zalİK
bu barədə olan meyl və
rəğbətim və öz hissəm ə
düşəcəK
vəzifəm i əda etm əyim
bəzaətsizliyim ə və ədəmi-ləyaqətimə qələbə edib, təlim i-
ə tfa la m əxsus olan Kitabi-nafedən bilain tix ab «Töhfei-
benat» nam ı ilə təsm iyə etdiyim bu əsəri-naçizi yazm ağa
cəsarət elədim. L ü tf nəzərilə m ütaliə b u y u ran m aarif-
pərvər ədiblər və təlim yolu ilə təcrübə hasil etm iş müəl-
lim lər səhv və xətasını təiyib və təhqirə n isbət verməy-
ib, nəzəri ədibanə və him m əti-nəqqadanələr ilə təshih
etm əK İərini
m əxsusən təm ənna edirəm . H ərgah bu barə-
də lay iq i-təq rif və təhsin olmasam da, m üvədədi-təriz və
n ifrin olm am ağa da əmin və üm idvaram .
*
E l m tələbində olm aq h ə r bir m ü s d lm a n Kişisi və
m ü s d lm a n q a d ın ı ü ç ü n fəzildtdir.
İXTAR
Bu
Kİtabçeyi əlifbanı diqqətlə oxuyub
və
hü ru fatın
işKali ərbəəsinə
Kamilən vüquf yetirən balaca qızlara
m əxsusdur
kİ,
bunda
dərc
olunan dərusi-m ütəm əddədə
və heKayəti-nafeənin vasitəsilə hər bir validə öz qızını
və hər bir
m üəllim ə
öz m ütəllim lərini şiveyi-qiraət və
üsuli-Kİtabətə alışdıra bilir.
Bu Kitab nəstəliq x əttilə təb olunm ağa üm də səbəb
odur
Kİ, о
balaca əlləri ilə rəh b əri-m aarif olan, qələmi
tu ta n xam m qızlar h ər gün oxuduğu d ərsi b ir əlahidə
d əftərə yazm aq ilə təqviyyəti-zehnə səbəb olan hüsni-
x ə tti də təh sil etməyə m üvəffəq olsunlar. Bu m üxtəsər
Kİtabçada ü su li-in şa və
fununi-Kitabət
iq tizasın ca yazı-
lan və
beləlİKİə,
lisa n i-tü rK id ə
əm saiı görülən bəzi ərəbi
və fa rs i Kəlmələri heyııi-tədrisdə bəqədr imKan qızlara
təlim və təlh im olunm am ış Keçilməsin.TainKİ onlar ada-
bi-m ühavirə və üm urati-beytiyyəyə d a ir olan
mÜKalimat-
dan əlavə
ədəbiyyati-Iisaniyyə
və də filcüm lə aşina ol
sunlar.
TaiıxKİ gələcəK
zamanda
ülum və
fü n u n
... təhsil
etməyə m ü q təd ir ola bilsinlər.
MİNACAT
İlahi! Q adiri-m ütləq və m əbud b ir həqsən. Zati-əq-
dəsini əql və
fİK r
ilə
bilməK
və q ü d rə t və əzəm ətini dil
ilə bəyanə gətirm əK olmaz. İlahi! Zam an və məKandan
m ünəzze və tə r if və tövsifdən m übərrasən. A m m a şan
və cəlalm və nuri-cəm alın aləm ləri doldurub
k
İ, h ə r şeyi
sənin v ü c u d u n a dəlil və rəhb ər və h ə r zərrə sənin qüdrə-
tin ə şahidi-m ötəbərdir. Bu ham ı həddü-hesabsız u ld u z la r
və h av ad a cəh-cəh ilə te y ra n edən q u şlar, yerdə züm zü-
mə ilə cərəyan edən n əh rlər, çaylar, rən g arən g g ü llərin
ə tri və g u n ag u n m eyvələrin təm i sənin hiK m ətinə ayinə-
d ir. X üdavənda,
elə
b ir q ad iri-təv an a və
x aliq i-y eK tasən
Kİ,
q ü d rə t və q ü w ə td ə və əm ri-xilqətdə əsla
şərİK İn
və
n ə z irin yoxdur. P ərv ərd ig ara, m ərhəm ət n əzərin i biz-
dən
Kəsmə,
səhhəti-bədənim izi əlim izdən alm a, v erdiyin
ham ı n em ətlərin şÜKrünü əda etm əyə bizləri m üvəffəq
elə, lü tf və in ay ə tin i halım ıza şam il qıl, m əhəbbət və to-
fiq in i bizlərə rə q if et. G ünahlarım ızdan Keç. D ünya və
a x irə tim iz i m əm ur elə! Ya rəb, üm id əlim izi dərgahi-
aləm p ən ah ın d an naüm id geri qaytarm a! İta ə t və ibadə-
tim izi dərəceyi-qəbuiə y e tir, dua və a x irətim izi m üstəcəb
elə, xatim ül-ənbiyə M əhəm m əd-əl-M ustəfa hörm ətinə və
onun рак və
paKİzə
olan övladı haqqına. Amin!
