8-rasm: Masofalarni aniqlash sxemasi.
Beruniyning
«Xorazmning
mashhur
kishilari» asari ham shu davrda yaratilgan. Uning
muhim
astronomik-geografik
asari «Tahdid
nihoyot al-amoniya li tashidi masofat al-masokin»
(«Turar joylar orasidagi masofani tekshirish uchun joylarning oxirgi chegaralarini
aniqlash» - «Geodeziya») 1025 -yilda yozib tugatilgan. Beruniyning «Munajjimlik
san'atidan boshlang‘ich tushunchalar» asari ham 1029- yil g‘aznada yozilgan.
Asarning forscha, arabcha nusxalari bizgacha yetib kelgan. Unda o‘sha zamon
astronomiyasi bilan bog‘liq bo‘lgan bir qancha fanlar haqida muhim ma'lumotlar
berilgan. Beruniyning «Hindiston» nomli mashhur yirik asari «Tahqiq mo lil-Hind
min ma'quda maqbula fil-aql av marzula» («Hindlarning aqlga sig‘adigan va
sig‘maydigan ta'limotlarini aniqlash kitobi») 1030-yilda yozilgan bo‘lib, bu shoh
52
asar g‘arb va Sharq olimlari, shu jumladan, hozirgi zamon hind olimlari tomonidan
yuksak baholangan. Akademik V. R. Rozen «Sharq va g‘arbning qadimgi va O‘rta
asrdagi butun ilmiy adabiyoti orasida bunga teng keladigan asar yo‘q», deb baho
bergan. Mahmud g‘aznaviyning Hindistonga qilgan yurishlaridan birida shohga
hamroh bo‘lgan Beruniy, u yerda sanskrit tilini puxta o‘rganishi hind madaniyati
adabiyoti va Hindistonning o‘sha davr olimlari bilan yaqindan tanishishga hamda
bu mamlakat haqida o‘lmas asar yaratishga imkon berdi. «Hindiston» asari yozib
tugatilgan yili Mahmud g‘aznaviy vafot etdi va uning o‘rniga taxtta o‘g‘li Mas'ud
o‘tirdi. Bu davrda Beruniyning ahvoli ancha yaxshilandi. Astronomiyaga oid
«Mas'ud qonuni» asarini sulton Mas'udga bag‘ishladi. O‘sha asr olimlaridan biri
Yoqutning yozishicha: «Mas'ud qonuni» kitobi matematika va astronomiya
bo‘yicha ungacha yozilgan hamma kitoblar izini o‘chirib yuborgan».
Beruniy o‘z asarlari ro‘yxatini tuzgandan keyin yana ikkita muhim kitobini
yozgan. Bulardan biri “Mineralogiya”dir. Bu risola o‘z zamonasi uchun Markaziy
Osiyo va Yaqin Sharq; hatto Yevropada ham mineralogiya sohasida eng yaxshi,
tengi yo‘q asar hisoblanadi.[18]
Beruniyning oxirgi asari – “Dorivor o‘simliklar haqida kitob”ining
qo‘lyozmasi XX asrning 30-yillarida Turkiyada topildi. Asar “ Kitob us-saydana
fit-tib”nomi bilan mashhur, unda Beruniy Sharq, ayniqsa, Markaziy Osiyoda
o’sadigan dorivor o’simliklarning tavsifini keltirdi. Kitob 1116 bo’limdan iborat
bo’lib, ayrim dorilar, ularning nomlari va sinonimlari ta’riflangan.[27]
Beruniy shogirdi Abul Fadl as-Seraxsiy ma'lumoti bo‘yicha 11- dekabr 1048
-yilda vafot etgan.
Beruniy so‘nggi avlodlarga katta ilmiy meros qoldirdi. Beruniyning o‘z davri
ilm-fanining turli sohalariga oid 160 dan ortiq tarjimalari, turli hajmdagi asarlari,
yozishmalari qolganligi bizga ma'lum. Yuqorida ko‘rsatib o‘tilgan katta hajmdagi
asarlaridan tashqari astronomiya, astrologiya, matematika, geodeziya, geologiya,
mineralogiya, geografiya, arifmetika, tibbiyot, farmakognoziya, tarix, filologiya
masalalariga oid qator risolalar yaratdi va sanskrit tilidan arabchaga, arab tilidan
sanskrit tiliga tarjimalar qildi, badiiy ijod bilan ham shug‘ullanib she'rlar yozdi.
53
“Astrologiyaga kirish”, “Astronomiya kaliti”, “Jonni davolovchi quyosh kitobi,
“Ikki xil harakatning zarurligi haqida”, “Ko‘paytirish asoslari”, “Ptolemey
“Almagest”ining sanskritchaga tarjimasi”, “Foydali savollar va to‘g‘ri javoblar”,
“Farg‘oniy elementlar”iga tuzatishlar”, “Turklar tomonidan ehtiyotkorlik”, “Oq
kiyimlilar va karmatlar haqida ma'lumotlar”, “She'rlar to‘plami”, “Al-Muqanna
haqidagi ma'lumotlar tarjimasi”, “Ibn Sino bilan yozishmalar” shular
jumlasidandir. [19]
Beruniy qadimgi yunon ilmi va uning vakillari Aristotel, Platon, Ptolemey, E
Evklid kabilarning asarlari, hind olimlari, musulmon olimlari al-Xorazmiy,
Farg‘oniy, Battoniy, Roziy, Abu Tammam, ibn Kaysum, Abu Ma'shar asarlari
bilan yaqindan tanish bo‘lgan, ularga sharxlar, izohlar, tuzatishlar, raddiyalar
yozgan. Uning ilmiy merosi g‘oyat rang-barang bo‘lib, tibbiyot faniga,
astronomiya faniga xizmati juda kattadir. Beruniy o‘z ilmiy asarlarida dunyoning
tuzilishi masalasida Ptolemey sistemasiga suyansa ham, yerning harakati haqida
Beruniy: “Yerning harakatsizligi (masalasi) astronomiya fanining asosiy
masalalaridan biri bo‘lib, bu haqda yuz beradigan shubhalarni yechish qiyin”, deb
yozadi. Osmon jismlarini geometrik tushuntirish asosida Beruniy Kopernikdan bir
necha asr avval Yerni koinotning markazi deb biluvchi geotsentrik va quyoshni
koinot markazi deb o‘rgatuvchi geotsentrik tizim teng kuchga ega, degan xulosaga
keladi. “Geodeziya” asarida Beruniy geotsentrizm bilan bog‘liq bo‘lgan ba'zi bir
nazariyalarning to‘g‘riligiga shubha bilan qaraganini ochiqdan-ochiq bayon etadi.
Beruniy harakat trayektoriyasi va osmon yoritqichlari shaklining ellipsoid ekanligi
haqida birinchi bo‘lib fikr yuritgan olimlardan bo‘lib, joylarning geografik
uzoqligini, kengligini aniqlash yo‘llarini tanlab olishda novator hisoblanadi. U
trigonometriyani, geometriyani keng qo‘llash orqali o‘zidan oldingi astronomlarga
nisbatan ancha aniq natijalarga erishdi. Turli joylarning geografik kengligi va
uzoqligini aniqlashda Beruniy erishgan natijalar hatto hozirgi zamon olimlarini
ham hayratda qoldiradi. Buyuk olim Yer yuzasining har bir qismi o‘zining uzoq
tarixiy taraqqiyotiga ega ekanligini qayd etadi. Markaziy Osiyoning ba'zi bir
mintaqalari, shu jumladan, Amudaryo vodiysining geologik rivojlanishini birinchi
54
marta jiddiy o‘rganishga harakat qilgan ham Beruniydir. Uning Amudaryo
vodiysining geologik o‘tmishi va Orol dengizining paydo bo‘lishi haqidagi
xulosalari o‘sha zamonning eng muvaffaqiyatli geologik tahlillaridan biri bo‘lib
hisoblanadi. Olim “Dengizlar quruqlikka, quruqliklar esa dengizga aylanadi”
degan nazariyaga suyanadi. Beruniyning foydali qazilmalar qatlamining paydo
bo‘lishi, jinslar yemirilishining ahamiyati, tog‘ jinslarining nurashi kabilar
haqidagi xulosalari katta ilmiy ahamiyatga egadir. U tog‘larning paydo bo‘lishi va
yo‘q bo‘lib ketishi tabiiy omillar asosida yuz berishini talqin etuvchi nazariyani
olg‘a suradi.
Beruniyning boshqa dunyolar mavjudligi to‘g‘risida taxmini uning ilmiy
yutuqlaridan biri hisoblanadi. Olimning fikrlari, bir tomondan, Markaziy Osiyo,
qadimgi yunon va hind mutafakkirlarining ilg‘or an'analarini ijodiy rivojlantirgan
bo‘lsa, ikkinchi tomondan, Beruniyning yetukligi tafakkur doirasining kengligidan
dalolat beradi. Beruniy tomonidan “sabablarning sababi” - inson va insoniyat
jamiyatining yuzaga kelishi masalasining qo‘yilishi diqqatga sazovor. “qadimgi
tarixlarning eng qadimgisi va eng mashhuri bashariyatning boshlanishidir”. Bu
yerda Beruniy kishilik jamiyatining paydo bo‘lishi haqida ratsionalizm
pozitsiyasida turganini ko‘ramiz. Beruniy insonlar o‘rtasidagi tavofut borligi
haqida gapirar ekan, u faqat tashqi farqlar to‘g‘risida fikr yuritgan. Lekin
kishilarning ichki tuzilishi va tashkil topishi, uning fikricha, barchada umumiydir.
U inson bilan maymun o‘rtasida o‘xshashlik borligini qayd etadi.
Beruniy o‘zining “Hindiston” asarida musulmonlar bilan hindlarning urf-odatlari
o‘rtasidagi farqlarni tahlil qilib, ular geografik sharoitlarga bog‘liq degan fikrni
ilgari surdi, geografik omilning rolini tahlil qilishni davom ettirib, hatto tillarning
turlichaligi ham geografik sharoitlarga bog‘liq deb qaradi. “Tillarning turlicha
bo‘lishiga sabab odamlarning guruhlarga ajralib ketishi, bir-birlaridan uzoq
turishi”dir.[34]
U xalqlar do’st, inoq, ittifoq bo‘lib yashashi uchun kurashib, insoniyatga, u
yaratgan fan va madaniyatga qirg‘in keltiruvchi urushlarni qattiq qoraladi. Olim
o‘zining “Hindiston” asarida “xalqlar o‘rtasida tortishish va talashish ko‘p”, deb
55
afsuslanib yozgan edi. Uning Hindistonda olib borgan keng ilmiy-tadqiqot ishlari
xalqlar o‘rtasidagi do‘stlik, o‘zaro hamkorlik va madaniy munosabatlarni
mustahkamlashga qaratilgan edsh. Bundan ko‘rinib turibdiki, Beruniy madaniy
hamkorlik
va
ilm-ma'rifatning
keng
tarqalishiga
katta
e'tibor
berdi.
Beruniyning asarlari musulamon Sharqi madaniyatining so‘nggi rivojlanishiga
katta ta'sir ko‘rsatdi. So‘nggi asarltarda arab va fors tillarida yozilgan Bayhaqiy,
Shaxrizo‘riy, Qiftiy, Yoqut Hamaviy asarlarida Beruniy haqida muhim
ma'lumotlar keltiriladi. XIII asrda yashagan suriyalik tarixchi va tabib Xristian
Ioanni Barerey (1226-1286) Beruniyga shunday baho beradi: «O‘sha o‘tgan
yillarda yunon va hind falsafasi dengizini kechib o‘tgan Abu Rayhon Muhammad
ibn Ahmad al-Beruniy o‘tmish ilmlarda shuhrat qozondi. U matematika ilmlarida
mutaxassis bo‘lib, bu sohada qator muhim kitoblar yaratdi. Hindistonga borib, u
yerda bir necha yil yashadi, hind faylasuflaridan ularning san'atini o‘rgandi va
ularga yunon falsafasini o‘rgatdi. Uning asarlari nihoyatda ko‘p, yetuk va
nihoyatda ishonchlidir. Bir so‘z bilan aytganda, o‘z davrida, undan so‘ng va
hozirga qadar hamkasblari orasida astronomiya ilmida bunday bilimdon va bu
ilmning asosini hamda nozik tomonlarini chuqur biladigan olim bo‘lmagan».
Beruniy haqidagi oliy baho va tavsiflar Tabriziy, Suyutiy, Qazviniy, Tusiy,
Muhammad ibn Mansur al-Allomiy, al-Xurosoniy kabilarning asarlarida
keltiriladi.
