Əlyazması hüququnda mustafayev ramil piRŞAH


C işıq mənbəyinin seçilmiş 10 koordinantına uyğun gələn



Yüklə 0,97 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə5/8
tarix18.05.2020
ölçüsü0,97 Mb.
#31338
1   2   3   4   5   6   7   8
MUSTAFAYEV-RAM-L-P-R-AH


C işıq mənbəyinin seçilmiş 10 koordinantına uyğun gələn  

dalğa uzunluqları (nm)  

Cədvəl 2 



 

Rəng 


 

 

                                       Ordinat nömrəsi 









10 

435,5  461,2  544,2  564,0  577,3  588,7  599,6  610,9  624,1  645,9 



 

 

 



489,4  515,1  529,8  541,3  551,7  561,8  572,5  584,8  600,7  627,2 

422,1  431,9  439,5  444,4  450,1  455,9  461,9  468,7  477,7  495,1 



 

X  və  Y-in  təyin  edilmiş  nəticələrinə  əsasən 

D

  və  P  rəng  göstəriciləri 



təyin  edilir. 

Aşağıdakı 1-ci şəkildə yemişan  şirəsinin  spektral əyrisi  göstərilmişdir. 

 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



20 


40 

60 


80 

Т, % 


400 

500 


600 

700 


Л, нм 

1 – qrmızı  yemişan 

 

2 – qara  yemişan 

 





 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



-10 

- 8 


- 6 

- 4 


- 2 

+ 2 



+ 6 

+ 10 


+ 8 

+ 4 


-



-

-



-



-10 

+1



+8 

+6 


+4 

+2 


эю

й 

а - şkalası 



b

 ş

ka



la

 



 

Şəkil  2. Spektral  rənglərin  yemişanın  boyaq maddələrində 

а və b şkalasına  görə paylanması

 


 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



Burada Y=58,6 % 

D=680 



nm, P=27 % təşkil edir. 

Müxtəlif  qida  məhsullarının  rəng  göstəriiləri  onlarda  spektral  rənglərin 

illüstrasiya  şkalasından  asılıdır.  Rəng  göstəricilərini  Xanter  metodu  ilə  2  üsulla 

təyin  edirlər.  Birinci  üsulda  X,  Y, Z koordinatlarının təyininə və sonra aşağıdakı 

düsturlar əsasında a və b-nin qiymətinin  təyininə  əsaslanır: 

  

)



020

,

1



(

175


y

x

fy

a



 

)

847



,

0

(



70



y

fy

b

 

 



2.2.2. C – vitamininin miqdarının müəyyən edilməsi 

 

Başqa sözlə   a s k o r b i n   t u r ş u s u   kimi adlandırılan C – vitamini 



şəkərlərin  törəməsidir.  Oksidləşmə  prosesində  o,  dehidroformasına  çevrilir. 

Reaksiyanın  dğnərliyinə  baxmayaraq  askorbin  turşusu,  vitaminli  xammalı 

saxladıqda  və  ya  ondan  konserv  məhsulu  hazırladıqda  qismən  parçalanır.  Həm 

də texnoloji proses yavaş aparıldıqda və ya istehsalatın axın prinsipi pozulduqda 

C – vitamininin  itkiləri  artır.  

 

 



 

 

 



 



Ч 

OC 



О 

О 

О



Щ 

О

Щ 



CHOO 



Ч 

OC 



О 

О 

О 



О 

CHOO 


Ч 



OC 


О 

О 

О 



О 

CHOO 


və ya 

 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

Reaksiya  dönər  olsa  da,  C  –  vitamininin  parçalanmasına  səbəb  odur  ki, 

onun  reduksiya  olunmuş  forması  istiyədavamlı  birləşmədir.  Oksidləşmiş 

dehidroforması isə qaynadıldıqda çox tez parçalanır. 

Yabanı  meyvə  –  giləmeyvə  xammallarını  qəbul  edərkən  onlar  üçün 

qoyulmuş  kondisiyaya  ciddi  riayət  edilməlidir.  Nəzərə  alınmalıdır  ki,  toxuması 

zədələnmiş  yabanı  meyvə  –  giləmeyvə  xammalı  oksidləşdirici  fermentlərin  təsiri 

ilə  öz  vitamin  aktivliyini  tez  itirir.  Buna  görə  də,  müəyyən  hədd  çərçivəsində 

istilik  emalı  ilə,  qabaqcadan  fermentləri  aktivsizləşdirmək  lazım  gəlir.  Bəzi 

yabanı  xammal  növlərində  aktiv  oksidaza  fermentləri  demək  olar  ki,  olmur  və 

onları bu qayda ilə emal  etməyə  ehtiyac qalmır.  

 C  –  vitamininin  davamlılığına  həmçinin,  taraların  hazır  məhsulla 

doldurulması  dərəcəsi  və  onların  qapağı  hermetikləşdirilərkən  yaradılan 

vakuumun  böyük  –  kiçikliyi  də  xeyli  təsir  göstərir.  Məsələn,  500  mm  c.  st. 

civarında və ondan artıq vakuum, C – vitamininin  saxlanmasına kömək edir.  

Hazır  məhsulları  taralara  isti  halda  qablaşdırdıqda,  şüşə  taralar  o  qədər 

doldurulmalıdır ki, taranın üst qırağından məhsulun səviyyəsinə qədər 5  – 6 mm 

boş  sahə  qalsın;  tənəkə  taralarda  məhsulun  səviyyəsi  taranın  kənarlarından  ən 

çoxu  2  mm  aşağı  olmalıdır.  C  – vitamininin yuxarıda qeyd edilən xüsusiyyətləri 

müxtəlif  növ məhsullarda  onu qoruyub saxlamağın mümkün  olduğunu göstərir.   

Müxtəlif  qida  məhsullarındakı  vitaminləri  müəyyən  etmək  üçün  bioloji  və 

kimyəvi  analiz  üsullarından  istifadə  edirlər.  Bioloji  üsulların  əsas  nöqsanı 

onların  uzun  çəkməsidir,  bu  da  müəssisəyə  nəzarət  prosesində  onlardan istifadə 


 

 

 



edilməsinə  imkan  vermir.  Hazırda  emal  sənayesinə  nəzarət  praktikasında 

kimyəvi  üsullardan  yalnız  C – vitamininin  müəyyən  olunması üsulu tətbiq edilir.   

Ən  çox  yayılmış  üsul,  askorbin  turşusunun  reduksiyaetmə  xassələrinə  və 

2,6  –  dixlorfenolindofenol  məhlulu  ilə  onun  oksidləşməsinə  əsaslanmışdır. 

Neytral  mühitdə  indofenol  məhlulu  göy  rəngdədir.  Askorbin  turşusu  2,6  – 

dixlorfenolindofenol  məhlulu  ilə  oksidləşdikdən  sonra,  bu  natrium  duzu 

reduksiya olunub rəngsiz birləşməyə  çevrilir.   

Həmin  indikatorun  oksidləşmiş  formasının  reduksiyaolunma  reaksiyası 

aşağıda göstərilən kimidir:   

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

Analiz  aparılacaq  şəraiti  müəyyən  etdikdə  yadda saxlamaq lazımdır ki, bu 



reaktiv yalnız pH 4 – 5 olduqda tünd göy rəngə malik olur. pH – ın qiyməti 5 – 4 

daxilində  olduqda  həmin  reaktivin  rəngi  bənövşəyi  rəngə  çevrilir,  pH  4-dən  az 

olduqda isə – çəhrayılaşır.   

Askorbin  turşusunun  analiz  edilən  məhlulunu,  indofenol  məhlulu  ilə 

titrləyirlər.  Bu  zaman  mühitin  pH  göstəricisi  4-dən  az  olmalı,  yəni  askorbin 

turşusu  məhlulu  indofenolun  çəhrayı  rəng  aldığı  mühitdə  titrlənməlidir.  Qələvi 



CH 



CH 



CH 


CCl 

CONa 


CH 

CH 


CH 

CCl 


HOC 

CH 


CH 



CH 


CCl 

CONa 


CH 

CH 


CH 

CCl 


Oksidləşmiş forması (göy rəngdədir)  

Reduksiya olunmuş forması (rəngsizdir)  


 

məhlulda  C  –  vitamini  son  dərəcə  qeyr  –  sabitdir,  bu  şəraitdə  hava  oksigeninin 

dağıdıcı təsiri xüsusilə kəskin olur.  

Analiz  nəticəsində  başqa  səbəblərdən  də xətalar ola bilər, məsələn, yabanı 

meyvə  -  giləmeyvə  növlərindən  bir  çoxunda  reduksiyaedici  digər  maddələr 

vardır.  Onlar  indofenol  məhlulu  ilə  reaksiyaya  girərək  askorbin  turşusu 

göstəricilərinin  artmasına  səbəb  olur.  Bu  cəhət  xüsusən  emal  məhsulları  analiz 

edilərkən  nəzərə  alınmalıdır,  çünki  yüksək  istilik,  karbohidrogenlərdən 

indofenolu  reduksiya edən müxtəlif  törəmələrin  əmələ  gəlməsinə  kömək edir.  

Bəzən  analizdə  askorbin  turşusunun  miqdarı  həqiqətdə  olduğundan  az 

alınır,  çünki  C  –  vitamini  hidro  –  və  dehidro  formalarında  olur.  Analiz  edilən 

məhsulda dehidroaskorbin turşusu çox olduqca, analiz nəticələri  də az alınır.  

İndofenol  üsulunun  bu  nöqsanlarını  aradan  qaldırmaq  və  analiz  şəraitini 

yaxşılaşdırmaq  üçün,  onda  müəyyən dəyişkənlik edilmişdir. Hidro formasındakı 

C  – vitaminini daha tam çıxara bilmək üçün durulaşdırılmış isti turşudan istifadə 

etmək  məsləhət  görülür.  İsti  turşu  bitki  hüceyrələrini  dağıltmaqla  yanaşı,  həmdə 

vitaminin  ekstraksiyasını  sürətləndirir.  Bundan  əlavə,  bəzi  hallarda  C  – 

vitaminini  onun  dönər  reaksiya  üzrə  oksidləşmiş  formasından  adi  hidro 

formasına reduksiya etmək üçün hidrogen – sulfid işlətmək  mümkündür.   

Çəkisi  məlum  stəkanda  çəkilib  götürülən  xammal  nümunəsinin  üzərinə 

cəld 50 ml 4,0 %-li xlorid turşusu töküb, ən geci 10 – 15 dəqiqədən sonra sınağı 

çini  həvəngdən  keçirirlər,  sonra  turşunu  100  ml-lik  silindirə  boşaldırlar,  çəkilib 

götürülmüş  nümunəni  isə  tamamilə  bircinsli  kütlə  əmələ  gəlincəyədək  sürtüb 

əzirlər.  Bundan  sonra  su  əlavə  etməklə  məhlulun  səviyyəsini  silindirin  ölçü 

xəttinədək  çatdırırlar.  Analiz  edilən  məhsulun  2,0  %-li  xlorid  turşusunda  alınan 

ekstraktını  cəld  filtrdən  süzüb,  0,001  n  2,6  –  dixlorfenolindofenol  məhlulu  ilə 

titrləyirlər.  Titrləmə,  məhlulun  aldığı  çəhrayı  rəng  0,5  –  1,0  dəqiqə  ərzində  yox 

olmayanadək  davam etdirilməlidir.    

Analiz  olunan  məhsul  çətinliklə  əzilirsə,  çəkilib  götürülmüş  nümunəyə  2  – 

5  qram  kvars,  qum  və  ya  şüşə  pudrası  qarışdırmaq  olar.  Belə  hallarda 

silindirdəki  ekstraktın  bütün  həcmi  nəzərə  alınmaqlagötürülmüş  qumun  hər  1 

qramı üçün silindirə  0,35 qram hesabı ilə su əlavə  edirlər.   



 

 

 



Analiz  üçün  götürüləcək  nümunənin  çəkisini,  durulaşdırma  dərəcəsini  və 

titrləmə  üçün  ekstraktın  həcmini  elə  düşünüb  götürmək  lazımdır  ki,  bir 

titrləməyə  sərf edilmiş  indofenol reaktivinin  həcmi 1 ml-dən 2 ml-ə qədər olsun.  

