50
1. Məlumdur ki, müsəlman dünyasının peyğəmbəri Məhəmməd Əleyhissəlam
və Şərqin böyük irs qoyub getmiş mütəfəkkirlərinin tərbiyə - uşaq tərbiyəsi haqqında
fikirləri, müddəaları və nəzəriyyələri daim tədqiq edilmiş, öyrənilmiş, öyrənilir və
daim öyrənməyə layiqdir.
Uşaqlarda humanist keyfiyyətlərin formalaşdırılması elə bir yüksək əxlaqi
borc, vəzifədir ki, bütün dövrlərin zəka, fikir sahibləri, mütəfəkkirlər ona biganə
qalmamış və onu yüksək fəzilətlərdən biri kimi qiymətləndirmişlər. Müsəlmanların
müqəddəs Kitabı olan “Qurani Kərim”də və Məhəmməd peyğəmbərin (570-632)
müqəddəs kəlamları içərisində insanların bir-birinə qarşı mərhəmətli olmaları,
nəzakətlə rəftar etmələri, valideynlərə hörmət etmələri, balaca uşaqlara məhəbbət
bəsləmələri dönə-dönə tövsiyə edilir: “Balaca uşaqlara məhəbbət bəsləməyən,
qocaların hörmətini saxlamayan, həmçinin faydalı iş görməyən, pis əməllərə
qurşanan kəs bizdən deyildir”; “Bir-birinizi xoşlamayınca imanınız olmayacaq”;
“Qonşusunun aclığından xəbərdar olan, lakin təkcə öz qarnını doyuran şəxs həqiqi
müsəlman deyil”; “heç vaxt deməyin ki, xalq bizə yaxşılıq etdiyi halda biz də onlara
yaxşılıq edərik və eləcə də bizə zülm etdiyi təqdirdə biz də zülm edərik. Bəlkə
etiqadınız olsun ki, sizə yaxşılıq edildiyi vaxt, siz də yaxşılıq edin. Əgər sizə zülm
olunarsa, siz onlara zülm etməkdən çəkinin”; “heç kəs gərək başqasını incitməsin”-
kimi müqəddəs kəlamlar sahibi Məhəmməd peyğəmbər insansevərliyi, humanistliyi
insanlara buyurmuş və onları yüksək əxlaqi keyfiyyətlər hesab etmişdir (30. Səh.32,
39).
Uşaqlarda xeyirxahlıq və humanist keyfiyyətlərin tərbiyə edilməsi və
ümumiyyətlə humanistlik istər mütərəqqi Şərq fəlsəfi fikrində, istərsə də Qərb
fəlsəfəsində özünə geniş yer tapmış əxlaqi keyfiyyətlərdən biridir.
Dostları ilə paylaş: