Erməni dilində
192.
Erməni xalqının tarixi. III cild. Yerevan, 1976.
193.
Erməni Sovet ensiklopediyası. I cild. Yerevan, 1974.
194.
Erməni Sovet ensiklopediyası. II cild. Yerevan, 1976
355
195.
Erməni Sovet ensiklopediyası. III cild. Yerevan, 1977.
196.
Erməni Sovet ensiklopediyası. IV cild. Yerevan, 1978.
197.
Erməni Sovet ensiklopediyası. V cild. Yerevan, 1979.
198.
Erməni Sovet ensiklopediyası. VI cild. Yerevan, 1980.
199.
Erməni Sovet ensiklopediyası. VII cild. Yerevan, 1981.
200.
Erməni Sovet ensiklopediyası. VIII cild. Yerevan, 1982.
201.
Erməni Sovet ensiklopediyası. IX cild. Yerevan, 1983.
202.
Erməni Sovet ensiklopediyası. X cild Yerevan, 1984.
203.
Erməni Sovet ensiklopediyası. XI cild. Yerevan, 1985.
204.
Erməni Sovet ensiklopediyası. XII cild. Yerevan, 1986.
205.
Alişan Q. Sisakan. Venetsiya, 1893.
206.
Korkodyan Zaven. Sovet Ermənistanın əhalisi. Son yüz ildə (1831-1931).
Yerevan, 1932.
207.
İnçiçyan Q. Ermənistanın tarixi coğrafiyası. Venetsiya, 1935.
208.
İoann Odznetsi. Tarix. Venetsiya, 1953.
209.
Mxitar Ayrivanetsi. Erməni tarixi. Moskva, 1860.
210.
Sebeos. Yepeskop Sebeosun tarixi. Yerevan, 1939.
211.
Stepanos Orbelyan. Sisaqan vilayətinin tarixi. Tiflis, 1910.
212.
Uxtanes. Xronologiya. VağarĢapat, 1871.
213.
Şolakat. ErməniĢünaslıq məcmuəsi. 1913.
214.
Hakopyan T.X, Melik-Baxşyan S.T, Barseqyan H.X. Ermənistanın və ətraf
rayonlarının toponimlər lüğəti (I cild). Yerevan, 1983.
356
MÜNDƏRĠCAT
Qədim torpağın böyük oğlu ...................................................................................... 3
Ön söz əvəzinə ....................................................................................................... 15
I hissə. Sirli ölkə - Zəngəzur
Zəngəzur sözü nə deməkdir? .................................................................................. 16
Zəngəzurda türk mənĢəli toponimlər ...................................................................... 20
Zəngəzur haradır? ................................................................................................... 22
Zəngəzurun çayları ................................................................................................. 25
Zəngəzurun iqlimi .................................................................................................. 26
Zəngəzurun canlı aləmi .......................................................................................... 28
Tarixdən qoca torpaq .............................................................................................. 30
Sisakan sakların ölkəsidir ....................................................................................... 35
Alban xalqı, Sünik xalqı ......................................................................................... 43
Zəngəzurun alban - oğuz abidələri ......................................................................... 45
Sünikdə xristianlığın yayılması .............................................................................. 57
II hissə. NiĢançı özümüz, hədəf özümüz
Babəkin ayaq səsləri ............................................................................................... 70
Babəkdən sonrakı Zəngəzur ................................................................................... 85
Səlcuqdan baĢlayan yol .......................................................................................... 87
Matenadaran sənədləri nə deyir? ............................................................................ 93
Zəngəzur Osmanlılar dövründə ............................................................................ 100
III hissə. Kazak süngüsündə erməni rəqsi
Rus ekspansiyası və erməni xəyanəti ................................................................... 105
Ermənilərin Qafqaza köçürülməsi. ....................................................................... 117
Zəngəzurda erməni-türk qırğınları (1905-1906 və 1918-1920-ci illər) ................ 121
Zəngəzurun qərb hissəsinin Ermənistan SSR-ə bağıĢlanması .............................. 154
