Bəzən mətnin üslubunu onun forması ilə eyniləşdirirlər.
Burda müəyyən həqiqət var, çünki hər bir mətnin funksiyasından
asılı olaraq ayn-ayn dillərdə onun özünəməxsus formalan olur.
Məsələn, Azərbaycan dilində arayışın öz forması, diplomun öz
forması, qəzəlin öz forması, qoşmanın öz forması və s. var. Bu
cür mətnlər tərcümə edildikdə hədəf dildə ona müvafiq standart
forma seçilməlidir.
Mətndə, xüsusilə bədii mətndə üslubi elementlər daha çoxdur
və onlar mətnin səslənməsinə, sözün mənasına, cümlənin
anlamına, mətnin məzmununa çox böyük təsir göstərir. Buna
görə də onlann hər biri haqqında aynlıqda danışmaq lazımdır.
Dostları ilə paylaş: