Diafraqmanln zədələnməsi.
Adətən diafraqma döş və qarın boşluğunun müştərək travmaları zamam partlayır.
Diafraqma cırııldıqda qarın boşluğu üzvləri döş boşluğuna doğru yerlərini
dəyişdirdiyindən ttənəffüs pozgunluqlarına səbəb olurlar. Lakin belə hallarda ən
qorxulu ağırlaşma döş boşluğuna keçən üzvün boğul ması və nekroza uğramasıdır.
Diafraqmamn cırılması zamanı təcili cərrahi müdaxilə aparılır.
. Döş qəfəsinin açıq zədələnmələri
Döş qəfəsinin yaralanmaları ilk növbədə odlu və ·soyuq silah yaralarına
bölünürlər. Hər iki yaralar plevra boşluğuna münasibətinə görə: · daxilə keçən və ·
keçməyən olurlar. Odlu silah yaraları > toxunub keçən, > dəlib keçən və > kor
olurlar.
Daxilə keçən odlu və soyuq silah yaraları da özlüyündə daxilə keçib heç bir üzvü
zədələməyən; döş boşluğu üzvlərindən birini, yaxud bir neçəsini zədələyən; döş
boşluğu üzvlərilə birgə qarın boşluğunu da zədələyən (torakoabdominal); döş
boşluğu üzvlərilə birgə peritonarxası sahə üzvlərini də zədələyən; döş, qarın və
peritonarxası sahə üzvlərinin müştərək zədələnmələri olmaqla bölünürlər.
Həmçinin, daxilə keçən yaralar pnevmotorakslı (açıq, qapalı və qapaqlı);
hemotorakslı; hemopnevmotoraks və xilotoraksll ola bilirlər.
İstər odlu, istərsə də soyuq silah yaralarmm hər biri
/ birtərəfli;
/ ikitərəfli;
/ müştərək daxilə keçən yaralara da bölünürlər.
Döş qəfəsinin üzvləri içərisində ən çox yaralanam ağciyərlər və ürəkdir Xəstələrin
vəziyyəti ağır olur, dəri və görünən selikli qişalar avazıyır, soyuq tərlə örtülür,
göyümtül rəng alır. Hemotoraks zamanı müvafıq tərəfdə küt səs, tənəfüsün
zəifləməsi aşkarlanır. Xəstə yarımoturaq vəziyyət alaraq əliylə döş qəfəsindəki
yara dəliyini qapamağa çalışır. Döş qəfəsində yara ətrafında dərialtı emfızema,
“yaranın nəfəsalması”, müvafıq tərəfdə döş qəfəsində perkussiyada timpanit,
auskultasiyada tənəffüsün zəifləməsi aşkarlanır. Klapanlı pnevmotoraks hallarında
təngnəfəslik
artır, divararalığı əks tərəfə yerini dəyişir və dərialtı emflzema dərialtı ilə digər
sahələrə yayılmağa başlayır. Xəstədə daxili qanaxma və şok əlamətləri meydana
çıxır: taxikardiya, təzyiqin enməsi və s.
Ürəyin yaralanmasından əsasən aşağıdakı əlamətlərə görə şübhələnmək olar:
– Yaramn yerləşməsi. Yara Qrekov sahəsində – yuxarıdan II qabırğa, aşağıdan sol
qabırğaaltı sahə, soldan orta qoltuqaltı xətt və sağdan parastemal xətt sərhədlərində
yerləşərsə. ·– Xəstənin ümumi vəziyyəti: dərisi kəskin solğundur, sifəti soyuq tərlə
örtülüb, özünü itirib, oyanıqlı (bəzən donuq) baxış, bayılma və yarımbayılma
vəziyyəti. -Daxili qanaxma əlamətlərinin olması. Bəzən isə yaradan nazik fasiləsiz
şırnaqla qanaxmanın olması (nadir hallarda yaradan xaricə çox güclü qanaxma
olur); – Ürək tamponadası əlamətləri. Xəstələrin vəziyyəti çox ağır olur:
təngnəfəslik, kəskin avazıma və sianoz, soyuq və yapışqan tərli dəri, arterial
təzyiqin kəskin enməsi, kəskin taxikardiya, yaxud sapvari nəbz, boyunda venalar
şişir, bəzən paradoksal nəbz olur · nəbz nəfəsalmada itir.
