Qini oltin va rango-rang qimmatbaho toshlar bilan ishlan-
gan, ajoyib nafis san’at namunasi bolgan
qilichm
taqdi.
Yana shunday chiroyli sadogini osdi. O'g-yoyni taqdi».
Ayni shu so‘zlar lashkar muttasi! yurishlarda yoki yurishga
tayyor holatda bolgan davr manzaralari tasvirida ham qol
keladi: «Har yoqdan to‘da-to‘da otliq
sipohi\ar - navkar-
lar keladi. Otlar o'ynoqlab kishnaydi,
tug
lar hilpiraydi. Qu-
yoshda
dubulg‘a\ar, sovuüar
yaltiraydi. BeWarning
kumush
sopli qamchilan,
ot asboblaridagi kumush bezaklar,
qilich-
larning
g/n/ar/dagi oltin, feruza va zabarjad toshlar ko‘z qa-
mashtirib yonadi...»
E’tibor berilsa, keltirilgan misollarda qollangan tarixiy
so'zlar asosan ot turkumiga mansub ekanini ko'rish qiyin
emas. Buning sababi - misollarning muallif nutqidan olin-
gani. Zéro, voqealar yuz berayotgan
joy
(saroy yo kulba;
do‘kon yo madrasa hujrasi, bozor maydoni yo chog'roqqi-
na hovli...), uning
ishtirokchilari
(ust-boshi, mashg‘uloti...)
kabilar bilan bogliq tafsilotlar muallif nutqida o‘z ifodasini
topadi, ya’ni bunda so‘zning nominativ tomoni muhimroq.
Personajlar nutqida esa eskirgan so'zlarni qollash bilan
birga tarixiy davr uslubiy xususiyatlarini ham aks ettirish
zarurati yuzaga keladi. Misol tariqasida g'alayon ko'targan
shaharahlini tinchitish uchun Hirotga otlanayotgan Navoiy-
ning Husayn Boyqaroga aytgan gapini olib ko‘raylik:
«... - Ko‘ngilga shunday
Dostları ilə paylaş: