partiyasına məxsus idi. Beləliklə, Seymdə ən çoxsaylı fraksiya kimi müsəlman
partiyaları bloku çıxış edirdi. Seym fəaliyyətə başlayan kimi Zaqafqaziya
Komissarlığı özünü buraxılmış elan etdi. 1918-ci il martın 3-də Sovet Rusiyası
ilə Almaniya arasında bağlanmış Brest - Litovsk müqaviləsi Cənubi Qafqazdakı
proseslərə çox ciddi təsir göstərdi. Çünki bu müqaviləyə görə vaxtilə Rusiyanın
Osmanlıdan qopardığı türk torpaqları olan Ərdəhan, Qars və Batum Türkiyəyə
qaytarılırdı. 1918-ci il martın 14-də Seymdə təmsil olunan Azərbaycan, gürcü
və erməni millətlərinin nümayəndələrindən ibarət diplomatik heyət Trabzonda
Osmanlı dövləti ilə danışıqlara başladı. Osmanlı dövləti Seym qarşısında belə
bir tələb qoydu ki, Seym Rusiyadan ayrılaraq öz müstəilliyini elan etməli və
Qars, Batum və Ərdəhana olan iddialarından əl çəkməlidir. Bir çox tarixi türk
torpaqlarını gələcək dövlətlərinin tərkibində görmək arzusu ilə yaşayan erməni
və gürcüləri bu qane etmədiyindən Trabzon konfransını yarımçıq tərk etdilər.
Martın 19-da Ərdəhanı geri alan türklər burada müsəlman əhalini terrora məruz
qoyan erməni hərbi hissələrini tərk-silah etdilər.
Azərbaycan fraksiyasının qəti etirazlarına baxmayaraq, Zaqafqaziya
Seyminin erməni - gürcü çoxluğu 1918-ci il aprelin 13-də Osmanlı dövləti ilə
müharibəyə başlamaq haqqında qərar qəbul etdi. Trabzon konfransı öz işini
dayandırdı və müharibə başladı. Müharibədə erməni - gürcü qüvvələri biabırçı
şəküdə məğlubiyyətə uğradılar. Aprelin 15-də türklər Batumu geri aldılar.
Zaqafqaziya Seymi Türkiyənin tələblərini yerinə yetirməyə məcbur
oldu və Brest sülhünün şərtləri qəbul edildi. Seym 1918-ci il aprelin 22-də
Zaqafqaziya Federativ Demokratik Respublikasının yarandığını elan etdi. Bu
respublika ilə Osmanlı dövləti arasında mayın 11-də Batumda başlayan
danışıqlar mayın 26-da Seymin buraxılması ilə yarımçıq qaldı.
253
1918-
ci ilin Mart soyqırımı
Cənubi Qafqazda əwəl Zaqafqaziya Komissarlığının, sonra isə
Zaqafqaziya Seyminin səlahiyyət dairəsindən kənarda qalan yeganə şəhər Bakı
idi. Çünki Rusiya Sosial - Demokrat Fəhlə Partiyasının yerli təşkilatı olan Bakı
Komitəsinin bolşevik rəhbərliyi 1917-ci il noyabrın 2-də Bakı şəhərində Sovet
hakimiyyəti elan etmişdi. S.Şaumyanın başçılıq etdiyi Bakı Sovetinin əsas
dayağı Sovet Rusiyası idi. V.İ.Lenin Cənubi Qafqaz xalqlarımn milli azadlıq
mübarizəsini diqqətlə izləyirdi. O, yaxşı başa düşürdü ki. Cənubi Qafqazda baş
verən siyasi proseslər gec-tez müstəqil Azərbaycan dövlətinin yaradılması ilə
nəticələnəcəkdir. Bunun qarşısını almaq üçün Qafqazın Fövqəladə Komissarı
təyin etdiyi S.Şaumyana neftlə zəngin olan Bakıda hakimiyyəti tam şəkildə ələ
keçirməyi tapşırmışdı. Plana görə bundan sonra bütün Azərbaycan işğal edilməli
idi.
