Mən deyərəm ki: Bunu belə açıqlaya bilərik: Qısqanclıq yaxşı xasiyyətlərdən və ərdəmli bacarıqlardan biridir. O, insanı normal vəziyyətindən dəyişik hala gətirər; əgər bir başqası adamın din, namus, mövqe kimi özü üçün hörmətli qəbul etdiyi, qiymətli olduğuna inandığı bir varlığına hücum etsə o adamı müdafiə etməyə və intiqam almağa itələyər. Heç bir insan düşünülə bilməz ki, bu içgüdüsel sifətdən tamamilə məhrum olsun. O halda bu, insanın fitri xüsusiyyətlərindəndir və İslam da fitrətə söykənən bir dindir. Bu dində fitrətin gərəyi olan instinktlər ələ alınaraq insan həyatında faydalı olacaq şəkildə məhdudlaşdırılarlar və həyatda faydalı olmayan pozucu və qarışıqlığa gətirib çıxarıcı ünsürlər də ortadan qaldırılarlar. Mal əldə etmədə, yemədə, içmədə, geyimdə, evlənmədə və başqa sahələrdə olduğu kimi.
Uca Allahın kişiyə bərabər/yoldaşının yanında üç qadınla daha evlənməyi halal etdiyi qəbul edilincə -ki İslam dini, fitrətin hökmünü güdmə əsasına söykən/dözər- bunun lazımlı nəticəs(n)i olaraq qumalar üzündən qadınların kişilərə qarşı göstərdikləri reaksiyanın qısqanclıq deyil, həsəd olduğunu qəbul etməliyik. İrəlidə çox qadınla evlilik mövzusunu hərtərəfli araşdırarkən qadınlarda meydana çıxan bu reaksiyanın fitri və içgüdüsel olmadığı, qəza bir hal olduğu açıqlanacaq.
əl-Kafi adlı əsərdə müəllifin öz rəvayət zənciriylə Züraredən, İmam Sadiğin (ə.s) belə buyurduğu rəvayət edilər: "Kişi arvadına etdiyi hədiyyədən geri dönə bilməz. Qadın da ərinə etdiyi hədiyyədən geri dönə bilməz. Hədiyyə həqiqətən verilmiş olsun və ya olmasın fərq etməz. Uca Allah belə buyurmurmu: "Qadınlara verdiklərinizdən heç bir şeyi geri al/götürməyin." [İmam -ə.s- Bəqərə surəsinin 229. ayəsini olduğu kimi deyil də ehtiva etdiyi mənasını köçürmüşdür.] Və yenə belə buyurmuşdur: "Əgər onlar könül xoşluğu ilə mehirlerinin bir qisimini sizə bağışlayarlarsa, onu nuşla yeyin." (Nisa, 4) Bu iki ayə həm mehiri, həm də hədiyyə və hədiyyəni əhatə edər." (Fürus(n)u Kafi, c. 7, s. 30, h: 3)
Təfsir-ul Ayyaşidə iştirak etdiyinə görə Abdullah b. Kaddah, İmam Sadiqdən (ə.s), o da atasından belə rəvayət edər: "Adamın biri Hz. Əliyə gəldi və: 'Ey Əmr-əl Möminin, qarınımda bir ağrı var.' dedi. Hz. Əli: 'Bərabər/yoldaşın varmı?' deyə soruşdu. Adam 'bəli, var' dedi. Bunun üzərinə Hz. Əli belə dedi: 'Ondan könül məmnuniyyəti ilə öz malından verəcəyi bir hədiyyə istə və onunla bal satın al. Sonra o bala yağış suyu tök və iç. Çünki mən uca Allahın belə buyurduğunu eşitdim: Biz göydən bərəkətli bir su endirdik." [Qaf, 9] "Arıların qarınından dəyişik rəngi olan bir içki/içəcək çıxar. Onda insanlar üçün şəfa vardır. [Nəhl, 68] Əgər bərabər/yoldaşlarınız könül xoşluğu ilə mehirlerinin bir qisimini sizə bağışlayarlarsa, onu nuşla yeyin. [Nisa, 4] Bu dediyimi etsən inşallah şəfa taparsan.' Adam, Hz. Əlinin dediyini etdi və yaxşılaşdı." (c. 1, s. 218, h: 15)