“Yaponiya modeli”ning xususiyatlari quyidagilardan iborat:
Mamlakatda bir xil sohada faoliyat ko`rsatayotgan ishlab-chiqaruvchi korxona va kompaniyalarning birlashuvi, ya`ni “keyretsu”, va buning natijasida moliya-sanoat guruhlarini tashkil qilinishi. Lekin ko`plab “keyrettsu”lar urushdan oldingi monopol kompaniyalar – “dzaybatsu”lardan kelib chiqqan. Bu guruhlar yirik banklar, savdo va sanoat kompaniyalar tomonidan boshqariladi;
Mamlakatda mehnat munosabatlari tizimini shakllanuvi, ya`ni:
yapon milliy urf-odatlaridan kelib chiqqan holda ishxona rahbariyatining ishchilarni doimiy mehnat faoliyatini kafolatlash;
fuqarolarni butun umrga ish bilan ta`minlash;
ishchi o`rinlarga yuqori malakali mutaxassislarni tayyorlash;
ishchilarning doimiy ravishda ish faoliyatlarini almashtirib turishlari;
kompaniya va firmalar rahbarlari tomonidan ishchi-xizmatchilarni doimiy ravishda har tomonlama rag`batlantirib turishi;
ishchilarning “ishxona-bu bizning uyimiz” shiori ostida faoliyat ko`rsatishi; - ishxonalarda ishchilarlarning mehnat intizomiga qattiq rioya qilininishi.
3. Mamlakatning iqtisodiy rivojlanishida Hukumatning ahamiyati va uning kuchli nazorati. Hukumat mamlakatdagi barcha iqtisodiy muammolarni “Moliyasanoat guruhlari” rahbarlari bilan hamkorlikda hal qiladi.
Ishsizlikning ko`rsatkichi o`rtacha 0,5%ni tashkil qildi. 2015-yil Feveral oyida ishsizlik darajsi 3,6% dan 3,5% ga tushgan. Yaponiya mehnat bozori boshqa mamlakatlar mehnat bozoridan yuqori ish xaqi bilan tubdan farq qiladi. 1920-yilda Yaponiya modeli rivojlana boshladi va “job for life” degan yuqori ish xaqiga asoslangan re`jali dasturi jadallasha boshladi. Bu dastur yuqori malakali kasbga o`rgatish, foydani yetarlicha firma ichida taqsimlash va ishchilarning firma xayotida faol qatnashishi qaratilgan va ishchilarning har biriga sadoqat bilan qilgan ishiga yuqori ish xaqini to`lash dasturi joriy qilingan.