kabilar olinsa, tushuncha o‘ta mavhum bo‘lib, faqat subyek-
tiv bahoga aylanib qoladi. Zéro, bu holda birov original deb
baholagan mazmun boshqa birovga qip-qizil taqlid bolib
ko‘rinishi tabiiy. Shunga ko‘ra, mazmun originalligi omilini
ijodkor subyekti bilan bog'lab tushungan to‘g‘riroq bo‘ladi.
Bu ma’nodagi originallik har bir ijodkorning alohida va be-
takror individ ekanligi, uning o‘ziga xos qarashi, fikrlashi
bilan bog'liq yuzaga chiqadigan yangilikdir. Ya’ni bu o‘rin-
da muhabbat o‘zi eski narsa, lekin har bir yurak uni o'zicha
yangilaydi qabilidagi holat nazarda tutiladi.
Nihoyat, badiiy obrazning emotsiona! va ratsional bir-
lik ekanligi, badiiy asarda tasvir bilan birga hissiy muno-
sabat mavjudligi
mazmunning ta’sirdorligirii
ta’minlaydi.
Asar mutolaasi davomida o'quvchi muallif yo personajlar
his-tuyg‘ularini o‘ziga «yuqtiradi», ular bilan turli hayo-
tiy vaziyatlarda yuzaga keluvchi kechinmalarni qalbidan,
o‘y-fikrlarni ongidan kechiradiki, bular mazmun ta’sirdorligi
natijasidir. Qadimdan badiiy adabiyotning ayni shu xossa-
si - hamdardlik asosida o‘quvchini personajlarga hamke-
chinma qilishi-yu shu orqali qalbini tozartirishiga ayricha
ahamiyat berilgani bejiz emas. Zéro, adabiyotning ushbu
zotiy xossasi o'quvchini mudom jalb etuvchi omil o'Iaroq
uning umrboqiyligini ta’minlaydi. Negaki, boshqa hech bir
san’at retsipiyentga bu qadar turfa his-tuyg‘ular gammasi-
ni qalbdan kechirish imkonini bera olmaydi.
Dostları ilə paylaş: