P atolo ji-an to m ik d əyişd ik lər.
Kaditəmikozda müşüm dəyi
şdiklər həzm orqanlarının başlanqıç şöbəsində müşahidə edilir.
Ağız boşluğunda ağ rəngdə selikli kütlə nəzərə çarpır. Ağız boş
luğunun, dilin, udlağın və yem borusunun selikli qişasında hipe-
remiya və bozumtul ağ rəngdə şorvari kütləyə bənzər çöküntü
aşkar edilir, çöküntü hamar və qırçınlı olmaqla bəzən dilin üzə
rini tamamilə örtür. Çinədanın zədələnməsi daha xarakterik hal
da nəzərə çarpır. O ağ süd rəngində seliklə dolu olmaqla, qaz
337
qabarçıqları və yem qalıqları ilə qarışıq halda müşahidə edilir.
Bunun şəlikli qişası qırcınlıqdır, üzərində çoxlu miqdarda qan
sızmaları, bəzi yerlərdə xüsusi şorvari çöküntü qeyd olunur.
Vəzili mədənin selikli qişası qatı seliklə örtülüdür və selikli
qişalarda qan sızmaları aşkar edilir. Vəzili mədə ilə əzələli mə
də sərhəddində nekrotiki zədələnmələr, kutikulasi asanlıqla ay
rılır və bunun altından nöktə şəklində qan sızmalar müşahidə
edilir. Nazik bağırsaq şöbəsinin şelikli qişası kataral iltihablı,
üzərində qan sızmalar, qaraçiyərdə, böyrəklərdə, beyində və
ürəkdə 1-2 mm diametrində yumuşaq konsistensiyalı iltihab
oçaqları aşkar edilir. Perenximatoz orqanların əksəriyyətində
durqunluq əlamətləri və degenerativ dəyişdiklər nəzərə çarpır.
D iaqnoz.
Kanditamiqoza diaqnoz qoymaq ücün onun epizo-
otoloji xüsusiyyətləri, kliniki əlamətləri və pataloji anatomik
dəyişdikləri nəzərə alınır, diaqnozun dəqiqələşdirilməsi və ox
şar xəstəliklərdən təfrik etmək ücün mikoloji müayinə aparılır.
Mikoloji müayinəni aparmaq ücün iltihablı sahələrdən
nümunə götürüb yaxma hazırlanaraq mikroskopiya edilir, qida
mühitlərinə əkilərək amilin təmiz kulturasiı alınır və bioloji sı
naq qoyulur. Boyanmış və boyanmamış preparatları mikrosko
piya etdikdə mikroskopun görünüş sahəsində çoxlu miqdarda
psevdomiseller və blastosporlar nəzərə çarpır. Alınmış kulturla-
rın patogenliyini yoxlamaq ücün hind donuzları, ağ siçanlar və 1
günlük çüçələrin yoluxdurulmasından istifadə edilir.
T əfriq i diaqnoz.
Xəstəliyi A-avitaminozdan təfriq etmək
lazımdır.
A -avitaminozda infeksionluq xüsüsiyyəti yoxdur, mikoloji
müayinənin nətiçəsi mənfidir, selikli qişalar üzərində olan
çöküntülər selikli qişaya möhkəm şəkildə yapışmır.
M ü aliçə.
Xəstə quşları ayırıb nistatinlə mtialiçə edilir. Bu
məqsətlə 100-200 mq preparat lkq yemə qatılır. Şərti sağlam
quşlara nistatin hər kq yemə 15-20 mq hesabı ilə qatılır. Su əvə
338
zinə quşlara l:2000-də göydaş məhlulu verilir.
Quş binalarında həftədə 1 dəfə hər m3 həçmə 0,3-0,5 qram
aliminium-yoditlə aerozol halında dezinfeksiya aparılır.
Profilaktika və m übarizə təd b irləri.
