Kapitalizmin nisbi sabitləşməsi dövründə Kanadanın müstəqilləşməsi prosesi gücləndi. İngilis imperializmi öz möv- qeyini burada xeyli itirdi. 1923-cü ildə Kanada Londonun icazəsi ilə müstəqil xarici siyasət yeritmək hüququ aldı. 1926-cı ildə isə Kanada digər dominionlarla birlikdə bütün sahələrdə İngiltərə ilə bərabər hüquqa malik oldu. 1927-ci ildə ABŞ və Kanada səfirlər mübadiləsi etdi. Fransada Kanada nümayən- dəliyi açıldı. Kanadanın Millətlər Cəmiyyəti və digər beynəl- xalq təşkilatlarda fəaliyyəti gücləndi.
1923-cü ildə Kanada iqtisadi böhrandan çıxa bildi və 1929-cu ilədək ölkədə topdan satış milli məhsul 35% artdı. Bu dövrdə Kanada aqrar sənaye ölkəyə çevrildi. Dağ-mədən, selluloz-kağız, əlvan metallurgiya, elektroenergetika daha sü- rətlə inkişaf etdi, taxıl istehsalı artdı. Bununla bərabər, Kanada yenə də ABŞ və Böyük Britaniya bazarından asılı vəziyyətdə idi. Ölkənin ixracının 2/3-si, idxalının isə 4/5-ü bu ölkələrlə bağlı idi. 50 iri bank və kampaniya, demək olar ki, ölkəyə sahiblik edirdi.
Bu dövrdə mərkəzləşmə və təmərküzləşmə artıq kənd təsərrüfatını da əhatə etdi. Kanada kapitalının Latın Amerikası ölkələrinə müdaxiləsi artdı. Lakin yenə də Kanada kapitalizmi asılı vəziyyətdə idi. Belə ki, onun emal və istehsal sənayesinin 40%-i xaricilərin, xüsusilə, ABŞ inhisarçılarının əlində idi.
M.Kinqin başçılıq etdiyi liberallar hökumətinin əsas diqqəti tarif siyasəti məsələsinə yönəldilmişdi. 1926-ci il par-
