www.vivo-book.com
467
əlimdə idi. At yarıĢlarına tələsdiyimdən səbrimi basa
bilmirdim...
84
San – Fransiskoda yaĢayan bir xanımla bir neçə ay
olardı ki, məktublaĢırdım. Onun adı Liza Ueston idi. O, öz
studiyasında həm balet, həm də rəqs dərsləri verməklə
dolanırdı. 32 yaĢı vardı. Bir dəfə ərdə olmuĢdu. Onun
çəhrayı rəngli vərəqlərə yazdığı bütün məktubları çox uzun
olurdu. Amma onları yazı makinasında səhvsiz çap edirdi.
Yazı üslubu pis deyildi – ağıllı və demək olar ki,
mübaliğəsiz yazırdı. Onun məktublarını oxumaqdan həzz
alırdım və məktubları cavablandırırdım. Liza ədəbi üsluba
çox giriĢmir və ədiblərin dili ilə desək, böyük məsələlərdən
kənarda dururdu. O mənə adi və balaca hadisələr haqqında
yazırdı. Amma yazdıqlarını çox dərindən dərk edərək və bir
az da yumor hissi ilə təsvir edirdi. Bir gün elə alındı ki, o,
rəqs kostyumları almaq üçün bir neçə günlüyünə Los-
Ancelesə gəlməli olduğu haqqında mənə yazdı və
məktubunda mənim onunla görüĢmək istəyib-istəmədiyimi
|