IV hissə. Ölməyə Vətən yaxĢı
357
QayıdıĢ, yenidən məskunlaĢma ............................................................................ 162
Gizli deportasiya, mənəvi genosid ....................................................................... 168
Zəngəzurda təhsil ................................................................................................. 171
Dil içində dil saxladıq .......................................................................................... 174
Zəngəzurun son günləri ........................................................................................ 178
V hissə. Zəngəzurda izim qaldı
Qafan rayonu ........................................................................................................ 194
Qafan rayonunun 1988-ci ilə qədər mövcud olmuĢ azərbaycanlı kəndləri .......... 198
Sisyan rayonu ....................................................................................................... 218
Sisyan rayonunda 1988-ci ilə qədər mövcud olmuĢ azərbaycanlı kəndləri .......... 222
Gorus rayonu ........................................................................................................ 245
Gorus rayonunda 1988-ci ilə qədər mövcud olmuĢ azərbaycanlı kəndləri ........... 249
Meğri rayonu ........................................................................................................ 253
Meğri rayonunda 1988-ci ilə qədər mövcud olmuĢ azərbaycanlı kəndləri ........... 255
VI hissə. Zəngəzur arxivlərin güzgüsündə
Əlavə 1. "Urud və Ġsgəndər qalası livalarının müfəssəl" dəftərinə görə məskun və
qeyri-məskun yerlərin adları ................................................................................ 260
Əlavə 2. 1595-ci il tarixli "Ġrəvan vilayətinin icmal dəftəri"nə görə Zəngəzur
nahiyələrində torpaq sahibliyi .............................................................................. 279
Əlavə 3. 1593-cü il tarixli "Ġrəvan vilayətinin müfəssəl dəftəri"nə düĢməmiĢ
kəndlərin və məzrəələrin siyahısı ......................................................................... 283
Əlavə 4. 1918-1920-ci illərdə Zəngəzur azərbaycanlılarına qarĢı törədilmiĢ
vəhĢilikləri əks etdirən arxiv sənədləri ................................................................. 284
Əlavə 5. Zəngəzurda adları dəyiĢdirilmiĢ yaĢayıĢ məntəqələri
Əlavə 6. Qərbi Zəngəzurun Azərbaycanlı əhalisi (1886-1986) ............................ 336
Ədəbiyyat ............................................................................................................. 348
358
Musa Urud (Quliyev Musa Ġsa oğlu) 1961-ci ildə qədim Zəngəzurun
Sisyan rayonunun Urud kəndində anadan olmuĢdur. N.Nərimanov adına
Azərbaycan Dövlət Tibb Ġnstitutunu və Azərbaycan Respublikası Prezidentinin
yanında Dövlət Ġdarəçilik Akademiyasını bitirmiĢdir. Tibb elmləri namizədidir.
1984-1994-cü illərdə Gəncə və Bakı Ģəhərində həkim-nevropatoloq, 1994-
2000-ci illərdə Əmək və Əhalinin Sosial Müdafiəsi Nazirliyində Ģöbə müdiri və
idarə rəisi vəzifələrində iĢləmiĢdir. 2000-ci ildə YAP proporsional siyahısı üzrə
ikinci çağrıĢ Milli Məclisə deputat seçilmiĢdir.
Azərbaycan Respublikası Milli Məclisinin Sosial siyasət daimi
komissiyasının və Ġntizam komissiyasının üzvü, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin
Ġdarə heyətinin üzvü, Yeni Azərbaycan Partiyasının Siyasi Ģurasının üzvü, beĢ Ģer
kitabının ("Nüh, gəminə götür bizi" -1994, "Tanrı Ģam yandırıb" -1995, "Ömürdən
101 Ģer" - 1997, "Üzü haqqa gedirəm" - 1999, "Vətən and yerimiz" - 2003), iki
elmi publisistik əsərin ("Urud" - 2000 və "Haqqın var yaĢamağa - 2001)
müəllifidir.
Gənc nəsil Azərbaycan yazarları üçün təsis edilmiĢ Fərdi Prezident
Təqaüdünə (1998) və bir neçə ədəbi mükafata («Nizami Aydın» adına mükafat
(1995), «Araz Ali Ədəbi Mükafatı» (1996), Yusif Məmmədəliyev adına mükafat
(2001) layiq görülmüĢdür.
Bu kitabı türk dünyasının bütün tarixi boyu yetişdirdiyi ən böyük
şəxsiyyətlərdən biri, müasir Azərbaycan dövlətinin banisi və qurucusu, xalqımızın
lideri Heydər Əlirza oğlu Əliyevin əziz xatirəsinə ithaf edirəm.
Musa URUD.
359
Qafan rayonunun 1988-ci ilə qədər mövcud olmuş
azərbaycanlı kəndlərinin siyahısına
DÜZƏLĠġ – ƏLAVƏ
ÇiriĢ kəndi: Rayon mərkəzindən 43 km. Ģimal-Ģərqdə, Kurud kəndindən 3 km
Ģərqdə, dağların ətəyində yerləĢmiĢdir. 1897-ci ildə burada 27 nəfər, 1922-ci ildə 73 nəfər,
1926-cı ildə 79 nəfər, 1931-ci ildə 95 nəfər əhali olmuĢdur. 1918-ci ilin qaçqınlığından
sonra kəndin əhalisinin bir hissəsi qayıdıb kənddə məskən saldı. 1930-cu illərdə Kurud
kəndi ilə birgə kolxoz təĢkil etdilər. 1950-ci illərdə Kurud kolxozu Giğı heyvandarlıq
kolxozuna birləĢdirildi. Kəndin əhalisi Kurud və Kirs kəndinə köçüb orada məskunlaĢdı.
1988-ci ildə Kurud və Kirs kəndinin əhalisi ilə birlikdə erməni millətçiləri tərəfĠndən silah
gücünə zorla ev-eĢiklərindən qovuldular. Əsasən AbĢeron rayonunda məskunlaĢmıĢlar.
DaĢbaĢı kəndi: Rayon mərkəzindən 29 km. Ģimal-Ģərqdə, Gığı çayının sol sahilində
yüksəklikdə, sözün əsl mənasında dağların baĢında yerləĢmiĢdir. Kəndin 1897-ci ildə 53
nəfər, 1922-ci ildə 42 nəfər, 1931-ci ildə 65 nəfər əhalisi olmuĢdur. DaĢbaĢı, Kənd Pürülü və
Pürülü kəndləri bir-birindən 2-3 km. aralı olsa da, tarixən bir kənd kimi əlaqəli olmuĢlar.
Kəndin əhalisi bu dağlıq ərazidə əsasən heyvandarlıqla məĢğul olmuĢ, rayondan tam təcrid
olunmuĢ Ģəraitdə yaĢamıĢlar. 1918-ci il qırğınından sonra bu bölgənin kəndləri xeyli
sahibsiz qalmıĢ, yalnız 1922-ci ildə bu kəndlərin əhalisi öz yerlərinə qayıtmağa baĢlamıĢ, üç
kənddə bir kolxoz təĢkil edilmiĢdir. 1965-ci ildə kolxoz Kığı heyvandarlıq sovxozuna
birləĢdirilmiĢdir. 1988-ci ildə erməni quldur dəstələri DaĢbaĢı kəndinin bütün əhalisinin var-
yoxunu əlindən alıb, doğma yurdlarından didərgin salmıĢlar.
KeypəĢin kəndi: Rayon mərkəzindən 32 km. Ģimali-Ģərqdə, Gığı çayının yuxarı
axarında, Qazan göldən 18 km. aralı çox mənzərəli meĢə ətəyində yerləĢir. Əriməz (3200
m.) və Sarımsaxlı dağları kəndin ən uca yüksəklikləridir. Kəndin əhalisinin əksəriyyəti daha
yüksəkdə yerləĢən, füsunkar təbiəti olan Hüçütü kəndindən köçüb burada yurd salmıĢlar.
KeypəĢin kəndinin binasını Mirim bəy adlı bir kiĢi qoymuĢ, sonradan isə onun beĢ oğlu bu
kəndin ilk sakinləri olmuĢlar. QıĢ vaxtı gediĢ-gəliĢ çətin olduğundan XX əsrin əvvəllərində
keypəĢinlilər sonradan yaĢadıqları yeri özlərinə kənd yeri seçmiĢlər. KeypəĢin camaatının
Qubadlı və Zəngilan rayonunun əhalisi ilə (bütün qafanlılar kimi) çox sıx əlaqələri var idi.
Kəndin əhalisi mal-qoyunlarını qıĢda Qubadlının ərazisində saxlayırdılar. KeypəĢinin yaylaq
yerləri çox olduğundan yay aylarında Qubadlı, Zəngilan, Cəbrayıl rayonlarının camaatı həm
özləri istirahətə gələr, həm də təsərrüfatlarını dağlara gətirərdilər.
Kənddə 1897-ci ildə 68 nəfər, 1926-cı ildə 136 nəfər, 1931-ci ildə 65 nəfər, 1959-cu
ildə 272 nəfər əhali olmuĢdur. 1918-ci ildə erməni quldur dəstələri Andronikin baĢçılığı ilə
kəndin əhalisinin bir hissəsini qırmıĢ, qalan hissəsi isə Ordubada pənah aparmıĢlar.
1922-ci ildə kəndin əhalisinin bir qismi yenidən öz yurdlarına dönmüĢ, qonĢu GiriĢ
və Kirs kəndləri ilə birlikdə yenidən özləri üçün güzəran yaratmalı olmuĢlar.
Kolxoz hərəkatına qarĢı çıxan keypəĢinlilərin böyük əksəriyyəti qaçaq düĢmüĢ,
yenidən qaçqınlıq həyatı yaĢamalı olmuĢlar. KeypəĢinlilər kollektivləĢməyə qarĢı kəskin əks
movqe tutmuĢlar. Ona görə də kolxoz KeypəĢinlə qonĢu olan Pəyahan kəndində
qurulmuĢdur. Heyvandarlığın və əkinçiliyin inkiĢafı əhalinin güzaranını yaxĢılaĢdırmağa
xeyli kömək etmiĢdir. Kənddə səkkizillik məktəb, klub, kitabxana, tibb məntəqəsi, rabitə
Ģöbəsi yaradılmıĢdı. Sonralar orta məktəb açılmıĢdı. Bütün bunlara baxmayaraq kəndin
360
əhalisi daim təzyiqlərlə üzləĢmiĢ, ermənilərin antiazərbaycan siyasətini hər addımda hiss
etmiĢlər. ĠĢ yerlərinin olmaması səbəbindən 1960-cı ildən sonra KeypəĢindən təhsil almaq
üçün Bakıya gələn gənclərin 90%-i geri qayıtmamıĢlar. Kənddə ancaq yaĢlı və orta nəslin
nümayəndələri yaĢayırdılar. Onların da böyük əksəriyyəti kənd orta məktəbində, qonĢu
kəndlərin məktəblərində, yaxud da Gecalan mis-molibden kombinatında fəhlə iĢləyirdilər.
1988-ci ilin məlum hadisələrindən sonra KeypəĢin kəndinin sonuncu 200 nəfər
əhalisi öz ana vətənlərini birdəfəlik tərk etmiĢlər. Onlar Bakı, Sumqayıt Ģəhərlərində və
AbĢeron rayonunun kəndlərində məskunlaĢmıĢlar.
Kirs kəndi: Rayon mərkəzindən 42 km. Ģimal-Ģərqdə Qəhhar çayının yuxarı
axarında Kurud kəndinin lap yaxınlığında dağ ətəyində, çəmənlik, mənzərəli yerdə
yerləĢmiĢdir. Kurud sovetliyinə daxil idi. Kəndin 1886-cı ildə 130 nəfər, 1926-cı ildə 78
nəfər, 1931-ci ildə 104 nəfər əhalisi olmuĢdur. 1918-ci il qaçqınlığından sonra Kirs kəndinin
əhalisinin təqribən yarısı öz vətəninə qayıtmıĢ, qalanları isə Ordubadda qalmıĢdır. 1922-ci
ildən sonra kəndə qayıdan əhali yenidən kəndi bərpa etmiĢdir. Kurud kəndi ilə birlikdə
kolxoz yaratmıĢlar. 1965-ci ildə kolxozu ləğv edib onların təsərrüfatını zorla Kığı
heyvandarlıq sovxozuna birləĢdirmiĢlər.
1988-ci ildə üçüncü və axırıncı dəfə Kirs kəndinin əhalisi əzab-əziyyətlərlə
rayondan qovulmuĢlar. Əhali Azərbaycanın müxtəlif rayonlarına səpələnmiĢdir.
Kənddəki çox qədim dövrə aid olan qəbiristanlıq, qazıntı zamanı tapılmıĢ 3 ədəd daĢ
qoç və çoxlu zinət əĢyaları bu torpaqların qədim azəri türklərinə mənsub olmasına dəlalət
edən sübutlardır.
Kəndin toponimləri: Çəmən yurd, Tatar yurdu, Kürd yurdu, Əyridağ, Soğanlıq, Ağ
gədik, Göy gədik, Çiçəkli qaya, Molla qayası, Azman dərəsi, Qaramalıq və s.
Yuxarı Gödəkli kəndi: Qafan Ģəhərindən 14 km. Ģərqdə Qafan-Gorus avtomobil
yolunun sağ sahilində, mənzərəli sahədə yerləĢmiĢdir. Kənd meĢəliklərlə əhatə olunmuĢdu,
bir və ikimərtəbəli gözəl evləri, çoxlu meyvə bağları, geniĢ biçənəkləri, bostan-tərəvəz
sahələri vardı. Kənddən bir az aĢağıda, cənub-Ģərqdə AĢağı Gödəkli kəndi yerləĢir.
Yuxarı Gödəkli kəndində 1897-ci ildə 201 nəfər, 1922-ci ildə 132 nəfər, 1926-cı ildə
118 nəfər, 1931-ci ildə 163 nəfər, 1939-cu ildə 221, 1970-ci ildə 275, 1979-cu ildə 381 nəfər
azərbaycanlı əhali olmuĢdur. 1918-ci ildə Sisyan rayonunun azərbaycanlı kəndlərini
dağıtdıqdan sonra Gorus yolu ilə Qafana gələn daĢnak Andranikin cəllad dəstəsi elə birinci
addımda yol üzərində olan bu kəndlərə divan tutmuĢ, 1918-ci ilin noyabr-dekabrında kəndin
əhalisi bütövlükdə qonĢu Zəngilan və Qubadlı rayonlarına qaçmıĢlar. Rəqəmlərdən
göründüyü kimi 1922-ci ildə kəndin əhalisi təqribən iki dəfə azalmıĢdır. Əhalinin ancaq bir
hissəsi yenidən öz vətəninə qayıtmıĢ, dağıdılmıĢ kəndi bərpa etməyə, təsərrüfatı inkiĢaf
etdirməyə baĢlamıĢlar. Kənddə kolxoz yaradılmıĢ, yeddiillik məktəb, klub, kitabxana
açılmıĢdır. Ötən əsrin altmıĢıncı illərində Yuxarı Gödəkli kolxozu erməni sovxozu ilə
birləĢdirildi, kəndlilərin bütün mülkiyyətini əllərindən aldılar. 1988-ci ilin noyabrında
hökumət səviyyəsində, rayon partiya, sovet və inzibati orqanlarının köməyi ilə erməni
"saqqallıları" kəndin bütün əhalisini bir həftə ərzində qovdular. Kəndin əhalisi Azərbaycanın
müxtəlif rayonlarına səpələnmiĢdir.
361
Müəllif kitabın hazırlanmasında
göstərdikləri köməkliyə görə Azərbaycan MEA-nın
müxbir üzvü, t.e.d. MəĢədixanım Nemətovaya,
t.e.n. Fəzail Ağamalıya, t.e.n. Hüsaməddin Məmmədova və
«Azərbaycan NəĢriyyatı»nın əməkdaĢlarına
təĢəkkürünü bildirir.
Redaktorlar:
Sevda Ağababayeva, Gülnarə Hüseynova
Rəssamlar:
Zaur Əliyev, Nazim Rzaquliyev
NəĢrin kompüter tərtibatı:
Salavat Məmmədov
Texniki redaktor:
Elmira Tağıyeva
MUSA URUD
Z Ə N G Ə Z U R
(Elmi-publisistik nəĢr)
Yığılmağa verilmiĢdir: 05.01. 2005.
Çapa imzalanmıĢdır: 29.03.2005.
NəĢrin ölçüsü: 70x100 1/16. Ofset çapı.
Fiziki çap vərəqi: 31,5.
SifariĢ: 22. Sayı: 1000 ədəd.
N U R L A R
NƏġRĠYYAT-POLĠQRAFĠYA MƏRKƏZĠ
Bakı-Az1122, H.Zərdabi pr. 78. Tel: 4977021, 4971362.
Faks: 497 12 95. E-mail: nurlar@azdata.net
Dostları ilə paylaş: |