QİRAƏT
X anım qızlar! «Əlifba Kitabını» diqqətlə oxudunuz.
Və h ə r b ir d ərsin başında yazılan h ə riflə rin şəKİllərini
və
səd aların ı lazım m ca öyrənib və anladınız. İn d i bu
gözəl Kİtabı
oxumaq sizlərə
çox asan və çox faydalı
olacaq. B unda neçə şirin heKayətlər yazılıb! Və neçə gö-
zəl d ə rslə r tə rtib olunubdur. Bu ə w ə lin c i dərsdə istəyi-
rəm yenə «Əlifba» Kİtabında oxuduğunuz d ərsləri yadı-
nıza
salım . X a tirin iz d ə d ir kİ, h ə rflə rin ham ısı rtu z
d ö rd d ü r. Və о h ə rflə r
Kəlmənin
başında, a ra sın d a və
a x ırın d a yazılanda h ə r b iri neçə su rətə d ü şü r. Və hərflər
b ir-b irin ə yapışanda səslər h asil o lu r kİ, о səslərdən
Kəlmələr
əmələ
gəlir. Məsələn, a-ta, a-na, ba-ba kİ, bu
səslərdən a ta , ana, baba
Kəlmələri təşKİl
o lu n u r. Necə
Kİ, ba-la-bal-dan-şi-rin-dir sədalarından «bala baldan
şi-
rin d ir» ib a rə ti əmələ gəlir. İndi bu dərsdə bir neçə asan
cüm lələr v a r, onu oxuyaq: «Mənim Kİtabım gözəldir. Bu
g ü n dərsim asan d ır. Y alan danışm aq günahdır. Elm və
tərbiyyət hamıya vacibdir.
Əməlsiz alim in faydası yox-
d u r. K itab oxum ağın m ənfəəti çoxdur. K itab in san a gö-
zəl m ü n isd ir. Qış və yaz oxu yaz».
S Ü B H N A M A Z I
F atm a sübh tezdən d urub, dəstəm az alıb gəldi,
səccadəsini açdı. N am azını qılıb q u rta ra n d a n sonra qar-
d aşı Q asım ın başı ü stə yavaş-yavaş d u rd u onu oyatm ağa:
-Qasım, Qasım! D ur, az qalıb g ü n çıxsın, nam azın
v a x tı
Keçir.
Qasım d u ru b , dəstəm az alınca F atm a xan ım
k
İ
ç
İ
k
q ard aşı İb rah im i də oyatdı
Ki,
ona da nam az təlim edib
qaldırsıq . N am azların ı tam am edəndən so n ra h ə r üçü
q aziü lh acat olan A llahın dərgahm a əd g ö tü rü b m inacat
elədilər. F atm a dedi
k
İ:
Q ardaşlarım , mən d u a eyləyim, siz də «amin» deyin!
