə hazırlaşırdıq.
Buraya artıq bəzi qohumlarımız köçmüşdür. Bu atamın
bacıları Zinyət xanım və Fəxridövlət xanımın ailələri idilər.
Gəncədə həmçinin atamın bibisi Cəvahir xanım və əmisi
Rəhim bəyin ailələri yaşayırdılar.
Bibim Zinyət xanım Əziz bəy qızı İrəvanda 1904
-
cü ildə
anadan olmuşdur. Vəliyev Müxlis bəylə ailə həyatı
qurmuşdur. İkinci cahan müharibəsində həlak olmuş Müx
-
lis bəyin ailəsi İrəvandan Ucara köçürülmüşdür. Yerli iqlim
şəraitinə uyğunlaşmayıb malyariyaya yoluxmuş Zinyət
xanım 1941
-
ci ildə Ucarda rəhmətə gedib. Övladları
Südabə xanım və Nəcməddin bəyi Müxlis bəyin bibisi
Cəmey xanım böyüdüb başa çatdırmış, ali təhsil
almışdılar. Südabə xanım müəllimə, Nəcməddin bəy isə
yeyinti üzrə texnoloq
-
mühəndis təhsili almışdır.
Sək.48: Rəşid bəy, Fəxridövlət x., Meşədi Muxtar
və Maxcamal Qubuşovlar
İkinci bibim Sultanova Fəxridövlət Əziz qızı
(1907-1986)
İrəvanda anadan olmuşdur. İrəvanlı Qubuşov Muxtar Cab
-
85
bar oğlu ilə ailə həyatı qurmuşdu. Gəncədə yaşayıbdır.
Övladları: Mahcamal xanım, Rəşid bəy, Rəhman bəy və
Cabbar bəy.
Əmim Sultanov Süleyman Əziz oğlu İrəvanda 1912
-ci
ildə anadan olmuşdur. İkinci vətən müharibəsində itgin
düşmüşdür.
Sultanov İbrahim (Əbo bəy) Hacı Məmməd oğlu Leyli
xanım ilə ailə qurmuşdur. .
Oğlu Qəzənfər bəy Göyçayda yaşayıb. Qəzənfərin
oğlu Sultanov Yaşar bəy.
Sultanova
Əfşan İbrahim qızının yoldaşı Hidayət
müəllim.
Sultanova Turan xanım İbrahim qızı Tibb İnstitutun far
-
makalogiya fakültəsini bitirib. Həyat yoldaşı Sultan 1937
-
ci il qurbanlarından olmuşdur.
Sultanov Mahmud Hacı Məmməd oğlu donosdan son
-
ra institutdan xa
ric edilmişdir, vərəm xəstəliyinə tutularaq
gənc yaşlarında vəfat edibdir.
Sək.43: Mahmud bəy Sultanov
ZDŞİ
-
nin bu məlumatından başqa Əbuzər bəy (Rza
bəy) haqqında başqa məlumat yoxdur.
Sultanov Rəhim Hacı Məmməd oğlu 1894
-
cü ildə
İrəvanda anadan olubdur. O, İsmayılova Nazirə Bağır qızı
ilə ailə həyatı qurmuşdur. 1948
-
ci ildə Rəhim bəy ailəsi ilə
Gəncə şəhərinə köçür. Rus dili müəllimi işləyir. Rəhim
bəy İrəvan gimnaziyasının 4 sinifini və Tiflisdə kurslar
bitirmişdir. Rəhim bəy ildə bir dəfə Yerevana gəlirdi. O,
86
mənə və balaca qardaşıma çoxlu maraqlı nağıllar danışırdı.
Övladları: Sima xanım, Məmməd bəy və Nazlı xanım.
Sək.45: Rəhim bəy və Nazirə xanım Sultanovlar
Oğlu Məmməd Sultanov (1935, Yerevan
– 2009,
Gəncə) Kirovabad Kənd Təsərrüfatı İnstitutunu bitirmişdir
və ix
-
tisasca həkim olan Züleyxa xanım ilə ailə həyatı
qurub. 2009-
cu ildə Gəncədə vəfat edib. Övladları: Rəna
xanım, Rəhim bəy, Kəmalə xanım və Rasim bəy
.
Rəhim bəyin qızı Sima xanım (Yerevan 1932
-2005 Ucar)
Azərbaycan Pedaqoji İnstitutunu bitirib, 37 il müəllimə
işləyib. Həyat yoldaşı Qasımov Həsən partiya işçisi olub. Üç
övladı var: Əli bəy, Azər bəy və Fəridə xanım.
Sultanov Rəhim Hacı Məmməd oğlunun ikinci qızı Nazlı
xanım Xanbəyova (Sultanova) 1939
-
cu ildə Yerevanda
anadan olub. Kirovabad Pedaqoji İnstitutunu bitirmişdir. 49
ildir müəllimə işləyir. Həyat yoldaşı Şərqi Xanbəyov uzun illər
Bakı Metropolitennin rəis müavini işləyib. Üç övladı var:
Əlqəm
bəy, Rəşad bəy və Fuad bəy.
Nazlı xanım Sultanova Yerevandan köçürülmələrini belə
xatırlayır: “1949
-
cu ilin yay aylarında anam Nazirə xanım
vəfat etmişdir. Atam Sultanov Rəhim Məmməd Ağa oğlu
köçkünlərin məsələsi üzrə idarəyə məktubla müraciət edir ki,
a
iləmiz Gəncəyə köçürülsün”. Nazlı xanım danışır ki,
yorğan
-
döşəkləri məfrəşlərə yığmışdıq və bu gün
-sabah
sənədlərimizin hazır olmasını gözləyirdik. Məfrəş
-xovsuz
(bəzən xovlu) xalça texnikası ilə toxunan məişət əşyası,
formaca hündür sandığa bənzəyir. Yorğan
-
döşək, paltar və
s. saxlamaq, onları daşımaq üçün istifadə edilirmiş.[24]
Sənədlərin hazırlanması çox gec çəkdi, hardasa okty
-abr
ayı olardı bizi balaca pəncərəsi olan “tovarnı”, yəni yük
vaqonuna yerləşdirdilər, bizim ailəmizdən başqa bir ailədə
həmin vaqonda yerləşdirilmişdi. Bir neçə gün soyuq
87
və qaranlıq vaqonda yol getdik. Arazın yanından keçəndə
vaqondakı balaca pəncərədən bayıra çox baxmağa icazə
vermirdilər. Evimizi tikincə Gəncədə bir müddət kirəyədə
qaldıq. Evimiz hazır olanda ora köçdük və atam İrəvandan
gətirdiyi gül, tərəvəz, göyərti (mərzə, ağ reyhan, yer alması
və s.) toxumları öz həyətimizdə əkdi. Yer alması payızda
sarı çiçəklər açırdı, dibindən çıxan kartofa bənzər almaları
çox faydal
ı və dadlı olur. Doğma İrəvanın şəraitini yarat
-maq
istəyən köçkünlər İrəvan tutunun, üzümünün növlərini
məskən salmış yerlərində bitirirdilər.
Sultanov Kərim Hacı Məmməd oğlu İrəvanda anadan
olub. ZDŞİ
-
nin məlumatı.
İnstitutda əlaçı olduğu üçün, erməni tələbələr
paxıllıqdan onu zəhərləmişdilər.Bu hadisədən sonra
Kərim bəy ağır xəstələnir və itgin düşür. Bu zaman Kərim
bəyin təkçə bir oğlu var idi,Əbülfət.Əbülfət bəyin anası
Naxçıvandan gəlin gəlmişdir. Əbülfət bəyi İrəvandakı
nənəsi Püstə xanım Sultanova böyütmüşdür. Sultanov
Əbülfət Kərim oğlu (1911
-
1998) Azərbaycan Politexnik
institutun memarlıq fakultəsini bitirmişdir. Uzun illər
ərzində Azərbaycan Tibb işçilərinin Həmkarlar İttifaqında
işləyibdir. Əbülfət bəy yaxşı tar çalırdı, onun tarı evlərində
divardan asılı olardı. Əbülfət əmioğlu tar çalanda, onun
qızı Zərifə xanım və mən həvəslə qulaq asardıq. O, diş
həkimi Orucova Bikə xanım ilə ailə qurur. Əbülfət
Sultanovun qızı Zərifə xanım 1948
-
ci ildə Bakıda anadan
olub. Mühəndis
-texnoloqdur, hal-haz
ırda təqaüddədir.
Zərifə xanımın oğlu Kərim bəy və qızı Fidan xanımdır.
Sək.46: Əbülfət bəy, Bikəxanım və Zərifə x. Sultanovlar
88
Kəngərlilər
Qaziyevlər,
Qədimbəyovlar,
Əliyevlər,
Qaçarlar,Sultanovlarla
yanaşı Kəngərlinski soy adı
daşıyan İrəvan şəhərinin nəslin nümayəndələri haqqında
danışmaq istərdim. E.ə. I əsrdə və b.e. birinci yüzilliyində
Kəngərlilər haqqında məlumatlara Strabonun və Pliniyin
yazılarında rast gəlmək olur.
Ola bilsin ki, bu nəslin adı Kanq dövləti ilə bağlıdır. E. ə.
VII əsrdə Avestada bu Kanqao, e. ə. IV əsrdə hind ep
-osu
“Maxabxarata”da Kanqi, b. E. VI-
X əsrlərində isə fars
mənbəyində Kanqdez (farsca dez “qala” deməkdir) adlanırdı.
Qədim çin mənbələrində Kanqyuy dövlətinin adı çəkilir, hansı
ki, Balxaş və Aral göllərinin arasında yerləşirdi. Kanqyuylar,
yəni Kəngərlilər, üzümçülük, maldarlıq və torpaq becərməsi
ilə məşğul idilər, lakin ən əvvəl onlar yaxşı çaparlar idilər.
Kanq qalası adı ilə adlanan bu dövlətin sərhədləri dəqiq bi
lin-
mir. Ümumi fikrə görə, Kuşan adlanan bu dövlət orta əsrlərdə
Balxaş və Aral göllərinin arasında Karatau dağlarının silsiləsi
və Sır Dərya çayının orta axınında yerləşirmiş.
Qədim türklərin tarixinin araşdırıcısı məşhur
A.N.Qumilyovun fikrincə, “Kanqar” sözü bu dövlətdə
yaşayan etnoslarının özlərinə ad verməsi idi.
Kəngərli bir çox coğrafi yerlərin adları ilə bağlıdır: Kanqar,
Kenqşer, Naxçıvanda “Kəngər Düzü” , Qarabağda “Qızıl
Kəngərli”, Ağdamda “Kəngərli”, indiki Ermənistan ərazisində
Qukasyan
rayonunda “Kanqar Dağı”. Çox maraqlıdır ki, fars
körfəzi əvvəl Kəngər adlanırmış. İranın ərazisində Kanqar,
Qanqar Şah, Qanqaray
-Qala, Kanqarban, Kanqari, Kanqa-
ristan, hansılar ki, çox ehtimal olunur ki, Kanqarlılar dövləti
süqut etdikdən sonra əmələ gəliblər. Məlum olduğu kimi, XVI
əsrdə Azərbaycanın geniş ərazisndə mərkəzi Təbriz şəhəri
olan Səfəvilər dövləti yaranmışdı (1578
-
1587). Şah
Məhəmməd Xudabəndinin hakimiyyəti dövründə Səfəvi
89
dövləti parçalandı. Ölkə bir neçə bəylərbəyliklərə bölündü.
Bu zaman Naxçıvan əyaləti Qızılbaş tayfalarından olan
Kəngərlilərin irsi mülkiyyətinə çevrildi.
Kəngər etnonimi Kəngər kişiləri mənasında qədim türk
dillərində ”ər”, “ar”, “ar”
-
“əsgər”, “sərrast atıcı”, “ailənin, nə
slin
qoruyucusu” deməkdir. Rus tarixçiliyində Kəngərlilər skif və
peçeneq tayfalarının əsas sütununu təşkil edirdilər. Onlar
hərbçiliyi, yüksək döyüş qabiliyyətləri ilə seçilirdilər.
Türk tarixçisi Taruk Sümer qeyd edir ki, Şah İsmayıl
Xətainin hakimiyyətə gəlməsində Kəngərlilər böyük rol
oynayıblar.
Səfəvi
şahları
Kəngərlilərin
yüksək
döyüşkənlik qabiliyyətini nəzərə alıb qiymətləndirirdilər.
Onların sədaqətli, qorxmaz və dönməz olduqlarını nəzərə
alan Səfəvi şahları özlərinin mühafizə dəstələrinin və
həmin dəstələrin başçılarını Kəngərlilər arasından
seçirdilər. Səfəvi şahı Süleymanın ( II Şah Səfi
-1666-
1694), Kəngərli tayfasınan olan Eynalxan bəyə “Sultan”
titulu verməklə o, şahın xüsusi rikab qulamlarına başçı
qoydu. Rikab -
orta əsrlər zamanı şah, sultan və xaqanları
müşayət edən xüsusi silahlı suvari dəstələr adlanırdı.
Məlum olduğu kimi, XVI əsrdə Azərbaycanın geniş
ərazisində, mərkəzi Təbriz şəhəri olan Səfəvilər dövləti
yaranmışdır. Kəngərlilər haqqında fransız sayyahı
Şardenin XYII əsrin sonralarına aid olan yol qeydlərində,
XVIII əsr türk səyyahı Ə.Çələbi, A.S.Qriboyedov, V.Potto,
N.Nefedov, İ.Şopen və başqalarının yazılarında xatırlanır.
Rus tarixçisi V.Qriqoryev “Naxçıvan əyalətinə statistik
nəzər” kitabında ( Sank
-Peterburq, 1833-cü il ) bu tayfa-ya
böyük diqqət yetirmişdir. Kəngərliləri o, belə xarakterizə
edir: “Onlar möhkəm, dözümlü, işgüzar, uzun müdət
aclığa dözən adamlardır, hərbçidirlər. Qonaqpərvər,
dostluğa möhkəmdirlər, lakin heç vaxt təhqir və
incidilməyə dözmürlər, yaddan da çıxarmırlar...”
Sək.13: Naxçıvanın qerbi
90
K
ə
ng
ə
rli
xanlığının
gerbi saxlanılaraq bizə
g
ə
lib
çatmışdır. Kə
ng
ə
rli
n
ə
slinin qerbi
dörd hiss
ə
d
ə
n ibar
ə
t
olan lövh
ədir. Onun ortasında üzə
rind
ə
niz
ə
y
ə
sancılmış
v
ə
yuxarı qaldırılmış
k
əsilmiş baş
t
ə
svir olunan kicik lövh
ə
yerl
əşir. Birinci
lövh
ə
d
ə
altı nizə
d
ə
n ibar
ə
t sip
ə
r ikinci
lövhədə yuxarıdan iki altıgüşəli ulduzlarla müşahət olunan
qala üçüncü lövhədə
-
at, dördüncü lövhənin içində can
-
avar təsvir edilib. Lövhəni şirlər saxlayır. Qerb ovlanmış
sincab mantiya və şah tacı ilə bəzədilib. Tac isə
beşulduzla müşayət olunan ucları yuxari yönəlmiş aypara
ilə bəzədilib. Qerbin rəngləri bəlli deyil. (33)
1747-1920-
ci illərdə Naxçıvanın bütün xanları
Kəngərlilər olublar. Kəngərlilərin orduda xidmət etmək
ənənələri rus ordusunda davam edirdi. Kəngərli nəslindən
altı general olub. Bunlardan dördü çar Rusiyasının ordu
-
sunda, biri Sovet ordusunda, biri də İran ordusunda qulluq
ediblər. Türkmənçay müqaviləsinə (1828) əsasən Naxçıvan
və İrəvan xanlıqları Rusiyaya birləşdirildi. Tarixçilərimiz
Ş.Nəzirli, İ.Bağırovun Azərbaycanın hərbi tarixinə həsr
olunmuş işlərində çoxsaylı görkəmli hərbiçilərimizlə bir
sırada altı Kəngərli generallarının adı çəkilir:
1. General-mayor Ehsan xan
2. General-
leytenant İsmayıl xan Ehsan oğlu
3. General-
mayor Kalbalı xan Ehsan oğlu
4.
General Hüseyn xan Naxçıvanski
5.
Briqada komandiri Cəmşid Naxçıvanski
6. General-
mayor Kalbalı xan Cəfər Qulu xan
oğlu Kəngərli
General Kəngərlilərin İrəvandakı
fəaliyyətləri ilə bağlı
bəzi məlumatlarala oxucuları tanış etmək istərdim.
91
İsmayıl xan Ehsan oğlu 1853
-
cü il noyabrın 10
-
da İrəvan
dəstəsinin bəy drujinasının rəisi təyin olunur. 1860
-
cı ildə
polkovnik rütbəsi
alır, 1877
-ci il Rus-
türk müharibəsinin
başlanğıcında İrəvan at
-
irrigulyar alayının komandiri təyin
olunmuşdur. Bayazit qalası döyüşlərində şücaət göstərdiyi
üçün 1877-
ci il 19 dekabrda İsmayıl xan general
-mayor
rütbəsi və IV dərəcə Müqəddəs Georgi ordeni ilə təltif olu
-
nur, 29 oktyabr1899-cu il general-leytenant, 18 avqust 1908-
ci ildə isə xidmətdən süvari general rütbəsində təqaüdə
çıxan İsmayıl xan Ehsan oğlu öz doğma Naxçıvanında vəfat
etmişdir. Bu haqda “Russki invalid” qəzetində 11 fevral 1909
-
cu i
ldə məlumat verilmişdir.
Kalbalı xan Ehsan oğlu 1824
-
cü ildə anadan olmuşdur.
Kalbalı xanın xidməti qulluq siyahısında, yazılmışdır ki, o,
İrəvan
quberniyasının
sahibkar
knyazlarının
xan
sülaləsindəndir. General
-
mayor Kalbalı xan Ehsan xan oğlu
Naxçıvansk
i 1883-
cü ildə İrəvan qubernatoru yanında xü
-
susi tapşırıqlar yerinə yetirən böyük çinovniki. İrəvan bəylər
drujinasının rəisi. 1874
-
cü ildə General
-mayor, 1877-ci il
mayın 10
-
da İrəvan və Kurtin atlı
-
irregulyar alaylarından
yaradılmış atlı
-irregulyar briq
adasının rəisi olmuşdur. 30
Kalbalı xanın oğlu Cəfər Qulu xan Naxçıvanski 1859
-cu
ildə anadan oımuşdur. Səkkiz yaşında Paj korpusuna təyin
olunmuşdur. 1885
-
ci ildə xəstəliklə əlaqədar İmperator Ali
Əlahəzrətləri Böyük Knyaz Nikolay Nikolayeviçin 43
-cü Tver
Draqun süvari alayının stabs
-
rotmistri Cəfər xan Naxçıvanski
vəzifəsindən azad olunur. O, bolşevik hakimiyyətini qəbul
etmədi və ailəsi ilə İrana köçdü.
Cəfər Qulu xanın böyük oğlu rotmistr Kalbalı xan
Naxçıvanski 1920
-
ci ildə İran ordusuna qulluğa
keçib, gen-
eral rütbəsinə kimi yüksəldi. O, 1931
-
ci ildə diviziya rəhbəri
olarkən kürdlərin üsyanını yatırdığı zamanı həlak olub
-dur.
Onun qardaşı Davud xan da İran ordusunda xidmət etmişdir
və 1934
-
ci ildə güllələnmişdir. Milli ordunun Şəki
92
alayının komandir müavini rotmistr Ehsan xan Cəfər Qulu
xan
oğlu
Naxçıvanski
Azərbaycan
Demokratik
Respublikası uğrunda döyüşlərdə iştirak etmiş, adyutantı
ilə birgə Yev
-
laxda vəhşicəsinə qətlə yetirilmişdir.
