2.
Turizm - idman məqsədləri üçün təbiətdən istifadə
etmə, insanın fiziki qüvvəsinin geniş mənada bəıpa olunmasına
olan tələbatının ödənilməsi ilə bağlıdır. Rekreasiya fəaliyyətinin
strukturunda idman oyunları və yarışlar, turizm yürüşləri, alpi-
* Periferiya - mərkəzi zonadan uzaqda yerləşən zonalar kimi başa düşülür
** Deqradasiya - tənəzzül, geri getmə, xarablaşma, pisləşmə kimi başa
düşülür.
214
nizm, ovçuluq və s. osas yer tutur. Təbiətdən istifadə etmənin bu
növü unikal və çətin keçilə bilən təbiət kompleksləri ilə əlaqəli
olduğu üçün, təbii maneələrinin, ekstremal təbii şəraitin olmasını
tələb edir.
Turizm - idman məqsədləri üçün təbiətdən istifadoetmə
təbiət komplekslərinə həddindən artıq rekreasiya təzyiqi ilə
müşahidə olunmur, amma ekstremal zonalarda geosistem çox da
davamlı olmadığından, burada da təbiətin mühafizəsi tədbirləri
vacibdir. Rekreasiya fəaliyyətindən başqa, təbiət komplekslərinə
texniki sistemlər və mühəndis qurğuları - kanat yollan, avtotrass-
lar, istirahət bazaları, turist sığınacaqları və komalar (xijina)*,
rekreasiya infrastrukturu müəssisələri və s. neqativ təsir göstərir.
Bu cür rayonlarda bir qayda olaraq, iri turizm mərkəzləri və
komplekslərinin yaradılması çətin olur.
Turizm - idman məqsədləri üçün təbiətdən istifadəet-mo-
nin səmərəli təşkilini dağlıq rayonun nümunəsində nəzərdən ke
çirək.
Dağ ekosistemləri - məhdud ərazidə müxtəlif tipli land
şaftların unikal surətdə uyğunlaşmasıdır. Bundan əlavə dağlar tə
bii maneələrdən (sıldırım yamaclar, buzlaqlar, coşğun çaylar, şə
lalələr, daşlıq ərazilər, kanyonlar, qar uçqunu vo s.) ibarət olan
ekstremal təbiət kompleksləridir. Bu maneələri aşmaq idman tu
rizminin əsas vəzifəsidir.
Dağ ekosistemləri istehsalat, məişət və rekreasiya xarakter
li antropogen təsirlərə çox həssas reaksiya verirlər. Ona görə də
turizmin ərazi sxeminin seçimi, rekreasiya sistemlərinin tikilməsi
və istismarı zamanı dağlıq təbiət komplekslərinin spesifikasiyası
nın nəzərə alanması, turizm təşkilatları qarşısında dayanan əsas
məsələlərdəndir.
Dağlıq rayonlarda ən ümumi şəkildə - dağətəyi, aşağı, orta
vo yüksək dağ landşaftlarım qeyd etmək olar.
Dağlıq rayonlarda turizmin ərazi təşkilinin ümumi sxemi
aşağıda göstərilən prinsiplərə tabe olur:
- Daha yüksək dağlıq ərazilərdə təbiət komplekslərinin an
tropogen təzyiqlərə məruz qalma riski azalır;
- Dağlıq ərazi yüksəldikcə, təbiəti mühafizə tədbirləri
* Xijina
- piyada, dağ, su ve xizək turist marşrutları üzərində gucələmə va
sitəsi kimi istifadə olunan sığınacaq.
215
kompleksi daha geniş miqyasda həyata keçirilməlidir;
- Yüksəkliyin artması ilə: turistlərin özünəxidmət fəaliy
yəti artır; istirahətin fəallığı artır; turizmin maddi bazasmın kom
fortu azalır.
Bu prinsiplər nəzərə alınaraq, dağlıq rayonlarda turizmin
təşkilinin ümumi ərazi sxeminin tərtibi zamanı iri turizm mərkəz
lərinin dağətəyi zonalarda yaranması nəzərdə tutulur. Dağlıq
regionun özünəməxsus «qapısı» olan belə mərkəzlərdə turistləri
bu diyarla tanış edən, onun turizm imkanları haqqmda məlumat
verən geniş ekskursiya proqramları və nəzərdə tutulan istirahət
haqqında lazımi məlumatlar verilir. Burada turizmin yüksək kom
fortlu maddi bazası, geniş inkişaf etmiş sosial və rekreasiya infra
strukturu şəbəkəsi nəzərdə tutulur.
Turistlər diyarla tanış olduqdan və turizmin müəyyən
növünü seçdikdən sonra (atçılıq, piyada, su, dağ-xizək və s.),
aşağı dağ landşaftlarında yerləşən turbazalara yollanır, burada bir
neçə gün ərzində adaptasiya dövrü keçir, seçdikləri növ üzrə bi
liklərini artırır, ekologiya və turizm yürüşlərinin təhlükəsizliyi
texnikasına dair lazımi təlimat alırlar. Turistlər yalnız bundan so
nra turist marşrutlarına yollanır. Onların istirahəti vo gecələməsi
üçün orta və yüksək dağlıq rayonlarda koma və sığmacaqlar, tu
rist dayanacaqları şəbəkəsi yaradılmalıdır.
Turizm - idman məqsədləri üçün təbiətdən istifadə edilmə
ciddi reqlament əsasında olur, turistlər yalnız marşrut vərəqində
göstərilən istiqamətlə hərəkət etməlidirlər.
Turist marşrutlarının markirovkası (işarələnməsi) və abad-
laşdırılmasının, turizm nəzarət - xilasetmə xidmətlərinin və eko
logiya nəzarəti xidmətinin böyük əhəmiyyəti var.
3.
Turist - dərketm ə məqsədli təbiətdən istifadə edilmə,
şəxsiyyətin mənəvi potensialmin və intellektual qüvvəsinin inki
şaf funksiyalarının həyata keçirilməsini təmin edir. Bu da mədə
niyyət və təbiət dəyərlərinin istehlakı yolu ilə həll olunur. Söh
bət maddi tələbatdan deyil, ekskursiya obyektlərinin və landşaft
ların dərk olunma vasitəsilə həyata keçməsindən gedir. Bu növ
təbiətdən istifadə olunma, ümumiyyətlə təbiət komplekslərinə
olan yüksək tələbkarlıqla və attraktivlik, unikallıq, ekzotik, mən-
zərəlilik, kontrastlıq kimi xüsusiyyətlərlə xarakterizə olunur.
Turizm - dərketmə məqsədli təbiətdən istifadəetmə aşağı
216
dakılarla müşahidə olunur:
- Təbiət kompleksinə böyük miqdarda, amma qısa müddətli
antropogen rekreasiyanın yüklənməsi;
- Mühüm texnogen təsirlər (avtomobil yollarının, mühəndis
şəbəkələrinin və kommunikasiyaların, baxış yerlərinin, rekrea
siya infrastrukturu müəssisələrinin geniş şəbəkəsinin yaradılma
sı).
Təbiətdən istifadə olunmanın bu növü təbiət və milli park
lar yaradılınası və turizm məqsədi ilə istifadə olunmanı nəzərdə
tutur və meşələrə, yasaqlıqlara və qoruqlara, landşaft, botanika,
dendro və zooparklarına təbiətşünaslıq ekskursiyalar çərçivəsin
də həyata keçirilir.
Turizm
dərketmə məqsədli təbiətdən istifadə etmə bir
qayda olaraq insanın təbiətlə ünsiyyət zəncirinin ilk halqasıdır.
Ona görə də burada ekologiya tərbiyəsinin aspektləri geniş
nümayiş olunur. Ekskursiyaçılara bitkilərin və heyvanların həyatı
haqqmda maraqlı məlumatlar verilir, təbiəti dərketməklə, yəni
alınan lazımi biliklər əsasında təbiətə məhəbbət hissləri tərbiyə
edilir. Ona görə do
təbiətdən istifadə etmənin bu növü bir
başa və bilavasitə təbiəti mühafizəyə yönəlir.
Turizm - dərketmə məqsədli təbiətdən istifadə etmə, tə
biətin mühafizəsi tədbirlərini (pozulmuş təbiət komplekslərinin
və landşaftlarının estetik xüsusiyyətlərinin bərpası və mühafizəsi
məqsədi ilə) həyata keçirilməsi ilə yanaşı, onların təkmilləşdi-
rilməsini və formalaşdırılmasmı da tələb edir.
Landşaftı vizual dərketmə zamanı, onun xüsusiyyətlərini,
estetik qiymətləndirməyə təsir edən imkanları bilmək vacibdir.
Toxunulmaz təbiətin və urbanizasiya olunmuş mühitin qarşılıqlı
münasibəti kriteriyasına görə, təbiətdən istifadə etmənin dörd
növü və müvafiq surətdə aşağıda göstərilən xarakteristikaya ma
lik olan dörd funksional zonası vardır:
1.
Q oruqlarda təbiətdən istifadə etmə - yalnız elmi işçi
lərə eksperiment və tədqiqatlar apannaq, tələbələrlə təcrübə
aparmaq və kütləvi surətdə insanlara isə qısa müddətli ekskursiy
alarda iştirak etmək üçün nəzərdə tutula bilər. İnsanın təbiətin
durumuna müdaxiləsi, həmçinin heyvanların ovlanması yalnız
təbiətdə tarazlığı saxlamaq, təbiət kompleksinin çatışmayan his
səsini bərpa etmək üçün mümkündür.
217
Qoruqlarda təbiətdən istifadə etmənin əsas və fərqləndirici
xüsusiyyətləri təbiət resurslarından xammal kimi yox, məlumat
(informasiya) mənbəyi kimi istifadə etməkdir.
Qoruq işçilərinin yaşayış yerləri və ekskursiyaçılar üçün
mehmanxanalar qoruq ərazisindən kənarda yerləşdirilməlidir.
2. Rekreasiya məqsədli təbiətdən istifadə etmə - inkişaf
etmiş şəhərlərin kənarında yerləşən təbiət parkları, meşə və ov
çuluq təsərrüfatları, təbii ot çalını, otlaqlar və s. osasmda uzun
müddətli istirahət və turizm məqsədləri üçün təşkil olunur. Bura
da qoruqlarda təbiətdən istifadə etmədə olduğu kimi ekskursiya
ların böyük əhəmiyyəti vardır və mənzərə, görünüş mühüm amil
olaraq qalır. Amma yaşıl otlarm üzərində uzanmağa, çimməyə,
göbələk və giləmeyvə yığmağa, balıq tutmağa icazə verilir. Bu
rada turist bazaları, bağ qəsəbələri yerləşir, turist cığırları və
marşrutları keçir.
3. Kənd təsərrüfatı məqsədli təbiətdən istifadə etmə -
kənd təsərrüfatı işlərinin orta və yüksək intensivliklə aparılması
ilə xarakterizə olunur. Burada bağlar, bostanlar, tarlalar, fermalar
su anbarları ilə, meşələr və çəmənliklər, şəhərətrafı istirahət
parkları ilə növbə ilə əvəz olunur.
4. Urbanizasiyalaşdırılmış təbiətdən istifadə etməyə -
gündəlik istifadə olunan şəhər, park və bağçaları ilə növbələnən
daimi şəhər məskənləri, ictimai xidmət zonaları və emaledici sə
naye müəssisələri daxildir.
11.5.
T
u r i z m
v ə
t ə b
İ
ə t
İ
n
m ü h a f
İ
z ə s i n
I
n
QARŞILIQLI ƏLAQƏSİ
Yuxarıda qeyd olunduğu kimi, turizm insan fəaliyyətinin
bütün sahələri arasında ekologiya və təbiətdən istifadə etmə sis
temində xüsusi yer tutur. Turizmin təbiətlə və onun mühafizəsi
ilə qarşılıqlı əlaqəsinə üç əsas istiqamət üzrə baxmaq lazımdır:
1. Təbiətin turizm üçün mühafizə olunması.
Təbiət (təbii mühit) olmadan, turizmin mövcudluğundan
danışmaq olmaz. Təbii mühitin normal vəziyyəti, spesifik resurs-
1 sırın olunası, turizm üçün vacib şərtlərdir. Ona görə də insan fəa
liyyətinin ən gəlirli sahəsi olan turizmin inkişafı üçün təbiətə
218
qayğı göstərmək lazımdır.
2. Təbiətin mühafizəsində turizmin köməyi.
Təbiətlə sıx əlaqədə olan turizm, fəaliyyətin fəal növü
kimi insanlarda təbiətə məhəbbət hissi aşılayır, onun mühafizə
sini stimullaşdırır. Turizm beynəlxalq əlaqələr vasitəsi kimi qa
baqcıl mədəniyyətin, texnologiyanın, humanitar və ekoloji ideya
ların, fəlsəfi dünyagörüşünün yayılmasında əhalinin ekoloji təh
silində və maariflənməsində, «insan - təbiət» qarşılıqlı əlaqələ
rinə istiqamətlənən dünyagörüşünə malik olan yeni insanların,
şəxsiyyətlərin tərbiyəsində mühüm rol oynayır.
Təbiətin qorunması üçün turizmin böyük təsircdici vasitə
lər arsenalı* var.
3. Təbiətin turizmin mənfi təsirindən mühafizəsi. İnsan
fəaliyyətinin sahələrindən biri kimi, turizmin təbiət kompleksinə
təsiri təbiətin korlanmasına (turizm fəaliyyətinin həddindən artıq
«fəallığı» nəticəsində) səbəb ola bilər. Ona görə də turizm fəa
liyyətinin hər bir növü, ekologiyanın mühafizəsi tələbləri nəzərə
alınmaqla həyata keçirilməlidir.
Turizm üçün təbiətin mühafizəsi
Turizm digər sahələrdən fərqli olaraq, təbiətin qorunub
saxlanılmasında, təbiətə edilən antropogen təsiri tənzimlənmə
sində, ekoloji cəhətdən effektiv texnologiyaların yaranmasında
daha çox maraqlıdır. Bu da turizm fəaliyyətinin məqsəd və ma
hiyyəti (insanın psixoloji, intellektual və fiziki qüvvəsinin bərpa
sı) ilə bağlıdır.
Yalnız təbiət kompleksi turizmin tələblərini təmin edə bil
dikdə, bu məqsədə nail olmaq mümkündür.
Təbiət - iqlim və ekologiya komponentləri, turistin öz səy
ahətindən və istirahətindən nə dərəcədə razı qaldığını müəyyən
edən əsas amillərdəndir.
Təbiət kompleksinin obyektləri, turistlər üçün cəlbedici
olmalıdır və onların estetik komfortunun (estetik həzz almasının),
estetik tələbatının təmin olunmasına xidmət etməlidir.
1. Landşaft və onun xüsusiyyətləri:
* A r s e n a l - b ö y ü k e h ti y a l, n ə y in s ə b ö y ü k m iq d a r ı, h ə r h a n s ı b ir m ə q s ə d ə
n a il o lm a q ü ç ü n m ü x t ə l i f v a s itə lə r in v ə im k a n la r ın m ö v c u d lu ğ u .
219
- monzərəli torpaq sahələri, təbiət abidələri;
- gözəl görünüşü (peyzaj) olan yerlər;
- turkompleks binasının memarlıq üslubu ətraf landşaftla
ahəngdar uyğunlaşması.
2. Sahilyanı (dəniz, çay, göl) obyektlərin xüsusiyyətləri:
- sahil (hündür, dağlıq, qayalıq, hamar, yastı);
- burunlar;
- körfəzlər;
- buxtalar (kiçik körfəzlər), limanlar;
- qəribə, gözəl memarlıq qurğuları olan sahil.
3. Ərazinin hidrocoğrafi xüsusiyyətləri:
- su mənbələri, müalicəvi və istilik mənbələr;
- bəndlər, dəhnələr, süni göllər, kiçik körfəzlər;
- mənzərəli göllər, çay döngələri.
4. Dağlıq yerlərin geomorfoloji xüsusiyyətləri:
- qayaların fonnası, rəngi;
- dərələr, yarğanlar;
- tektonik və ya eroziyaya uğramış vadilər;
- karst forma əmələ gəlmələri;
- düzənliklər, mağaralar və s.
5. Flora və fauna:
- meşələr, meşəlik ərazilər;
- vadilər, təbii çəmənliklər;
- yerli heyvan aləminin xüsusiyyətləri;
- təbiət qoruqları.
Sözsüz ki, bu təbiət obyektləri turizmin inkişafı üçün
mühafizə olunmalı və qorunub saxlanılmalıdır.
Turizm müəssisələrin fəaliyyəti ətraf mühitin qorunmasına
istiqamətlənməklə yanaşı turistin ekoloji tələblərinin, eyni za
manda ekoloji təhlükəsizliyinin təmin olunmasına və ekoloji və
estetik komfortluluğuna kömək edir.
Turistin təhlükəsizliyinin təmin edilməsi, qonaqpərvərliyin
vacib və əsas şərtlərindəndir.
Turistlərin ekoloji və tibbi təhlükəsizliyini aşağıdakı təd
birlər təmin edir:
a)
havanm, içməli suyun, ərzaqların, qidanm ekoloji cəhət
dən təhlükəsiz olmasına nəzarət; effektiv zahiri sanitar - epidc-
mioloji və dövlətin texniki nəzarəti; sanitar - epidemioloji tədbir
220
lərin icra olunmasına daxili nəzarət;
b) ərzaq təchizatma nəzarət, təsadüfi və tanış olmayan tə
darükçülərdən ərzaq mallarının alınmasına imkan verilməməsi;
c) təcili tibbi yardımın və stasionar tibbi yardım məntəqə
lərinə çatdırılma vasitələrinin (nəqliyyatın) olması.
İnsanın ətraf mühitə harmonik münasibəti ilə xarakterizə
olunan, ekoloji şüur və sağlam həyat tərzinə meyl inkişaf etmiş
ölkələrin əhalisinin əksəriyyətində (potensial turistlərdə) praktiki
olaraq formalaşmış, ətraf mühitə və öz sağlamlığma məsuliyyətli
münasibət tərbiyə olunmuşdur.
Və əgər urbanizasiya olunmuş mühitdə şəhər əhalisinin
ekologiyaya olan tələbləri (obyektiv problemlər olduğundan)
azca olsa da loyal olmağa imkan verirsə, rekreasiya mühitində is
tirahət edən şəhər əhalisinin ekologiyaya olan tələbləri daha sər
tdir. Turistin xarici mühitə olan ilk tələbi önə çəkilir: turkom
pleks ekoloji cəhətdən saf və təhlükəsiz rayonda yerləşməlidir.
Turkompleksin ətraf təbiət mühitinə təsir göstərən bütün amillər
ekoloji və təbiəti mühafizə tələblərinin yerinə yetirilməməsini,
müasir turist tərəfindən bilərəkdən və ya instinktiv olaraq ekoloji
diskomfort kimi qəbul olunacaq və əksinə - turkompleks
ətraf
mühit (təbiət) «ekoloji harmoniyasına» riayət etmə, komfort kimi
qəbul olunacaq.
Belə vəziyyətə, yəni ekoloji harmoniyaya riayət olundu
qda, ekoturizmlə qarşılaşırıq (sözün geniş mənasında).
Ekoturizmin tələblərinə riayət etmə aşağıdakılardan ibarət
dir;
- turkompleks yerləşdiyi regionun sosial-iqtisadi rifahını,
davamlı ekoloji inkişafını saxlamaq;
- ekoloji cəhətdən saf təbiət resurslarından istifadə etməyə
üstünlük vermək;
- turizm fəaliyyəti prosesində ətraf mühitə ziyan vurmamaq
və ya ziyanı minimuma endirmək;
- turlar proqramına (turistlərə göstərilən xidmət proqramı
na) ekoloji maariflənmənin, təhsilin və sağlam həyat tərzinin
təbliği elementlərini daxil etmək lazımdır.
Belə ki, müasir turistin ekoloji komfortla təmin olunması,
turizm sənayesi qarşısında ekoloji turların formalaşmasını m əsə
lələrini qoyur.
221
Turizmin köməyi ilə təbiətin mühafizəsi
Turizm kütləvi hərəkat kimi, ekoloji hərəkatı ilə yanaşı və
onunla birgə dünyada təbiəti dağıdıcı proseslərdən geri çəkməyi
bacaran, təbiətin və insanın maraqlarını (sağlamlığını) qoruya bi
lən qüvvə ola bilər.
Turizm beynəlxalq məfhum olduğundan, dövlət sərhəd
lərini aşmağa qadirdir, əhalisinin və hökumətinin ekoloji savadı
olmayan və ekologiyanın əleyhinə yönələn iqtisadi inkişaf ma
raqlarına üstünlük verən dövlətləri, ardıcıl (ekologiya cəhətdən)
sivilizasiyanın inkişafı ideyalarına riayət etməyə məcbur edir.
Turistlərin və turizm təşkilatlarının təbiəti mühafizə fəa
liyyəti məqsədlərinə, forma və üsullarına görə müxtəlifdir.
Təbiəti mühafizə tədbirləri həyata keçirilmə məqsədlərinə
görə üç növə ayrılır: tədris - tərbiyə, konstruktiv və təşkjlati.
Tədris - tərbiyə tədbirlərinin məqsədi, kütləvi izahat və
təbliğat işindən, təbiəti mühafizə bilikləri üzrə bacarıq və təcrü
bənin turizm və ekskursiya vasitəsilə ötürülməsindən və öyrə
nilməsindən ibarətdir.
Tədris tərbiyə tədbirləri arasında məlumat, tədris, tərbiyə
və təbliğat xarakterli tədbirlər seçilir.
Məlumatlandırım xarakterli
tədbirlər, təbiəti mühafizə
üzrə real biliklərin əsasını təşkil edir. Turizm və ekskursiya ka
nalları ilə alman məlumatlar, ekoloji tədrisinin və tərbiyənin
bütün sisteminin effektliyi üçün çox əhəmiyyətlidir.
Ekoloji tədris və tərbiyə məqsədi ilə ekskursiya işinin və
turist yürüşlərinin sayı artırılmalıdır. Çünki ekskursiya zamanı və
turist yürüşlərində turistlər və ekskursiyaçılar vizual informasiya
almaqla yanaşı, təbiəti mühafizə tədbirlərinə də qoşulurlar. Tə
biəti müşahidə etmək və informasiya toplamaq təcrübəsinin inki
şafı, təbiətin mühafizəsi biliklərini zənginləşdirmək və təbiəti
mühafizə bacarığı əldə etmək tədbirləri tədris tədbirləri arasında
xüsusi yer tutur.
Təbiətin mühafizəsində tərbiyə tədbirləri - aydınlaş-
duma və inandırma, söhbət və danışıqlar, tapşırıq, həvəslən
dirmə və özünütərbiyədən ibarətdir.
İcra olunma formalarına görə bu tədbirlər kollektiv (kütlə
222
vi, qrup şəklində) və fərdi ola bilər.
Təbiətin mühafizəsinin təbliği tədbirləri arasında turizm -
ekskursiya müəssisələrində və marşrutlarında həyata keçirilən şi
fahi tədbirləri (mühazirə, söhbətlər, məruzələr, bədii gecələr, şi
fahi jurnallar və s.) və əyani təşviqati (radioproqramlar və kom
pleks tədbirləri) tədbirlərini qeyd etmək olar.
Təbiətin mühafizəsində konstruktiv tədbirlər
təbiətin
mühafizəsinə, bərpasına və resurs bazasının inkişafına yönələn
üç yarımnövdən ibarətdir.
Təbiəti mühafizəetmənin təşkilatı' tədbirlərinin təsnifatı
- planlaşdırma, idarəetmə, texnologiya, nəzarət, kadrların hazır
lanması, fəallarm formalaşması, metodika və elmi - tədqiqat işin
dən ibarətdir.
Turizmdə təbiəti mühafizəetmə fəaliyyətinin təsnifatı
həmçinin: subyekt üzrə (konkret icraedici və ya müəssisə - təd
birin təşkilatçısı); obyekt üzrə (təbii resursların növləri, regionlar,
konkret təbiət obyektləri üzrə); mürəkkəblik dərəcəsi; maddi-
texniki, metodiki, kadr təminatı və s. üzrə keçirilə bilər.
Təbiəti mühafizəsi işinin əsas formaları: söhbətlər (giriş,
elmi - təbiət, təbiət mühafizəsinin təşkili, təbiətin mühafizəsinin
hüquqi məsələləri üzrə, estetik və etik mövzular üzrə); təlimat;
məsləhətlər; ekskursiyalar (diyarşünaslıq, muzey); təbiəti d ər
ketmə gəzintiləri; praktiki məşqələlər; tədris
məşq yürüşləri;
yol informasiyası; dəmək məşqələləri; ekoloji oyunlar; ölkəşü
naslıq turizmi; təbiəti mühafizə guşələrinin yaradılması; ölkəşü
naslıq muzeyinin yaradılması; sərgilər; radio söhbətlər; kino- və
vidiofilmlərin nümayişi; təbiət və turizm bayramları; tematik
gecələr; kütləvi təbiəti mühafizəetmə kampaniyaları; turist cığır
larının istiqamətlərinin təyin edilməsi və təchiz olunması; m ar
şrutların işarolonməsi (markirovkası); tədris ekoloji cığırların
formalaşması; turistlərin yerləşdirilməsi üçün təbiəti mühafizə
olunduğu yerlərin hazırlanması; landşaftın estetik tərtibatı; m ar
şrutlarda sağlamlıq dərketmə, attraktiv obyektlərin yaradılması;
meşələrin özbaşına qırılmasının qarşısının alınması və meşələrə
qulluq etmənin profilaktikası; vəhşi heyvanlara qayğı göstərilmə
si; mikroqoruqlarm yaradılması; şəhərkənarı turizm zona ərazilə
rinin abadlaşdırılması; milli parklarda marşrutların çəkilməsi və
təchiz olunması; turizm təsərrüfatlarının və müəssisələrin yaşıl-
223
laşdırılması; milli texnologiyaların işlənib hazırlanması; təbiət
obyektləri üzərində hamilik; turistlərin hazırlığına nəzarət; tu
rizm təsərrüfatlarında sanitar - gigiyena tələblərinə riayət edil
məsinə nəzarət; təbiəti mühafizə tədbirlərinin effektli olmasına
nəzarət; təbiəti mühafizə tədbirlərinin maliyyələşdirilməsi;
mühafizə olunan ərazilərin yaradılmasına dəstək vermək; təbiəti
mühafizə edən təşkilatlarla əməkdaşlıq; kadrların hazırlanması.
T əb iətin turizm dən m ühafizəsi
Turizm, kommersiya fəaliyyətinin digər sahələri kimi, tə
biət nemətlərini amansız istismaretməyə qadirdir. Turizmin
kommersiya xarakterli fəaliyyəti nəinki ekoloji və mülki hüququ,
hətta insanın mənəvi - etik hüquqlarını kobudcasma pozur.
Ona görə də turizm fəaliyyəti məhdudlaşmalı, dövlət və
dövlətlərarası səviyyələrdə tənzimlənməlidir (ekologiya məsələ
ləri daxil olmaqla).
İlk növbədə təbiətin toxunulmayan yerləri və ayrı-ayrı mə
dəni
tarixi abidələri turizm fəaliyyətindən mühafizə olunmalı
dır. Quru sahələr və ya su məkanında təsərrüfat fəaliyyəti ciddi
məhdudlaşmalı və ya tam qadağan edilməlidir. Bu ərazilərdə
yalnız müəyyən olunmuş yerdə və müəyyən məhdud müddətdə
turizm fəaliyyətinə icazə verilir.
İnsan ayağı dəyməmiş təbiət guşələrinin seyr edilməsi, bit
ki və heyvan aləminin öyrənilməsi, estetik həzz alınması məqsə
di ilə səyahətlərin təşkili ilə məşğul olan turizmin bu istiqaməti
ekoloji turizmin çoxsaylı növ müxtəlifliyindən biridir.
Mühafizə olunan ərazilərin ən çox yayılmış təşkili forması,
ölkə rəhbərliyinin və ya UNESCO kimi beynəlxalq təşkilatların
qərarı ilə milli parkların yaradılmasıdır. Bu qərarlara əsaslanaraq
milli parklar elan olunan ərazilərdə təsərrüfat fəaliyyəti, təbiət
resurslarının istismarı (faydalı qazıntıların çıxarılması), əhalinin
yerləşdirilməsi qadağan edilir. Burada turizm - ekskursiya fəa
liyyətinə yalnız təbiətə, mədəniyyətə qovuşmaq, estetik həzz
almaq məqsədilə məhdud sahələrdə icazə verilir.
Milli parklar, ekosistemlər və insan fəaliyyəti nəticəsində
əsaslı dağıntıya uğramamış, bitki və heyvan aləmi praktiki olaraq
əzəl halda saxlanılmış yerlərdə yaradılır.
Dostları ilə paylaş: |