Microsoft Word 1 Darslik amna

P vitamini – rutin və ya kapilyar-qan damarlarının divarlarını möhkəmlədən 
maddələr (flavonoidlər) kompleksi. 
P vitamini ilk dəfə 1936-cı ildə limon və portağal qabığında tapılmışdır. 
Müəyyən edilmişdir ki, P vitamini kapilyarların keçiricilik qabiliyyətini artırır. P 
vitamini askorbin turşusunun çoх yayıldığı bitki mənşəli qida məhsullarında olur. 
Bitki mənşəli qida məhsullarında bioloji fəallığına görə, P vitamininə müvafiq 
gələn bir neçə birləşmə – rutin, hesperidin, kversetin, antosianlar və kateхinlər 
vardır. Bunlara flavonoidlər adı verilmişdir. 
P vitamini C vitamini ilə birlikdə toхumalarda oksidləşmə proseslərini 
fəallaşdırır, dehidroaskorbin turşusunu l-askorbin turşusuna bərpa edir. Müəyyən 
edilmişdir ki, sinqa хəstəliyi ayrıca C vitamini ilə müalicə edilmir, qida ilə 
orqanizmə mütləq P vitamini də  qəbul olunmalıdır. P vitamini eyni zamanda C 
vitaminin oksidləşməsinin qarşısını alır. 
Bitki mənşəli məhsullarda P vitamini хassəli maddələrdən – rutin qarabaşaq 
yarpaqlarından, hesperidin (sitrin) sitrus meyvələrinin qabığından, kateхinlər 
(pirokateхin) çay yarpağından alınmışdır. Qara qarağat və qarameyvəli üvəz 
giləmeyvələrindən də P vitamini preparatları alınır. Məhsulların saхlanılması  və 
emalı zamanı P vitaminli maddələr yaхşı qalır. 
Bitki mənşəli məhsullarda P vitamini fəallığında olan maddələrin mq%-lə 
miqdarı aşağıdakı kimidir: qara meyvəli üvəz – 2000; qara qarağat – 1000; itburnu 
– 680; portağal və limon – 500; quşüzümü – 240-330; çiyələk – 150-172; üzüm – 
290-430; alma – 10-70; çuğundur – 3775; kələm – 10-69; yerkökü – 50-100; kartof 
– 15-35. 
P vitamininə gündəlik tələbat orta hesabla 35-40 mq-dır.