İ N F O R M A T İ K A ____________________________________________________________
350
Qrafik redaktorun istifadəçisindən grafik məlumatların hansı formatda
saxlandığını bilmək tələb edilməsədə, onun üçün təsvirlərin lazımı səviyədə
(səmərəli istifadə məqsədi ilə) saxlanmasından və müxtəlif əlavələr arasında
sərfəli məlumat mübadiləsinin təşkil edilməsindən ötrü qrafik formatların
xüsusiyyətlərini bilmək mühüm əhəmiyyət kəsb edir.
Ümumiyyətlə, kompüter qrafikasında vektor və rastr formatları
fərqləndirmək qəbul edilmişdir.
VEKTOR VƏ RASTR FORMATLAR Vektor formatlara aid olan fayllarda təsvirlərin şərhi sadə qrafik obyektləri
(xətləri, çevrələri, düzbucaqlıları, qövsləri və s.) yaratmaq üçün istifadə edilən
əmrlər çoxluğu ilə verilir. Belə fayllarda bunlardan başqa digər əlavə
informasiyalar da saxlanılır. Müxtəlif vektor formatlar bir-birindən əmrlərin sayı və
onların kodlaşdırılması üsulları ilə fərqlənir.
Rastr formatlara aid olan fayllarda aşağıdakı xarakteristikalar (parametrlər)
saxlanılır:
Təsvirin ölçüsü – üfqi və şaquli istiqamətlər üzrə təsvirdəki videopiksellərin
sayı;
Bit dərinliyi – bir videopikselin rənginin saxlanması üçün istifadə edilən
bitlərin sayı;
Təsviri şərh edən məlumatlar – hər bir videopikselin rəngi və digər əlavə
informasiya.
QRAFİK MƏLUMATLARIN SIXILMA ÜSULLARI RLE (Run-Length Encoding)–təkrarlanan kəmiyyətlər ardıcıllığı üsulu ilə
sıxma zamanı pikselin şərh edilməsi üçün istifadə edilən bitlərin və onların
təkrarlanma saylarından istifadə edilir. Bu üsul bir sıra qrafik formatlarla (məsələn,
PCX formatı ilə) bir yerdə istifadə olunur.
Faylın sıxılması üçün istifadə edilən proqram əvvəlcə piksellərin sayını, sonra
isə onların rənglərini (və va əksinə) yaza bilər. Ona görə də faylı oxuyan proqram
məlumatların həmin faylı diskə yazan proqramdan fərqli qaydada yerləşməsini
gözləyə bilər. RLE üsulu ilə sıxılmış faylı açanda səhv barədə məlumat çıxarsa (və
ya təsvir tam təhrif olunmuş formada alınarsa), belə faylı başqa proqramla
açmağa və ya onu başqa formata çevirməyə cəhd etmək lazimdır.
RLE sıxma üsulu o halda səmərəli hesab edilə bilər ki, sıxılan təsvir eyni rəng
calarina malik olan böyük sahələrdən ibarət olsun. Bu üsul skanerlə alınan
fotoqrafiya təsvirlərinin sıxılması üçün səmərəli hesab edilə bilməz, çünki, skanerə
olunan fotoqrafiyalarda eyni rəngə malik olan videopiksellərin uzun ardıcıllığı
olmur.
LZW sıxma üsulu təsvirdə təkrarlanan naxışların tapılmasına əsaslanır.