1920-ci
ildə Cəmşid xan Cəfər Qulu xan oğlu Naxçıvanski sovet
hökumətini qəbul etdi, 18 il ona xidmət etdi, öz kristal
təmiz sadiqliyinə müqabilində qəddarcasına məhv edildi
və nəhəng qardaşlıq məzərlagına atıldı.
General Hüseyn xan Naxçıvanski, Səməd bəy
Mehm-
andarovdan sonra ikinci və sonuncu azərbaycanlı tam süvari
generaldır. O, 1863
-cü ilin iyunun 28-
də anadan olub. Atası
15 yaşlı Hüseyn xanı təhsil almaq ücün Peter
-burq paj
korpusuna
göndərir.
Pusiya imperatorunun şəxsi
himayəsində olan korpus məktəb
ini Hüseyn xan 1881-
ci ildə
əla göstəcilərlə bitirir və kornet kimi Leyb
-qvardiya süvari
alayında hərbi xidmətə göndərilir. Ənənəvi olaraq bu alaya
Pusiya imperatorları himayədarlarlıq ediblər. Beş il
keçməmiş Hüseyn xan Naxçıvanski podruçik rütbəsi alıb.
Sonralar Qafqazda və Rusiyanın digər bölgələrində hərbi
xidmətdə olan Hüseyn xan Naxçıvanski nümünəvi qulluğa
görə dəfələrlə orden və medallarla təltif olunmuşdur. Rus
-
Yapon müharibəsi başlanana qədər o, İranın “Şiri
-
Xurşid”
ordeninin dördüncü və ikinci dərəcələri ilə, Avstriyanın
“Dəmir Xaç”, Rusiyanın üçüncü və ikinci dərəcə “Müqəddəs
Stanislav”, üçüncü v
ə
ikinci d
ə
r
ə
c
ə
“Müq
ə
dd
ə
s
Anna”,
Bolqariyanın
üçüncü d
ə
r
ə
c
ə
“Döyüş xidmə
tl
ə
rin
ə
gör
ə
”
v
ə
dördüncü
d
ə
r
ə
c
ə
“Müq
ə
dd
ə
s Aleksandr” ordenl
ə
rin
ə
layiq
görülmüşdür.
1903
-
cı ildə Hüseyn xan
Naxçıvanskiyə polkovnik rütbəsi verilir.
1904-
cü ildə o, Port
-
Petrovska gəlir və əksərriyyəti
qafqazlılardan ibarət olan İkinci Dağıstan süvari alayının
təşkilatçısı, sonra isə komandiri olur. Aprel ayında alay
rus-
yapon müharibəsinin hərbi döyüşlər meydanına göndərilir.
Müharibədə göstərdiyi döyuş məharətinə görə Hüseyn xan
93
Naxçıvanski ikinci dərəcə “Müqəddəs Anna” (qılınclarla),
qılınclar və bantla dördüncü dərəcə “Müqəddəs Vladimir”
ordeni, “İgidliyə görə” qızıl silahla, ikinci dərəcə
“Müqəddəs Stanislav” ordeninin qılıncları, üşüncü dərəcə
“Müqəddəs Anna” ordeni və zabitlər arasında ən yüksək
mükafat sayılan “Müqəddəs Qeorgi” ordeni ilə təltif olunur.
1907-ci iyulun 28-
də ona general
-
mayor rütbəsi verilir.
Hüseyn xan Naxçıvanski döyüşən ordu generalı olub.
O, bütün rütbə və təltiflərini məhz cəbhələrdəki
xidmətlərinə görə layiq görülmüşdür. Birinci dünya
müharıbəsi cəbhələrində göstərdiyi şücaətə və sərkərdəlik
məharətinə görə Hüseyn xan Naxçıvanskiyə 1916
-
cı ilin
yanvarın 23
-
də süvari generalı rütbəsi verildi.
Ötən əsrin əvvəllərində Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti ilk
gündən öz ordusunu yaratmaq qayğısına qaldı. Son dərəcə
çətin və ağır bir şəraitdə, erməni qəsbkarları və onların
havadarları ilə müharibə apara
-
apara öz ordusunu yaratdı.
Generallar Səməd bəy Mehmandarov və Əliağa Şıxlinskinin
böyük zəhmət sərf etdikləri bu iş yarımçıq qaldı. XI ordu
Bakını işğal etdi. Rusiya şərq sərhədlərini möhkəmlətmək
üçün
Azərbaycanda ordu və donanma yaratdı. Ancaq
Azərbaycanı qarşıda daha böyük müsibətlər gözləyirdi. Elm,
mədəniyyət sahəsində tanınmış ziyalıların, siyasi xadimlərin
və
peşəkar
hərbçilərin
repressiyası
başlanmışdı.
Azərbaycanda sovet hakimiyyətinin qurulmasının ilk
aylarında onlarla təcrübəli, peşəkar hərbçimiz güllələndi.
Sonra isə fəlakətin daha dəhşətli, daha qorxunc dövrü gəldi.
Yenə azərbaycanlılar hərbi xidmətə çağrılmır, əksinə, milli
diviziyamızın ləğv edilməsi üçün tədbirlər görülürdü. Bu
müsibətlə
r 1937-1938-
ci illərdə daha dəhşətli hal aldı.
Azərbaycan diviziyasının yaradıcılarından biri, Frunze adına
Ali Hərbi Akademiyanın xüsusi fakültəsinin kurs rəisi Cəmşid
Naxçıvanski də bu repressiyadan qurtula bilmədi.
Azərbaycan diviziyası da ləğv edildi.
1938-
ci ildən sonra
94
azərbaycanlıların da ümumi hərbi xidmətə cəlb edilməsinə
başlandı. Lakin azərbaycanlılardan ibarət yeni hərbçi nəslinin
yetişməsinin qarşısını almaq məqsədilə onları xüsu
-
si hərbi
bilik və hazırlıq tələb etməyən hissələrə göndərirdilər. Bütün
bunlara baxmayaraq ocaq közərir, alovlanmağa imkan
axtarırdı. Faşizmə qarşı müharibədə bu alovun qarşısını
almaq olmadı. Cəbhədə qəhrəmanlıq göstərən onlarla
azərbaycanlı Sovet İttifaqı Qəhrəmanı oldu, g
eneral
rütbəsinə yüksəldi. Ancaq maneələr hələ də qalırdı.
Azərbaycanda hərbi məktəblər olmasına baxmayaraq,
orada azərbaycanlıların təhsil alması çox müşkül məsələ
idi. Yalnız cənab Heydər Əliyev 1969
-
cu ildə
Azərbaycanda hakimiyyətə gələndən sonra bu
problem öz
həllini tapdı və həmin məktəblərdə azərbaycanlıların sayı
artdı. 1969
-
cu ildə Azərbaycan KP MK
-
nın birinci katibi
seçilən Heydər Əliyev azərbaycanlıların ali hərbi təhsil
almaları üçün yol
-
lar axtarmağa başladı. Bunlardan biri də
azərbaycanlıların hərbi məktəblərə qəbul olunmasını
təmin etmək üçün indi
-
ki Cəmşid Naxçıvanski adına hərbi
litseyi yaratması oldu. Bu məktəbi yaratmaq heç də asan
olmamışdı. Cənab Heydər Əliyev böyük uzaqgörənliklə,
qeyri-
adi cəsarətlə və inadkarlıqla bunu etdi.
Maarif
Nazirliyi və respublika hərbi komissarlığı
Azərbaycan KP MK bürosunun 1971
-
ci il 29 aprel qərarını
əsas götürərək, hərbi təmayüllü internat məktəbinin açılması
üçün 1971-ci il iyunun 16-
da müraciət hazırlayır. Bu müraciət
dərhal müzakirə olunur və 1971
-ci il iyulun 20-
də
“İxtisaslaşdırılmış internat məktəbinin yaradılması haqqında”
Azərbaycan KP MK bürosu qərar qəbul edir. 1971
-ci ilin noy-
abr ayında məktəbin açılışı olur. Heydər Əliyev bu təntənəli
mərasimdə iştirak edir və bildirir ki, yeni məktəbə diviz
iya
komandiri general Cəmşid Naxçıvanskinin adını veririk. Bəli,
C.
Naxçıvanski adına hərbi litsey belə yarandı.
O vaxt SSRİ
-
də iki belə məktəb vardı: Naximov və Suvo
-
95
rov adına hərbi təmayüllü məktəblər. Üçüncü belə məktəbin
Azərbaycanda yaradılmasının əsas məqsədini ermənilər də,
sovet rəhbərliyi də yaxşı anlayırdı. Ona görə də Bakıya ciddi
təzyiqlər başlandı. Ermənilər açıq
-
aşkar deyirdilər ki, bu
məktəb bağlanmalı və Yerevanda açılmalıdır. Mərkəzə
məktublar, teleqramlar göndərirdilər ki, Bakıda açılan bu
məktəbi bağlatsınlar. 1971
-
ci ildə yaradılmış C. Naxçıvanski
adına Hərbi Litseyi bu günədək 8909 nəfər bitirib. Onlardan
10-u general, 1-
i isə admiral ali rütbəsinə qədər yüksəlib.
Təlaş içində olan Moskva hesab edirdi ki, belə bir məktəbi
qapatmaq onlar üçün çox asandır. Lakin Heydər Əliyev
şəxsiyyəti qarşısında düşünməli oldular. Ona görə də hüquqi
yol axtarmağa başladılar. Və məktəbin lüzumsuzluğunu
sübut etmək üçün SSRİ Müdafiə Nazirliyi general
-leytenant
Topovu Bakıya ezam edir. Cənab Heydər Əliyevin tapşırığı
ilə xüsusi komissiya yaradılır. Topovun irəli sürdüyü hər bir
dəlilin qarşısına çoxsaylı faktlar çıxarılırdı. O, açıqca
deyirmiş ki, mən Mərkəz qarşısında cavab verməliyəm.
Məktəb bağlanmalıdır... Axır ki, komissiya işini bitirdi. Sonda
Topovu cənab Heydər Əliyev qəbul edir. Bu yüksək hərbçi
bəlkə ilk dəfə idi ki, Mərkəzin tapşırığını yerinə yetirməmiş
qayıdırdı. Beləliklə, Mərkəz Heydər Əliyevin məntiqi
qarşısında geri çəkilməli oldu. C. Naxçıvanski adına məktəb
yaşadı, inkişaf etdi. Sonralar da hamı dərk etdi ki, milli hərbi
kadrlarımızın yetişdirilməsində bu məktəbin rolu əvəzsizdir.
Qarabağ döyüşlərində vuruşan zabitlərimizin təxminən 70
-80
faizi
“Cəmşid Naxçıvanski”nin yetirmələridir. Ordu
q
uruculuğunda da bu məktəbin rolu əvəzsizdir. Ümum
-milli
liderimiz Heydər Əliyevin çox böyük uzaqgörənliyidir ki, ordu
quruculuğuna başlayanda əlimiz boş qalmadı. Bu gün
məktəb müasir texniki vasitələr, laboratoriyalar, kompüter
otaqları ilə təchiz edilib.
Prezident Heydər Əliyevin sərəncamı ilə 1998
-ci ilin
martında bu litseyin Naxçıvanda filialı açıldı. Bu gün məktəb
96
daha yüksək tələblərə cavab verir. Hər zaman Heydər
Əliyevin qayğısı ilə əhatə olunan məktəbi məhz buna görə
də fəxrlə “Heydər Əliyev məktəbi” adlandırırlar. Məzunlar
fəxrlə “Mən Heydər Əliyev məktəbinin məzunuyam”
deyirlər. Heydər Əliyev məktəbini bitirənlər də mərd,
cəsur, vətənpərvər olmalıdırlar.
Dostları ilə paylaş: |