Doktor ZƏHİRƏDDİN əl-MƏDƏNİ

II-ci fəsil
ŞİƏLƏR VƏ QURAN
Sünnilərlə şiələr arasındakı ixtilaflardan ən mühümü ondan ibarətdir ki, Sünnə əhli bütün digər müsəlmanlar kimi inanır ki, Allahın Peyğəmbərimiz Məhəmməd səlləllahü əleyhi və səlləmə nazil etdiyi Qurani-məcid bütün insanlara Allah tərəfindən nazil edilmiş sonuncu kitabdır və o, nəinki dəyişilməmiş və təbdil olunmamışdır, habelə Qiyamət gününədək dəyişilməyəcək və təhrif olunmayacaq. O, müshəflərin (Quranın əlyazma variantı, yaxud ümumiyyətlə Quran kitabı — tərc.) cildi içərisində qorunur. Çünki Allah Özü rəsulların vəfatından sonra artırılma və əskildilmədən qoruna bilməmiş Ibrahimin və Musanın sühüfləri, Zəbur, Incil və digər əvvəllər nazil olmuş qədim kitablardan fərqli olaraq, Quranın hər hansı təhrifdən, əskildilməkdən və artırılmaqdan qorunmasına və saxlanmasına zəmanət vermişdir. Həmin kitablardan fərqli olaraq, Sübhanəhü-təala Quranı nazil edərkən demişdir: "Zikri həqiqətən Biz nazil etmişik, Biz də onu qoruyuruq".¹⁶² Həmçinin demişdir: "Onu toplamaq və oxutdurmaq Bizim borcumuzdur, Biz onu oxuyanda sən qiraəti izlə. Onun izahı da Bizim borcumuzdur".¹⁶³ Daha sonra demişdir: "Nə keçmişdə batil edilmiş, nə də gələcəkdə batil ediləcəkdir; Hikmətli və Bəyənilmiş Allahın nazil etdiyidir".¹⁶⁴

Quranın Allah tərəfindən qorunmasına və saxlan-masına inanmamaq adamı Quranı inkar etməyə və Rəsulullah səlləllahü əleyhi və səlləmin gətirdiyi şə-riəti batil etməyə sövq edir, çünki o belə olduqda Hikmətli Kitabın ayələrindən hər birinin təbdil və təhrif olunduğunu ehtimal edir. Ehtimallar başlanan yerdə isə etiqadlar, imanlar batil olur. Çünki iman yalnız inamla mümkündür, zənlər və ehtimallarla yox!

Şiələr isə insanların əlindəki Böyük Allahın hifz etdiyi bu Qurani-kərimə inanmır, bütün müsəlman birliklərinə, islam məzhəblərinə müxalif çı-xır, Qurandakı və Sünnədəki bütün düzgün mətnləri inkar edir, ağlın və müşahidənin sübut etdiyi hər bir şeyin əksinə çıxır, haqqı danır və doğruya məhəl qoymurlar.

Sünnə əhli ilə şiələr arasında, başqa sözlə desək, müsəlmanlarla şiələr arasında¹⁶⁵ əsas həqiqi ixtilaf bundan ibarətdir. Çünki insan Quranın Rəsulullah səlləllahü əleyhi və səlləmin Qüdrət və Cəlal sahibi Allahın əmri ilə təbliğ etdiyindən ibarət olduğuna inanmadan müsəlman ola bilməz. Quranın inkarı isə Rəsulu təkzib etməkdən başqa bir şey deyil.

Indi də şiələrin Qurana dair fikirlərini əks etdirən mətnləri nəzərdən keçirək. Müsəlmanlar ara-sında imam Buxarinin böyük nüfuza malik olduğu kimi, şiələr arasında imam kimi tanınmış böyük şiə mühəddisi Küleyni özünün "əl-Kafi fi əl-üsul" kitabında Hişam ibn Səlimdən Əbu Abdulla əleyhis-səlamın belə dediyini rəvayət edir: "Cəbrayıl əleyhis-səlamın Məhəmməd səlləllahü əleyhi və alihiyə gətirdiyi Quran on yeddi min ayədir".¹⁶⁶

Məlumdur ki, Quranın ayələrinin sayı altı mindən bir az çoxdur. Şiə təfsirçisi Əbu Əli Təbərsi öz təfsirində əd-Dəhr surəsindən bir ayənin altında belə bir qeyd etmişdir: "Quranın bütün ayələrinin sayı altı min iki yüz otuz altıdır".¹⁶⁷

Buradan belə çıxır ki, şiələr Quranın üçdə ikisini itiriblər. “əl-Kafi”dəki bir rəvayətdə də belə deyilir: "Əbu Bəsir demişdir: "Əbu Abdulla əleyhis-səlamın yanına girdim və dedim: — Sənə fəda olum, mən səndən bir şey soruşmaq istəyirəm. — Burada sözümü eşidəcək kənar bir adam yoxdur ki? — Əbu Abdulla özü ilə başqa bir otaq arasındakı pərdəni qaldırdı, diqqətlə ora baxdı, sonra dedi: — Soruşmaq istədiyini soruş. Mən dedim: — Sənin şiələrin danışırlar ki, Rəsulullah səlləllahü əleyhi və alihi Əliyə bir qapı tanıdıb — ondan min qapı açılır. O dedi: — Rəsulullah səlləllahü əleyhi və alihi Əliyə min qapı tanıdıb, onların hərəsindən min qapı açılır. Mən dedim: — Allaha and olsun ki, bu elmdir. O bir qədər susdu, sonra dedi: — Doğrudur, bu, elmdir, ancaq o elmdən deyil. Sonra sözünə davam etdi: — Ey Əbu Məhəmməd, bizdə Camiə var, onlar isə bilmirlər ki, Camiə nədir? Mən dedim: — Sənə fəda olum, Camiə nə olan şeydir? — O dedi: — Camiə uzunluğu Rəsulullah səlləllahü əleyhi və alihinin dirsəyi ilə yetmiş dirsək olan bir lövhədir. Orada yazılanlar Peyğəmbərin dilindən çıxan sözlərdir. Əli onun sağ tərəfində bütün halal və haram olan şeyləri, insanların möhtac olduqları hər şeyi yazıb göstərmişdir. Sonra o, əli ilə mənə toxunub dedi: — Ey Əbu Məhəmməd, izn verirsən? Dedim: — Sənə fəda olum, mən sənin ixtiyarındayam, istədiyini elə. O, əli ilə mənə yüngülvari toxunub dedi: — Elə götürək bu ərəşi. O bunu deyəndə qəzəblənmiş kimi görünürdü. Mən dedim: — Allaha and olsun ki, bu elmdir. O dedi: — Bu, doğrudan da, elmdir, amma o elmdən deyil. Sonra bir qədər sakit oturduqdan sonra dedi: — Bizim Cifrimiz var, onlar isə bilmirlər ki, Cifr nədir? Mən soruşdum: — Yaxşı, Cifr nədir? O dedi: — Bu elə bir dəri lövhədir ki, onda peyğəmbərlərin və onların vəliəhdlərinin, Bəni Israildən olan keçmiş alimlərin elmləri var. Mən dedim: — Elm buna deyərlər. O dedi: — Düzdür, bu elmdir, lakin o elmdən deyil. Sonra yenə bir az susduqdan sonra dedi: — Bizdə Fatimə əleyhəs-səlamın Müshəfi var, onlar isə bilmirlər ki, Fatimə Müshəfi nə olan şeydir? Mən soruşdum: — Yaxşı, Fatimə Müshəfi nə olan şeydir? O dedi: — Bu elə bir müshəfdir ki, sizin bu Quranınızın üç mislinə bərabədir, Allaha and olsun ki, onda Qurandan bir hərf də yoxdur"¹⁶⁸ və s. və i.a.

Bu rəvayətdə, adətən, şiələrin əqidələrinin özülü olan axmaq fikirlər, xürafat və boş sözlər bir yana dursun, açıq-aşkar bildirilir ki, şiələrdən başqa bütün müsəlmanların əsaslandıqları mövcud müshəfdə Quranın dörddən üç hissəsi buraxılıb və itib-batıb.

Bəs özlərini — məzhəblərini gizlədərək və müsəlmanları aldadaraq — Quranın təhrif olunduğunu deyənləri inkar edən kimi qələmə verən şiələr "ixtiyar sahibi", məşhur Mehdinin "elçi”ləri ilə "görüşən", bu "elçi”lərin vasitəçiliyi ilə özünün “əl-Kafi” kitabını "ixtiyar sahibi”nə göstərib onun razılığını alan, "azmüddətli qeybolma vəziyyəti keçirən" Məhəmməd ibn Yəqub Küleyninin nəql etdiyi bu iki rəvayət haqqında nə deyirlər?

Bəs insaflı adamlar bu hərəkətə və onun özünə necə baxırlar?

Ey alimlər, ey fəzilət sahibləri, günahkar kimdir? Cinayət işlədib rüsvay olan, yoxsa cinayətin baş verdiyini, bunun biabırçılıq olduğunu deyən? Belə rəvayətlər bir, iki deyil. Şiələrin Quranın dəyişikliklərdən və təbdillərdən hifz olunmadığını, mövcud Quranın şiə Quranı olmadığını, bir hissəsinin uydurma, bir hissəsinin də təhrif edilmiş olduğunu iddia etdikləri saysız-hesabsız rəvayətlər və əhvalatlar var. Görün bu şiələr Əbu Cəfər haqqında nə rəvayət edirlər. "Bəsair əd-dərəcat"ın müəllifi deyir: "Bizə Əli ibn Məhəmməd Qasim ibn Məhəmməddən, o da Süleyman ibn Davuddan, o da Yəhya ibn Ədimdən, o da Şərikdən, o da Cabirdən bir dəfə Əbu Cəfərin belə dediyini söyləmişdir: — Rəsulullah Minada öz əshabələrini yanına çağırdı və onlara dedi: — Mən sizə Allahın müqəddəs şeylərini: Allah Kitabını, öz ailə üzvlərimi və Müqəddəs Kəbəni qoyub gedirəm. Guya sonra Əbu Cəfər demişdir: — Indi baxıram: Peyğəmbərdən sonra Allahın Kitabını təhrif etmişlər, Kəbəni dağıtmışlar, Peyğəmbərin ailə üzvlərini isə öldürmüşlər. Beləliklə, Allahın bütün əmanətlərinin axırına çıxmışlar".¹⁶⁹

Bundan da böyük yalan olar? Bəli, olarmış, özü də bundan da böyük və bundan da açıq-aşkar. Bu, Küleyninin “əl-Kafi”dəki rəvayətidir: "Əbülhəsən Musa əleyhissəlam həbsdə olan Əli ibn Süveydə yazmışdır: “Öz şiələrindən olmayanların dinini qəbul etmə və sevmə, onlar Allaha, Onun Rəsuluna və onların əmanətlərinə xəyanət etmişlər" — dedikdə nəyi nəzərdə tuturam? Allahın Kitabı onlara əmanət qoyulmuşdur, onlar isə onu təhrif və təbdil etmişlər".¹⁷⁰

Küleyni buna bənzər bir rəvayət də Əbu Bəsirdən edir: Əbu Bəsir Əbu Abdulla əleyhissəlamdan rəvayət edib deyir ki, mən bir dəfə ona dedim: — Qüdrət və Cəlal sahibi Allah demişdir: "Bu Bizim sizə həqiqəti danışan Kitabımızdır”. O dedi: — Kitab heç vaxt danışmayıb, danışmayacaq da, lakin bu kitabın dili ilə danışan Rəsulullahdır. Adı təsvirə gəlməyən Allah elə yox, belə demişdir: “Bu Bizim sizə həqiqət danışılan Kitabımızdır". Mən dedim: — Sənə fəda olum, biz bu ayəni belə oxuyuruq. O dedi: — Allaha and olsun ki, onu Cəbrayıl dediyim kimi gətirib, sonralar Allahın Kitabı təhrif olunub".¹⁷¹

Şiələrin doğrucul hesab etdikləri Ibn Babveyh Qümmi öz kitabında belə rəvayət edir: "Bağdad hafizi Məhəmməd ibn Ömər Hafiz Bağdadi bizə Abdulla ibn Bişrdən, onun Əcləhdən, onun Əbu Zübeyrdən, onun da Cabirdən eşitdiyi bir hədis danışmışdır. Cabir belə demişdir: "Mən Rəsulullah səlləllahü əleyhi və alihinin bu sözləri dediyini eşitmişəm: "Qiyamət günü gələndə üç şey şikayət edəcək: Müshəf, məscid, mənim nəslim. Müshəf deyəcək: — Ya Rəbb, məni yan-dırıblar və parça-parça ediblər"¹⁷² və i.a.

Tanınmış şiə təfsirçisi Şeyx Mühsin Kaşi şiələrin bu böyük təfsirçisi haqqında belə nəql edir: "O öz təfsirində Əbu Cəfər əleyhissəlamın belə dediyini qeyd etmişdir: — Allahın Kitabını artırıb-əksiltməsəydilər, bizim haqqımız ağıllı adamlardan gizli qalmazdı və bizim qaimimiz (müdafiəçimiz: sonuncu imama işarədir — tərc.) üzə çıxanda Quran onu təsdiq edərdi".¹⁷³