XIX asrdan boshlab Yevropa va Osiyo mamlakatlarida Beruniy merosi bilan
qiziqish yanada keng tus oldi. Uning asarlari lotin, fransuz, italyan, nemis, ingliz,
fors, turk tillariga tarjima etila boshlandi. Beruniy asarlariga bag‘ishlangan
yevropalik olimlar J. Reno, E. Zaxau, G. Zuter, E. Videman, K. Nallino, J. Sarton,
R. Rayt, M. Meyerxof, Osiyo olimlari S. X. Nasr, M. Kozim, S. Baraniy, M.
Nizomiddin kabilarning kitoblari, tarjimalari nashr etildi. Bu tadqiqotchilar
Beruniy ijodiga juda yuqori baho berdilar. Amerikalik tarixchi olim J. Sarton
Beruniyning merosiga eng oliy baho berish bilan birga, uning o‘z davrining
jahondagi birinchi donishmandi deb baholaydi. Atoqli sharqshunos V. R. Rozen
esa, unga ilmiy qarashlari taajjub qolarli darajada kengligi, uning hozirgi
56
ma'nodagi
haqiqiy
fanning
ruhiga
ega
ekanligini
qayd
etadi.
Hind olimlari ham Beruniyning Hindiston falsafasi, ilmi, urf-odatlari tarixini
o‘rganishga qo‘shgan ulkan hissasiga nihoyatda yuqori baho beradilar. Beruniy
merosi rus olimlarini ham har tomonlama qiziqtirib keldi. I. Yu. Krachkovskiy, S.
P. Tolstoy, A. A. Raynov, A. M. Belenitskiy, A. A. Semyonov, B. A. Rozenfeds
larning unga bag‘ishlangan asarlari e'lon qilindi. Mashhur sharqshunos olim I. Yu.
Krachkovskiy Beruniy merosiga yuqori baho berib, “uning qiziqqan ilm
sohalaridan ko‘ra qiziqmagan sohalarini sanab o‘tish osondir” deb, allomaning
qomusiy aql egasiligini ta’kidlab o’tadi. Beruniyning o‘z vatani O‘zbekistonda
ham uning ijodiga karta e'tibor berib kelinmoqda. H. M. Abdullayev, I. M.
Mo‘minov, V. Yu. Zohidov, Ya. G‘. g‘ulomov, U. Karimov, S. A. Bulgakov kabi
atoqli olimlarimiz Beruniy faoliyati haqida qator risola, asarlar yaratdilar.
Toshkentda unga bag‘ishlangan qator Xalqaro ilmiy konferensiyalar o‘tkazildi.
Birinchi bor Beruniyning “Qadimiy xalqlardan qolgan yodgorliklar”, “Hindiston”,
“Mas'ud qonuni”, “Geodeziya”, “Saydana” kabi asosiy asarlarini o‘z ichiga
oluvchi ko‘p tomli saylanma asarlari o‘zbek va rus tillarida O‘zbekiston Fanlar
akademiyasi tomonidan nashr etildi. Ko‘chalar, institutlarga uning nomi berilgan.
Fan sohasida Beruniy nomidagi Davlat mukofoti ta'sis etilgan. Miloddan avval
o’tgan Pifagor, Arastu, Arximed, Eratosfen kabi buyuk olimlar yer dumaloq va
shar shaklida degan fikrni aytganlar. Jumladan, miloddan avvalgi 250-yilda
iskandariyalik olim Eratosfen yer shar shaklida deb, uning o’lchamlarini
quyidagicha aniqlagan. Iskandariya bilan Sienya (hozirgi Asvon) shaharlari
orasidagi masofani karvonlarning yurish muddati bilan o’lchaydi, keyin bu
qiymatni ikki shahar kengligining ayirmasiga bo’ladi va Yer radiusini 6840
kilometr deb chiqaradi. Bu gradus meridian yoyining uzunligi esa 119,444 bo’ladi
yoki meridian yoyining uzunligi 70 121 ga tengligini aniqlab, bu yoy meridian
aylanasi uzunligining 1/50 qismi ekanligini hisoblagan. Yer meridian aylanasining
uzunligi 39500 kilometrga yaqin bo’lsa kerak, degan fikrga kelgan. Eratosfendan
so’ng Misr, Xitoy va yunon olimlaridan bir qanchasi Eratosfen o’lchagan usul
bilan Yerning kattaligini aniqlaganlar. O‘rta asrlarda Yerning hajmini aniqlashda
57
yurtimizdan yetishib chiqqan olimlarning xizmatlari katta bo’lgan. Muso
Muhammad al-Xorazmiy bir gradus meridian yoyning uzunligi 111,8 kilometrga
tengligini isbotlab bergan. Fors tilida yozilgan „Kitob al-Tafhim“da Beruniy
tomonidan keltirilgan Oyning turli xil fazalari keltirilgan. Bag’dodda tashkil
topgan „Donishmandlik uyi“ nomli o’sha davrning fanlar akademiyasida O‘rta
Osiyolik olimlardan Xorazmiy, Farg’oniy, Habash Xasib, Marvaridiy kabi olimlar
turli sohalarda ish olib borganlar. Beruniy ham shu „Donishmandlik uyi“ning
a’zosi bo’lib, u yerda 7 yil ishlagan. Uning yozishicha, xalifa Ma’mun buyrug’iga
binoan „Donishmandlik uyi“ning olimlari ikki guruhga bo’linib, Iroqning Mosul
shahri g’arbidagi Sanjar sahrosida gradus o’lchash usuli asosida Yer kattaligini
aniqlashga kirishishgan, bunda Xolid al-Marvaridiy bir guruhga, Abu ibn Iso as
Asturlobiy ikkinchi guruhga rahbarlik qilgan. Har qaysi guruh o’zi o’lchab topgan
natijalar bo’yicha bir gradus meridian yoyning uzunligini hisoblagan. Birinchi
guruhdagilarning hisoblashicha, bir gradus meridian yoyning uzunligi 111,815
kilometrga teng chiqqan, ikkinchi guruh topgan qiymat 1315 metr kam bo’lgan.
Beruniy natijalar o’rtasidagi bu tafovutning sababi ikki xil o’lchashda, deydi va
o’zi bu natijalarni tekshirib ko’rishga qiziqib, gradus o’lchash ishlarini olib
bormoqchi bo’ladi. Buning uchun u Dehiston dashtini (Kaspiy dengizining janubi-
sharqiy qismi) tanlagan, lekin yordamchisi va yetarli mablag’i yo’qligi uchun bu
ishni amalga oshira olmagan. Yer o’lchamini gradus o’lchovi usuli bilan aniqlash
uchun ma’lum kenglikda tekis joy kerak bo’ladi va bu yerda bir necha o’n kilometr
aniq o’lchanishi lozim. Bu ish ko’p vaqt, katta mablag’ va puxta tayyorgarlik talab
qilardi. Bu haqda Beruniy: „Yer aylanasi uzunligini sahroni kezib yurmasdan
quyidagicha aniqlash mumkin. Buning uchun dengiz sohilidagi yoki tekis joyda
qad ko’tarib turgan baland toqqa ko’tarilib quyosh chiqishi yoki botishi oldidan
quyosh gardishining yarmi ufq orasida bo’lgan vaqtda doirali armillyar asbob bilan
uning pasayish burchagi o’lchanadi“ deydi. Ufq pasayishini o’lchash usulini
chizma va formulalar yordamida tushuntiradi. Bunda, tog’ tepasida quyosh
chiqishi yoki botishiga qarab ko’rish nurining tog’ tepasidan o’tgan gorizontal
chiziq bilan hosil qilgan burchak o’lchanadi.Abu Rayhon Beruniy Yerning
58
kattaligini o’lchashda yangi usul qo’llab, bir gradus meridian yoyning uzunligi
111,16 kilometr ekanligini hisoblab chiqargan. Beruniy Yerning radusini o’sha
davr uchun aniq o’lchab bergan. U Yerning meridian aylanasining uzunligini
40183 kilometr ekanligini hisoblab chiqargan. Sulton Mahmud G‘aznaviy
Hindistonga qilgan safarining birida Beruniyni ham birga olib ketadi, yo’lda
sharqiy Pokistonning Mo’lton shahrida vaqtincha istiqomat qilishga to’g’ri keladi.
U o’zga yurtda bo’lishiga qaramay, fursatdan foydalangan holda Mo’ltondan 400
kilometr g’arbdagi Nandna qo’rg’onida Yer kurrasi o’lchamini aniqlashga
kirishadi, avval shu joyning geografik kengligini o’lchab 320001 ga teng
ekanligini aniqlaydi. So’ngra ufqning pasayish burchagini o’lchaydi. Bu haqda
olimning o’zi quyidagicha yozadi: „Hindiston yeridagi Nandna qo’rg’onida
istiqomat qilishimga to’g’ri keldi. Qo’rg’onning g’arb tomonida baland tog’,
janubiy tomonida esa keng sahroni ko’rdim va shu on (ufq pasayishini o’lchash
usulini) sinab ko’rishga kirishdim. Tog’ tepasidan turib yerning lojuvard rangdagi
osmon bilan tutashganini yaqqol ko’rdim. Qarash chizig’i vertikalga
perpendikulyar bo’lgan chiziqdan 00 341 pasaydi.
Dostları ilə paylaş: |