Döş qəfəsinin qapalı və açıq zədələnmələrində təxirəsalınmaz yardım: * Asfıksiya
hallarmda yuxarı tənəffüs yollarının keçiriciliyi bərpa edilir və göstəriş olduqda
xəstəyə süni nəfəs verilir. * İlk növbədə xəstəyə sakitlik yaradılır. * Daxilə
keçməyən yaralara aseptik sarğı qoymaqla kifayətlənilir. * Ağrını aradan götürmək
məqsədilə xəstəyə tənəffüs mərkəzinin fəa– liyyətini zəiflətməyən dərmanlar (2
ml 1-2%-li promedol, venaya 24 ml 50%–li analgin və s.) vurulur (morfin, fentanil
kimi preparatlarm vurulması məsləhət görülmür). * Döş qəfəsi və onun üzvlərinin
zədələnmələrində “üç nöqtədən” yerli novokain blokadaları aparılır: a) zədələnmə
tərəfındə A.V.Vişnevski üsulu ilə vaqosimpatik blokada; b) sınıq yerinin 35 ml
həcmində spirt-novokain blokadası (spirt və 1%-li novokain 1:4 nisbətində
götürülür) və c) zədələnmə olan tərəfdə 5-10 ml O,5%-li novokaini paravertebal
yeritməklə seqmentar anesteziya (son illər stasionarda uzunmüddətli peridural
anesteziyadan istifadə edilir. Bu məqsədlə O,3%-li lidokain, yaxud 3%–li
trimekain məhlulu VIII-X döş fəqərələri səviyyəsində punksiya aparılmaqla
peridural sahəyə yeridilmiş kateterdən fraksion üsulla tədricən vurulur.). *
Xəstəyə yarımoturaq vəziyyət verilir. * Qapalı pnevmotoraks açıq pnevmotoraksa
çevrilir: bu məqsədlə zədələnmə olan tərəfdə kişilərdə məmə xətti, qadınlarda isə
orta körpücük xətti üzrə II qabırğaarası sahədə yoğun iynə (iri mənfəzli) ilə alt
qabırğanın üst kənarından döş qəfəsi punksiya edilir və iynə leykoplastırla (yaxud
dəriyə tikiş qoymaqla) bənd edilir ki, oradan çıxmasın. edilir ki, oradan çıxmasın.
* Açıq xarici pnevmotoraks döş qəfəsi divarındakı yaraya kip (hermetik), hava
buraxmayan, yaranı qapayan (okklüzion) sarğı qoyulmaqla qapalı pnevmotoraksa
çevrilir : əvvəlcə yaranm kənarları hər hansı antiseptik məhlulla (yod, spirt,
odekalon və s.) silinir, yaranın üzərinə hava keçirməyən steril müşəmbə (polietilen,
rezin tibbi əlcək, fərdi sarğı zərl'min rczinəbənzər hissəsi) qoyulur və yalnız
bundan sonra yaranın üstünə tənzif-pambıq qatı qoymaqla sarğı aparılır; əl
altında hava keçirməyən belə materiallar olmayan hallarda yalnız döş qəfəsinin
yaralanmalarmda açıq pnevmotoraksm ləğvi məqsədilə yaraya məlhəmlər (məs.
Vişnevski məlhəmi, sintomisin emulsiyası, ixtiol məlhəmi, balıq yağı və s.) töküb
üzərinə sarğı aparmağa icazə verilir; əgər buna da imkan olmazsa, onda Banaytis
üsulundan istifadə edilir: əvvəlcə döş qəfəsindəki yaraya sarğı qoyulur, sonra isə
xəstənin zədələnmə tərəfindəki əli yaranın üstünə bintlə sarınır. * Xarici
mexanizmli qapaqlı pnevmotoraks zamanı yaraya kip sarğı qoymaqla o, əvvəlcə
qapalı pnevmotoraksa çevrilir, əgər okklüzion sarğıdan sonra xəstənin vəziyyəti
pisləşirsə (təngnəfəslik, taxikardiya, sianoz, boğulma, zədələnmə tərəfdə tənəfüis
küylərinin itməsi, divararalığı üzvlərinin əks tərəfə yerdəyişməsi) və həmçinin,
daxili mexanizmli gərginlik pnevmotorakslarında zədələnmə olan tərəfdə II
qabırğaarası sahədə alt qabırğanın üst kənarı ilə orta körpücük xətti üzrə döş
qəfəsinin iri diametrli iynə ilə punksiyası aparılır. * Xəstəyə oksigen inhalyasiyası
verilir, göstəriş olduqda traxeostomiya, yaxud traxeyanm intubasiyası icra edilir. *
Ürək tamponadası olan zaman Marfan, yaxud Larrey üsulu ilə perikardin
punksiyası aparılır. * Xəstəyə ürək-damar dərmanları. İnstrumental diaqnostika.
Döş qəfəsinin zədələnmələri zamanı diaqnozun qoyulması üçün bir çox müasir
müayinə üsullarından istifadə edilir. – Döş qəfəsinin rentgenoqrafiyası. Döş
qəfəsinin rentgenoqrafiyası ön və yan proyeksiyada aparılır. Əsas rentgenoloji
əlamətlər bunlardır: · ağciyər sahəsində tam, yaxud hissəvi kölgəlik (hemotoraks);
· ağciyər şəklinin tam, yaxud hissəvi olmaması (pnevmotoraks); · divararalığının
yerdəyişməsi; · dərialtı emfizema, pnevmomediastinum; · qabırğaların sınığı; ·
divararalığının kölgəliyinin genişlənməsi (iri damarın partlaması əlaməti); · ürək
kölgəsinin genişlənməsi və ürəyin sol sərhədinin düzlənməsi (hemoperikard, yaxud
perikard boşluğuna maye toplanması); · aorta qövsü konturunun itməsi (aortamm
zədələnməsi); · mədənin və bağırsağın qaz qovuğunun diafraqmanın üstündə
olması (diafraqmanın partlaması); * döş və yuxarı bel fəqərələrinin zədələnməsi
əlamətləri. – KT, MRT, USM, bronxoskopiya, torakoskopiya, EKQ və lazımi
hallarda aortoqrafıya. Müalicəsi. Döş qəfəsinin zədələnmələri zamanı müalicə
taktikası ilk növbədə - xəsarət almış şəxsin vəziyyətinin ağırlığı, - tənəffüs
pozğunluqlarının qabarıqlığı və - qanitirmənin həcmi nəzərə alınmaqla seçilir.
Məhz buna görə də əvvəlcə müalicə taktikasında prioritet istiqamət
müəyyənləşdirilərək həyat üçün təhlükə törədən hallar aradan qaldırılmalıdır. Belə
ki, döş qəfəsi zədələnmələrində yalnız təxminən 25% hallarda açıq cərrahi
əməliyyatın aparılması zərurəti yaranır. Ürək-damar və tənəffüs çatmazlığı ön
plana çıxan hallarda yuxarı tənəffüs yollarının keçiriciliyi bərpa olunaraq
traxeyanın intubasiyası və ASV aparılır. Döş qəfəsinin zədələnmələrində
təxirəsalınmaz yardım tələb edən və qısa müddətdə ölümə
səbəb olan hallar bunlardır: · gərginlik pnevmotoraksı; · total hemotoraks; · ürək
tamponadası; · ürəkdən və iri damarlardan qanaxma. Həmçinin, həyat üçün
təhlükəli ağırlaşmalar aşağıdakı hallardır: - tənəffüs yollarının tutulması; -
traxeya, yaxud qırtlağın partlaması; - açıq pnevmotoraks; - «flotasiyaedən döş
qəfəsi».
* Ürək yaralanmasma şübhə olan və həmçinin, profuz daxili qanaxma olan
hallarda, plevra boşluğunun drenajlanması və aspirasiyası səmərəsiz olan gərginlik
pnevmotorakslı xəstələrdə intubasion narkoz altında torakotomiya icra edilir,
qanaxma dayandırılır və zədələnməyə müvafiq cərrahi əməliyyat aparılır. * Daxilə
keçməyən yaralanmalarda yaranm birincili cərrahi işlənməsi icra edilir. * Qapalı
zədələnmələrdə stasionarda divararalığının artan emfızeması zamam ora toplanan
havam xaric etmək məqsədilə vidaci çuxurdan bir köndələn barmaq yuxarı olmaqla
köndələn kəsik aparılaraq dəri və fassiya kəsilir, sonra şəhadət barmaqla küt üsulla
döş sümüyünün arxa səthilə mümkün qədər dərinə - divararalığına daxil olurlar.
Barmağın açdığı kanala ucunda, yanlarında çoxsaylı dəliklər açılmış drenaj borusu
yeridilir və tikişlə dəriyə bənd edilir. * Digər nahiyələrdəki dərialtı emfizemanı
azaltmaq məqsədilə dərialtına 5-10 və daha çox miqdarda iri mənfəzli iynələr
sancılır, yaxud dəridə çoxsaylı kiçik kəsiklər aparılır. - Qapalı və klapanlı
pnevmotorakslar və hemotoraks zamam stasionarda plevra boşluğundakı havanı və
qanı çıxartmaq üçün ən əlverişli üsul müvafıq tərəfdə plevra boşluğunun
punksiyası və drenajlanmasıdır: bu məqsədlə arxa qoltuq xətti üzrə VII–VIII
qabırğaarası sahədə aseptika və antiseptika qaydalarına riayət etməklə, yerli
novokain anestiziyası altında rezin boru vasitəsilə iri həcmli (50-100 ml-lik) şprisə
birləşdirilmiş yoğun (14.G) punksion iynə ilə plevra boşluğu deşilir və orada olan
qan, hava şprisə sorulmaqla xaric edilir.
Qanaxmanın davam etməsini, yaxud dayanmasını RivuI-Qrequar sınağı ilə
yoxlayırlar: plevra boşluğundan alınan qan laxtalanarsa bu sınaq müsbətdir və
qanaxma davam edir. Punktat laxtalanmazsa Rivul-Qrequar sınağı mənfıdir və
qanaxma dayanıb. - Belə hallarda punksiya gözlənilən effekti vermədikdə, yaxud
dinamik müşahidə məqsədi ilə həmən yerdən döş qəfəsi troakarla deşilir və stileti
çıxarılmış troakarm mənfəzindən plevra boşluğuna ucunda bir neçə dəlik açılmış
10 mm diametrli steril drenaj borusu (32-36F) yeridilir. Sonra borunun ucuna boy
uzunu kəsilmiş rezin əlcəyin barmağı sarmır və içərisində steril maye (məs.
furasillin) olan qaba salınır. Bu Bülay üsulu ilə drenajlanma adlanır və ən sadə
üsuldur. Hemopnevmotoraksın həcmi çox olduqda havanın evakuasiyası üçün
müvafıq tərəfdə körpücük xətti üzrə II qabırğaarasmda da plevra boşluğunun
punksiyası aparılır, yaxud drenajlanır və plevra boşluğu aktiv aspirasiya olunur;
Qan infeksiyalaşmadığı hallarda alman qanm renifuziyası aparılır.
Sonrakı taktika drenajdan xaric olan qanın həcmi və sürəti nəzərə almmaqla
seçilir. · İlkin olaraq plevra boşluğundan drenajla 1500 ml–dən çox qanın xaric
edilməsi, · bir saatlıq müşahidə zamanı ilkin xaric edilmiş həcmdən asılı
olmayaraq plevra boşluğundan 500 ml–dən çox təzə qanm xaric olması, · sonrakı
müddətlərdə drenajdan saatda 200 ml-dən çox qanm xaric olması, · drenajdan
xaric olan qanın miqdarının getdikcə artması, · drenajlanması mümkün olmayan
və ağciyər sahəsinin 1/3-dən çoxunu tutan hemotoraks kimi hallar torakomiyaya
göstərişdir. Müalicə zamanı drenajdan sutkada 50 ml-dən az maye xaric olan
zaman drenaj çıxarılır. Pnevmotoraks zamanı plevra boşluğu, adətən, orta
körpücük xətti üzrə II, nadir hallarda isə orta qoltuq xətti üzrə V qabırğaarasmda
drenajlanır. Pnevmotorakslarm bütün növlərində hava plevra boşluğundan
tamamilə xaric olana və ağciyər tam açılana qədər drenaj döş boşluğunda
saxlanılır. Müsbət dönüş olmadıqda, yaxud pisləşmə qeyd olunan hallarda
bronxoskopla baş, yaxud pay bronxuna porolon obturator yeridərək müvəqqəti
okslüziya yaradılır. 2-3 sutka müddətində ağciyərdə olan yara fibrinlə və
qranulyasiyalarla dolur. 2-3 gündən sonra bronxoskopiya aparmaqla obturator
çıxarılır, lakin pnevmotoraks təkrari əmələ gəlmir. Lakin drenajdan 7-10 gündən
çox bir müddətdə böyük həcmdə havanın xaric olması torakotomiyaya göstərişdir.
- Laxtalanmış hemotoraks olan hallarda torakotomiya aparılır. - Qabırğa sınıqları
formalarından asılı olaraq konservativ və cərrahi yolla müalicə edilir. -
Torakoabdominal yaralanmalarda böyük hemotoraks, ürək tamponadası və ürəyin
yaralanması olan hallarda əvvəlcə VI qabırğaarasından torakotomiya aparılır, qan
infeksiyalaşmayıbsa reinfuziya edilir, təftişdən sonra yaranın xarakterindən asılı
olaraq müvafiq cərrahi müdaxilə icra edilir. Diafraqmada yara, yaxud cırılma
olarsa diafraqmanın yarası çəp– radial istiqamətdə genişləndirilir, qarının yuxarı
mərtəbəsindəki üzvlər təftiş edilir, yaralanma aşkarlanan üzvlər üzərində müvafıq
cərrahi əməliyyat aparılır. Təhlükəli qarın– daxili qanaxmalarda əvvəlcə
laparotomiya aparılır. Belə hallarda plevral punksiyada 500 ml–dən az qan
alınarsa, plevra boşluğu drenaj lanır dinamik müşahidə aparılır və döş boşluğu
tərəfdən narahatlıq olarsa torakotomiya icra edilir. Başqa sözlə desək,
torakoabdominal yaralanmalarda birinci olaraq müdaxilə həyat üçün ən çox
təhlükəli vəziyyət yaranmış boşluqda aparılmalıdır. -Tənəffüs çatmazlığına qarşı
mübarizə aparılır, ürək-damar preparatları, analgetiklər, antibiotiklər təyin edilir və
simptomatik müalicə aparılır. Ümumilikdə döş qəfəsinin zədələnmələrində
cərrahi müdaxiləyə göstərişlər bunlardır: – ürək tamponadası; – plevra boşluğuna
profuz və davam edən qanaxma; - döş qəfəsində genişsahəli yara; - drenajdan
böyük həcmdə havanın xaric olması; - diafraqmanın partlaması; - traxeya və əsas
bronxun partlaması; - aortanın partlaması; - yemək borusunun perforasiyası
Dostları ilə paylaş: |