Damar patologiyası Klinik və eksperimental müayinələr göstərir ki, üz nahiyəsində olan dərinin qan da-
marlarının tonusunun mərkəzi tənzimlənməsinin pozulması rozaseanın patogenezində
xüsusi rol oynayır. Bunun nəticəsində qanın axma sürətinin ləngiməsi və venae facialis
sive angularis –in axdığı nahiyədə (əsasən, rozaseanın ən çox rast gələn topoqrafiyasına
uyğun gəlir) venoz durğunluq inkişaf edir. Üz venasının axdığı nahiyəyə eyni zamanda
konyunktiva da qoşulur və bu da xəstəlik zamanı gözlərin cəlb edilməsini izah edir.
Morfoloji və laborator müayinələrlə müəyyən edilmişdir ki, xəstəliyin patogenezinin
əsasında vegetativ damar distoniyasının əlamətlərindən birinin - daha çox üz damarla-
rının zədələnmələri ilə müşayiət olunan angionevrozun yaranması durur.
Vazoaktiv peptidlərin rolu Mədə-bağırsaq yolunun vazoaktiv peptidləri (VİP, pentaqastrin) üzə qanın axmasını
(yığılmasını) sürətləndirmək qabiliyyətinə malikdir. Alkoqolun təsiri sayəsində qanın
üzə doğru axması onun fermentativ parçalanmasının axıra qədər başa çatmaması (xü-
susilə də şərq ölkələrindən olan şəxəslərdə) ilə əlaqədardır. Rozasea ilə xəstələrdə qa-
nın axmasının (yığılmasının) səbəbləri qismində həmçinin bir sıra mediator maddələrin,
məsələn, endorfinlər, bradikinin və P substansiyasının miqdarının artması rol oynayır.
Kallikrein-kinin sisteminin fəallaşması və kininogenezin güclənməsi rozasea ilə xəstələ-
rin əksəriyyətində müəyyən olunmuşdur. Kininlərin vazoaktiv yönümlü təsiri, onların
çox kiçik konsentrasiyalarda damarların tonusunu dəyişdirmək və kapilyarların keçiri-
ciliyini artırmaq qabiliyyəti rozasea üçün səciyyəvi olan damar dəyişikliklərini törədir.
Dəyişikliklərin əsasən üzdə lokalizasiyası, çox güman ki, burada yerləşmiş bradikinin
reseptorlarının yüksək həssaslığı ilə izah edilir. Bu, vazoaktiv bradikininin rozaseanın
«effektoru» olması nəzəriyyəsini təsdiq edir.
