Zahiri gözəllik - gözün, daxili gözəllik ruhun sevdiyi, dəyərləndirdiyidir. Zahiri gözəllik gözün aldandığı, daxili gözəllik - ruhun inandığıdır. Insanı geyiminə görə qarşılayıb, ağlına görə yola salariar.
Daxili gözəllik nədir? Özündəki çatızmazlıqlarla ardıcıl döyüşmək, pisliklərdən təmizlənmək, özünü yaratmaq, kamilləşmək insan içdəkidir, üzdəki deyil.
Kimdən soruşsan ki, hansı gözəllik önəmlidir? Tək cavab alarıq, əsl gözəllik daxili gözəllikdir. Allah hamını eyni yaratmayıb. Kimisinə daxili, kimisinə xarici, kimisinə isə hər ikisini verib. Hərə gözəlliyi bir cür başa düşür. Məncə, bütünlüklə eybəcər insan yoxdur. Sadəcə o gözəllikləri görmək lazımdır. Bəzən xarici gözəllik adamı aldadır. Kənardan baxıb qəşəng bir ev görürsən. Içinə daxil olanda gördüyün mənzərə əvvəl gördüyün bütün gözəllikləri yox edir. İnsanlar da belədir. Xarici gözəlliyi olan insanın iç dünyası eybəcərliklərlə pas bağlayıbsa, o gözəllik heç kimə gərək deyil. Əgər xarici çirkin adamın daxili gözəldirsə, o daxili gözəllik xarici çirkinliyi yox edir.
Əsl gözəllik insanın təbiiliyində, ağlında, düşüncəsində, əxlaqi tərbiyəsində, danışığında, gülərüz simasında, dilinin şirinliyindədir.
İnsan sadə olmalıdır. İnsanın əməli, işi gözəl olmalıdır. İnsan kənardan özünə baxıb qiymət verməyi bacarırsa, yersiz hərəkətlər etmirsə, özünü idarə etmək qabiliyyətinə malikdirsə o, insan gözəldir.
İnsanın duyğuları gözəl olmalıdır. Kiməsə qarşı içində saf və təmiz
hisslər bəsləyirsənsə, bu artıq daxili gözəlliyin sübutudur.