“P ə rv ə rd ig a ra , rəh m ət və bərəK atını b izlərə nazil
qıl. E hsan etd iy in n em ətləri əlim izdən alm a. Qəlblərim i-
zi elm və ib ad ət n u ru ilə rövşən və m ü n ə w ə r elə! Pər-
vərdigara! B izləri böyüdüb tərbiyə v erən ata-anam ızm
ö m rü n ü tu la n i qıl. O nlarm sayəsirü bizim başım ızdan
Kəsmə! V alideynim izi və m üəllim lərim izi və qövm və əq-
rabam ızı d ü n y a və ax irətd ə rə stg ah eylə! İlah i, sən mə-
su m la rın d u asın ı tez m üstəcəb edərsən! B izim də b u mə-
sum anə duam ızı qəbul elə.
F a tm a bu tö v r d u a etdİKCƏ Qasım və İb rah im də
«amin» d ey ird i. M ehriban an aları gəlib, o n ları b u halda
görəndə h ə r ü çü n ü də m əhəbbətlə qucaqlayıb, b ağ rın a
basdı! Və o n lar da an aların ın əlindən öpdülər. Və ham ısı
b ir yerdə a ta la rm ın h ü z u ru n a gedib, ədəb ilə salam ve-
rib , əyləşib çay içməyə m əşğul oldular.
TƏRBİYƏNİN TƏFAVÜTÜ
İ
k
İ b acm ın hər b irisin in b ir oğlu v a r id i. O nlar
o ğ lan larm a b ir-b irin d ən tə fa v ü tlü
su rə td ə tərbiyə ve-
rird ilə r. B irisi adabi-tərbiyətə aşna olm adığı ü ç ü n oğlu-
n u n m əzacına görə hərəKət edib və onun n azı ilə oynar-
dı. Və b alasım n h ə r b ir x ah işin i y erinə yetirdİKCə onun
x ü lq ü n ü pozub daryəKİni üzərdi. Bu əziz və ərKÖyün ba-
lan ın x ö rəy in in əndazəsi və y atıb d u rm a ğ m m vədəsi yox
idi, H ər növ Konfet və hər qisim meyvə və h ə r cürə oy-
uncaq, bəİKƏ, h ə r b ir ağ lın a gələn şeyi istə d iy i v a x td a
h a z ır olm asaydı, ağlayıb, çığırıb. b ağ ırıb özünü yerdən-
yerə v u ra rd ı. T ərbiyət aləm indən bixəbər olan an ası da
is tə r zərərli olsun, is tə r faydalı olsun, b alasın ın h ə r b ir
istəd iy in i və arzu su n u əmələ gətirm əy i m üzayiqə etməz-
di. A m m a о b iris i oğlunu ağ u şi-tərb iy ətin d ə saxlayıb,
p ərv əriş verdİKCə və analıq m əhəbbətin əmələ gətirdiK cə
yenə b alasın a iazım m ca nəsihət, tən riy ə və cəza etməK-
dən g eri d u rm azd ı. Ə w əlin cin in oğlu çox
y e m ə K d ə n
zəif
olub və çox yatm aqdan tənbəlləşib, x u d sər və azadə
gəzməKdən
t ə r b iy ə s iz
və
e lm s iz q a ld ı.
A m m a
d ig ə r in in
h ə r b ir şeyi diqqət və q ərarın ca yeyib və içib, an asın ın
n əsih ətlərin ə əməl edib b ir
ç a lış q a n
və zəhm ətsevən uşaq
oldu Kİ,
b öy ü d Ü K cə
elm və
t ə r b iy ə t s a y ə s in d ə
validəsinə,
vətəninə, m illətinə və dövlətinə böyÜK x id m ə tlər eylədi.
_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________
т
Bəs, b u n d an m əlum o lu r Kİ, in san ın h ə r b ir h a lın ın nə-
ticəsi u şaq v a x tın d a verilən təlim və tərb iy ən in əsəri və
səm ərid ir. M əşhur hÜKəmadan Ə rəstu deyibdir
k
İ,
u şağ ın p isliy i və yaxşılığı valideyninə həm l o lu nu r.
ÇünKİ Övlad a ta və ananm b ir n isfid ir.
