IMAMLARIN HƏDDİNDƏN ARTIQ ŞİŞİRDİLMƏSİ
Onlar öz imamlarını peyğəmbərlərdən də yüksəklərə qaldırmış, onları mürsəl peyğəmbərlərin ağasına bərabər etmiş, hətta ondan da üstün tutmuşlar. Bunu Müfəzzəl ibn Ömərin Əbu Abdulladan Əli (Allah ondan razı olsun!) haqqında etdiyi bu yalançı rəvayətdən görmək olar: "Əmirəlmöminin salavatullah əleyhi tez-tez deyərdi ki, mən Cənnət və Cəhənnəm arasında Allahın şərikiyəm. Bütün mələklər, ruhlar və peyğəmbərlər məni Məhəmməd səlləllahü əleyhi və alihini (Allah eləməmiş!) qəbul edən kimi qəbul etmişlər... Mən də öz üzərimdə onun kimi Rəbbin ağırlığını hiss edirəm. Rəsulullah da dəvət olunub geyindirilib-gecindirilir, mən də... Mənə əvvəllər heç kimin malik olmadığı keyfiyyətlər verilib; mən taleləri bilir, baş verəcək bəlalar haqqında əvvəlcədən xəbər verirəm, nəsəb (genealogiya — tərc.) elmindən, Allahın qəti sözündən xəbərim var. Məndən əvvəl baş vermiş elə bir şey yoxdur ki, mənim ondan xəbərim olmasın. Mənim nəzərimdən qaçıb məndən gizli qalan heç bir şey yoxdur. Allahın izni ilə müjdə verir və Onun izni ilə də məhv edirəm".136
Özü də onlar bu xüsusiyyətləri təkcə Əliyə (Allah ondan razı olsun!) aid etmir, həmçinin təsdiq edirlər ki, on iki imamın hamısı bu sifətlərə malikdirlər.
Küleyni Abdulla ibn Cündübün dilindən rəvayət edir ki, guya onların səkkizinci imamı Əli ibn Musa ona belə yazmışdır: "Sonra isə... biz Allahın yerdəki etibarlı nümayəndələriyik, qada-bəla, tale, ərəblərin əsil-nəsəbi, Islamın meydana gəlməsi haqqında hər şeyi bilirik. Biz adamı görən kimi onun mömin və ya münafiq olduğunu təyin edə bilirik. Bizim şiələrimizin və onların ata-babalarının adları əvvəlcədən yazılıb, Allah bizimlə və onlarla əhd-peyman bağlayıb".137
Onlar bundan başqa da Məhəmməd Baqirə böhtan atıb onun belə dediyini söyləyirlər: "Əli (Allah ondan razı olsun!) demişdir: — Mənə altı şey verilib: taleləri, üz verəcək bəlaları, vəsiyyətləri bilmək, son sözü demək, qayıtmalardan xəbər vermək,138 dövlətlər dövləti, əsa və damğa, adamlarla danışa bilən heyvan".139
Onlar bütün bunları Qüdrət və Cəlal sahibi Allahın öz dəyişməz Kitabında dediyi bu sözə məhəl qoymadan deyirlər: "De ki, Allahdan başqa göylərdəki və yerdəki heç kəs qeybi bilməz".140
Böyük şan-şövkət sahibi Özü demişdir: "Qeybin açarları Ondadır, onların yerini Ondan başqa heç kəs bilməz".141
Allah Öz kəramətli peyğəmbərinə buyurmuşdur ki, o özü üçün qərar versin, bilsin və elan etsin ki, o, qeybi bilmir. "De: — Mən sizə demirəm ki, məndə Allahın xəzinələri var, mən nə qeybi bilirəm, nə də sizə deyirəm ki, mən mələyəm".142
Bunu bu kəlamında da bildirmişdir: "De: — Mən özümə Allahın istədiyindən artıq nə fayda verə bilərəm, nə də ziyan. Mən qeybi bilsəydim də, nə xeyirim çoxalardı, nə də ziyanım yüngülləşərdi. Mən yalnız iman gətirən bir qövmə xəbərdarlıq edən və müjdə verən bir peyğəmbərəm".143
Bunu da Cəlal və Əzəmət sahibi Allah demişdir: "Allah Qiyamətin nə vaxt qopacağını, yağışın nə vaxt yağacağını bilir. O, bətnlərdə nəyin olduğunu da bilir. Heç kəs sabah nə baş verəcəyini bilməz, heç kəs harada öləcəyini bilməz. Həqiqətən, Allah hər şeyi Bilən və hər şeydən Xəbərdardır".144
Uğurlu və Uca Rəbb Allahın salamı və salavatı olmuş Peyğəmbərinə müraciət edərək münafiqlər haqqında belə demişdir: "Ətrafınızdakı bədəvilər içərisində və Mədinə əhalisi arasında ikiüzlülüyə adət etmiş münafiqlər var. Sən onları tanımazsan. Onları biz tanıyırıq. Biz onlara iki dəfə əziyyət verəcəyik, sonra isə böyük bir əzaba düşəcəklər".145
Allah-təala Təbuk döyüşündən qalmaq üçün Peyğəmbərdən icazə istəyən münafiqlər haqqında demişdir: "Sən onlara icazə verəndə ki kimin doğru, kimin yalan dediyi aydın olsun, Allah səni əfv etdi".146
Bu, Qüdrət və Cəlal sahibi Allahın dedikləri, o isə yəhudilərin uydurub rəvac verdikləri. Allah Öz Şanlı Kitabında xəlq olunmuşlardan heç birinin, hətta peyğəmbərlərin ağasının belə qeybi bilmədiyini bəyan etdiyi halda, bu tayfa deyir ki, imamlardan gizli heç nə yoxdur.
Allah peyğəmbərlərin imamının (Məhəmməd peyğəmbərin — tərc.), Allah istəməsə, özü üçün belə bir xeyir və zərər əldə edə biləcəyini inkar edir. Onlar isə Əlini (Allah ondan razı olsun!) Cənnət və Cəhənnəmin bölüşdürücüsü edir və şiələri o mərtəbəyə qaldırırlar ki, peyğəmbərlərlə və mürsəllərlə onlara görə əhd-peyman edilir.
Uğurlu və Uca Allah Qiyamətin nə vaxt qopacağını, yağışın nə vaxt yağacağını, ölümün vaxtını və yerini bilməyi özünə aid etmişdir. Lakin şiələr bu xüsusiyyətləri öz imamlarına aid etmişlər. Həmçinin Allah xəlq olunmuşların ağasının münafiqləri tanımasını və onları möminlərdən ayıra bilməsini inkar etdiyi halda, onlar deyirlər ki, imamlar adamların mömin, yaxud münafiq olduqlarını dərhal bilirlər.
Siz bir Allahın Öz Peyğəmbəri Məhəmməd əl-Mustafa səlləllahü əleyhi və səlləmə nazil etdiyi dininə və bu tayfanın yəhudilərin və atəşpərəstlərin onlara "vəhy etdikləri" və təlqin etdikləri dinlərinə baxın, onların bir-birindən fərqinə və uzaqlığına fikir verin.
Şiələr bununla da kifayətlənmir, habelə açıq-aşkar peyğəmbərlərə və Allah elçilərinə hörmətsizlik göstərir, imamlarını tərifləməkdən yorulmur, onları peyğəmbərlərdən də yüksəklərə qaldırırlar.
Küleyni rəvayət edir ki, Yusif Təmmar demişdir: "Biz bir dəstə şiə Həcərdə Əbu Abdulla əleyhissəlamla birlikdə idik. O (Əbu Abdulla) dedi: — Üstümüzdə göz (casus) var. Biz sağa-sola çevrilib baxdıq, heç kəsi görmədik və dedik: — Üstümüzdə göz yoxdur. O dedi: — Kəbənin Rəbbinə and olsun. — Üç dəfə belə deyib davam etdi: — Musa və Xızr əleyhissəlamların yanında olsaydım, onlara deyərdim ki, mən onların hər ikisindən çox bilirəm və onlara bildiklərini xəbər verərdim; çünki Musa və Xızr əleyhissəlamlara olub keçmiş şeyləri bilmək bacarığı verilib, onlara gələcəkdə olacaq və Qiyamət gününədək olan hadisələri bilmək bacarığı verilməyib".147
Yenə də guya o deyib: "Mən səmalarda və yerdə nə olduğunu, Cənnətdə və Cəhənnəmdə nə olduğunu, ümumiyyətlə, əvvəllər baş vermiş və gələcəkdə baş verəcək hər şeyi bilirəm".148
Bundan böyük yalan və açıq-aşkar hörmətsizlik olar? Bəli, onlardan bundan da çox-çox böyük yalanlar və hörmətsizliklər görmək mümkündür. Onlar öz imamlarını şişirdib böyütməkdən ötrü yalandan rəvayətlər düzəltmiş, onları Allahın peyğəmbərlərindən və elçilərindən üstün tutmuşlar.
