Obliterasiyaedən ateroskleroz (Leriş sindromu)
Qarın aortasının bifurkasiyasnın, aorto-qalça və qalça - bud seqmentlərinin
aterosklerotik okklüzasiyası nəticəsində inkişaf edən obliterasiyaedən ateroskleroz
Leriş sindromu da adlanır. Qarın aortasının və qalça arteriyalarının aterosklerotik
stenozu, yaxud okklüziyası aşağı ətrafların (yaxud bir aşağı ətrafın) və çanaq
üzvlərinin fuksiyasının pozulması ilə müşayiət olunur. Obliterasiyaedən
endarteriitdən fərqli olaraq obliterasiyaedən aterosklerozda proses əsasən aortanın
terminal hissəsində və onun iri şaxələrində (qalça, bud və dizaltı arteriyalar)
lokallaşır. Xəstəliyə ən çox - 90%-ə qədər 40-45 yaşdan yuxarı kişilərdə təsadüf
edilir. Bu xəstəlik zamanı yuxarı ətrafın arteriyaları, demək olar ki, patoloji prosesə
cəlb olunmurlar. Digər tərəfdən, obliterasiyaedən aterosklerozda aşağı ətraf
arteriyalarının aterosklerozla zədələnməsi seqmentar xarakter daşıyır, yəni arteriya
başdan - başa deyil, ayrı - ayrı hissələrində prosesə cəlb olunur və okklüziya
yerindən aşağı və yuxarı nahiyədə arteriya mənfəzinin sərbəst olması bərpaedici
əməliyyatlar aparmağa imkan verir. Obliterasiyaedən ateroskleroz zamanı klinik
mənzərə ətrafların, çanaq üzvlərinin və sağrı əzələlərinin arterial qan təchizatının
pozulması əlamətlərindən ibarət olur: fasiləli axsama, impotensiya, ətrafın distal
hissələrində trofık pozğunluqlar. Obliterasiyaedən ateroskleroz zamanı I mərhələdə
okklüziyanın ilkin əlamətləri ön plana çıxır: xəstə 1 km - ə qədər yol gedərkən 5-
10 dəqiqədən sonra ayaqların tez yorulması, ətrafların rənginin avazıması,
keyləşməsi, əzələ zəifliyi, əllədikdə soyuq olması, paresteziyalar, ayaqların çox
tərləməsi və üşüməsi. II A mərhələsində xəstə 500 m - dək məsafə qət etdikdən 2-
5 dəqiqə sonra fasiləli axsama baş verir, dərinin elastikliyi azalır, dishidroz
meydana çıxır və baldırda tüklər tökülür. II B mərhələsində dərialtı piy təbəqəsi
atrofıləşir, hiperkeratoz olur və fasiləli axsama 200m - dək məsafədə müşahidə
edilir. III mərhələdə 25-50m yol getdikdə 1-2 dəqiqədən sonra fasiləli axsama olur
və hətta, sakitlik vaxtı, xüsusilə də, gecələr ətrafda güclü ağrılar olur və ətrafın
işemiyası kritik səviyəyə enir. IV mərhələ isə ətrafda xoralı - nekrotik proseslərin
meydana çıxması ilə xarakterizə edilir. Xəstəliyə ən çox 50 yaşından yuxarı hədsiz
dərəcədə siqaret çəkən şəxslərdə təsadüf edilir. Bu xəstələrin anamnezində şəkərli
diabetə, mübadilə pozğunluqlarına və aşağı ətrafların uzun müddət soyuğun
təsirinə məruz qalması, hipertoniya xəstəliyinə, ürək və beyin qan dövranı
pozğunluqlarının olması kimi faktlara tez-tez
rast gəlinir. Bu xəstələr öz yaşlarından daha yaşlı görünürlər. Qeyd etmək lazımdır
ki, əksər hallarda obliterasiyaedən ateroskleroz zamanı klinik mənzərə ətrafların,
çanaq üzvlərinin və sağrı əzələlərinin arterial qan təchizatının pozulması
əlamətlərindən ibarət olur: fasiləli axsama, impotensiya, ətrafın distal hissələrində
trofık pozğunluqlar. Xəstələrin əksəriyyətində bu əlamətlər tədricən meydana çıxır,
xəstəliyin gedişi dalğavari xarakter daşıyır. Yuxarıda göstərilən əlamətlərin
qabarıqlığı magistral arteriyadakı stenozun, yaxud okküliziyanın dərəcəsindən və
kollateral qan dövranının vəziyyətindən asılı olur. Okklüziya səviyyəsindən
aşağıda arteriyalar üzərində nəbz əllənmir. Leriş sindromunda fasiləli axsamanın
(claudicatio intermitens) üç formasına təsadüf edilir: • Aşağı fasiləli axsama -
fasiləli axsama baldır əzələlərində olur. • Yuxarı (yüksək) fasiləli axsama -
aortanm terminal hissəsinin və qalça arteriyalarının okklüzasiyasmda ağrı sağrı
əzələlərində, beldə və budun arxa və yan səthindəki əzələlərdə olur. • Sfinkterlərin
fasiləli axsaması - çanaq dibi əzələlərinin arterial qan çatmazlığı zamanı
sfinkterlərin funksiyası pozulur və bu səbəbdən də xəstələr nəcis, qaz və sidik
saxlaya bilmirlər. Xəstələrin 50-60%-də impotensiya olur. İmpotensiyaya səbəb
kavernoz cisimlərə qan axınının azalması, xronik arterial spinal çatmazlıq
nəticəsində spinal cinsi mərkəzlərin funksiyasının pozulması, xayaların və prostat
vəzin işemiyası nəticəsində onların hormonal aktivliyinin azalmasıdır. İmpotensiya
bu xəstələr üçün böyük bir faciəyə çevrilir. Aortanm yüksək okklüziyası hallarında
xroniki abdominal işemiya və vazorenal hipertoniya inkişaf edir. Bir sıra hallarda
obliterasiyaedən ateroskleroz zamanı xəstələrdə göbək ətrafında ağrılar meydana
çıxır və fiziki iş bu ağrıları daha da gücləndirir. Belə bir vəziyyətin səbəbi yuxarı
müsariqə arteriyası sistemindən qanın bud arteriyası sisteminə axını nəticəsində
mezenterial qan dövranının pozulmasıdır (“oğurlanmış mezenterial sindrom”)
Obliterasiyaedən ateıoskleroz Obliterasiyaedən endarteriit 1. Yaşı 40-dan yuxarı
olan şəxslərdə inkişaf edir. 30-40 yaşlı şəxslərdə inkişaf edir. 2. Bu şəxslərin
anamnezində tez-tez stresslərin olması və oturaq həyat tərzi kimi məlumatlar olur.
Anamnezdə aşağı ətrafların soyuğun təsirinə təkrari məruz qalması barədə
məlumatlar olur. 3. Əksər hallarda aorta və onun iri şaxələri zədələnir. Orta və
kiçik kalibrli arteriyalar zədələnir. 4. Xəstəlikönü dövrdə arterial hipertoniya və
lipid mübadiləsi pozğunluqları olur. Xəstəlik miqrasiyaedən tromboflebit fonunda
gedə bilər. 5. Müxtəlif nahiyələrdə olan arteriyalar zədələnir. Yalnız aşağı ətrafın
arteriyaları zədələnir. 6. Arteriya məhdud nahiyədə zədələndiyindən dolayıb keçən
şuntlama aparmaq mümkündür. Böyük məsafədə damarın divarı tamamilə
zədələndiyindən şuntlamanm aparılması mümkün deyil.
Müalicəsi - ətrafların xroniki arterial keçməzlikləri konservativ və cərrahi yolla
müalicə olunur. Konservativ müalicə - kompleks şəkildə təyin edilən müalicənin
məqsədi damar sıxılmalarını aradan götürmək, əlavə qan damar şaxələrini
genişləndirib qan axınını sürətləndirmək, qanın reoloji xüsusiyyətlərini
gücləndirmək, işemiyaya məruz qalmış toxumalara oksigen və digər mübadilə
məhsullarının çatdırılmasını təmin etmək və işemiyanın artmasının qarşısını
almaqdan ibarətdir. Dərmanla müalicənin effekti olmadıqda cərrahi müalicə
aparılmalıdır. Cərrahı müalicə - arterial damarlarda davam edən xroniki prosesin
xarakterindən, işemiya əlamətlərinin dərəcəsindən, səthi toxumalarda törənmiş
dəyişikliklərdən asılı olaraq, müxtəlif cərrahi müalicə üsulları tətbiq olunur.
Obliterasiyaedən trombangit (Bürger xəstəliyi)
Obliterasiyaedən trombangitə obliterasiyaedən endarteriitin bir forması kimi
baxılır. Bu xəstəlik üçün xəstələrin cavan yaşda olması (30-35 yaşa qədər) və
xəstəliyin gedişinin remissiyalarla müşayiət olunması xarakterikdir.
Obliterasiyaedən endarteriitdən fərqli olaraq Bürger xəstəliyində patoloji prosesə
eyni zamanda aşağı ətrafın həm arterial, həm də venoz sistemi cəlb edilir:
obliterasiyaedən endarteriit fonunda ətrafın dərin və səthi venalarının
miqrasiyaedən tromboflebiti olur. Bürger xəstəliyində spesifik iltihabi proses kiçik
və orta kalibrli arteriyaları, ətrafın səthi və dərin venalarını əhatə edir.
Obliterasiyaedən trombangitin etiologiyasmda çox siqaretçəkmə, emosional
gərginlik, ətrafların uzun müddət soyuğun təsirinə məruz qalması və xroniki
intoksikasiya kimi zərərli amillərin rolu vardır. Xəstələrin əksəriyyətində
sensibilizasiya və allergik reaksiya əlamətləri olur. Xəstəliyin erkən dövlərində
prosesə orta və kiçik diametrli baldır və ayaq arteriyaları cəlb edilir, lakin sonralar
iri kalibrli arteriyalar da (dizaltı, bud) zədələnir. Remissiya zamanı aşağı ətrafın
kollateral qan dövranı bir qədər güclənir. Xəstəlik kəskinləşmə və remissiyanın
(yaxşılaşma) müntəzəm olaraq növbələşməsi ilə xarakterizə olunur. Belə bir klinik
gediş isə sonda əzələ, sümük, sinir sistemi və daxili üzv damarlarının bir sistem
kimi zədələnməsi ilə yekunlaşır. Klinikası. Obliterasiyaedən trombangitin klinik
mənzərəsi obliterasiyaedən endarteriitdə olan artan xronik arterial işemiya və
miqrasiyaedən tromboflebit əlamətlərindən ibarətdir. Arterial işemiya dərin olan
hallarda xəstəliyin klinik gedişi obliterasiyaedən endarteriiti xatırladır: baldır
əzələlərində işemik ağrılar, fasiləli axsama, ətrafın dərisinin göyəmıəsi, ayaqların
əllədikdə soyuq olması. Xəstəliyin gecikmiş dövrlərində isə ayaq barmaqlarında
trofik xoralar, sonra isə qanqrena inkişaf edir. Bürger xəstəliyi tez proqressivləşən
gedişli olan hallarda yaş qanqrenaya gətirib çıxarır. Miqrasiyaedən tromboflebit ön
plana çıxan hallarda xəstəlik kəskin başlayır: bədən temperaturunun kəskin
yüksəlməsi, ətrafda kəskin ağrılar, qanda yüksək leykositoz, leykoformulanın sola
meyli, EÇS -in yüksəlməsi və s. Yerli olaraq səthi venanın gedişi boyu ağrılı
infiltratın əllənməsi və dərinin qızarması nəzərə çarpır. Müalicəsi.
Obliterasiyaedən endarteriit və aterosklerozdan fərqli olaraq Bürger xəstəliyinin
müalicəsi əsasən konservativ yolla - obliterasiyaedən endarteriitdəki prinsiplər
əsasında kompleks şəkildə aparılır. Obliterasiyaedən trombangit zamanı kəskin
tromboflebitin (yaxud flebitin) müalicəsi mütləq aparılmalıdır.
Venoz qan dövranının pozulması Venoz qan dövranının pozulması da hüceyrə və
toxumaların ölümünə səbəb olur. Arterial qan dövranının pozuntularından fərqli
olaraq, venoz pozuntular tədricən inkişaf edir, ətraf göyümtül rəng alır. Baldırda
toxumaların hissəvi ölümü və dağılması nəticəsində trofık yara əmələ gəlir. Dəri və
dərialtı toxumalar sərtləşir və qonur piqmentlə örtülür. Arterial çatmazlıqlarda
toxuma ölümü barmaq falanqası səviyyəsindən başlayıb, mərkəzə doğra artır.
Venoz qan dövranının pozuntularında isə baldır venalarının quruluşundan asılı
olaraq, yumşaq toxumanın ölümü daha çox iç topuq və baldırın aşağı hissələrində
müşahidə olunur. Venoz qan dövranının pozuntuları da kəskin və xroniki
gedişlidir. Venoz qan dövranının kəskin pozulması - yuxan ətrafda körpücükaltı və
qoltuqaltı venaların, aşağı ətrafda isə bud və qalça venalanmn kəskin venoz
çatmazlığı dərin magistral vena damarlarının məcburi, yaxud səhvən bağlanması,
odlu silah yaralarında tamlığının pozulması ilə əlaqədar tura qoyulması, kəskin
tromboflebit və venaların tromboembollarla tıxanması nəticəsində meydana çıxır.
Bu səbəblərdən səthi venaların keçiriciliyinin pozulması kəskin venoz çatmazlığı
törətmir, çünki venoz qan dövranı dərin venalarla təmin olunur. Dərin venalarda
qan dövranının kəskin pozulması daha çox toxumaların nekrozuna, səthi venaların
venoz pozuntusu isə daha çox ağciyər arteriyalarının tromboemboliyasına səbəb
olur. Dərin venaların kəskin tromboflebiti ətrafda qəfil ağrı, ödem və dərinin
göyərməsi ilə təzahür edir. Səthi venalarda durğunluq gözə çarpmır. Əllə
toxunduqda sinir damar kələfi boyunca kəskin ağrılar hiss edilir. Müalicəsi -
venoz qan dövranının kəskin pozuntuları konservativ yolla müalicə olunur:
antikoaqulyantlar, damargenişləndiricilər və dezaqreqantlar təyin edilməlidir.
Venoz qan dövranının xroniki pozulması Aşağı ətraflarda venoz qan dövranının
xroniki pozuntuları səthi venaların varikoz genişlənmələri və kəskin
tromboflebitdən sonra vena damarlarında törənən daralmalar (postromboflebitik
sindrom) nəticəsində yaranır. Postromboflebitik sindromda ətrafın venoz qan
dövranının mənfəzi yenidən qismən açılmış dərin venalar, köməkçi və səthi
venalar hesabına təmin olunur, Venoz qan dövranının xroniki pozulması ətrafda
limfa, qan durğunluğuna, toxuma ödəminə səbəb olur. Xüsusən baldırın aşağı
hissəsində ödemli toxumalarda maddələr mübadiləsi pozulur və oksigen çatmır
mübadilə məhsulları toxumalarda yubanıb qalır. Dəri quruyur, nazikləşir, dərialtı
toxuma xeyli sərtləşir, sonra dəri rəngini dəyişir nekrozlaşır, qopur və yerində
trofik yaralar inkişaf edir.
Aşağı ətrafın səthi venalarının varikoz genişlənməsi Xəstəlik uzun müddət
əlamətsiz keçir və onun təzahürünü çox vaxt xəstələr hiss etmirlər. Tədricən budun
iç və baldırın arxa-yan tərəfində səthi venaların genişlənməsi nəzərə çarpır.
Venaların divarı çox yumşaq, elastik, asan yaprıxır və üstündəki dəri örtüyündə
dəyişiklik olmur. Varikoz xəstəliyinin ən mühüm etioloji amilləri bunlardır: ✓ irsi
meyillilik (bu patologiyanın hər iki valideyndə olması varikoz riskini 60%-ə
çatdırır); ✓ cinsin qadın olması (hamiləlik, hormonal pozğunluqlar); ✓ çəkinin
yüksək olması (bədən çəkisinin normadan 20% çox olması varikoz xəstəliyinin
inkişafı riskini 5 dəfə artırır); ✓ uzunmüddətli statik gərginlik və oturaq həyat tərzi.
Klinik mərhələlərə görə:
• kompensasiya; • subkompensasiya; • dekompensasiya: o I dərəcəli; o II dərəcəli;
o III dərəcəli; o IV dərəcəli. Varikozun formasına görə: - slindrik; - ilanvari
(qıvrılmış); - kisə şəkilli; - qarışıq Venoz qan dövranında xroniki pozuntudan
əziyyət çəkənlər xəstəliyin başlanğıcında ətrafda ağırlıqdan, onun şişməsindən,
ayaq üstə çox olduqda tez yorulmaqdan şikayətlənirlər. Xəstələr uzanıb üfüqi
vəziyyətə keçdikdə həmin əlamətlər yox olur. Venoz qan dövranının davam edən
və şiddətlənən pozuntuları tədricən baldırda trofik dəyişikliklərə səbəb olur, dəridə
əzabverici qaşınma başlayır. Klinik mənzərə varikoz xəstəliyinin inkişafındakı
mərhələlərdən asılı olur. Xəstəliyin kompensasiya mərhələsində yalnız aşağı ətraf
venalarının varikoz genəlməsi qeyd edilir. Bu varikoz “damar ulduzcuqları”,
“günəş şüaları”, yaxud düyünlər, şişkinləşmiş kələf, məhdud nahiyədə böyük
dərialtı vena şaxəsinin genəlməsi şəklində xəstə ayaq üstə durarkən özünü qabarıq
biruzə verir. Xəstələr ayaqda ağırlıq hissindən və küt ağrılardan, tez yorulmadan və
kosmetik görünüşün pozulmasından şikayətlənirlər. Xəstəliyin subkompensasiya
mərhələsində bu şikayətlərə tez yorulma, ətrafda olan ağırlıq hissinə baldırda olan
ağrılar, nəli əzələsində gecələr qıcolmalar, baldırda və ayaqda paresteziya və ödem
qoşulur. Bu əlamətlər xəstə ayaq üstə olarkən daha qabarıq olur. Ödem axşama
yaxın artır, gecədən sonra və səhər tezdən keçib gedir. Palpator olaraq genişlənmiş
venalar əllənir, varikozlu xəstə ayaq üstə olarkən daha qabarıq nəzərə çarpır və
xəstə uzandıqda genəlmiş venalar xeyli yaprıxır. Topuğun iç səthində, baldırın
aşağı 1\3- də, baldırın yuxarı 1\3- də, budun orta və aşağı 1\3- nin sərhəddində və
budun böyük dərialtı venasının ümumi bud venasına açılan yerində varikoz
düyünlərə ən çox təsadüf edilir. Bu venoz varikozlar perforantların lokaliziyasına
uyğun gəlir. Əllənən varikoz genəlmələr ağrısız və yumşaq - elastik konsistensiyalı
olurlar. Silindrik, qıvrılmış, torbaşəkilli və qarışıq formalı genəlmiş dərialtı venalar
aydın görünür. Genişlənmiş venalar üzərindəki dərinin temperaturu bir qədər
yüksəlir. Sonralar iç topuğun üstündə, baldırın aşağı l\3-də dərinin piqmentasiyası
əmələ gəlir. Piqmentasiyalı sahələrdə dəri öz elastikliyini itirir, quru və parıltılı
olur, asanlıqla zədələnir və sklerotik dəyişikliyə uğramış dərialtı piy təbəqəsinə sıx
birləşir.
Xəstəliyin dekompensasiya mərhələsində isə trofıki pozğunluqlar meydana çıxır
(hiperpiqmentasiya, dermatit, ekzema və xoralar) və ətrafda güclü ağrılar olur.
Əksər hallarda trofık pozğunluqlardan əvvəl dəridə əzablı qaşınma olur, sonra
dəridə nekroz əmələ gəlir və nekroz qopduqda yerində trofık xora inkişaf edir.
Trofık xora əksər hallarda iç topuğun üstündə, yaxud arxasında, az hallarda isə
onun yan səthində və pəncədə əmələ gəlir. Təzə əmələ gələn xora dayaz və dairəvi
olub, dibi və kənarları hərəkətlidir. Xronik trofık xoralar isə müxtəlif ölçülü, dərin,
kənarları sərt və göyümtül rəngli, hərəkətsiz olur. Köhnə (xronik) xoranın dibi
ağımtıl rəngə çalır və xoranın ətrafında hiperkeratoz müşahidə edilir. Xora
infeksiyalaşan hallarda ağrılı olur. Xronik venoz xoralar bədxassəli şişə keçə
bilirlər. Dekompensasiya mərhələsində varikoz xəstəliyi • limfangit, • trofık xora •
varikoz venanın trombozu, • varikoz genəlməyə məruz qalmış venaların
tromboflebiti, • genəlmiş venanın və onun üzərindəki nazilmiş dərinin partlaması
səbəbindən qanaxma ilə ağırlaşa bilir. Diaqnostika. Varikoz xəstəliyinin diaqnozu
xəstəliyin klinik mənzərəsinə, obyektiv və instrumental müayinənin, funksional
sınaqların nəticələrinə əsasən qoyulur. Venaların klapan aparatının vəziyyəti bir
sıra sınaqların köməyilə qiymətləndirilir: Brodi - Troyanov - Tredelenburq sınağı.
Arxası üstə uzanmış xəstə varikoz genəlmə olan ayağını 45° bucaq altında yuxarı
qaldırır və həkim xəstənin ayağından başlayaraq qasıq büküşünə qədər ətrafı
sığallayaraq səthi venaların boşalmasına nail olur. Sonra oval çuxurda böyük
dərialtı vena ümumi bud venasına açılan yerində barmaqla sıxılır (ya da budun
yuxarı l\3-nə yalnız dərialtı venaları sıxmaq şərtilə yumşaq rezin turna qoyulur) və
xəstə ayağa qalxır. Bundan sonra barmaq geri çəkilir (yaxud turna açılır) və yalnız
20- 30 saniyədən sonra böyük dərilaltı vena periferiyadan gələn qanla aşağıdan
yuxarıya doğru dolmağa başlayır. Səthi venalarda klapan çatmazlığı olan təqdirdə
budun böyük dərialtı venası ümumi bud venasından geriyə gələn qanla dərhal
dolmağa başlayacaqdır. Bu sınaq birincili varikoz üçün xarakterikdir.
Hakkenbrııxun öskürək sınağı: müayinə aparan həkim əlini böyük dərialtı venanın
ümumi bud venasına açılan yerinə qoyaraq xəstəyə öskürməyi təklif edir. Xəstə
öskürərkən həkimin əllə təkanı hiss etməsi bu simptomun müsbət olmasını - yəni
ostial klapan çatmazlığının göstərəcəkdir. Səthi venalar boyunca dərinin
piqmentlənməsi və baldırda ödem görünür. Böyük və kiçik dərialtı səthi venalar
şaquli vəziyyətdə genişlənir, az miqdarda qanla dolur, gərginləşir və qıvrılır. Bütün
günü ayaqüstü fəaliyyətdə olan xəstələr
axşama yaxın ətrafda ağırlıq, gecələr isə qıcolmalardan əziyyət çəkirlər. Xəstəlik
əlamətləri tədricən artır. Aşağı ətrafın səthi venalarının varikoz genişlənməsi dərin
venalardan baldırın əlaqələndirici venaları ilə qanın səthi venalara axması
nəticəsində yaranır. Artan venoz pozuntu nəticəsində baldırın aşağı səthinin
dərisində nekroz törənir və dəri qopur, troflk yara səthi açılır. Təzəcə yaranan
kəskin trofik yara çox dərinə işləmir, kənarları yumşaq hərəkətli olur. Proses
davam etdikcə kəskin trofik yara xroniki yaraya çevrilir, xeyli dərinləşir, ölçüləri
böyüyür, yara dibi ağ ərplə örtülür, kənarları bərkləşir. Müalicəsi. Varikoz
xəstəliyinin müalicəsi üç üsulla aparılır: • Konservativ, • Skleroterapiya, • Cərrahi.
Profilaktik və müalicəvi kompressiya elastik bintdən, elastik corabdan, elastik
şalvardan (kolqotkadan) və pnevmokompressiyadan istifadə edilməklə aparılır.
Konservativ müalicədə aşağıdakı preparatlardan istifadə edilir: • flebotoniklər
(detraleks, eskuzan, litistaks, siklo 3 fort, flebodia 600, venoruton, varixinal,
vendep, qinkor fort, troksevazin); • angioprotektorlar (trental, vazoprostan,
pentoksifıllin); • iltihabəleyhinə dərmanlar (diklofenak, butadion, ketoprofen, ibub-
rufen); • dezaqreqantlar (aspirin, kurantil); • antikoaqulyantlar (kleksan,
fraksiparin); • yerli olaraq topik preparatlar (kuriozin, lioton 1000 geli, minkel,
fastum gel, venolayf, heparoid, hepatotrombin, lioton 1000). Son vaxtlar
fleboloqlar detralekslə aparılan uzunmüddətli monotera- piyaya üstünlük verirlər.
Bu xəstələrə alçaq dabanlı (3 sm-ə qədər) ayaqqabı geymələri, oturaq iş şəraiti
olanlara hər 1,5 saatdan bir 10-15 dəqiqə gəzmək, yaxud uzanaraq ayaqlarının
altına yastıq qoymaqla bir qədər yuxarı qaldırmaq məsləhət görülür. Həmçinin,
velosiped sürmək, baldırda açıcı və bükücü hərəkətlərin edilməsi və üzmək də
müalicəvi təsir göstərir.
Dəridaxili varikozlar və “damar ulduzcuqları”nın skleroterapiyası kiçik diametrli
nazik iynələr, plastik kateterlər vasitəsilə kiçik konsentrasiyada sklerozlaşdırıcı
maddələr yeritməklə aparılır və bu üsul mikroskleroterapiya adlanır. Son illər
exoskleroterapiya üsuluna üstünlük verilir. Skleroterapiya məqsədilə trombovar,
varikosid, fıbroveyn, etoksisklerol və b. preparatlardan istifadə edilir.
Skleroterapiya zamanı vena daxilinə yeridilən maddənin təsirindən venada skleroz
və tromboz baş verir, nəticədə vena mənfəzi tamamilə obliterasiya olur. Qeyd
etmək lazımdır ki, skleroterapiya zamanı nekroz, məhlulun paravazal sahəyə
yeridilməsi və s. ağırlaşmalar da ola bilər. Vena damarlarında geridönməz
genişlənmələr, düyünlər, tromblar əmələ gəldikdə cərrahı müalicə: böyük və kiçik
dərialtı venaların bağlanıb xaric edilməsi, baldırda fassiyaaltı və üstü əlaqələndirici
şaxələrin bağlanması, trofik yara səthinin kəsilib xaric edilməsi və yerli sağlam
dəri örtüyünün yerdəyişməsi ilə yara səthinin qapanması aparılır .
Təqdim etdi:
İsmayilova Gullu
Document Outline - yanıqları.
- 1 daracali yanıq - eritema
- yanıqlar.
- 1.Ovuc qaydası
- 3. Selofan qaydası
Dostları ilə paylaş: |