İki göz istəyir ki ona baxasan - çox gözəldi,
iki göz istəyir ki, ona tamaşa eləsin (174, s.8).
İki göziin bir deşikdən çıxartmaq - hədələmək.
Özün öləsən, iki gözünü bir deşikdən çıxardaram sənin (9,
s. 145).
İki gözüvü bir deşikdən çıxardaram (84, s.142).
İki it küçüyüm olsa birini ona verm ərəm - heç cür
bəyənmirəm.
İki it küçüyüm olsa birini orıa vermərəm (46, s. 107).
İki köynək dəyişmək -ik i nəsil.
Alayla Çəmənin toy gecəsindən bu yana Qanıq evinin
nəsli iki köynək dəyişmişdi (296, s.120).
299
Behnu^W hcj^
Tür^dajim hri
İki qoçun başı bir qazanda qaynamaz - iki döyüşkən,
dalaşqan, ağır xasiyyətli adam bir yerdə ola bilməz.
Keçənə güzəşt deyərlər, Fərəc, bir də ki, iki qoçun başı bir
qazanda qaynamazdı (9, s.181).
İki məscid arasında benamaz qalmışam - dəqiq qərara
gələ bilm irəm
İran konsulluğuna gedəndə farsi bilmədiyim üçün
mütərcira aparanda mənə deyirlər sən iranlısan, gərək İran
dilində, farsca danışasan. Anketləri də farsca doldurasan. Mən
72 yaşında, necə deyərlər, iki məscid arasında benamaz
qalmışam (M.Purimaııı, 27. V. 1998).
İki pulluq ağlı olmamaq - ağılsız.
Analı-qızlı iki pulluq əqliniz yoxdur, hər boş sözdən ötrü
yerdən olursunuz (5, s.28).
İkiüzlü sac çörəyi - ikiüzlü adam, işi düşəndə yaltaqlanan.
Bu günlər heç zad da olmasa, yeri gələndə mollalara və
daldada şaha yaltaqlıq edən ikiüzlü sac çörəkləri hər yeri
tutubdu.
İqlbalı şax durmaq - uğurla üzbəüz olmaq.
İlana balası qənim olar - adama yaxın adamı zərbə vurar.
İlana balası qənim olan kimi zalım padşaha da sən qənim
olacaqsan (46, s. 159).
İlana sarılmaq - naçarçılıqdan, hər bir qabağa gələn
adama, bir şeyə ümid bəsləmək, ondan kömək ummaq.
Əbdülvətəıı: «Dənizə düşən ilana sarılır» dedikləri kimi bu
gün bir səadətə müstəqbələri üçün olan mübarizədə bulunan
sairə m illətlər bizimlə qardaş kimi isələr də, rahat yüzü
gördüklərindən
bizim rəqibimiz olmayacaqlarını
nərədən
biləlim (28, səh. 91).
İlan bel - ucaboy, incəbel.
İlan boğan vaxt - uşağın bir yaşı olan zaman işlənir.
İlan boğazından düşüb - gözəl, məlahətli, qaş-gözü
yerində olan qız .
İlan dili tökmək/ çıxartmaq - yalvarıb yaxarmaq, dil
tökmək.
300
“
Beftruz
JM rtijteym hri
Nə oldu, işin düşəndə ilan dili çıxardırdın, indi başlamısan
məntiq filim ..(9, s.55).
Nə bir həkim nə qəza var,
Nə iyi bir mənzil ötənlərə
Çıxarırsan yazıq ilan kimi dil (69).
İlanın qənimi balasıdır - yaxın adamdan gələn ziyanı heç
kəs vura bilməz.
İlanın zəhləsi yarpızdan gedər. O da yuvasının
qabağında bitər - nədən zəhlən getsə, gəlib səni tapar.
Yarpızgülü, yarpız kolu min dərdə dəvadtr.
Getsin ilanın zəhləsi qoy yarpız əlindən (241, s.22).
İlanı yuvadan çıxatmaq - şirin dilli adam.
Səni yaxşı tanıyıram, ancaq elə qadınlar var ki, ilanı
yuvadan çıxarır (1, s. 176).
İlan kimi qabıq qoymaq - çox zəhmət çəkmək.
Məıı sənin qapında can çürütdüm, ilan kimi qabıq qoydum
(174, s.6-7).
İlan qurbağa - pis, səliqəsiz xətt.
Dünən poçtdan bir məktub aldım, yazıb Raslaküçəyə
(Təbrizin məhəllələrindən biri) mənim adıma altı aylıq
ıuznameyi- “Molla Nəsrəddin” göndərilsin. Gülüncə layiq olan
millət varsa, o da həmin başıboş ağalardır ki, anaları qoyduqları
atlı yazmağa guya utanıb ilan-qurbağa çəkirlər ki, bədbəxt kağızı
oxuyarı bilməsin ki, kağızı yazan kimdir. Yazıq millət (211).
Etdiyi tədris ilan-qurbağa,
Dərs deyil, hərzəvü- lıədyandı bu (166, səh. 97).
İlanlar qarnında baş-başa verib - paxıl, pis fikirləri
ürəyində saxlayan, özgəyə quyu qazan.
İlanmələyən vaxt -yayın ən isti vaxtı.
Yaym ta ilanmələyen vaxtınacan o ağac gözünün yaşını
axıdırdı (118, s.308).
İlan mələyir - həddindən artıq isti vo qumsal yer,
əkilməyən yer, isti. Qumsal yer, bərri- biyaban, susuz yer.
Bu ilanlar məloyəıı səhradə xanların tökdüyü qanlar
(S.Rüstəm).
301
Hefirm Jhäai
Möj vurur zəmilər, isti bir yel əsir, ilanlar m əlir (219, 18).
İlan oynatmırlar ki - baxmalı şey yoxdur axı.
Niyə gülürsünüz, burda ilan oynatmırlar ki! (195, с.П,
s.68).
İlan vuran ala çatıdan qorxar - bir işdən ziyan çəkən
adam daha o işin təkrarına yol verməz. Azərbaycan öz acı
xatirələrini yadında saxlayıb və bir də zor və əsarət altına
getməz.
İlan vurmuş ala çatıdan qorxar (F.Xoşkinabi).
İlan vuran ala çatıdan qorxar, arvad! (253, s. 11).
Пап vuran yatdı, mən yatmadım - bir acı olaydan,
hadisədən, xəbərdən gecəni yata bilməmək.
İlan vuran yatar isə, sevgi sevən yata bilməz (160, səh.27).
İlan vurmuş- birdən-birə, qəflətən yerindən durmaq, tam
mənada narahat olmaq.
Akademik ilan vurmuş kimi dik yerindən qalxıb, gəldi
mənimlə səmimi və möhkəm ol verdi (157, səh. 12).
İldırım daşı - ağır yük, möhkəm.
Üstündəki yorğan ildırım daşma dönüb sinəsini sıxırdı
(310, s.4).
Bir də baxdılar ki, bir ağ paltarlı ağ atlı adam ildırınm kimi
gəlir (148, s.83).
İliyinə işləmək - bir inamın, fikrin canına hopması.
İliyə-qana işləmək -- pis və yaxşı ənənələri, əxlaqın
unudulmaması.
Qüssəsi xəlqin oturub canıma,
İşləyib hətta iliyə-qanıma (338, səh. 19).
İliyin ərim əsi - candan düşmək.
Əridi iliyim, qaldı sümüyüm,
Bu təni tərk edir canım, nə dersən? (150, s. 18).
İliyin gizildəməsi - vətən həsrətindən, sevdiyi adamın
sevgisindən ən nəhayət rahatsız olmaq, can ağrısı.
Yurddan ötrü sümüklərim göynəyir, iliyim gizildəyir
(«Qaranın söhbətləri», səh. 125).
302
İlqarın bir olması - bir h əd əf üçün, bir iş üçün işdə,
sözdə bir olmaq.
İmalə suyu - tez-tez narahat edən, əl çəkməyən.
İmam Hüseynin qız uşaqları - əziz, ərköyün, hamıdan
üstün.
İmanı qırx səkkiz olmaq - heyrətdən əl-ayağını itirmək.
İnək göz eləm əsə öküz atılmaz - qızın könlü olmasa,
oğlan yanaşmaz.
İnək göz eləməsə, kələ sıçramaz (84, s.425).
İnək sağa bilməyənə həyət əyridir - bacarıqsız adamın
öz nöqsanını ört-basdır eləmək üçün bəhanə uydurması.
İnək sağa bilməyənə həyət əyridir (103, s.72). •
İnək su içər süd olar, ilan su içər zəhər - bir şey hamıya
eyni cür təsir eləməz.
İngilis baydağı/ bayrağı - sözünün üstündə durmayan, öz
qazancını üstün tutan.
İngilis sovqatı - nifaq və sümürücülük üçün göndərilən
casus, ya işə aparılan siyasət.
İngilis sovqatısan, kim bura azdırdı səni?
İnsafı əldə tutmaq - vicdanı yaddan çıxarmamaq, rəhmli,
ədalətli olmaq.
Əlac odur gərək bu saat biz,
Əldə insafı biz tutaq hamımız (195, c.II, s. 179).
İnşallah pişikdir - bir adam billə-bilə özünün və özgənin
başına beh qoymaq.
Bir molla qonşu kəndde' hamama gedir. Hamamdan
qayıdan zaman arxın yanından keçəndə bir köpək sudan çıxıb
silkələnib, mollanın hər yerini rnındarlayır. Molla şəri bir beh
qoymaq üçün deyir inşallah pişikdir.
Desəniz, siz bilmirsiniz, inşallah bu pişikdir - mən onu da
qəbul edərəm (Qurbanəli Şərifov).
İpək o qədər xar olub, eşşəyə ovsar olub - nəcib
adamların hörmətdən düşməsi, alçaq adamların əli ilə hörmətsiz
olması.
30.3
‘Beftmz Jhqqi
'KTHjdajbnbri
İpə-sapa yatmaq - yola gəlmək, mülayim, yola yaxın
olmaq.
Qəssab Alı nə qədər dil-ağız tökdüsə, gördü ki, yox
müştəri heç ipə-sapa yatan deyil (174, s.82).
Şalı Abbas gördü pəri ipə-sapa yatmı adam deyil, əl vursa
özünü öldürəcək.
İpə-sapa düşməmək, yatmamaq - heç kəsin sözün qəbul
etməmək, heç kəsə boyun əyməmək. Yola gəlməmək.
Amma Rəcəb ipə-sapa yatmaq istəmir (118, s.273).
No qədər onu ipə-sapa yatırtmaq istədisə do, olmadı (9,
s.25),
Müslüm Maqomayev az vaxt içərisində ipə-sapa yatma
yan, tez-tez konsertə gecikənləri elə ram eləmişdi ki, sonralar
onun sözündən çıxmağa cəsarət eləmirdilər (145, səh. 88).
İpiim qırıldı, kəsildi - yaman günə düşdüm, yoruldum.
Məni bir basdı lələk, qərarım kəsdi fələk,
Çöllərdə çadır qurdum, ipini kəsdi fələk (24, səh. 111).
İpiini qırmaq - cızığından çıxmaq, qudurmaq. Sözdə,
əm əldə birini yerinə oturtıııaq.
İpimin üstünə odun yığmaq olmaz - etibar eləmək olmaz.
İp qıran dəli - ağlını itirmiş, ən nəhayətdə ruhi xəstəliyə
düçar olmuş.
Bakıda getdim bir doktora mənə bir neçə əsəb davası
yazmışd;, onları apardım məşhur bir həkimin yanına dedi ki,
bunları ip qıran dəlilərə verərlər.
İpləmə - dəli.
Ədə, bu dəli ipləməymiş ki...(9, s. 145).
İp sabunlamaq - birini dara çəkməyə hazırlamaq, birinə
quyu qazmaq.
Həbsxana xidmətçilərinin peşəsi ip sabunlamaq, günahsız
adamların boğazına keçirmək olubdur (234, s.444).
İp üstə un sərmək - etibar etməmək, faydasız bir iş
görmək.
Nöqsanını bir kimsəyə göstərmək olurmu,
Ya ki ipinin üstünə un sərmək olurmu?
304
‘Beftruz
(ijCewnbri^
Evlənmək olurmu? (69).
İrəli çəkilmək - vəzifəcə böyümək.
Çəkildi hey irəli, vermədi iki ay ara,
Vəzifəmə yiyələndi m ənim o qəlbi qara (80, с.П, s. 177).
İri tikəsi qulaq boyda olmaq - doğram-doğram olmaq,
öldürülmək.
Allahın altında görəydim, onun iri tikəsini qulağı boyda
eləməsəydim, atamın oğlu deyildim (62, səh. 347).
İsfahan şeyxləri - şarlatan, islam adı altında günahsız
qızları ələ gətirən, xalqın malın-dövlətini mənimsəyən. Ən
fırıldaqçı, xalqın cəhalətindən din adına istifadə edən.
İsfahan şeyxləri sizi də inandırmışlar ki, hər kəs bu
mübarək otağa qədəm qoysa öləndən sonra qiyamətədək
qəbrinin qapısından m əlaikələr ilə söhbət edəcəkdir (195).
İsfahan lotuları bizim başımıza gətirəni, sizin də başınıza
gətirirlər (195, səh. 77).
İsinmədik istisinə, kor olduq tüstüsünə - çox zəhmət
çəkməyimizə baxmayaraq xeyir görmədik, əvəzində ziyan
gördük (Nizami).
İsti aşa soyuq su qatmaq - nəticə vermək halına gələn bir
işə pəl vurmaq, maneə törətmək.
Qoymasınlar zillət börkü başıva,
Yaxmasınlar möhnət rəngi qaşıva (95, s.547).
Çarəsiz dərdə düşüb qan qusasan, ta sevinəm,
Çünki buzlu suyu qatdın gözəl, isti aşıma (224, s. 13).
İstibdad qatırı - qanmaz, yaramaz, hər bir pisliyə qadir
olan insan.
Cəhənnəm dərəsi Culfada gömrük rüsumatını icra etdik,
Arazı keçdik. İranda təbii yollar olmadığı kimi, mənəvi yollar
dəxi yoxdur. Burdan ancaq istibdad qatili, zülm eşşəyi keçə bilər
(„Tərəqqi11, № 115, 1905).
İsti-isti - həmin anda, zaman keçmədən.
Elə oradaca isti-isti bir qazı çağırdılar (46, s.130).
İstiqanlı - mehriban.
305
‘Beftruz
яш
22
яш
Davud özünə xas istiqanlılıqla Həmidin qoluna girib o n u
divar dibinə çəkdi (1, s.226)
istiot dadmamaq - zamanın qayda-qanununa b ə lə d
olmayan, qorxmaz, yaxşı-pisi bilməmək.
D əllək gördü Dəmirçioğlu o deyənlərdən deyil. İstio t
dadmayıb, heç hır-tır qanmır (174).
M əgər ömründə istiot dadmayıbsan (147, səh. 123).
İstə k an götü - eynəyin
şüşəsi, həddindən artıq qalın
olduqda deyərlər.
İstəm irəm , y an cibimə sal -pul almağa razı olsa da,
yalandan naz eləmək.
İstirdi qaş düzəltsin, vurdu gözün çıxartdı -iş düzəltmək
istəyən yerdə daha da ziyan vurdu.
İs tola satm aq -- m əqam üçün hər bir alçaqlığa əl vurmaq.
Bişərəflər anasım istollara satdılar (185, №2).
İş / çörək, buğda çıxıb ceyran dağına - hər şey çox
bahadı.
Söz çıxıb ceyran dalma,
H əsrət qalıb bir müqəyyəd qafiyənin vüsalına (167).
Pul əldə etmək üçün də işləmək lazımdır. Lakin iş hanı, iş
çıxıb ceyran dağına (82).
İşdə bişmək - yəni həmkarlıq etmək, təcrübə qazanmaq.
İşləyib bu işdə, çoxdan bişmisən (338, səh 132).
İş əyilsə ya yellə, ya ətəklə - iş əyilsə ta ııeyləson
düzəlməz.
İş x irtd ək d ən aşıb- həddən çox işi olmaq.
İşi bitmək - pis əməlin nəticəsində
ağır bir cəzaya
məhkum olmaq
Gücü çatmaz ki, bitirə işini, qıcıdıb hirslə ona dişini
(A.Bakıxanov).
İşi daşa düşmək - işi düzəlməmək.
Çox xoş ikeıı nəhsə dönübdü işim,
Fələk işlərimi claşa salıbdı (35, s.470).
Namərd qərar verən yerdə,
Mərdin işi daşa düşər (294, s.49).
306
Tür&eyimbri
‘Be/iruz
ä L
İşi duman olmaq - vəziyyəti aydın olmamaq, yaman günə
düşmək.
İşi l'm q — işi müşkülə düşüb.
Bu il girm əsə işlər fırıqdır (9, s. 114).
İşi ilmək düşmək - işi çətinə düşmək.
Qızın hər bir işini tanrı salıbdır ilmək,
Onun hər rəncü-əzabına gərəkdir gülmək (72, c.III, s.238).
İşıq ucu - iimid.
Vəziyyət bir o qədər ümidsiz deyildi, işıq ucu vardı (91,
s.25). _
İşıq üzü görmək - ümumiyyətlə, hünər ərsəsində
yaranmış bir əsərin xalqın ixtiyarında qoyulmasına deyilir.
M əndən somşsakır ki, 1996-cı il bir ədəbiyyat adamı kimi
sizə hansı sevincləri bəxs etdi, tərəddüd eləm ədən deyərəm ki,
Vaqif Səmədoğlunun yeni şerlər kitabının işıq üzü görməsini
(342, səh. 97).
İşim eşşək quyruğuna dönüb - qurtarmaq bilmir.
İşim dönüb eşşək quyruğuna, nə uzanır, nə gödəlir (129,
s.157).
İşin başının əyilməsi - işin kasad, pis olması.
İşin düyün düşməsi - kələfçənin başını itirmək, nəhayət
uğursuzluq.
Fələk işlərimi salıb düyüno,
Kafir də düşməsin mən düşən günə (69).
İş-işdən keçib - fürsəti əldən vermişik.
Yoxsa, iş-işdən keçəndən sonra bödən qartalır, ruh
süstləşir, etiqad təğyir tapır. Nicata bir ümid yolu qalmır (195,
с.II, s. 126).
Vəli, yaxşı nə gərək edəsən. İndi ki, iş-işdən keçib,
azərbaycanlılar demiş, „daldan atılan daş topuğa doyər“ O 92,
səh.293).
İşin qulpundan yapışmaq - kömək eləmək, əlbir olmaq,
bir işlə məşğul olmaq.
Qıy vur qoşulsunlar,
H ərə bir işin qulpundan yapışsın
307
•Beftruz Jhqqi
'lür^da/imfm
Tək əldən səs çıxmaz (266, s.309)..
İşi nəhsə düşmək - işi düz gəlməmək.
Çox xoş ikən nəhsə düşübdü işim.
Fələk işlərimi daşa salıbdı (35. s.470).
İşinə qarışmaq - bir işə müdaxilə etmək.
Şeyx isə şah və sultanların ruhunu xarab edən bu qan-
qadalı dünyanın işlərinə qarışmaq istəməyib (144, s.49).
İşin püfü - işin lap incə məqamı.
İşi yaş olmaq - vəziyyəti pis olmaq, pis işinin üstü
açıldığına görə halının pisləşməsi.
Dutub afaqı məasi işimiz çox yaş olub,
Vaqeən gülməli işdir, hacılar əyyaş olub (168, s.221).
İşi yaş - vəziyyəti pisdi, pis işinin üstü açılıb.
İşləri yazdır qoymayın.
Lap danabaşdır, qoymayın (267, s.50).
İşlər belə getsə, daş daş üstə qalmaz - belə vəziyyət
davam eləsə, ölkə, cəm iyyət qabağa getmək. Köhnə əsasda
qurulan nizamı dağıtmağa çalışmaq.
«Ölülər» komediyasında müəllif yalnız
mövhumat və
cəhaləti deyil, köhnə cəmiyyətin sarsılmaqda olan ictimai
əsaslarını, çürük əxlaq normalarını baltalayır, bir sözlə, daşı daş
üstə qoymayır (Abbas Zamanov).
İşlərin saz olması -- işlərin yaxşı getməsi, uğur, nailiyyət
qazanmaq.
Sözüm bəyənilib, işim saz olub (13, səh. 30).
İş mərrə başına gələndə - sonunda, fürsət düşəndə.
Amma atanın meyli budur mərrə başında,
Evləndirə oğlun, onu da əlli yaşında (M.M. Etimad).
İştah diş altındadır - istəsən bir şeyi əldə edə bilərsən.
İştah diş altındadır (84, s. 137).
İt ağacı - dəyərsiz, hörmətsiz, rüsvay, xalqın xoşu
gəlməyən.
Xəlq içində olasan, it ağacı, pox kürəyi (168, səh. 924).
İt ağzına düşmək - arxasınca başqalarının danışması.
ТшЪ&уЪпh ri^
Beftruz
İt aparan olsun -başım a sadağa, könülsüz bir şeyi birinə
vermək.
Ancaq bu Nazı o Qismətullah Kovxaya “it aparan olsun”
deyə, azdan-çoxdan qismət olsa da, qalanı Şahquluya -k ö h n ə
şorgözə qismət olsun (253, s.333).
İt araba kölgəsində yatır, elə bilir öz kölgəsidir/ it qaya
kölgəsində yatar, elə bilər öz kölgəsidir - bəzilərinə ətrafı,
tanışları üçün hörmət qoyarlar, elə bilər ki, öz hünəridir.
Araba kö lgəsində yatırsan, elə bilirsən öz kölgəndir? (129,
s.256).
İt aşı - qarışıq durum.
Bu gün it aşı kimi qarışmış dünyada bir para qanmaz siyasi
xadimlər belə düşünürlər ki, başların saxlamaq üçün gərək bir
qoluzorbanın qoltuğu altına soxulsunlar.
İt ayağı yemiş
kimi gəzmək - çox dolanmaq,
yorulmamaq.
Amma budur üç gündür dəıə-təpələri it ayağı yemiş kimi
gəzirəm (129, s.79).
İt baxandan baxa biilməz
- yəni bura girmək haqqı
yoxdur.
Dəxi qoymaram baxa bir kəs itbaxandan (168, səh. 533).
İt balasın yeyən kimi, yemək - aldığı bir şeyi qaytar
mamaq, danmaq. Ümumiyyətlə, bunu yetimlərin, adamsızların,
yazıqların haqqını ayaqlar altında tapdayan adamlara, yalançı din
xadimlərinə aid edirlər.
İt balasını yeyən kiıni beytül-malı yeyənlərdən,
Uzunqulaq, cütayaqlı heyvanlardan yazacağam (224, s.8).
İtcanlı - hər əzaba dözən, sınmayan.
İnsan itcanlıdır, hər zəhmətə dözər (281, s.53).
İt dəftərində adı yoxdu - hörmətli adam deyil.
Get ədə, kimdi səni tanıyan, it dəftərində də adın yoxdu
(9, s. 174).
İt də getdi, ip də getdi - hər şeyi əldən getmək.
Çox danışsan, aparram komisara, onda it də gedər, ip də
gedər (82, s.233). ‘
309
Türfcrfajmtfm
Def truz
İtdən çox çarıq oğurlayan yoxdu, həmişə ayaqyahndı/
oğru qapısı quru olar- əyriliklə varlı olmaq olmaz.
-Oğru itdir, arvad, itdən çox çarıq oğurlayan olmasa da,
həmişə ayaqyalındır ki, ayaqyalın ( 253, s.257).
İt döyən - avara, işsiz.
Kəndin it döyeımiyindən gəlib mənə burada mövhumat
dərsi verirsən? (118, s.237).
İtə bax, qarpız yeyir- anqır tayını tap.
İtə bax, qarpız yeyir (129, S. 162).
İt əlindən çörək almaq - çox yoxsul, kasıb.
Elə günə düşiibsən ki, az qalırsan it yeyən çörəyin d e
parasını itin ağzından alıb yeyəsən (129, S.86).
İt əlindən saqqız çeynəmək olmur - hər harısı bir işə ol
vursan, yüz adam ona şərik çıxar. Ətrafdakı adamların
qorxusundan bir iş görmək olmur.
İt hürər, karvan keçər/ yel qayadan nə aparar? - boş,
səviyyəsiz sözlərin heç bir təsiri olmaz.
Son tarixdən gələn səsə səs ver, qoy düşmən bacardıqca
qışqır- bağır salsın. Əməl xainlər ilə xadimləri daha gözəl
surətdə tanıda bilər.
Azərbaycanlıların möhkəm bir məsəli
vardır: i; hürər, karvan keçər (30, №12).
İt günündə olmaq - pis vəziyyətdə yaşamaq, pis durumda
olmaq.
Uzanmış torpaq üstə it günündə (147, səh 15).
İti açıb daşı bağlamaq - birinə ağır şərait yaradaraq onun
bütün yollarını bağlamaq.
İti bibər - diliacı, hamını özündən incidər adam.
İti görən göz - heç bir zadı gözdən qaçırmayan.
E)' əziz Azərbaycan. Sən bir iti görən gözsən ki, İran
səninlə Qərb mədəniyyətinə baxır («Təcəddüd», 1920, № 24).
İti qovan kimi - hörmətsizlik edib birini qovmaq.
Heç nə əşi, iti qovan kimi qovdum (9, s.69).
İt ilə qolboyun olmaq - .. düşüncəsiz bir adamla yaxın
münasibətdə olmaq.
310
®SÄnt8
^w r^^m b ri
İt ilə ovduq çörək etmək - pis adam ilə oturub durmaq,
alış-veriş etmək.
İt ilindən qalmaq - lap çoxdan.
Əhmədin bu maşını da it ilindən qalıbdı (198).
İti nıəscidən qovan kimi qovdu - rüsvay edib qovmaq.
İti məscidən qovan kimi qovdu (129, S.418).
Qara, polkovnik daşnak erməniləri qabağına qatıb iti qovan
kimi qovalayırdı.
İtimin qurd dayısı - lap uzaq bir qohum, tanış.
Birdən itimin qurd dayısı gəlsə səfərdən,
Biz eyləməsək bir quzu qurban, nə deyərlər (338, səh. 64)..
İtin götünə düşən pox tapar - pis adamın arxasınca düşən
peşiman olar.
İtin dişi, donuzun tükü - ikisi də murdar adamdı.
Cəhənnəm olsun hamısı, özləri bilirlər itin dişi, donuzun
tükü (72, c.lll, s.l 18).
İtin əbləhi qaysavadan pay umar - qanmaz adanı çox
böyük istəklər dalınca gedər.
İtin əbləhi qaysavadan pay umar (335, s. 123).
İtin yanından xan kimi keç, xanın yanından it kimi -
itdən də qorxulu qanmaz ağalardır ki, onlara gərək boyun
əyəsən.
İt-itin ayağını basmaz -qohum qohumunu, iş yoldaşı
həmkarını özgələrin ayağına verməz.
Pirqulu fikir verib eşidir, bilirdi ki, “İt itin ayağını
basmayan” kimi divanbəyi də öz gəlirinin, qazancının bərəksinə
gedib oğru-əyrinin boynuna dolanmaz (253. s.327).
İt itliyindən əl çəkər, sümsünməyindən əl çəkməz - bir
adam pis işə adət eləsə, yenə o cəhəti özündə şaxlar.
Dostları ilə paylaş: |