Cəfərdən onun özünü Xızr və Musa əleyhissəlamlardan üstün tutması nəql olunduğu kimi, onların öz imamlarını hətta peyğəmbərlərin sonuncusundan və mürsəllərin başçısından da üstün tutmaları haqqında misallar gətirilmişdir.
"Əl-Bəsair"in müəllifi, Əbu Həmzənin belə dediyini rəvayət edir: "Mən Əbu Abdullanın bu sözləri dediyini eşitmişəm: — Bizlərdən eləsi var ki, qulaqdan itidir, eləsi var ki, yatanda ölü kimi yatır, eləsi var ki, qulağına teştə zəncir düşən kimi səs gəlir, eləsi də var ki, gözünə Cəbrayıl və Mikayıldan da böyük bir surət görünür".149
Rəvayət edirlər ki, Əbu Rafi Xeybərin fəthi haqqında danışarkən belə demişdir: "Əli yola düşdü, mən də onunla birlikdə. Səhər açılanda o, şəhəri fəth etdi və adamların arasına çıxıb uzun-uzadı dayandı. Adamlar bir-birinə dedilər: "Yəqin Əli Rəbbi ilə danışır". Bir qədər belə qaldıqdan sonra o, fəth etdiyi şəhəri qarət etməyi əmr etdi". Əbu Rafi sözünə davam edir: “Mən Peyğəmbər səlləllahü əleyhi və alihinin yanına gəlib dedim ki, Əli sənin əmr etdiyin kimi, adamların arasında dayanıb, onlardan bəziləri deyirlər ki, Allah onunla danışır. O (Peyğəmbər) dedi: "Bəli, ey Əbu Rafi. Allah onunla danışır. Taif döyüşündə də, Təbuk döyüşündə də, Hüneyn döyüşündə də danışıb".150
Həmçinin Əbu Abdullanın belə dediyi göstərilir: "Rəsulullah Taif əhalisinə dedi: — Mən sizə özüm kimi bir kişi göndərəcəyəm, Allah onun gücü ilə Xeybəri fəth edəcək. Onun qılıncı qırmancıdır...”. Adamlar yollara boylanıb onu gözləməyə başladılar. Səhər açılanda Peyğəmbər Əlini öz yanına çağırdı və dedi ki, Taifə get. Sonra Allah Peyğəmbərə əmr etdi ki, onun (Əlinin) ardınca getsin. Peyğəmbər onun yanına çatanda Əli dağın başında idi. Rəsulullah ona xəbərdarlıq etdi ki, dözümlü ol. Bu vaxt biz gurultu eşitdik. Soruşduq ki, ya Rəsulullah, bu nədir? Dedi: — Allah Əli ilə danışır".151
Bu necə də qəribə bir tayfadır. Görün onlar yollarını necə azmışlar ki, Məhəmməd səlləllahü əleyhi və səlləmdən sonra yerdən ilahi vəhyin kəsildiyini və peyğəmbərliyin sona yetdiyini danmaq səviyyəsinə gəlib çatırlar. Belə ki, onlar öz imamlarına Cəbrayıldan və Mikayıldan böyük mələklərin nazil olduğunu bildirir, bununla da imamların peyğəmbərlərdən üstün olduqlarını bəyan edirlər.
