öyrənmək, gözəlliklə, bəzən də eybəcərliklərlə rastlaşdıqda öz həyəcanlarının
səbəblərini izah etmək, öz fikirlərinin mənbəyini axtarmaq və s. ilə məşğul olmağa
çalışırlar. Lakin bütün bunlar –
əhval–ruhiyyə, hiss və fikirlər şüur adlanan nə varsa
onun vasitəsilə bizə gəlib çatır. Şüur dünyanın mənimsənilməsində insanın yol
yoldaşıdır.
Şüur aləminə daxil olmaqdan ötrü sadəcə olaraq fikirləşmək, həyəcan
keçirmək, hiss etmək, qavramaq kifayət deyildir; bunun üçün bir növ əlavə
aktlar da zəruridir ki, onların köməyilə Mən sadəcə olaraq düşünürəm, «Mən
fikirləşməliyəm ki, Mən həyəcanlanıram», Mən sadəcə nəyi isə bilirəm yox,
«Mən bilirəm ki, Mən bilirəm» və s. və i.a.
Şüur –
yalnız insana xas olan xüsusi vəziyyətdir ki, onunla dünya və eyni
zamanda insanın özü başa düşüləndir
.
Şüur –
ani olaraq insanın gördüyünü,
eşitdiyini, hiss etdiyini, düşündüyünü və yaşadığını əlaqələndirir.
Bir çox filosoflar
şüuru dünyanın möcüzələr möcüzəsi kimi, insana bəxş edilən ən böyük və ilahi
hədiyyə kimi qiymətləndirirlər. Şüur–
dünyanın təkcə möcüzəsi deyil, həmçinin
əzab və işgəncəsidir.
Fəlsəfi fikirlər tarixində şüur problemi özünün həllinin iki səviyyəsinə
malikdir.
Dostları ilə paylaş: 
