Od gülü uzaq, bənövşə gülü yaxın oldu.
Səba yeli bağa çox nadir, bəzəkli,
Əlvan naxışlı minlərlə zərxana döşədi” .
Şair həmçinin payız, qış, yay fəsillərinin də xüsusiyyətlərini bədii lövhələrlə təsvir edərək insanda bədii, estetik hisslər yaradır.
Qətran Təbrizi insanın formalaşmasında, müəyyən məqama, rütbəyə çatmasında irsi amillərə üstünlük verir. O bu amillərin ya bitki və güllərin timsalında ya da bir başa açıq şəkildə əsil nəcabəti, kökü tərif edir və “Ot kökü üstə bitər” misalına tərəfdar çıxır. Şairə görə hər cismin öz təbiəti var və o ancaq öz təbiətinin xüsusiyyətlərini təzahür etdirə bilər:
“Hər qırmızı mərcan olmaz, hər yaşıl mina olmaz,
Dostları ilə paylaş: |
