Vale har ishki ul qilsa, ishim yoʻq.
Oʻzi birla hikoyat qilmoq avlo,
Tamannoni rivoyat qilmoq avlo.
Chu oshiq johil erdi, ishq-qattol,
Sanam olligʻa holin qildi irsol
Ki, bir koʻrmak bila husningni, ey hur,
Ul oʻtdin koʻnglum andogʻ boʻldi mahrur
Ki, andin shu’la chun jonimgʻa tushti,
Qurushmoq tandagʻi qonimgʻa tushti.
Manga andoqki ul oʻt soldi rartav,
Ne Farhod ul sifat kuydi, ne Xusrav.
Dalil istar esang, da’vo surubmen
Ki, ishqingda atomni oʻlturubmen.
Qazodin boʻlgʻoli olam binosi,
Anga tegruki boʻlgʻay intihosi.
Bu yangligʻ ishq javru zulmidin rech,
Manga tushgan kishiga tushmamish hech.
Sirehr avroqini axtarsa bir-bir,
Ne oʻtkan ish rayigʻa borsa bir-bir.
Manga arzir agarchi komronmen,
Demak ishqingda rasvoyi jahonmen.
Ishim rasvoliq ichra bebadaldur,
Ulusqa to jahon boʻlgʻay masaldur.
Vafo qilmoq bila komim ravo qil,
Visoling va’dasi aylab vafo qil.
Ibo qilmoqligʻing ham gar bilurmen,
Yaqin bil, ne qila olsam, qilurmen.
Manga bu ishq aro yoʻq oncha yoro
Ki, va’dang birla qilgʻaymen madoro».
Rayomovar chu yetkurdi bu raygʻom,
Borib oʻz holidin sarvi gulandom.
Oʻziga zulfi yangligʻ urdi koʻp rech,
Vale onglatmay oni ozgʻidek hech.
Taammul birla torti ish yuzin pok
Ki, bordur ul fidoyi asru bebok.
Tilab joh ulki oʻlturgay atoni,
Ajab yoʻq, kom uchun ne qilsa onigʻ!
Dedi: «Koʻrmak ani mendin yiroqdur,
Ani koʻrmakdin, oʻlmak yaxshiroqdur.
Agar torsam oʻlumni koʻrmay oni,
Bu oʻlmakdur hayoti jovidoniy».
Taammul birla roye torti shofi
Ki, bor erdi aning fikriga vofi.
Dedi soʻz homiligʻa lutf etib koʻr
Ki, har soʻzkim deding bori erur joʻb.
Degil shahgʻa duo birla niyozim,
Duodin soʻngra sharh et ushbu rozim
Ki, har amriki ul boʻlgʻay qazodin,
Ul ishdin oʻtmamak avlo rizodin.
Bu erkondur qazoyi osmoniy
Ki, Xusrav sanga bergay mulki foniy.
Sening ilgingda qilsa, Kirdigoring
Aning qatlin, sening ne ixtiyoringgʻ!