Tabiiy boyliklar va ulardan foydalanish yo’llari haqida qisqacha
ma’lumot
Tabiatning har bir komponentlari alohida- alohida ajralgan holda mavjud
emas. Ular bir-biriga ta‘sir ko‘rsatib organic bog‘langan holda mavjuddir. Shuning
uchun ham ayrim turlarning u yoki bu sabablarga ko‘ra qirilib ketishi o‘z
novbatida biogesemozga kiruvchi boshqa turlarning o‘zaro munosabatlariga salbiy
ta‘sir ko‘rsatadi. Organik bog‘langan holda mavjuddir.
Shuning uchun ham ayrim turlarning u yoki bu sabablarga ko‘ra qirilib
ketishi o‘z navbatida biogeosenozga kiruvchi boshqa turlarning o‘zaro
munosabatlariga salbiy ta‘sir ko‘rsatadi. Masalan biogeosenozdagi birorta o‘simlik
turning qirilib ketishi o‘z novbatida shu o‘simlik bilan bog‘liq bo‘lgan 4-6 ta
hasharot va boshqa hayvonlarning kamayib ketishiga olib keladi.
Ilmiy-texnika inqilobi davrida tabiiy resurslardan foydalanish kundan-
kunga keskin tus olmoqda. Inson yangi sanoat markazlari bunyod etganda, u yoki
120
bu yangi yerlar ochganda, qishloq xo‘jaligida turli xil kimyoviy moddalardan
foydalanganda ular qanday oqibatlarga olib kelishini bilmaydi. Masalan sanoat
korxonalari, transport vositalaridan chiqadigan chiqindilardan tabiatdagi ekologik
muvozanat buzishi mumkin. Ana shuning uchun ham tabiat komponentlari
o‘rtasidagi muvozanatning buzilishi sabablarini va ularning oldini olish chora
tadbirlarini o‘rganish ekologiya fanining eng muhim muammolaridan biri
hisoblanadi. Shu muammolarning ilmiy jihatdan yechimini topmasdan turib, tabiiy
boylikllardan unumli foydalanish mumkin emas.
Hozirgi davrda dunyo bo‘yicha eng xavfli jarayonlardan biri bu tabiatning
kundan-kunga nochorlashib borayotganligidir. Yer yuzidagi ayrim hududularda
tabiiy resursdan noto‘g‘ri foydalanish oqibatida ana shunday muammolar vujudga
kelmoqda. Inson hayotida nihoyatda foydali bo‘lgan o‘simlik va hayvon
turlarinining yildan –yilga kamayib borayotganligi ko‘zga yaqqol tashlanadi.
Keyingi davrlarda olimlarning hisob- kitoblariga qaraganda O‘zbekistonda 400 dan
ortiq o‘simlik turi va undan ham ko‘proq hayvonlar zoti kamaygani, yuqorida qayd
etilgan fikrning isbotidir.
Bularning ko‘pchiligi tabiiy komplekslarning yo‘qolishi hisobiga sodir
bo‘lmoqda. Hozir 2500000 yuksak o‘simlik turidan 200000 turini muhofaza qilish
yo‘lga qo‘yilgan. Qrim, Ukraina, Kavkaz, O‘zbekiston hududularidagi
o‘simliklarimiz nobud bo‘lmoqda. Ming yillar davomida ota-bobolarimiz
tomonidan yaratilib, saqlanib kelinayotgan O‘rta Osiyodagi mevali daraxtlarning
ko‘p navlari va ularning yovvoyi ajdodlari deyarli yo‘qoldi.
G‘arbda mahalliy hayvonlarning 175 zotidan 115 tasi tamomila yo‘qolib
ketish arafasida turibdi. Vaholanki, ana shu nav va zotlar mahalliy sharoitga yaxhsi
moslashgan va noyob genlar yig‘indisiga egadir.
O‘simlik va hayvonlar tur, nav zotlarining kamayishi genetik xilma-
xillikning kamayishiga sabab bo‘ladi. Har tur, nav va zotni saqlash faqat
dehqonchilik va chorvachilik amaliyotida emas, balki tabiatdagi muvozanatnng
mo‘tadil kechishida ham katta rol o‘ynaydi.
121
Ayniqsa, keyingi vaqtlarda Yer yuzida ko‘payib borayotgan aholining
moddiy, ma‘naviy va estetik ehtiyojini qondirish masalasi asosiy muammo bo‘lib
qolmoqda. Masalaning to‘g‘ri hal qilinishi tabiatning moddiy ne‘matlaridan
qanday foydalanayotganimizga to‘la bog‘liqdir. Keyingi davrlarda dunyoning
ko‘pchilik hududlarida tabiatdan va uning boyliklaridan noto‘g‘ri, rejasiz
foydalanilganligi uchun u yerlarda tabiatdagi mutanosiblik buzilishi tufayli
ekologik fojialar sodir qilingan va sodir etilmoqda.
G‘arbdagi ayrim mamlakatlarda portlatilgan atom bombalarining, Ukraina
ning Chernobil shahridagi atom elektr stansiyasi blokining ishdan chiqishi
natijasida radioaktiv mahsulotlarning havo atmosferasiga chiqishi ko‘p insonning
umriga zavol bo‘ldi. Insonlar tabiat qonunlarini qanchalik chuqur tahlil qilsalar,
ishlab chiqaruvchi kuchlarning rivojlanish darajasi qanchalik yuqori bo‘lsa, bu
qonunlar odamzot uchun shunchalik ko‘p xizmat qiladi va tabiiy resurslardan
foydalanish uzoq davom etishi mumkin. Ishlab chiqaruvchi kuchlar qanchalik
rivojlangan sari qishloq xo‘jaligiga jalb qilinadigan tabiiy boyliklar miqdori
shuncha ko‘payadi, buning oqibatida insonlarning o‘zi yashayotgan sharoitga
salbiy ta‘siri to‘xtovsiz ortib boradi.
Bu holatlar biogeosenozda chuqur o‘zgarishlar sodir qiladi. Bunday
jarayonlarni o‘rganish hozirgi sharoitda eng muhim muammolardan hisoblanadi.
Butun dunyo bo‘yicha keyingi bir necha o‘n yillar davomida tabiiy
boyliklardan foydalanishning ortishi tufayli insoniyatning biologik tur sifatida
tabiatga ko‘rsatayotgan ta‘siri bir necha marta ortdi. Ijtimoiy shlab chiqarishda
odamzot va tabiat o‘rtasidagi modda energiya almashuvi asosan texnika vositasi
orqali amalga oshiriladi. Bevosita tabiatning o‘zida amalga oshadigan biologik
almashuv hissasiga oz qismi to‘g‘ri kelishi mumkin.
Ishlab chiqarish faoliyati tufayli kishilik jamiyati tabiiy landshaftlarda
modda almashinuvi muvozanatiga salbiy ta‘sir etuvchi kuchli omil bo‘lib
shakllanmoqda. Insonning hayotiy faoliyati tufayi biogeosenozda vujudga kelgan
omillar va o‘zgarishlar antropogen omillar va o‘zgarishlar deb yuritiladi.
122
Demak, tabiat va undagi boyliklar inson faoliyatida xom-ashyo manbai,
moddiy ishlab chiqarishning negizi shu bilan birga yashash muhiti sifatida
namoyon bo‘ladi. Ilmiy texnika taraqqiyoti iqtisodiyotning rivojlanishi tabiiy
boyliklarni iste‘mol qilishni juda ham tezlashtirib yubordi. Yer yuzining ko‘pchilik
hududlarida tabiiy resurslardan foydalanish sur‘ati tabiatning uni qayta tiklash
qobilyatdan ancha yuqoridir.
Yer yuzidagi aholining tabiiy resurslarga ehtiyojining ortib borishi ko‘proq
tabiiy boyliklarni topish va ularni o‘zlashtirishni talab qiladi. Tiklanadigan
boyliklargina emas, balki tiklanmaydigan bir qancha tabiiy boyliklarning ham
butunlay tugab qolish xavfi mavjuddir.
Tiklanadigan boyliklar to‘liq iste‘mol qilinganda ularning o‘zini- o‘zi tiklash
qobilyati tugaydi. Tabiiy resurslarning kamayib ketishiga yo‘l qo‘ymaslik uchun
tiklanadigan boyliklarning kengaytirilgan qayta tiklanishini ta‘minlash kerak.
Kengaytirilgan qayta tiklanish tabiatiga munosabatni to‘g‘ri yo‘lga qo‘yish
orqaligina amalga oshiriladi. Insoniyat hayoti uchun zarur bo‘lgan moddiy
manbalar, yer osti boyliklari, o‘simliklar, hayvonot olami, suv, havo va boshqa
tabiiy boyliklardir. Tabiiy resurslardan to‘g‘ri foydalanishda ularning miqdoriga,
to‘lib borishiga qarab tavsiflash muhim ahamiyatga egadir. Shu nuqtai nazardan
tabiiy boyliklarni uchta guruhga tugaydigan, tugamaydigan va tiklanadiganlariga
ajratish mumkin.
Tugaydigan boyliklarga yer ostidan olinadigan boyliklarning anchasi kiradi.
Bu nodir boyliklarni tejab foydalanish zarurdir. Foydalanish hajmini belgilashda
uning qidirib topilgan, o‘rganilgan zahiralari hisobga olinishi lozim.
Topilgan va ishga tushirilgan konlardan kompleks foydalanish, ularning
boyliklarini iqtisod qilishda muhim ahamiyatga egadir. Bundan keyingi davrlarda
fan-texnika yutuqlariga asoslanib ishlab chiqarishda tugamaydigan resurslarni
ishlatish texnologiyasini yaratishga harakat qilish kerak. Tiklanadigan resurslarga
o‘simliklar, hayvonlar, tuproqlar, tuzlar va boshqalar kiradi. Bu boyliklarning
turlari tashqi yoki antropogen omillar ta‘sirida yo‘qolib ketsa qayta tiklanmaydi.
123
Xuddi shuningdek ularning qaytadan eski holiga qaytishi uchun uzoq vaqt talab
qilinadi.
Misol uchun tog‘ jinslarining yemirilishi va unda tuproq qatlamlarining
paydo bo‘lishi uchun 15 mingdan 35 minggacha yillar o‘tishi shartdir. Dub (eman)
kedr o‘rmonlari qayta tiklanishi uchun 100-150 yillar kerak bo‘ladi. Shularni
e‘tiborga olgan holda foydalanish kerakdir.
Yer yuzasidagi barcha odamlar tabiatni uzoq vaqt davomida bitmas-
tuganmas manba hisoblaganlar va uning tabiiy boyliklaridan foydalanganlarida
tabiatga muayyan ta‘sir ko‘rsatish mumkinligini hayollariga ham keltirmaganlar.
Yillar o‘tib, odamzotning tabiatga ta‘siri kundan-kunga zo‘rayib, atrof muhitda
o‘zgarishlar sodir bo‘la boshlagan. Ana shunday salbiy oqibatlarga duch
kelganlaridan keyingina odamlar tabiatdan oqilona foydalanish, uni muhofaza
qilish zarurligini tushuna boshlagan, uning yo‘llarini o‘rganishga harakat qilganlar.
Tabiatni muhofaza qilish deganda, ayrim tabiiy obyektlarni saqlashni, biror
joyni xo‘jalik foydalanishdan ajratib olib, saqlab qo‘yishni tushunmaslik kerak.
Sababi barcha yer yuzini yoki uning bir bo‘lagini qo‘riqxonaga aylantirib
bo‘lmaydi. Tabiatdagi muvozaatni saqlash uchun esa tabiiy muhit holati mezon
hisoblanadi.
Rekultivatsiya ishlarida qo‘riqxonalardan namuna sifatida foydalanish,
tabiatni ilmiy o‘rganishda kompleks ob‘yektlar bo‘lib xizmat qiladi.
Qo‘riqxonalarda o‘simlik va hayvonlar tabiiy holda saqlanadi. Ularni
tarqatishda, iqlimlashtirishda, yangi turlarni yaratishda manba bo‘ladi. Shu
narsaga alohida e‘tibor berish kerakki, qo‘riqxonalar qancha ahamiyatga ega
bo‘lishiga qaramasdan, jamiyatning qishloq xo‘jaligi, sanoat ob‘yektlarining,
shaharlar qurishiga bo‘lgan talabi tobora oshib boradi va oqibatda qo‘riqxonalarni
kengaytirish va yangiliklarni tashkil etish ishlari tabiiy ravishda kamayib boradi.
Bundan shunday xulosa chiqarish mumkinki, qo‘riqxonalar barpo etib tabiatni
muhofaza qilish masalasini butkul hal qilib bo‘lmaydi.
Shunday qilib tabiatni asrash va uni o‘zgartirish bu bir tizimdir. Tabiatnim
muhofaza qilish jarayonining muhim masalalaridan yana bittasi tabiatga insonlar
124
faoliyati tufayli ko‘rsatiladigan ta‘sir oqibatini oldindan seza bilish, ya‘ni tabiatni
o‘zgartirish natijasida sodir bo‘ladigan salbiy hodisalarning oldini olish yo‘llarini
ishlab chiqishdan iboratdir. Tabiatdagi tabiiy bog‘lanishlarni chuqur
o‘rganmasdan, aniqlamasdan va ularni hisobga olmasdan turib bu muammolar
yechimini topish nihoyatda murakkab vazifalardan hisoblanadi. Bu muammolarni
ekologiya, biologiya va geografiya fanlari tekshiradi. Faqatgina to‘g‘ri tanlangan
ekologik bashortolar tabiatdagi ko‘ngilsiz texnogen o‘zgarishlarni oldindan ko‘rish
va o‘z vaqtida tegishli chora-tadbirlarni amalga oshirish yo‘llarini ko‘rsatadi.
Olimlar ko‘pchilikning diqqatini tabiatdagi ekologik muvozanatni saqlash va
tabiiy boyliklardan to‘g‘ri foydalanish, ularni ishlab chiqarishni tog‘ri tashkil etish,
moddiy va ma‘naviy ehtiyojlarini qondira oladigan holda saqlashga qaratilgan
tadbirlar uslublarini yaratishdan iborat ekanligiga qaratadilar.
Yuqorida keltirilgan fikrlarga asosan shuni alohida uqtirish kerakki, o‘sib
borayotgan moddiy hamda ma‘naviy ehtiyojlarni to‘liq ta‘minlash, atrof- muhitni
toza saqlash, kelajak avlodlar uchun tabiiy boyliklardan ilmiy asosda va texnologik
jihatdan mukammal tabiiy komponentlarning ekologik muvozanatini saqlagan
holda tabiiy muhitni yaxshilash maqsadida tabiatni boshqarish tabiiy
bog‘lanishlarni mustahkamlashga amal qilish kerak. Tabiatdagi barcha
boyliklardan foydalanishda ma‘lum andozaga asoslanib bo‘lamydi. Chunki har bir
hududning o‘ziga xos tabiiy sharoiti mavjud bo‘lib, tabiatdan foydalanishda ana
shu sharoitlar hisobga olinishi shartdir.
Qisqacha aytadigan bo‘lsak tabiatdan to‘g‘ri foydalanish uchun ekologiya
asoslarini chuqur bilish kerak.
Dostları ilə paylaş: |