Budur, Seyid Nemətulla Cəzairi öz kitabında qeyd edir: "Bil ki, əshabələrimiz (Allah onlardan razı olsun!) arasında Peyğəmbərimizin səma xəbərlərini ardıcıl olaraq yerə çatdırmış sair peyğəmbərlərdən daha şərəfli olması məsələsində ixtilaflar yoxdur. Onların arasındakı ixtilaf Əmirəlmömininin (Əlinin) və pak imamların öz babalarından başqa bütün peyğəmbərlərdən üstün olub-olmaması məsələsindədir. Onlardan bir dəstə adam bu fikirdədir ki, imamlar ululəzm (böyük peyğəmbərlər: Nuh, Ibrahim, Musa, Isa və Məhəmməd əleyhissəlamlar — tərc.) peyğəmbərlərdən başqa, qalan peyğəmbərlərdən üstündürlər, bu peyğəmbərlər isə imamlardan üstündürlər. Bəziləri onların bir-birinə bərabər olduğunu deyirlər. Qalan əksəriyyət isə imamların ululəzm və digər peyğəmbərlərin hamısından üstün olduğu fikrini irəli sürürlər ki, doğrusu da budur".152
"Öz babalarından başqa" ifadəsi isə sırf saxtakarlıqdan başqa bir şey deyil, çünki onlar imamları, onların öz kitablarından gətirdiyimiz misallardan göründüyü kimi, onun (babaları Məhəmmədin) özündən də üstün hesab edirlər. Molla Məhəmməd Baqir Məclisi "Bihar əl-ənvar" kitabında yalandan Peyğəmbər əleyhissəlamın Əliyə belə dediyini qeyd etmişdir: "Ey Əli, sən mənim malik olmadığım xüsusiyyətlərə maliksən: sənin arvadın Fatimədir, mənim elə arvadım yoxdur; sənin ondan iki oğlun var, mənim elə oğullarım yoxdur; sənin arvadının anası Xədicədir, mənim elə qaynanam yoxdur; sənin qaynatan mənəm, sənin qaynatan kimi qaynatam yoxdur; Cəfər sənin atabir qardaşındır, mənim Cəfər kimi qardaşım yoxdur; haşimilərdən olan mühacir qadın Fatimə sənin anandır, mənim üçün elə ana haradandır?".153
Onların şeyxi Müfid154 Hüzeyfənin dilindən Peyğəmbər salavatullahla onun arasında belə bir söhbət olduğunu rəvayət edir: "Peyğəmbər salavatullah dedi: — Mənim qabağıma çıxan adamı görmədinmi? Mən dedim: — Gördüm, ya Rəsulullah! O dedi: — Bu, Qiyamət günündən əvvəl heç vaxt yerə düşməyəcək bir mələkdir, indi Əliyə salam verməkdən ötrü Qüdrət və Cəlal sahibi Allahdan izn istəyib. Allah ona izn verib, o da Əlini salamladı".155
Bu tayfanın uydurduğu yalanların və öz imamlarını şişirtmələrinin dərəcəsinə baxın ki, onlar bu yolda iki dünyanın (həyatın — tərc.) ağası Peyğəmbərin şan-şövkətini kiçiltməkdən, öz imamlarını ondan yüksəyə qaldırmaqdan belə çəkinmirlər.
Yenə də Müfidin rəvayət etdiyi daha bir uydurma əhvalata nəzər yetirək: "Əbu Ishaqın dediyinə görə onun atası demişdir: — Bir dəfə Rəsulullah səlləllahü əleyhi və səlləm əshabələrindən bir neçəsi ilə oturmuşdu. Bu zaman Əli ibn Əbu Talib əleyhissəlam ona yaxınlaşdı. Belə olduqda Rəsulullah dedi: — Kim Adəmin görkəmini, Nuhun hikmətini, Ibrahimin həlimliyini görmək istəyir, Əli ibn Əbu Talibə baxsın".156
Bir halda ki Əli və onun övladları, şeytanın şiələrə təlqin etdiyi kimi, bu mərtəbədə idilər, onda onları bu dünyanın və o dünyanın sahibi eləməyə nə vardı ki? Küleyninin öz hədis kitabında "Yer kürəsi bütünlüklə imamındır" başlığı altında Əbu Abdulladan rəvayət etdiyi kimi, onlar doğrudan da, bunu etmişlər: "Bu dünya və axirət imama məxsusdur. O bunları istədiyi yerə qoya bilər, istədiyi adama verə bilər".157
Həmçinin Əbdürrəhman ibn Kəsirdən Cəfər ibn Baqirin belə dediyi rəvayət olunmuşdur: "Biz Allahın əmrinin, Allahın elm xəzinəsinin və Allahın vəhy sandıqçasının sahibləriyik".158
Guya Baqir demişdir: "Biz Allahın elminin xəzinədarı, Allahın vəhyinin tərcüməçiləriyik; biz uca (səma altında və yer üstündə olan — tərc.) bütün canlılara kamil nümunəyik".159
Onlar imamları bəşəriyyətin fövqünə qaldırmaq üçün onlar haqqında elə batil rəvayətlər, yalan əhvalatlar, gülməli əfsanələr uydurmuşlar ki, hətta onların ilahi olmasına bir şey qalmır. Belələrinə misal olaraq Cəzairinin Bərsidən etdiyi rəvayəti göstərmək olar: "Bərsi Xeybər döyüşünü təsvir edərkən rəvayət etmişdir ki, oranı Əli əleyhissəlam fəth etmişdir. Bu döyüşdə Mürhib öldürüldükdən sonra Cəbrayıl Rəsulullah səlləllahü əleyhi və səlləmə xəbər gətirir. Peyğəmbər ondan nə xəbər gətirdiyini soruşur. O deyir: — Ya Rəsulullah, Əli qılıncını qaldırdı ki Mürhibi vursun, Allah Sübhanəhü Israfil və Mikayıla əmr etdi ki, onun əlini havada tutsunlar ki, var qüvvəsi ilə vurmasın. Buna baxmayaraq, Əli onun özünü, zirehini, eləcə də atını iki yerə böldü və qılınc yerin dərin qatlarına çatdı. Allah Sübhanəhü mənə dedi ki, ya Cəbrayıl, onu qabaqlayıb yerin altına gir və Əlinin qılıncına mane ol ki, o, Yeri belində saxlayan öküzə gedib çatmasın, yoxsa Yer alt-üst olar. Mən gedib qılıncdan yapışdım. Qılınc mənə qanadım üstündə Lut qövmünün şəhərlərindən ağır gəlirdi, yeddi şəhərin ağırlığına bərabər idi. Mən onu Yerin yeddinci qatından çəkib çıxardım və qanadımın bir tükü üstünə qoyub səmanın yaxınlığına qaldırdım, sübh açılıb Allah mənə onu yerə qoymağı əmr edənədək belə qaldım. Mən öz qanadımın tükü üzərində Əlinin qılıncından ağır bir şey görməmişəm...” Yenə həmin gün qala fəth olunub oradakı qadınlar əsir alınanda onların arasında qalanın hökmdarının Səfiyyə adlı bir qızı da vardı. O, Peyğəmbər əleyhissəlamın qarşısından keçəndə Peyğəmbər gördü ki, onun üzündə yara var. Ondan səbəbini soruşdu. Qız dedi ki, Əli qalaya gəlib onu almaq istəyəndə onun bürclərinin birinin yanına gəldi. O, bürcü silkələdi, bütün qala silkələndi. Kim ki yüksək yerə çıxmışdı, oradan yerə düşdü. Mən də öz çarpayımın üstündə əyləşmişdim, onun üstündən diyirlənib yerə düşdüm, çarpayı məni yaraladı. Peyğəmbər ona dedi ki, ey Səfiyyə, Əli qəzəblənib qalanı silkələyəndə Allah onun qəzəbləndiyinə qəzəbləndi və bütün səmaları elə silkələdi ki, mələklər qorxub üz üstə düşdülər. Görün onun necə ilahi şücaəti var imiş!.. Xeybərin qapısı elə bir qapı idi ki, gecələr onu qırx kişi çətinliklə bağlayırdı. Əli qalaya daxil olanda zərbənin qüvvəsindən qalxanı əlindən uçub getdi. O, qalanın qapısını yerindən çıxardı. Allah qalanı ona təslim edənə kimi o, qapını əlində qalxan kimi tutub döyüşdü".160
Görəsən, bundan sonra onun ilahidən əskik bir şeyi var? Bax bu tayfa belə tayfa, onların əqidələri belə əqidələrdir. Allah bizi o əqidələrdən və onların özlərindən qorusun! Qüdrət və Cəlal sahibi Allah bu kəlamında doğru buyurmuşdur: "Onların sözləri əvvəllər kafirlik edib yalan dedikləri üçün Allahın məhv etdiyi adamların sözlərinə oxşayır; onlar haqdan üz çevirməkdə davam edirlər".161
Dostları ilə paylaş: |