Quş binalarında onla
rın saxlanma və yemlənməsi ücün tələb olunur sanitar-gigiyenik
nomalar gözlənməlidir. Köhnəlmiş quş məhsulları, yem qabları
nın natəmizliyi, binalarda nəmlik göbələyin belə şəraitdə artıb
çoxalmasına səbəb olur ki, buda öz növbəsində infeksiyanm baş
verməsinə səbəb olur. Stasionar qeyri-sağlam təsərrüfatlarda in-
kubasiya ediləçək yumurtalar yod məhlulu ilə işlənir.
Çavan quş qrupu sanitar-gigiyenik şərayitdə saxlanmalı və
yem payına vitaminlər, mineral birləşmələr və zülallar əlavə
edilməlidir. Quşların yem payına kifayət qətər yaşıl yem daxil
edilməlidir.
Kanditamikoza görə qeyri-sağlam təsərrüfatlarda yaşlı qrup
ların və çüçələrə 5 günlükdən etibarən onların hər kq çalı kütlə
sinə 50-100 min T. V. nistatin yemə qatıb quşlara verilməlidir.
Digər infeksion xəstəliklərə qarşı tətbiq edilən geniş təsir dəirə-
sinə malik olan antibiotiklər kanditamikoz zamanı yem payın
dan çıxarılmalıdır. Xəstəlik zamanı çari dezinfeksiya aparmaq
ücün 2%-li formaldehid, 1%-li natrium qələvəsi məhlullarından
istifadə edilir. Xəstəliyi keçirmiş quşlar bütün ömür boyu göbə
lək daşıyan olur və infeksiya törədiçisinin mənbəyi hesab edilir.
Ona görə də belə quşlar intensiv yemləmə ilə kökəldilir və ət
ücün kəsilir.
A spergillyoz
Aspergillyoz - / Asperqillosis / quşların göbələk etiqologiya-
sı infeksion xəstəliyi olub respirator orqanları zədələnmələri və
yüksək dərəçədə letallıqla saçiyyələnir.
Tarixi m əlum at.
İlk dəfə 1815-çi Meyer quşların bronx və
339
hava kisələrində kif göbələklərini aşkar etmişdir. 1841 \çi ildən
başlayaraq müxtəlif növ quş və heyvanlarda asperqillus çinsli gö
bələklər qeyd olunmuşdur. 1855-çi ildə Frezensins quşların tə
nəffüs üzvülərindən göbələyin təmiz kulturasını ayırmış və onu
Aspergillus fumiqatuz və xəstəliyi isə aspergilyoz adlandırmış
dır. Aspergilyoz dünyanın hər yerində quşlarda müşahidə edilir.
X əstəliy in tö rəd içisi.
Xəstəliyin əsas törədiçisi Asperqillus
fumiqatuz göbələyidir. Bundan başqa xəstəliyin etiologiyasında
Asp. flavus, Asp, niqer, Asp, nidulans və s. növlərdə mühim rol
oynayır. Bunlar təkamül etməmiş - fünqi inperfekti göbələklər
qrupuna mənsubdur. Qranulematoz nekrotik ocaqdan götü
rülmüş nümunənin mikroskopiyası zamanı göbələk misellərinin
hifləri genişlənmiş, arakasməli və şaxələnmiş halda müşahidə
ndilir. Orqanlarda sporlanmanın inkişafı nadir halda görünür .
Aspergillər laktofuksinlə, Qackis-mak Manus üsulu ilə yax
şı boyanır. Bunların yetişdirilməsi ücün labaratoriya şəraitində
Çapek aqarından, suslo aqardan, qlukozalı saburo aqarından, Bo-
den və Qotye qida mühitlərindən istifadə edilir.
Aspergiller fakültativ parazitdirlər. On lar adətən saprofıt
həyat tərzinə malikdir və müəyyən şəraitdə parazitlik xüsusiy
yəti əldə edirlər. Patogen aspergillər proteolitik ferment və en-
dotoksin hasil edir. Endotoksinlər hemolitik və toksiki xüsusiy
yətə malikdir. Xəstə quşlardan əldə edilmiş ştamlar m üxtəlif
bitki mənşəli substratlardan ayrılmış ştamlara nisbətən daha
güclü patogenliyi ilə səciyyələnir.
D avam lılığı.
Asperqillər şüalanmaya olduqça həssaslıq göstə
rir. Yodun suda. 2,5 %-li məhlulu kəskin funqisit təsiri ilə özünü
göstərir. 2,5%- li formalin məhlulu, 2,5% -li salisin turşusu Asp.
fumiqatuz və digər növ göbələkləri qısa müddətdə tələb edir.
E pizotoloji m əlum atlar.
Xəstəliyə əksər növ ev və vəhşi
quş növləri həssaslıq göstərir. Daha cox qaz və hind quşları xəs
təliyə tutulur.
340
Bir cox alimlər göstərirlər ki, quşlar yaşlandıqça onların as-
pergilyoza həssaslıöı zəyifləyir.
İnfeksiya törədiçisinin əsas mənbəyi xəstə quşlardır. Yolux
ma əsasən aerogen yolla baş verir, ançaq alimentar yollada yo
luxma aşkar edilmişdir.
Xəstəliyin yayılmasında xəstə təsərrüfatlarında yığılmış yu
murtaların inkubasiya edilməsi böyük rol oynayır. Göbələk em-
brionları onların inkişafının müxtəlif dövürlərdə tələf edir, belə
halda inkubatorlar ətraf mühiti göbələklə yoluxmasında əsas
hesab edilir. Belə şəraitdə sağlam yumurtalardan çıxmış çüçələr
göbələyin miselləri ilə yoluxmuş hava şəraitində respirator yol
la yoluxur. İnkubatorlarda çüçələrin seçilməsi düzgün aparılma-
dıqda bəzən xəstə çüçələr təsərrüfatlara verilir ki, buda infek-
siyanın yeni oçaqının əm ələ gəlməsinə səbəb olur.
Təsərrüfatlarda quşlar nəmli, çirkli quş binalarında saxlan
dıqda, nəmli döşənəkdən istifadə olunduqda, ventilyasiya pis iş
lədikdə, quşlar binada sıx yerləşdirildikdə aspergillyozun baş
verməsi ücün şərayit yaradır.
Quşçuluq təsərrüfatlarında aspergillyoz müxtəlif intensiv
liyə malikdir. Bu göbələyin virulentlik dərəçəsindən, quşların
yaşı və ümumi müqavimət qüvvəsindən asılıdır.
P atogenez.
Xəstəliyin sporları orqanizmə respirator orqanlar
vasitəsilə daxil olduqda infeksiya törədiçisinin lokalizasiya ye
rində geniş sahəli iltihab prosesi inkişaf edir ki, buda iti gedişli
pnevmoniya halında özünü göstərir. Bundan əlavə bəzən
düyünlər formalaşır ki, buda düyünlü pnevmaniya halında tə
zahür edir. Orqanizmdə tədriçən sporlar miseliyə çevrilir, bu da
iltihab prosesini dahada güçləndirir. Göbələyin spor və misellə
ri parçalanan zaman toksin ayrılır və humoral yolla orqanizmə
yayılaraq / toksemiya /patoloji prosesin inkişafına səbəb olur.
Aspergillyozun patogenezində xəstəlik törədiçisinin meto-
bolitləri də mühim rol oynayır.
341
G edişi v ə kliniki əla m ətləri.
Xəstəliyin inkubasiya dövrü
3-10 gündür. Göbələyin patogenlik dərəçəsindən, quşun yaşı və
rezistentlik dərəçəsindən və potoloji - anatomik dəyişdiklərinə
görə müxtəlif formalarda özünü göstərir.
Aspergillyoz iti və xroniki gedişə malikdir. İti gediş zamanı
quşlarda respirator orqanların funksiya pozğunluqlarına məxsus
olan əlam ətlər meydana çıxır. Quşlarda tənəffüs hərəkətlərinin
miqdarı artır, tənəffüs çətinləşir, hər tənəffüs zamanı quş başını
irəli uzadır və yuxarı qaldırır, dimdiyini acıq saxlayır, tez-tez as
qırır, dimdik və burun yolundan serozlu və ya köpüklü kütlə ay
rılır. Hava kisələrinin zədələnmələri ilə əlaqədar olaraq tə
nəffüs zamanı füşkürək səsləri eşidilir.
Quşlarda bəzən ishal, suya tələbatın artması, İştahın itməsi,
iimumi zəyiflik və arıqlıq inkişaf edir. Ölümdən qabaq quşlarda
qıc olmalar nəzərə çarpır. Çüçələrdə, xüsusilə hind quşlarının
çüçələrində cox vaxt meninqoensefalit əlamətləri, çavanlarda
isə oftalmit və burun yolundan şorvari maddədən ibarət kütlənin
ayrılması ilə müşayət edilən rinit nəzərə çarpır.
Xroniki gedişdə əlam ətlər tədriçən inkişaf edir, əlam ətlər iti
formada olduğu kimidir. Fərqli çəhətlər pipik və saqqalın sol-
ğunluğu, dövri olaraq həzm və tənəffüs orqanlarının funksiya
pozğunluğu əlamətləri qeyd olunur. Bəzi hallarda gözün zədə
lənmələri, göz qapağı altında kazeozlu kütle aşkar edilir. Yaşlı
quşlarda yumurta məhsuldarlığı kəskin şəkildə aşağı düşür.
P ataloji - anatom ik d əyişilik lər.
Xəstəliyin pataloji-anato-
mik dəyişikləri xəstəliyin gedişi və patoloji prosesin lokaliza-
siya yerindən asılıdır. Traxeyada, bronxlarda, hava kisələrində
zədələnmələr, ağciyərdə tək-tək və bəzən yayılmış formada
düyünlər müşahidə edilir.
Xəstəliyin iti formasından ölmüş quşlarda ağciyərin hemor-
roji iltihabı və onun parenximasının müxtəlif dərinliklərində
milyar sarımtıl-ağ düyünlər nəzərə çarpır. Düyünlərin diametri
342
1-3 mm və bəzən daha çox olur. Hava kisələrində də iltihab
müşahidə edilir.
Xəstəliyin xroniki formasından ölmüş quşların cəsədlərində
ağciyərin hemorroji zədələnm ələri, hepatizaiya sahələrinin
meydana çıxması, hava kisləri və bronxlarda adi gözlə görünən
miselial kütlə aşkar edilir. Ağciyərdə milyar düyünlər bir-birilə
birləşərək bərk kütləli şorvari kütlə əmələ kətirir. Bəzən hava
kisələrində qalınlığı 5 mm olan kazeozlu çöküntü müşahidə edi
lir.
Qaraciyərdə durğunluq dəyişikləri, bağırsaqlarda isə hemor
roji iltihab nəzərə çarpır.
Histoloji müainə zamanı ağciyərdə pnevmoniya fokusları,
çoxlu miqdarda nekroz və düyünlər, bronx və bronxiolların şe-
likli kütlə ilə, fıbrinlə, piqmenlərlə, leykositlərlə, göbələyin mi-
selləri ilə dolu olması aşkar edilir. Düyünlərin m ərkəzində radi
al səpələnmiş hiflər müşahidə edilir ki, buda qranulyasiya to
xunmasının xatırladan reaktiv iltihab zonası ilə əhatə olunur.
Çox vaxt iltihab sahələrində nəhənq hüceyrələr görünür.
Aspergilyoz düyünləri zədələnmiş toxumalarda tipik infek-
sion qranulemanı xatırladır. Bu kapsula içərisinə alınmış törəmə
olub içərisində homogen kütlə vardır. Periferiyasında histositar
tip hüceyrə qatı, psevdoeozinofıl leykositlər və limfoid tip qat
aşkar edilir, Qranulema mərkəzində göbələyin sapları görünür.
Diaqnoz:
xəstəliyə diaqnoz qoymağ üçün onun epizootolo-
ji xüsusiyyətləri, kliniki əlamətləri və patoloji-anatomik dəyişi-
likləri nəzərə alınır və mikoloji müayinə aparılır.
Mikoloji müayinə aparmaq üçün ağciyərdən şorvari kütlə
və ya düyün götürüb, yaxma hazırlayıb mikroskopiya edilir. Tə
miz kultura almaq üçün Çapek qida mühütinə, Suslo aqara və s.
qida m ütlərinə əkilir. Əkilmiş nümunələr 36-37°S temperaturda
yetişdirilir. Mikroskopiya zamanı boyanmamış yaxmalar 10% -
li natrium qələvisi damlasında, laktofenolda və ya əzilmiş dam
343
lada baxılır. Bu zaman rəngsiz törədici misellərinin arakəsməli
hifləri nəzərə çarpır.
T əfriq i diaqnoz:
aspergiliozu quşların vərəindən, pulloruz-
dan və infeksion bronxitdən təfriq etmək lazımdır. V ərəm ədə
ən çox qaraciyər, sonra dalaq və bağırsaqlar zədələnir. Tuperku-
linizasiyanın nəticəsi əsasdır. Bakterioloji müayinədə isə vərəm
çöpləri aşkar edilir. Pullorozda cücələrdə ağ rəngdə ishal, yaş
lılarda isə yumurta follikullarının zədələnmələri qeyd edilir. Yaş
lı gizli bakteriyadaşiyan quşları aşkar etmək üçün qan-damla
AR-dan istifadə edilir. Bakterioloji müayinə zamanı S.pullorum-
qallinarum aşkar edilir. İnfeksion bronxit kontagiozluğu ilə sə
ciyyələnir.
M ü alicə.
Spesifik müalicə vasaitləri yoxdr. Nistatin toyuqla
ra 15-20 mq, cücələrə 2-5 mq dozada inyeksiya edilir. Hind qu
şu və qazlarada doza 2 dəfə artırılır. Hər gün quşlara 1:2000-
l:3000-də mis-sulfat məhlulu peroral yolla daxilə verilir. Kali
um-yod hər baş quşa 0,15-0,2 qram istifadə edilir.
Müalicə məqsədilə antibiotiklərdən istifadə əks göstərişidir,
çıınki hətta terapevtik dozada xəstəliyin ağırlaşmasında səbəb olur.
Profilaktika v ə m ü b arizə təd birləri.
Xəstəliyin profilakti
kası üçün quşlara yaxşı sanitar-gigyeniki şərait yaratmaq və or
qanizmin rezistentliyini yüksəltmək lazımdır. Yem payına A-vi-
taminin əlavə edilməsi quşların qeyd olunan xəstəliyə qarşı
ümumi müqavimət qüvvəsini artırır.
Həmin vitaminin cücələrə 2 günlükdən 35 günlüyə qədər
300 b.v. avital preparatının isə su ilə 4000 b.v. verilməsi onların
bir çox xəstəlikərə və xüsusilə də aspergilyoza qarşı müqavimə
tini artırır. Konsentrat yemlərin taxıl məhsullarının keyfiyyətinə
diqqət yetirilməli, şübhəli hallarda termiki təsirə uğradılmalıdır.
Aspergilyoz zamanı yod preparatlarının aerozol halında təd-
biqi yaxşı nəticə verir.
Təsərrüfatlarda xəstəlik baş verdikdə kliniki xəstə və zəif
344
quşlar sanitar kəsimə verilir. Əgər xəstəliyin baş verməsində kif
li yem və döşənək səbəb hesab edilirsə bunlardan istifadəyə ica
zə verilmir.
Cari dezinfeksiya üçün 5%-li formalin və 3%-li natrium qə
ləvisi məhlullarından istifadə edilir.
Favus
Favus (favus, parşa) ən çox quşların nisbətən az kənd təsər
rüfatı heyvanlarının göbələk etiologiyalı infeksion xəstəliyi olub
dəri törəmələrinin və bazən də parenximatoz orqanları zədələn
mələri ilə səciyyələnir.
T arixi m əlum at:
xəstəliyin törədicisi 1839-cu ildə Şoenlay-
ni tərəfindən qeyd edilmişdir. Fransa tədqiqatçısı Saburo ilk də
fə dermatomikozlarm törədicilərin təsnifatını vermişdir.
Rusiyada xəstəliyin öyrənilməsində P.İ.Matvievski, P.N.Koş-
kin, N.A.Spesivseva və başqalarının böyük xidmətləri olmuşdur.
X ə stəliy in törədicisi.
Favusu təkamül etməmiş Acharion
cinsinə mənsub olan göbələklər törədir. Quşlarda xəstəliyi
A.qallinae, gəmiricilərdə və bəzi kənd təsərrüfatı heyvanlarında
A.quinskeanum və insanlarda isə A.schonluni törədir. Bunlar
dermotomisetlərə aid olmaqla əsasən dəri və dəri törəmələrinin
zədələnmələrini törədir. Favus, həmçinin quşların parenximatoz
orqanlarının iltihabın səbəb olur. Bu göbələklər təbiətdə geniş
şəkildə yayılmışdır.
Patoloji materialdan hazırlanmış yaxmalarda favusun törə
dicisi oval və ya çoxbucaqlı sporlar halında zəncir və yügümlar
halında nəzərə çarpır.
Bundan əlavə ikiqat qişaya malik və düzbucaqlı hüceyrələr
dən ibarət olan müxtəlif qalınlıqda misellər halında görünür. Zə
dələnmiş tükdə göbələyin elementləri onun uzunu boyunca yer
ləşir, və burada həmişə göbələyin ikiqat qişaya malik olan spor-
345
lari ilə bərabər qaz qabarcıqları və yağ damlaları nəzərə çarpır.
Bu xüsusiyyət onu trixofıtiyanın və mikrosporozun törədicisin
dən fərqləndirir.
Favusun törədicisi Saburo qida mühitində, Suslo aqarda 28-
30°S temperaturada boy verir.
D avam lılığı.
Xəstəliyin törədicisi xarici mühit amillərinin
təsirinə davamlıdır. Zədələnmiş tüklərdə bunlar 6-10 il, peyin
də 3-8 ay, torpaqda 140 gün sağ qalır. Ultrabənövşəyi şüaların
təsirindən tez inaktivləşir. Kimyəvi dezinfeksiya vasitələrindən
3%-li karbol turşusu, 2%-li natrium qələvisi, 2%-li formaldehid,
2%-li salisil turşusu məhlulları amili 1-2 saata məhv edir.
E p izootoloji m əlum atlar.
Xəstəliyə əksər növ quşlar həs
sasdır. Cavanlar yaşlılara nisbətən daha çox xəstəliyə tutulur.
Favus əsasən sporodiya və kiçik epizootiyalar halında nəzərə
çarpır. Epizootiyalar əsasən gəmirici heyvanlarda müşahidə edi
lir. Xəstəlikdə stasionarlıq qeyd olunur ki, buda amilin uzun
müddət xarici mühit obyektlərində yaşama qabiliyyəti ilə izah
olunur.
İnfeksiya törədicisinin mənbəyi xəstə quşlardır. Quşların yo
luxması əsasən kontakt yolla baş verir. İnfeksiya törədicisinin
yayılmasında quşlara xidmət əşyalar və yoluxmuş yem böyük rol
oynayır. Həşəratlar və gəmiricilər xəstəlik törədicisinin yayıl
masında müəyyən əhəmiyyətə malikdir. Digər dermatomikoz-
larda olduğu kimi xəstəliyin baş verməsində və yayılmasında quş
ların zoogigiyeniki tələbata uyğun olmayan şəraitdə saxlanması
və keyfiyyətsiz yemlərlə yemləndirilməsi əsas hesab edilir.
P atogenez.
Dəri üzərinə düşmüş xəstəliyin törədicisi burada
çoxalır, tük və lələk ətrafında iltihab törədir, göbələyin misellə-
ri belə şəraitdə yıqum törədir, nəticədə qidalanma pozulur, to
xuma atrofıyalaşır. Törədicinin dəri üzərində çoxalması nəticə
sində burada degenerativ dəyişdiklər törədir, tük və lələklərin
qidalanması pozulduğuna görə onlar tökülür. Prosesin generali
346
zasiyası zamanı xəstəliyin törədicisi qana keçərək parenximatoz
orqanlara toplanır və burada düyün və yaralar törədir.
G ed işi v ə kliniki əla m ətləri.
İnkubasiya dövrü bir neçə
gündən 3-4 aya qədər davam edir ki, buda xəstəlik törədcisinin
virulentliyi və quş orqanizminin rezistentlik dərəcəsindən asılı
dır. Ev və vəhşi quşlarda tüksüz nahiyyələrdə yuvarlıq formada
ağ lələklər əm ələ gəlir və bunlarda öz növbəsində sonradan
düyünlərə çevrilir. Belə düyünlərin üzərində eksudatın ayrılma
sı və bunun quruyaraq qartmanlar (skutula) əm ələ gəlməsi
müşahidə edilir. Qartmanlar bozumtul-ağ və ya bozumtul-sarı
rəngdə olur. Ayrı-ayrı ləkə və qartmaqlar sonra bir-birilə birlə
şir və dəridən çətin ayrılan boz rəngdə sıx kütləli çöküntü şək
lini alır. Belə çöküntülər ən çox dimdik ətrafında, pipik və saq
qalda müşahidə edilir. Belə zədələnmə forması skutulyar forma
adlanır. Prosesin generalizasiya zamanı boyun və gövdənin tük
və lələk follikulları da iltihablaşır. Lələk və tük ətrafında dəri
üzərində qartmaqlar meydana çıxır və tük və lələklərin qidalan
ması pozulur, onlar tökülür. Lələklər özlərinin əsaslarından de-
formasiyalaşır, bozumtul-ağ rəngdə örtüyü olur ki, buda xəstə
lik törədicisinin miselləri və sporlarından ibarətdir. Lələk və
tüklər tökülmüş, dəri sahəsi qartmaqla örtülmüş halda nəzərə
çarpır. Belə quşlar siçan iyisinə malik olur.
Xəstəliyin ağır gedişində ağız boşluğunun, bumn-udlağın,
yuxarı tənəffüs yollarının, çinədanın və bağırsaqların selikli qi
şasının zədələnmələrinə məxsus olan kliniki əlam ətlər meyda
na çıxır. Quşların iştahı itir, güclü ishal başlayı. İshal uzun
müddətli olduğuna görə onlarda arıqlıq və ölüm baş verir. Favu
sun belə forması visseral forma adlanır.
P atoloji-an atom ik d əyişilik lər.
Quş cəsədləri arıq olmaqla
kəskin siçan iyinə malikdir. Dəri üzərində m üxtəlif böyüklükdə
qartmaq və tüksüz sahələr görünür. Pipik ağ rəngdə olur. Çinə
danın, bağırsaqların və yuxarı tənəffüs yollarının selikli qişasın
347
da yaralar və düyünlər aşkar edilir. Traxeyanın və yem borusu
nun yuxarı hissəsinin selikli qişasında epitelinin nekrozu və şor-
vari kütlədən ibarət olan çöküntü nəzərə çarpır.
D iaqnoz.
Xəstəliyə diaqnoz qoymaq üçün kliniki əlam ətlər
və patoloji-anatomik dəyişdiklər nəzərə alınır və mikoloji
müayinə aparılır.
Mikoloji
m üayinədə
zədələnmiş
dəri
sahəsindən
götürülmüş nümunə xırda-xırda doğranır, əşya şüşəsi üzərinə
qoyulur və bunun üzərinə bir neçə damla 20-25%-li natrium və
ya kalium qələvisi məhlulu əlavə edilir, isidilir, sonra ötürücü
şüşə örtüb mikroskop altında mikroskopiya edilir.
Xəstəlik törədicisinin təmiz kulturasım almaq üçün patoloji
materialdan Saburo aqarına əkilir. Çirklənmiş material əvvəlcə
dən 2%-li antiformində işlənir, sonra isə ya su ilə yaxud mütləq
spirtlə yuyulur.
Favusun törədicisi üçün elektiv qida mühiti amin turşuları
əlavə edilmiş trixofıton aqar hesab edilir. Nümunələr bu mühiti
nə əkildikdən sonra 22-28°S temperaturda yetişdirilir.
Dostları ilə paylaş: |