1918-ci
ilin
mart-aprel
aylarında
Şimali
Azərbaycanda
erməni-daşnak-bolşevik qüvvələri tərəfindən kütləvi şəkildə soyqınmm
törədilməsinin əsl səbəbini məhz bunda axtarmaq lazımdır.
Bakı Sovetinin rəhbərliyi bu müthiş planın həyata keçməsinə 1918-ci
ilin əvvəllərində başladı. Bakı Sovetinin şəhərdə hakimiyyəti tamamilə ələ
keçirməsi yolunda əsas maneə bütün şəhər təsərrüfatına rəhbərlik edən Duma və
Müsəlman Milli Şurası idi. Bakı Şəhər Dumasına görkəmli siyasi xadim Fətəli
xan Xoyski başçılıq edirdi. Bakı Soveti Şəhər Dumasının fəaliyyətini
məhdudlaşdıraraq əhalinin ərzaqla təchizatını, maliyyəni, poçt, teleqraf üzərində
nəzarəti ələ keçirdi. 1918-ci il 15 yanvar tarixli dekret ilə Bakı Sovetinin silahlı
qüvvələrinin yaradılmasına başlandı. Qırmızı qvardiya, donanma və milis
dəstələri Bakı Sovetinə tabe edildi. Mart hadisələri ərəfəsində müharibə
cəbhələrindən qayıdan 8 min silahlı erməni Bakıda toplanmışdı. Daşnak
partiyası fərarilik edən rus əsgərlərindən çoxlu silah - sursat satın alıb, Bakıya
yığmışdı. Qafqaz cəbhəsindən qayıdan rus əsgər və zabitləri Bakı Soveti
tərəfindən hərbi xidmətə cəlb olunmuşdu. Mart qırğım ərəfəsində S.Şaumyanın
başçılıq etdiyi Bakı Sovetinin ixtiyarında 20 minlik hərbi qüvvə var idi.
V.İ.Leninin başçılıq etdiyi Sovet Rusiyası S.Şaumyana 500 min manat pul
vəsaiti, çoxlu silah-sursat, top, hətta aeroplan göndərmişdi. Cənubi Qafqazın
müsəlman-türk əhalisinin yaşadığı bütün ərazilərində olduğu kimi, Bakıda da ən
nüfuzlu təşkilat "Müsavat" partiyası idi və bolşeviklər o dövrdə keçirilən bütün
seçkilərdə bu partiyaya uduzmuşdular. Xeyli hissəsi erməni əsilli olan
bolşeviklər və onlann hakimiyyət orqanı Bakı Soveti Bakı şəhərində qırğın
törətməklə bir neçə məsələni eyni vaxtda həll etmək istəyirdi. 1. Sovet
Rusiyasının mənfur işğal planının həyata keçirilməsi 2. Müsəlman-türk əhalisini
qırmaqla, Bakını rus- erməni şəhərinə çevirmək 3. Əsas rəqibi olan "Müsavat"
partiyasını, sosial bazası ilə birlikdə məhv etmək 4. Milli siyasi qüvvələrə divan
tutmaqla xalqımızın azadlıq mübarizəsini başsız qoymaq
1918-ci il mart ayının 15-də Bakı Soveti ilə “Daşnaksütun” partiyası
254
və digər erməni təşkilatlan arasında müsəlman - türk əhaliyə divan tutmaq və
şəhəri əsil sahiblərindən təmizləmək haqqında gizli razılıq əldə olunmuşdu.
Qırğın ərəfəsində Bakı Sovetinin rəhbərliyi bütün vasitələrlə müsəlman - türk
əhalini silahsızlaşdırıb, müdafiəsiz vəziyyətə salmağa çalışırdı. Əvvəlcə
cəbhədən qayıtmış müsəlman korpusunun komandanı general Xəlil bəy
Talışinskini həbs etdilər. Martın 24-də Lənkərana yola düşməyə hazırlaşan
"Evelina" gəmisindəki müsəlman hərbçilər bolşeviklər tərəfindən tərk - silah
edildilər.
1918-ci il mart ayının 30-da Bakı Sovetinin rəhbərlik etdiyi bolşevik -
daşnak hərbi dəstələri Bakı şəhərində türk - müsəlman əhaliyə qarşı soyqırımı
həyata keçirməyə başladı. Üç gün davam edən Bakı qırğınlan zamanı
əksinqilabçı və müsavatçı adı ilə 12 min nəfər dinc əhali amansızlıqla qətlə
yetirildi. Bolşevik - daşnak qüvvələri tərəfindən o dövrün gözəl memarlıq
abidəsi olan və Müsəlman Xeyriyyə Cəmiyyətinin yerləşdiyi "İsmailiyyə”
binası, Şərqin ilk teatn olan 'Tağıyev teatn", "Açıq söz" və "Kaspi" qəzetlərinin
redaksiyaları, “Şeyxqubad” məscidi yandırıldı, "Təzə pir" məscidi isə dağıdıldı.
Qocaya, qadına, hətta körpə uşaqlara belə aman verməyən bolşevik -
daşnak quldurlarının Bakı şəhərində dinc əhaliyə qarşı hansı məqsədlə soy-
qınm törətdiklərini bu qırğınlara rəhbərlik edən S.Şaumyan 13 aprel 1918-ci
ildə rəsmi hesabatında açıq şəkildə belə izah etmişdi: "Biz buna şüurlu şəkildə
yol verdik... Biz döyüşlərdə parlaq qələbə qazanmışıq. Düşmən tamamilə
darmadağın edilmişdir. "Daşnaksütun** partiyasının köməyi ilə müsəlman
"əksinqilabı" ləğv edilmişdir... Əgər müsəlman '*əksinqila- bı" qalib gəlsəydi,
Bakını Azərbaycanın paytaxtı elan edərdi və Zaqafqaziya Rusiya üçün itirilmiş
olardı". Xalqımızın qatili S.Şaumyan müsəlman "əksinqilabı" dedikdə,
müsavatçıları və digər milli qüvvələri nəzərdə tuturdu.
Xalqımızın düşmənləri təkcə Bakı şəhəri ilə kifayətlənmək fikrində
deyildilər. Aprel ayının əvvəllərindən Şamaxı, Quba, Xaçmaz, Lənkəran,
Salyan və digər bölgələrdə də bolşevik - daşnak hərbi qüvvələri tərəfindən
böyük qətliam və talanlar törədildi. Tək bir Şamaxı qəzasında 72 kənd
dağıdılmış və Şamaxı şəhəri də daxil olmaqla qəzada daşnak və bolşevik quldur
dəstələri tərəfindən 18 min nəfərdən çox türk-müsəlman qətlə yetirilmişdi.
Erməni vəhşiliyinin qurbanlarınin 1653 nəfəri qadın, 965 nəfəri isə uşaq idi.
S.Şaumyanm Şamaxıdakı qırğınlara rəhbərlik edən köməkçisi, erməni
S.Lalayanm əmri ilə qoca, qadın və uşaqların sığındığı bütün məscidlər od
vurularaq yandırılmışdı. Quba qəzasındakı qətliamlara S.Şaumyanm xüsusi
səlahiyyət verdiyi erməni qulduru Amazasp başçılıq edirdi. Amazaspm cəza
dəstəsi aprel ayında Quba qəzasında 162-dən çox müsəlman kəndini məhv
etmişdi. Ümumiyyətlə, bu qırğınlar zamanı Quba şəhəri də daxil olmaqla
qəzada 16 min nəfərdən çox türk və müsəlman əhali qətlə yetirilmişdi. Lənkəran
qəzasında isə ermənilər tərəfindən 3 minə yaxın dinc əhali məhv
255
edilmişdi. Bakı quberniyasında türk - müsəlman soyqırımı 1918-ci ilin sentyabr
ayının 15-dək, yəni Bakı şəhəri mənfur düşməndən azad olunana qədər davam
etmişdi Azərbaycan əhalisinə qarşı törədilən bu qırğınlarda erməni kilsəsi və
erməni ziyalıları da yaxından iştirak etmişdilər. Ümumiyyətlə, 1918-ci ilin mart
- aprel ayları ərzində Bakı quberniyasında
Dostları ilə paylaş: |