türk - müsəlman əhalinin yaşadığı bütün əraziləri özününkü hesab edir və
"böyük Ermənistan" arzusu ilə yaşayırdı. Bu dövrdə erməni təcavüzünün əsas
hədəfində Azərbaycanın Zəngəzur, Naxçıvan və Qarabağ torpaqları idi.
Ermənistan Respublikası yaranan kimi ermənilər onlara yaxınlıqda
yerləşən Zəngəzur və Naxçıvan torpaqlarına təcavüzə başladılar. Türk xalqının
qəddar düşməni Andronikin daşnak quldur dəstələri
birbaşa Ermənistan
hökumətinin göstərişləri əsasında 1918-ci ilin yay - payız aylarında Naxçıvan,
Zəngəzur və Qarabağ bölgələrində Azərbaycan Cümhuriyyətinin sərhədlərini
pozaraq dinc əhaliyə qarşı kütləvi soyqırım həyata keçirdilər. Nəticədə
Zəngəzurda 115, Cavanşir, Cəbrayıl və Şuşa qəzalarında 21, İrəvan
quberniyasında isə 60-dan çox Azərbaycan kəndi məhv edildi və 100 mindən
çox türk - müsəlman əhalisi öz doğma yurdundan didərgin salınaraq qaçqın
düşdü. Erməni təcavüzü nəticəsində yaranmış qaçqın problemi gənc Azərbaycan
Respublikasının mövcud olduğu dövrdə ölkənin sosial - iqtisadi həyatına aid
məsələlərə lazım olan qədər diqqət və qayğı göstərilməsinə imkan vermədi.
Cümhuriyyət hökuməti tarixi torpağımız olan Qarabağı
erməni
təcavüzündən qorumaq və bu bölgədə qayda - qanun yaratmaq üçün 1919-cu ilin
əvvəllərindən çox qətiyyətli addımlar atmağa başladı. 1919-cu il yanvar ayının
15-də Şuşa, Cavanşir, Cəbrayıl və Zəngəzur qəzalarından ibarət Qarabağ
general qubernatorluğu yaradıldı və fövqəladə səlahiyyətlər verilməklə, Xosrov
bəy Sultanov general-qubernator təyin edildi. Xosrov bəy Sultanovunun
qətiyyətli tədbirləri nəticəsində Andronikin və
digər daşnak qüvvələrinin
Qarabağa quldur basqınlarına son qoyuldu və separatçı qüvvələr buradan
çıxarıldı. Cümhuriyyət hökumətinin sülhsevər və humanist siyasəti nəticəsində
bölgənin dinc erməni əhalisi Azərbaycan hökumətinin hakimiyyətini tanıdı.
Beləliklə, Qarabağda və onun dağlıq hissəsində Azərbaycanın suveren hüquqları
təmin olundu. Xosrov bəy Sultanovun qətiyyətli addımları və müttəfiq
dövlətlərin təzyiqi altında Andronik nəinki Azərbaycan,
hətta Cənubi
Qafqazdan qaçmağa məcbur oldu.
30 oktyabr 1918-ci il Mudros sazişinə görə Osmanlı qoşunlan
Azərbaycanı, o cümlədən onun ayrılmaz hissəsi olan Naxçıvanı tərk etməli oldu.
Bölgənin azərbaycanlı əhalisi özünü və torpağını qorumaq üçün hələ ki, güclü
dövlət idarələrinə və nizami hərbi qüvvələrə malik deyildi. Milli vətənpərvər
qüvvələr Naxçıvan bölgəsini erməni təcavüzündən qorumaq üçün 1918-ci ilin
noyabr ayında Araz-Türk respublikasını yaratdılar. Bu respublikanın ərazisi
Naxçıvan, Şərur-Dərələyəz və Ordubad qəzalarını, Sərdərabad, Uluxanlı,
Qəmərli, Vedibasar, Mehri və başqa bölgələri əhatə edirdi.
Mərkəzi isə
Naxçıvan şəhəri idi. Araz - Türk respublikası Naxçıvanın daşnak hücumlarından
qorunmasında mühüm rol oynadı. Cümhuriyyət hökuməti Naxçıvanda öz
suveren hüquqlarını və hakimiyyətini qəti şəkildə bərqərar etmək üçün 1919-cu
il fevralın 28-də Araz - Türk respublikasının yerində Naxçıvan general
qubernatorluğu yaratdı. Bəhram xan Naxçıvanski general qubernator təyin
edildi.
267
Çox maraqlıdır ki, indikindən fərqli olaraq o dövrdə Azərbaycan Xalq
Cümhuriyyəti və Ermənistan respublikası bir-birini tanımışdı. Cümhuriyyətin
Ermənistanda diplomatik nümayəndəliyi açılmış və 1919-cu il yanvarın 29- da
Məhəmməd xan Təkinski İrəvana səfir təyin edilmişdi.
1919-
cu ildə Zəngəzur bölgəsində Azərbaycan və Ermənistanın silahlı
qarşısdurmasını aradan qaldırmaq və iki dövlət arasında normal dinc qonşuluq
münasibətləri yaratmaq üçün ABŞ-m vasitəçiliyi ilə aparılan danışıqlar həmin
ilin noyabrın 23-də Tiflisdə saziş bağlanması ilə nəticələndi. Tərəflər bir daha
bir - birlərinə qarşı silah işlətməməyi və bütün mübahisəli məsələləri sülh yolu
ilə həll etməyi, sərhəd məsələsini isə növbəti sülh konfransında qəti şəkildə həll
etməyi öhdələrinə götürmüşdülər. Cümhuriyyət hökuməti sazişə
əsasən üzərinə
götürdüyü öhdəliyə sadiq qaldı və xain erməni sözünə səmimi şəkildə inanaraq
qısa müddətdə Zəngəzurdan öz qoşun hissələrini çıxartdı. Bu fürsətdən dərhal
yararlanan Ermənistan höküməti bölgəyə əlavə olaraq 7 minlik nizami qoşun
hissələri yeritdi. Nəticədə Zəngəzurda daha 40 Azərbaycan kəndi talan edildi,
əhalisi isə qətlə yetirildi.
Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətini yıxmaq üçün erməni daşnak
hökuməti 1920-ci ildə Rusiyamn bolşevik hökuməti ilə gizli danışıqlar
aparmağa başladı. Ermənistan 1920-ci ilin mart ayında Qarabağda milli
hökumətimizə qarşı qiyamlar təşkil etdi və hərbi əməliyyatlara başladı.
Nəticədə təcili surətdə əsas qoşun hissələrini Qarabağ bölgəsinə cəmləşdirməyə
məcbur olan Azərbaycan respublikasının şimal sərhədləri tamamilə müdafiəsiz
qaldı. Bu da 1920-ci ilin aprel ayında Sovet Rusiyası tərəfindən Azərbaycanın
işğalını xeyli asanlaşdırdı.
Cümhuriyyət hökumətinin sosial-iqtisadi tədbirləri
Azərbaycan
Cümhuriyyətinin, sərhədləri dəqiqliklə müəyyən olunmuş ərazisinin sahəsi 97,3
min kvadrat kilometr idi. Qonşu Gürcüstan və Ermənistanla mübahisəli sayılan
və Cümhuriyyətin ona məxsusluğu haqqında iddia qaldırdığı 16,6 min kv.
kilometrlik ərazi ilə birlikdə Azərbaycanın ümumi ərazisi 113,9
min kvadrat
kilometrə çatırdı. Bütün bu ərazilərdə 3,3 milyon nəfərə yaxın əhali yaşayırdı.
Yarandığı gündən tarixi ərazilərimizə və milli sərvətlərimizə sahib
çıxan Cümhuriyyət hökuməti dünya müharibəsi, bolşevik - daşnak talanları
nəticəsində dağılmış iqtisadiyyatımızı bərpa etməyə başladı. Milli hökumət
dövlətimizin inkişafı və millətimizin rifahına
yönəlmiş iqtisadi siyasət
yeritməyə çalışırdı. Cümhuriyyət Qərbi Avropa ölkələrində olduğu kimi,
mülkiyyət formalarının müxtəlifliyinə və bütün vətəndaşlara bərabər iqtisadi
imkanlar verən demokratik məzmunlu iqtisadiyyat qurmağa səy göstərirdi.
Milli hökumət ilk növbədə sərvətlərimizin xaricə daşınmasının
qarşısını almaq üçün 1918-ci il 27 iyun fərmanı ilə taxıl məhsullarının,
heyvanların və ət məhsullarının, pambıq, yun, ipək məmulatlarının
Azərbaycandan kənara çıxarılmasını qadağan etdi. Bütün sərhəd keçid
məntəqələrində gömrük xidmətinin yaradılmasına başlandı. 1918-ci
il avqustun
27-də ölkə
Dostları ilə paylaş: