Əfrahim hüseynli

SƏNİN HÖRÜLMÜŞ ZÜLFÜN 
 
Milyon-milyon gözəlin, 
Gəlinin, nazəninin, 
Zülflərini darayıb 
Buruq-buruq bursalar, 
Milyon bəzək vursalar, 
Milyon rəng yaxsalar, 
Mılyon çiçək taxsalar, 
Gözəllikdə bənzəməz 
İncə əllərin ilə 
Daranılan, yuyulan, 
Sinən üstə burulan 
O hörülmüş zülfünə. 
Könlümü yaralamış 
Sənin hörülmüş zülfün, 
Qəlbimin seçımındə, 
Milyon zülflər içində, 
Ən alı mükafata 
Layiq görülmüş zülfün. 
2010-cu il mart. 

---

201 
 
AFAQ ŞIXLI
 
(1969) 
 
    Afaq Şıxlı (Afaq Şıxlinska-
ya,  həkim,  şair,  publisist,  tərcü-
məçi) 1969-cu il 25 iyunda Azər-
baycan  SSR-in  Bakı  şəhərində 
ziyalı  ailəsində  dünyaya  gəlib. 
1984-cü  ildə  Bakı  şəhəri  12  saylı 
orta  məktəbi  (on  beş  yaşında) 
qızıl  medalla  və  15  saylı  musiqi  məktəbini  (forte-
piano) əla qiymətlərlə bitirib. 1990-cı ildə N. Nərima-
nov  adına  Azərbaycan  Dövlət  Tibb  İnstitutunun  I 
müalicə-profilaktika  fakültəsini  bitirməklə  Azərbay-
can Respublikasında ikinci ən gənc həkim olmuşdur. 
Azərbaycan,  Rusiya  və  Avrasiya  Yazarlar  birlikləri-
nin,  Azərbaycan  Jurnalistlər  birliyinin,  Beynəlxalq 
Yazıçılar və Publisistlər Assosiasiyasının üzvü, Rusi-
ya  Poeziya  Akademiyasının  müxbir  üzvü,  “Nicat”–
Azərbaycan irsinin dirçəlişi cəmiyyətinin təsisçisi və 
həmsədri,  AYB-nin  Moskva  bölməsinin  məsul  kati-
bidir. 
“Qəlbimin  dedikləri”  (2003),  “Sevərsənmi...” 
(2005), “Məndən uzaqda” (2008), “Səni düşünürəm” 
(2011), “Səni düşünürəm” Təkrar nəşr. (2012), “Öm-
rümün beşinci fəsli” (2013), “Ömrümün beşinci fəsli” 
Təkrar  nəşr.  (2013),  “Dostlarım,  bana  da  bahar  gön-
derin!”  Türkiyə  türkcəsində.  (2013.  Şiir  vakti. 

---

202 
 
Türkiye),  “Bədii  tərcümələr”  (2014.  Saratov),  “Bədii 
tərcümələr” Təkrar nəşr. (2014), “Sənə demədiklərim” 
(2015),  “V  poiskax  sebya”  Rus  dilində  (Moskva) 
kitablarının müəllifidir. 
Ailəlidir. İki övlad anasıdır. 
 
ŞEİR 
   
Sözlərdən düzülən bir inci sapı, 
Sənətin yenilməz qoludur şeir. 
Ürəkdən ürəyə açılan qapı, 
Hislərin idraka yoludur şeir. 
   
Göylərin səsidir, ucadan-uca, 
Gah sevdalı gəncdir, gah müdrik qoca. 
Kükrəyən vulkandı, alışan ocaq, 
Alovdur, şimşəkdir, doludur – şeir. 
   
Aləmin zərrəsi, zamanın anı, 
Bir canın həvəsi, bir ruhun canı, 
Bütün duyğuların könül sultanı 
Ülvi məhəbbətin quludur şeir. 
   
Nəfis sətirlərin incə naxışı, 
Dünyanın laylası, ahı, alqışı, 
İlahi nəfəsi, Tanrı baxışı... 
Sirr ilə, sehrlə doludur şeir. 
   

---

203 
 
Onun sayəsində gözəldir bəşər! 
Qələmdən süzülüb dillərə düşər... 
Əbədə qovuşar, ölümsüzləşər, 
Əzəldir, əfzəldir, uludur şeir. 
 
 
QÜRBƏT 
  
Bu dünyada, cəhənnəmin   
Başqa bir üzüdür qürbət! 
Öz elindən gen düşənin   
Ağlayan gözüdür qürbət! 
  
Havası buz, yeli sazaq, 
Hər döngəsi kələk, duzaq. 
Bacıdan, qardaşdan uzaq 
Bir çölün düzüdür qürbət! 
  
Qara saça ələnən qar, 
Baxışlara çökən qubar... 
Ürəklərdə cadar-cadar 
Həsrətin izidir qürbət! 
  
Ötən günü nisgil dolu, 
İtməz dərdi, bitməz yolu... 
Ümidin qırılan qolu, 
Bükülən dizidir qürbət! 
  

---

204 
 
Qara üzü qardan bəyaz, 
Nə qəm bitər, nə də ayaz. 
Qərib ömrə gəlməz ki, yaz, – 
Payızın özüdür qürbət! 
 
 
BİR KÖRPƏYDİM 
   
Bir körpəydim – anasının balası, 
İstədiyim – ana südü, laylası. 
Eşitdiyim – əzizləmə, oxşama, 
Fərq qoymurdum heç səhərə, axşama. 
   
Uşaq oldum – ayaqları yalıncaq, 
İstədiyim – şirni, şəkər, oyuncaq. 
Tökdüklərim – sandıq içi, bağlama, 
Eşitdiyim – “canım, gözüm, ağlama!” 
   
Gəncliyimin çoşub-daşan illəri, 
Zümzüməylə keçirirdim günləri. 
Gördüklərim – yazı-pozu, qiraət, 
Gizlədiyim – qəlbimdəki məhəbbət. 
   
Qoymadı ki, yumub-açam gözümü, 
Cavanlığım tez yetirdi özünü. 
Çəkdiklərim – oğul-uşaq qayğısı, 
Oxuduğum – həzin ana laylası. 
 

---

205