Titrləmək  üçün  pipet  vasitəsi  ilə  1  –  10  ml  ekstrakt  götürüb,  hər  birini, 

həcmi 50 ml olan 2 – 3 konusvari kolbaya tökürlər. Hər kolbaya əvvəlcədən 1 ml 

2,0  %-li  xlorid  turşusu  məhlulu  və  ümumi  həcmi  15  ml-ə  çatancayadək  su 

tökürlər.  

Hesablama  zamanı  nəzərə  alınmalıdır  ki,  1  ml  boyaq  0,088  mq  askorbin 

turşusuna uyğun  gəlir.   

Askorbin  turşusunun  mq%  ölçü  vahidi  ilə  miqdarını  aşağıdakı  düsturla 

müəyyən  edirlər.   

 

p



a

F

n

x





100


088

,

0



100

 

 



Burada:  n  –  titrləməyə  (boş  təcrübə  nəzərə  alınmalıdır)  sərf  edilmiş 

məhlulun miqdarı (ml ilə);  

 F – boyağın düz 0,001 n məhlula görə hesablanması əmsalı;  

 a – titrləmək üçün götürülmüş sınaq, ml-lə;  

 p – analiz edilən nümunənir çəkisi, qramla. 

 

2,6  –  dixlorfenolindofenol  məhlulunun  hazırlanması.  0,2  qr 

dixlorfenolindofenolu  konusvari  kiçik  kolbada  2  –  3  dəqiqə  ərzində  azca 

qızdırmaqla30  –  40  ml  distillə  suyunda  həll  edib,  kağız  filtrdən  keçirərək,  bir 

litrlik  kolbaya süzürlər.  

Bu  əməliyyatı  boyaq  tamam  həll  oluncayadək təkrar edirlər, sonra filtri bir 

neçə  dəfə  su  ilə  yuyurlar.  Bundan sonra kolbaya 150  ml 

n

15

1



 kalium – fosfat və 

300  ml   



n

15

1



  natrium  –  fosfat  məhlulu  töküb,  üzərinə  su  əlavə  etməklə  həcmi 

ölçü xəttinədək  çatdırırlar.  



 

Mor  duzunun  hazırlanması.  Əvvəlcə  0,05  n  sulfat  turşusu  məhlulunda 

0,1  n  Mor  duzu  məhlulunu  [(NH

4

)

2



SO

4

  ·  FeSO



4

]  ·  6  H

2

O        hazırlayırlar.  Mor 



duzunun  0,1  n  məhlulunu  1:10  nisbətində  durulaşdırmaqla,  0,01  n  məhlul  əldə 

edirlər.  Mor  duzu  məhlulunun  titrini  0,01  n  KmnO

4

  məhlulu  ilə,  bu  sonuncunun 



titrini  isə natrium  – oksalat və ya otsalat turşusu ilə  müəyyən  edirlər.   

2.6  –  dixlorfenolindofenol  boyağının  titrinin  müəyyən  edilməsi. 

Boyağın  5  ml  məhluluna  2,5  ml  doymuş  natrium  –  oksalat  məhlulu  əlavə  edib, 

mikrobüretdən  0,01  n  Mor  duzu  məhlulu  ilə  titrləyirlər.  Titrləmə  göy  rəng  itib, 

göyümtül  yaşıl  rəng  çəhrayı  –  sarı  rəngə  çevriləncəyə  qədər  davam 

etdirilməlidir.  Boyağın  məhlulunun  normallıq  əmsalını  (K)  aşağıdakı 

bərabərlikdən  istifadə  etməklə  hesablayırlar:   

 

,

a



C

F

b

K



 

 



Burada:  b  –  boyağın  titrlənməsinə  sərf  edilmiş  0,01  n  Mor  duzu 

məhlulunun miqdarı, mi-lə;  

  F – Mor duzunun normallıq əmsalı;  

 C – 0,01 n boyaq məhlulu üçün hesablanma əmsalı;  

 а – götürülmüş boyaq məhluludur, ml-lə.

  

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 


 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

III FƏSİL. TEXNOLOJİ HİSSƏ 

 

3.1. Qida sənayesində istifadə olunan qatqılar 

 

Sənayenin,  iqtisadiyyatın  və  ümumilikdə  texnologiyaların  inkişafı 



bəşəriyyətdə  irəliləyişə  səbəb  olsa  da,  insanların  sağlamlığının  müdafiəsində 

müəyyən  çatışmazlıqların  mövcudluğu,  müasir  elmi  –  texniki  inkişafın 

tələblərinə  uyğun  gəlmir.   

İnsan  ömrünün  qısalması,  son  zamanlar  artan  və  xeyli  cavanlaşan 

xəstəliklər,  eləcə  də  tibbə  məlum  olmayan,  müalicəsi  hələ  də  tapılmayan bir çox 

xəstəliklərin  sayı,  insanların  təbii  xammallardan  istifadə  etməklə  hazırlanan 

məhsullara  olan ehtiyacını daha kəskin şəkildə  tələb edir.  

Bu  gün  piştaxtaları  bəzəyən  müxtəlif  taralarda  qablaşdırılmış  qida 

məhsullarının  tərkibindən  heç  də  hamımız  xəbərdar  deyilik.  Bu,  bir  növ 

istehlakçıların  bilgisizliyindən  qaynaqlanır.  İnsanların  həmişə  nə  aldığına  və 

aldıqları  məhsulların  tərkibində  hansı  qrup  birləşmələrin  olmasına  diqqət 

yetirməsi,  istehsalçı  müəssisələri  daha  məsuliyyətli  olmağa,  istehsal  etdikləri 

məhsulun  keyfiyyətinə  fikir  verməyə  məcbur edir.  

Bəzi  qida  məhsullarının  tərkibinə  vurulan  qatqı  maddələrindən,  qida 

əlavələrindən  və  keyfiyyət  yaxşılaşdırıcılarından  bütün  insanların  xəbəri  olmur.  

Ümumiyyətlə,  “qatqı  maddələri  nədir,  onlardan  hansı  məqsədlərlə  istifadə 

olunur?”  sualının  cavabı  kifayət  qədər  mürəkkəb  məqamlarla  bağlıdır.  Bu  tip 

maddələrin  hansı  zərərləri  var  və  zərərli  olanları  hansılardır?  Bu  suallara  cavab 

tapmağa cəhd edək.   


 

Hazırda  qida  sənayesinin  bir  çox  sahələrində  müxtəlif  qatqı 

maddələrindən  istifadə  olunur  ki,  bunların  da  bir  qismi  təbii  mənbələrdən  alınır, 

digər  qismi  isə  süni  sintez  yolu  ilə  kimyəvi  maddələrdən  istehsal  edilir.  Qida 

əlavələri  dedikdə,  təbii  birləşmələrdən  və  kimyəvi  maddələrdən  ibarət  olan  və 

müxtəlif  çeşidli  qida    məhsullarının  istehsalı  zamanı  onların  tərkibinə  əlavə 

edilən  müəyyən  birləşmələr  (qarışıqlar) nəzərdə tutulur.   

Müasir  zamanda  qida  sənayesinin  müxtəlif  sahələrində  qatqı 

maddələrindən  istifadə  etməmək  mümkün  deyil.  Bütün  dünyada  belə  bir  kodeks 

vardır  ki,  qatqı  maddələri  qidanın  bəsləyici  dəyərini  aşağı  salmamalı,  istehsalçı 

müəssisələrin 

buraxdığı 

səhvi 

gizlətməməli, 



qida 

məhsullarındakı 

çatışmazlıqları  ört  –  basdır  etməməli  və  sağlamlığa  ziyan  vurmamalıdır.  Ən 

əsası  istehlakçını  aldatmamalıdır.  Qatqı  maddələrdən  istifadə  beynəlxalq 

qanunlarla  tənzimlənir.  Qida  əlavələrinin  təhlükəsizliyi  Ümumdünya  Səhiyyə 

Təşkilatı,  BMT-nin  Ərzaq  və  Kənd  Təsərrüfatı  Komitələrinin,  Avropa  Birliyinə 

daxil  olan  dövlətlərin  analoji  komissiyalarının  iclaslarında  mütəmadi  olaraq 

müzakirə  edilir,  dəyişdirilir  və  hər  bir  ölkədə  istifadəsinə  icazə  verilən və qadağa 

qoyulan “E” seriyalarının  (yəni  bəzi qatqı maddələrinin)  cədvəli hazırlanır. 

Qida  məhsullarına  əlavə  olunan  qatqı  maddələrinin  hansı  məqsədlə 

istifadə  edildiyinə  diqqət yetirək:   

Qida  qatqı  maddələri  qidalarda  mikrobioloji  pozulmaların qarşısını almaq 

onların  dayanıqlığını  artırmaq,  qidalıq  dəyərini  qorumaq,  rəng,  görünüş və dad 

kimi  sensor  xüsusiyyətləri  yaxşılaşdırmaq,  qidanın  keyfiyyətini  uzun  müddət 

ərzində  dəyişmədən  saxlamaq  kimi  bir  çox  məqsədlərlə    istifadə  edilir.  Bu 

məqsədlərin  həm müsbət, həm də mənfi tərəfləri  aşkar edilmişdir. 

Qida  məhsullarını  uzun  ömürlü  etmək,  onlara  xüsusi  spesifik  dad  və rəng  

vermək  üçün  istifadə  edilən  qatqı  maddələrinin  tarixi  isə  gedib  eradan  əvvəl  üç 

mininci  illərə  çıxır.  

Bizim  eradan  əvvəl    900-cü  illərdə  duz  və  odun  tüstüsündən  əti  və ondan 

hazırlanan  bəzi  məhsulları  uzun  müddət  ərzində  xarab  olmadan  saxlamaq  üçün, 

b.  e.  ə.  50-ci  illərdə  isə  ədviyyatlardan  dad  və  ləzzətverici  vasitə  kimi  istifadə 

edilməsi  haqqında  çoxsaylı  ədəbiyyat  mənbələrində  məlumatlar  verilmişdir. 


 

 

 



Bəzi  qida  boyaqlarından  bu  günümüzdən  3500  il  əvvəl  Misirlilər  tərəfindən 

rəngləndirici  kimi  istifadə  olunmuşdur.  XIX  əsrdən  sonra  şəhərlərin  sayının 

sürətlə  artması  ilə  qidaların  davamlılığını  artırmaq  üçün  qatqı  maddələrindən 

istifadə  geniş  vüsət  almışdır.  Məlum  olduğu  kimi,  hazırkı  dövrdə  isə  bir  sıra 

qatqı maddələri qida sənayesinin  imtinaedilməz   bir parçasına çevrilmişdir.  

Ən  çox  qatqı  maddəsindən  istifadə  edən  ölkənin  ABŞ  olduğu  haqda 

müxtəlif  mənbələrdə  məlumatlar  yayılmışdır  [30].  Belə  hesab  edirlər  ki, 

“Amerikalılar  (şəhər  mühitində  yaşayanlar  da  daxil  olmaqla)  bir  ildə  təxminən 

çəkiləri  qədər  qatqı  maddəsi  qəbul  edirlər”.  Bu  miqdar müasir təsəvvürlərə görə 

həddən  artıq  çoxdur  və  ona  görə  də,  belə  qatqı  maddələrinin  insan  orqanizmi 

üçün  hansı  dərəcədə  zərərli  olub  –  olmadığını  müəyyənləşdirmək,  olduqca 

önəmli  bir məsələdir. 

Qida  məhsullarına  əlavə  edilən  qatqı  maddələrinin  təhlükəli  olduğunu 

şərtləndirən  bir sıra amillər,  son zamanlar  tədqiq edilərək  dəqiqləşdirilmişdir.   

Bir  çox  qida  məhsullarına  qatılan  əlavələrin  insan  orqanizmi  üçün  heç  də 

hamısı  zərərli  deyil.  Lakin  qatqı  maddələrinin  sağlamlığa  ziyanlı  olmasını 

düşünməyə 3 əsas şübhəli səbəb var:  

1. Qatqı maddələrinin  kimyəvi  sintez mənşəli  olmaları;   

2. “E” kodu ilə qeyd edilmələri;   

3. Allergik  reaksiyaya  səbəb olmaları.  

Bu  sahədə  çalışan  mütəxəssislər  bu  məsələyə  də  kifayət  qədər  aydınlıq 

gətirmişlər.  Belə  ki,  kimyəvi  maddə  dedikdə,  heç  də  sağlamlığa  zərərli  olan  bir 

şey  anlaşılmamalıdır.  Kimyəvi  maddələr  həyatımızın  bütün  sahələrində  istifadə 

edilb,  edilir  və  ediləcəkdir.  İçdiyimiz  su,  tənəffüs  etdiyimiz  hava  və  bədənimizin 

də kimyəvi  maddələrdən ibarət olduğu əsrlərdir  ki, məlum  olan bir gerçəklikdir. 

Qida  məhsullarının  piştaxtalarda  keçən  ömrünü  uzatmaq  üçün  istifadə 

edilən  qatışıqların tamamilə  zəhərli  olduğunu söyləmək yanlış olardı.  

Burada  əsas  məsələ  qida məhsulunun istehsalı zamanı həmin maddələrdən 

hansı  miqdarda istifadə edilməsi və insanların bu maddələrdən nə qədər istehlak 

etməsi  ilə  şərtlənir.  Qatqı  maddələri  uzun  müddət  labaratoriya  şəraitində 



 

təcrübədən  keçirilir,  daha  sonra  nüfuzlu  təşkilatlar  tərəfindən  hansı  miqdarda 

istifadə  edilməsi  təsdiqlənir. 

Dünyada  istifadə  edilən  qatqı  maddələrinin  sayı  8000-dən  çoxdur. 

Bunlardan  yalnız    350-400-ü  “E”  kodu  ilə  seriyalanmışdır.  Qatqı  maddələrinin 

beynəlxalq  sistemdə  “E”  hərfi  ilə  kodlanaraq  işlədilməsi  bu  maddələr  üzərində 

aparılan  təcrübələrin  bitdiyini  və  təsdiqləndiyini  göstərir.  Həm  də  həmin 

maddələrin  adları  fərqli  və  uzun  olduğundan  müəyyən  bir  nömrə  ilə 

seriyalanmışdır.  

Bu  işdə  daha  önəmli  olan  məsələ,  adı  çəkilən  “E”  kodlu  komponentdən 

hansı dozada istifadə edilməsi  məsələsidir.   

“E”  maddələrinin  heç  də  hamısı  allergik  reaksiyaya  səbəb  olmur. 

Məlumdur  ki,  təbii  çiyələk,  şokalad,  süd,  yumurta,  fındıq  kimi  məhsullar  da 

müəyyən  insanlarda  müəyyən  allergiyalara  səbəb ola bilir.  

Burada  əsas  məsələ,  hansı  maddədən  hansı  qidada  və  hansı  dozada 

istifadə  edilməsidir.  Toksikologiya  elminin  qabaqcıllarından  olan  Paraselsusun 

(1493  –  1541)  “Hər  maddə  toksindir,  ancaq  toksin  ilə  dərmanı  bir-birindən 

ayıran dozadır” ifadəsi burada yerinə  düşür. 

Ümumdünya  Səhiyyə  Təşkilatı  bu  maddələr  üzərində  dəfələrlə  təcrübələr 

aparmış  və  belə  nəticəyə  gəlinmişdir  ki,  müəyyən  miqdarda  qidaların  tərkibinə 

vurulması  qorxulu  deyil.  Bunun  üçün  qatqı  maddələrindən  hansı  miqdarda 

istifadə  edilməsi  üçün xüsusi siyahı hazırlanmışdır. Siyahıda həm də istifadəsinə 

qadağa qoyulmuş “E” seriyaları  verilmişdir.  Onlardan bəziləri  aşağıda göstərilir.  


Yüklə 0,97 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4   5   6   7   8




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©azkurs.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin