Əl-Mİzan fi TƏFSİr-el quran içindekiler c: 4 : Al İmran Surəsi

Mən deyərəm ki: et-Dürr-ül Mensur təfsirinin müəllifi, bu rəvayəti başqa bir neçə yoldan da Peyğəmbərimizə (s. a. a) söykəyərək nəql edir. Bu rəvayətlərdən birində Peyğəmbərimiz belə buyurur. "Mən bir şey istədim; lakin Allah başqasını istədi." [Ancaq, buna diqqət yetirmək lazımdır ki] qadının bu şillələnilməsi, ərinə qarşı gəlməsi və itaətsizlik etməsi ilə əlaqədar olmalıdır. Əks halda bu ayənin davamında iştirak edən "Əgər sizə itaət etsələr, artıq onların əleyhinə başqa bir yol axtarışın." ifadəsi, bu rəvayətin məzmununu sürgün etməkdədir. [Yəni, döymə hadisəs(n)i itaət surətində qadağan edilməkdədir.]

Bu rəvayətlərin zahirində bir başqa problem daha var ki, o da budur: Peyğəmbərimizin (s. a. a), "Adama qisas edilməsi lazımdır." şəklindəki sözü, özünə soruşulan suala vermiş olduğu bir cavabdır. Yoxsa iddia tərəflərinin hazır olmadığı bir iddia haqqında vermək istədiyi bir qərar deyil. Elə olsaydı iddianın tərəflərinin hazır olmaları lazım idi. Bu vəziyyətdə ayənin, Peyğəmbərimizin (s. a. a) hökm vermədə və qanun qoymada yanıldığını bildirmək üçün enmiş olması lazımdır ki, bu da onun günahsız olması ilə ziddiyyət təşkil edər. Ayrıca bu ayə, Peyğəmbərin hökmünü etibarsız etmək (neshetmek) üçün də enmiş ola bilməz. Çünki [söz mövzusu ayə bu vəziyyətdə hələ tətbiq olunmamış bir hökmü qaldırmış olar. Halbuki] neshetmek; bir hökmün, tətbiq olunduqdan sonra qaldırılması deməkdir. Yenə hərçənd uca Allah, Peyğəmbərimizin (s. a. a) bəzi hökmləri üzərində hökmü qaldıraraq və ya yeni bir hökm endirərək qənaətdə ol/tapılmışdır; amma bu qənaətlər onun ümməti üçün qoyduğu qanunlar mövzusundakı hökmləri ilə deyil, idarəçiliyi sahəsindəki hökmləri və fikirləri ilə əlaqədardır. Çünki uca Allahın teşri=yasama ilə əlaqədar qanunlarda Peyğəmbərimizin (s. a. a) hökmlərində belə bir qənaətdə ol/tapılması, günahsız olan peyğəmbərin yanıldığını göstərər ki, bu da batildir.

Təfsir-ul Qummuda Əbu Carudun nəql etdiyi bir rəvayətə görə İmam Mis (ə.s) ayədəki "kanitat" sözünün "itaatkar qadınlar" demək olduğunu buyurmuşdur. (c. 1, s. 137)

Mecma-ul Bəyan təfsirində, "(əvvəl) öyüd verin, (sonra) onları ya-taklarda tək buraxın və (heç birisi təsirli olmazsa) onları döyün." ayəs(n)i ilə əlaqədar olaraq İmam Misdən belə bir rəvayəti nəql edər: "Onları yataqlarda tək buraxın." yəni, onlara yataqda arxa çevirin. Ayədə sözü keçən "döymə"dən məqsəd, misvakla şıqqıltı vurmaqdır." (c. 2, s. 95)

el-Kafidə öz rəvayət zənciri ilə Əbu Basara söykədiyi bir hədisdə, "Bu vəziyyətdə kişinin ailəsindən bir hakim, qadının da ailəsindən bir hakim göndərin." ayəs(n)i ilə əlaqədar olaraq İmam Sadiğin belə buyurduğunu nəql edər: "Hakimlər ər-arvadın ayrılmasına və yaxud bir yerdə qalmasına dair qərar vermədə səlahiyyətli olacaqlarını şərt qaça bilərlər. Bu səbəbdən həm ayrılma ilə əlaqədar verdikləri qərar etibarlıdır (u-yulması lazımdır), həm də bir yerdə qalma barəsində verdikləri qərar."