- qonun hujjatlariga muvofiq boshqa toifadagi ishchilar.
Tungi vaqtdagi ish korxonada o’rnatilgan birlamchi hujjatlar bilan
rasmiylashtiriladi. Tungi vaqtdagi ishning har bir soati uchun kamida bir yarim
baravar miqdorda haq to’lanadi, ya'ni tungi vaqtdagi ish uchun qo’shimcha to’lov
miqdori soat stavkasining 50 % dan kam bo’lishi mumkin emas.
Ishga yollash bo’yicha korxona ma’muriyati va ishchilar o’rtasidagi
munosabat mehnat shartnomalari yordamida shakllanadi. Mehnat shartnomalari
avvalo ish haqi stavkasi, normadan ortiqcha bajarilgan ishlar uchun stavka, dam olish
kunlari va tanaffuslar, pensiya fondlari va sog’liqni saqlashga ajratmalar hamda
narxlarning o’zgarishini hisobga olib iste’molchilik savati qiymatini tartibga solish
kabi jihatlarni o’z ichiga oladi. Keyin mehnat sharoiti masalalari qarab chiqiladi.
Nihoyat, qator tashkiliy masalalar hal qilinadi. Odatda kelishuv bir necha yilga
(asosan uch yilga) tuziladi.
Ayrim hollarda davlat ham korxona ma’muriyati va ishchilar o’rtasidagi
o’zaro munosabatlarga, masalan, ish tashlash masalalariga tegishli munosabatlarga
ta’sir ko’rsatishi mumkin. Ammo ish tashlash huquqi «Iqtisodiy, ijtimoiy va madaniy
huquqlar haqidagi xalqaro pakt»da mustahkamlangan asosiy ijtimoiy- iqtisodiy
huquq va erkinliklar jumlasiga kiradi.
Ko’pchilik mamlakatlarda mehnat munosabatlarining rivojlanishida bosh
masala ishsizlikni ijtimoiy kafolatlashga, ishlovchilarning mehnat sharoitini
yaxshilash va ish haqini oshirish imkoniyatlari bilan bog ’liq masalalar hisoblanadi.
Bu muammolarni hal qilishda asosiy rol kasaba uyushmalariga tegishli bo’ladi.
Ko’pchilik bozorlarda ishchilar o’zlarining ish kuchini kasaba uyushmalari
orqali jamoa bo’lib «sotadi». Kasaba uyushmalari nisbatan ko’p sonli ishga
yollovchilar bilan muzokaralar olib boradi va ularning asosiy iqtisodiy vazifasi ish
haqini oshirishdan iborat bo’ladi. Kasaba uyushmalari bu maqsadga turli xil yo’llar
bilan erishishi mumkin.
Dostları ilə paylaş: