Dilmurod quronov a d a b iy o t s h u n o s L ik k a k ir ish ol
qo'llanadi. Biroq bu holda u ko'chim sifatida emas, ko'proq konkret hayotiy holatga, sog'lom mantiqqa yoxud so'zlovchining maqsadiga muvofiq kelmaydigan gap sifatida ko'rinadi. Kinoya asosidagi bu usul antifrazis deb yuritiladi. Antifrazis tasvir predmetiga yozuvchi munosabatini ifodalashda ayniqsa qo'l keladi. M.M.Do'stning «Iste’fo» qissasida bu usuldan keng foydalanilgan. Masalan, Binafshaxon qizini himoya qilib: «Qizimiz kimdan kam? O'zi husndor bo'lsa, diplomi yaqin qoldi, aqli odobi joyida. O'zbekcha gapirishniyam biladi...»- deydiki, bu muallif kinoyasi qahramon ma’naviy qiyofasini ochishda katta ahamiyat kasb etadi. Yoki, qahramonlardan birining «Bugun kayfiyatim o'nglandi. Xotingayam do'q urdim» deyishi; boshqasining «o'zimizdayam do'xtir ko'p, barisi ota qadrdon, porayam so'ramaydi» deyishlari yozuvchining qahramonga, muhitga munosabatini ifodalashga xizmat qiladi. Ko'chimning yana bir turi allegoriya bo'lib, bunda mavhum tushunchalar konkret narsa-hodisalar orqali ifodalanadi. Badiiy adabiyotda allegoriyalar ko'proq an’anaviy tarzda qo'llanib, ular turg'un holatga kelib ulgurgan. Masalan, badiiy asarlarda «tulki» ayyorlik, «bo'ri» vahshiylik, «eshak» farosatsizlik, «jiblajibon» qo'nimsizlik, «buqalamun» tutruqsizlik kabi ko'chma ma’nolarda qo'llanadi. Badiiy adabiyotda mohiyatan allegoriyaga yaqin bo'lgan ko'chimning bir turi sifatida simvol (ramz) ham qo'llanadi. Simvolning allegoriyadan farqi shundaki, u muayyan kontekst doirasida ham o'z ma’nosida, ham ko'chma ma’noda qo'llanadi. Masalan, Cho'lpon she’riyatidagi «yulduz», «bulut», «bahor», «qish» obrazlari buning yorqin misoli bo'la oladi. Jumladan, Cho'lponning mashhur «Qalandar ishqi» she’rini o'qiganda uni ishqiy mavzudagi she’r sifatida