SİTARƏ İLƏ XALASI
S ita rə məKtəbdən azad olub, x u ram an -x u ram an xa-
lasıgilə g ed ir. V üqar və
təm Kin
ilə qapıdan g irib ədəblə
salam v e rir. M ehriban xalası m əhəbbətlə q o lların ı açıb,
S ita rə n i b a ğ rın a basıb üzündən və gözündən öpüb deyir:
- Əyləş, gözüm n u ru , balaca S itarə, əyləş!
- X anım xala! Bəs anam hanı? A nam m ənə dem işdi
Kİ, b u g ü n xalagilə gedəcəyəm. Sən də məKtəbdən azad
olub gəl. Bəs, anam nə ü çü n gəlm əyibdir?
- Sən əyləş, sevgili S itarəm , anan da in d i gələcəK.
Y oxsa, ananı b ir neçə sa a td ır
k
İ, görm əyibsən, ayrılığı-
na davam edə bilm əyib d id a rın ı arzu edirsən?
- Bəli, bəli! Mən anam ı b ir gün görm əsəm , tab edə
bilm ərəm .
- Y oxsa ananı çox sevirsən?
- Ə lbəttə, sevirəm , canım Kimi sevirəm .
- A fərin , balaca Sitarəm , afərin. A nanı sev və ona
m əhəbbət elə. Zira
Kİ,
y er üzündə ana
K İm i
böyÜK
nem ət
tapılm az. A nan
s ə n i
doğan gündən
h ə lə
indiyə Kİmi
ç ə k -
diyi zəhm ətlərin həddi-hesabı yoxdur. Südəm ər v ax tın d a
m əhəbbətlə bəsləyən, gecə və gündüz beşiyin yanından
ayrılm ayan, ağladığın vaxtda öpə-öpə b ağrına basan, ovu-
dub gözünün yaşım silən anandır. Naxoş olduğun zaman-
da səbr
v ə
aram ı
k əsİİə-k əsİİə
p ərəstar olan, əiindən tu-
tu b x ırd a-x ırd a ayaq ü stə qoyub yeridən, yavaş-yavaş dil
öyrədib, söyləşdirib danışdıran anandır. A nanın zəhm ət-
lərin i nəzərdə tu t, ita ə ti vacib bil, x atirin ə dəymə, ehti-
ram ın saxla, h ər b ir hüququnu gözlə. Z ira kİ, ananın öv-
lada olan m əhəbbəti
və
haqqı atam n
İKİ
m islicədir,
ATA v e ANA MƏHƏBBƏTİ
N ərgiz xanım ilə Qönçəbəyim bağçada dərslərinə
m əşğul İKən bağçanın d iv a n n d a yuva tu tm u ş sərçələr
Ф
civ-civ və cəh-cəh ilə b alalarm a dən g ə tirird ilə r. Qöqçə-
bəyim dərsdən fa riğ olub, sərçələrin h al və
h ərəK ətin ə
və
b a la la n n a olan meyl və m əhəbbətinə diqqətlə m ütə-
vəcceh id i. Bu halda N ərgiz xanım da d ə rsin i tam am
edib, Qönçəbəyimə dedi kİ:
- А qız, Qönçə, bu sərçələrə baxıb, nə çox təəccüb
edirsən?
- X anım bacı, əsla sərçələrə baxıb təəccüb etm irəm .
B u n la rın bu qədər öz b alalarm a olän m əhəbbətinə
təəccüb edirəm .
- Cəmi heyvanatın öz balasına olan m əhəbbəti mə-
lu m d u r. B unda təəccüb yeri yoxdur. İn san ın da öz övla-
dına olan m əhəbbəti b u n ların m əhəbbəti ilə bərabər ola
bilərm i?
-
Bu qədər bil
k
İ,
in san ın h ey v an atd an ağıl
və
fəra-
səti, fə z ilə ti və şə ra fə ti nə qədər a rtıq sa , övladm a olan
m əhəbbəti ondan dəxi a rtıq d ır.
- Nə səbəbə a rtıq d ır?
- Ondan ö trü
K İ ,
y u m u rtad an çıxm ış b ir quş Kİ, hə-
nuz uçub getm əyə q ad ir deyil, a ta və anası toxum dan,
qurddan,
m irçəK dən
və sair cücülərdən g ətirib onları bəs-
lər. Elə Kİ, bədəni və q an ad lan Kamilən tÜKİənib pərvaz
oldu, onlar dəxi özləri uçub, gedib ru z i ax tarm ağ a başlar
və an aları da onları m ühafizə
e tm ə K d ən
asudə oiurlar.
■^ynma in san öz balasına on beş-iyirm i yaşına Kİmi pərvə-
riş verib, hər b ir ləvazim atm ı tədarÜK eylər. Ondan sonra
yenə həm işə onun hüm m ətinə və qəminə şərİK olub, öm-
rü n ü n a x ırm a Kİmi balasınm yolunda zəhm ət çəKİb can
qoyar. M əazallahl A ta və anamxzm haqqı nə böyÜKdür! Və
nə qədər o n lara ira ə t və məhəbbət etməK lazım gəlir!
İ K İ B A C IN IN M Ü K A L İM Ə S İ
B ir g ü n İzzət öz böyÜK bacısı Səadət ilə a n a la rın ın
y an ın d a çay içdİKİəri v ax td a bu günə söhbət ed ird ilər.
Izzət: - Bacı, bu gün cümə g ü n ü o ld u ğ u n a görə
m ənim is tira h ə t g ü n ü m d ü r. Mən cümə g ü n ü n ü о b iri
g ü n lərd ən a rtıq sevirəm .
Səadət: - Sevgili Izzətim , əlbəttə, cüm ə g ü n ü о b iri
g ü n lərd ən şə rif və m öhtərəm g ü n d ü r. GərəKdir, onu əziz
tu ta s a n . A m m a sən cümə g ü n ü n ü tə til g ü n ü olm aq cə-
h ətin ə görə sevirsən, elə deilm i?
_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________ш
- Bəli, belədir. ÇünKİ
cüm ə
g ü n ü olanda rah at-
ra h a t əyləşirəm , gəzirəm , dolanıram , gəlinlərim i bəzəyi-
rəm . O tağım ı silib-süpürüb, şeylərim i düzürəm . Ev işlə-
rin ə əl y etirirəm , dərslərim i oxuyuram .
-
Bəs,
nə üçün
dərslərini lap ax ırd a oxuyursan?
- Şənbə g ü n ü n ü n dərslərinə hazırlaşm aq üçün.
- BərəKəllah!
Maşallah! Ə lbəttə, gərəK hazırlaşa-
san. ÇüıiKİ о b iri g ü n lərin faydası sənə cümə günündən
a rtıq d ır. Elm təh sil etməK insanın ə w ə lin c i vəzifəsidir.
- Elm təh sil
etməKdən
məqsəbimiz
nədir?
Bizlərə
nə faydası var?
-
Balaca bacım!
Sən
hənuz
KİçİKSən.
Elm in
ləzzətin i
və
fa y d a s ın ı
necə
K İ,lazım dır
bilm əyirsən. Bu qədər bil
Kİ,
d ü n y a d a
heç b ir şey elmsiz əmələ gəlməz. Və insanın
h ə r işində və əməlində elmə ehtiacı v a rd ır. İn sam n fəzi-
ləti və heyvan ilə in san m tə fa v ü tü elm ilə b ilin ir. Sən də
elm ədəb təh sil et,
tairiKİ d ü n y a
və ax irətd ə səadətm ənd
olasan.
A nası dedi: - Qızım,
balaca
İzzətim , b ir v a x t
olacaq
Kİ,
sən də b ir
dudmanm
m ürəbbisi və b ir evin zəhmət-
Keşi
olacaqsan.
Əgər indi elm və
tərbiyə
Kəsb etm əyəsən,
bəs, о zam an hansı fəzilət ilə fə x r
edəcəKSən?
Və bir
evin
üm uratını
necə
dolandıracaqsan?
Elm və
tərbiyətə
ehtiyacı olan
övladına necə
pərvəriş verəcəKsən?
İzzət
xanım bu
sözləri eşitcəK
durub getdi, öz
otağında dərslərinə məşğul
oldu.
ƏDƏBLİ VƏ TƏ R B İY Ə Lİ R Ü BA BƏ
Rübabə xanım о qədər ədəbli və tərb iy ətli q ızd ır kİ,
h ə r Kəs onu görəndə,
«Kaş
mənim də belə b ir qızım
olaydı» - deyib, arzu eylər. Rübabə h ər b ir hal və hərə-
Kətdə
əsla özgə qızlara bənzəməz. A ta-an asın ın h üzuru-
n a gələndə və ya b ir məclisə varid olanda və özündən
bÖyÜKİəri görəndə ədəb ilə salam v erir. Bu az sin n i ilə
bərabər oxum aq və yazm ağı
Kamilən
bilməKdən savayı,
nə qədər iş və tİKİş öyrənibdir. B unlardan əlavə, bişm iş
bişirməKdə və sa ir səliqələrdə anası ilə bərabər iş görər.
Ev işlərində
0
qədər üsul ilə dolam r Kİ, indiyə Kimi
rübabənin əlində bir şey sınm ayıbdır. M əgər Rübabə te
am ağzın doldurub tez-tez yeyir və yainKİ, ü stü n ə tö-
KÜr? M əgər Rübabə xanım çay və qəhvə içəndə nəlbəKiyə
tÖKÜb
püfləyə-püfləyə içir? Haşa! H ərgiz ondan belə hə-
rəKət sa d ir olm az. H ər kəs R übabəni sü frə b aşın d a və
çay içilən v a x t görsə, onun о ədəbanə hərəK ətinə və na-
zİK anə
h a lə tlə rin ə heyran
q a lıb ,
təəccüb eylər,
R übabə həm işə
ösKÜrəndə,
asq ıran d a və ya əsnəy-
əndə dəsm alını və əgər dəsm alı olm asa, əlin i ağzına tu-
ta r . Heç v a x t barm ağı ilə b u rn u n u və q u lağ ın ı qurdala-
maz. H əm işə d ırn a q la rı tu tu lm u ş, əii və ayağı, üst-başı
t ə m iz v ə paK İzə
olur. D oğrudan, Rübabə
K İm i q ız la r ın
a ta sı nə qədər xöşbəxt və xöşbəxtdir. Və onun an ası nə
əcəb b əx təv ər övrətdir!
VALİDƏ MƏHƏBBƏTİ
Keçən
zamanlarda günahKarlan
və
ölümə layiq
olanları cürbəcürə cəzalar ilə həlaK edərdilər,
Bəzisinin
başını Kəsərdilər və bir parasını dara çəKərdilər və bir
cüınləsiııi həbsxaııada saxlayıb, duzsuz görəK verərdilər
Kİ, о biçarələr şit
xörəK yedİKCə
qanları xarab olub, artıq
zəhmət
y ə
əziyyət
ç ə k ə -ç ə k ə
ölsünlər.
B ir
günləri bir gü-
паЬкаг övrətin təqsiri sabit olandan sonra hÖKm elədilər
Kİ, onu dara çəKib boğsunlar.
Sonra
divanxana rəisi ona
rəhm edib cəzasmın təxfifi üçün fitva verdi kİ, həbsxa-
nada yalqız başına qalıb, öz-özünə acından ölsün. 0 övrə-
tin qızı anası ölənə Kİmi onun yanına gedib-gəlməyə
rüxsət istədi.
Rəis
qızın xahişiıü bir şərt ilə qəbul etdi
Kİ, hər dəfə pdəndə onu yoxlasınlar kİ, özü ilə bir şey
aparmasın.
B ir
neçə gün bu qərar ilə
Keçəndən
sonra öv-
rətdə bir zəf əlaməti, aclıq əsəri görünməyib təəccüb etdi-
lər. B ir g ü n gizlincə diqqət edib gö rd ülər kİ, qız öz əmc-
əyindən anasına süd verir.
Bu
hala dəxi artıq təəccüb
edib heyran qaldılar. Qızm bu aqilanə
h ə r ə K ə t i
və anasına
bu dərəcədə olan m əhəbbəti haKimlərin riq q ətin i və rəh-
mini artırıb, anasım ona bağışladılar və dövlət xəzinəsin-
dən onların ömrü olduqca hər bir xərc və məsrəfini təyin
və təhsin etdilər. Və о həbsxanam
sÖKÜb,
yerinə «Övlad
məhəbbəti» ünvanlı bir nişangah bina elədilər.
BALA TƏRBİYƏTİ
O vlada ə w ə lin c i təlim və tərbiyə v erən an ad ır.
A n a ların
r ə f ta n və K irdan, hal,
hərəK əti
b alaların qəl-
binin aynasm a
əks
salır, Elm li və m ərifətli an alar süd
verən v a x td a n başlayıb, övladının təlim və tərbiyəsinə
m əşğul o lu rlar. H üsni-əxlaq və adab tərbiyətə vaqif olan
validə b alasın m təlim və tərbiyəsini Özünün bəzənib-
düzənm əyindən vacib bilirlər.
B ir gün zər və zivərə həris olan b ir arvad fa x ir li-
b asların ı geyib və cəvahiratı ilə bəzəndiyi halda bala
tərbiyəsinə aşiq olan b ir xanım ın evinə gəldi. Qiymətli
libasını və bahalı qaş-daşını iftix a rla göstərəndən sonra
m ürəbbiyə xanım ı adi və sadə libasda görüb: «Sənin də
zər-zivərini
görməK
istəyirəm », -dedi.
X anım cavab verdi
k
İ:
-
Əgər b ir az səbr
eləsən,
onları sənə nişan
verərəm.
B ir azdan sonra b alaları məKtəbdən gəlib, evə daxil
olanda, o n larm əlindən tu tu b , о arv ad m y an ın a g ətird i
və dedi:
-
M ənim
də zər-zivərim ,
müİK və
m alım , cah
və cə-
lalım b u İKİ g ö zlərim in n u r u və c iy ə rp a rə lə rim d ir. Mə-
n im ü ç ü n əziz b a la la rım a tə lim və tə rb iy ə verm əK cava-
h ir a td a n q iy m ə tlid ir.
R U Q İY Y Ə N İN SÖ H B Ə Tİ
D ünən, cümə günü dərslərim i oxuyub q u rta ra n d a n
sonra anam a dedim
k
İ, ana, mənim tİKİşimi h aray a qo-
yubsan!
- Ana: -
Sənin tiKİşini
yığışdırıb boxçanm
ü stü n ə
qoym uşam , - cavabını verdi.
TİKİşim sadə, yaşıl parçadan özüm ün KÖynəyim idi.
Həvəslə g ö tü rü b yaxasınm ə tra fın a qırm ızı məməli na-
xış qoydum. Y aşılın üstündən qırm ızı necə gözəl görü-
nürdü! Necə yaxşı yaraşırdıl Sonra düym ələrini tİKəndə
necə oldusa, birdən iynə barm agım ın ucuna soxuldu. Elə
b ir h ala qaldım Kİ, az qadı ağlım dağılsın və huşum ba-
şım dan uçsun. B ir də gördünı Kİ, barm ağınıın ucundan
qan d u rd u
ç
İ
kkə
-
ç
İ
kkə
tÖKÜlməyə. Davam edib, səsimi
çıx artm ad ım Kİ, anam eşitm əsin. ÇünKİ gəlib m əni о
halda görsəydi yəqin Kİ, ağlardı. B arm ağım ı bağlayıb,
tİKİşimi yığışdırıb yerinə qoydum. İndi h ər
kəs
görər,
so ru şar Kİ:
- B arm ağına
nə
olub? Barm ağm ı
nə üçün
sarım ısan?
- İynə batıb, - deyib cavab verməKdən usanm ışam .
по
NƏSİHƏTNAMƏ
1) S ir r in san d a əm anət olduğundan can Kİrai giz-
Dostları ilə paylaş: |