ilə
a x ta rır.
Y oldaşlarından hey so ru şu r, Elə
Kİ,
a x ta rıb ələdən-
ayaqdan düşəndən sonra b a x ır g ö rü r
k İ ,
qələm təraş
əlində və ya cibindədir. Çox v a x t belə u şaq la r evlərinə
gedən v a x td a baxıb görürsən
Kİ,
q ap ılarm ı
Keçibdir.
B ir g ü n b ir bədhava uşağa evlərindən p ul və qab
v erib b a za ra süd alm ağa göndərm işdilər. Gəlib Küçədə
u şa q la rla oynam ağa m əşğul olub, g ü n b a ta n d a süd ol-
m aq y ad ın a düşüb. Ç aparaq südçü
d Ü K an ın a
gəlib, a rtıq
p ul verib,
əsKİK
süd alıb, yüyürə-yüyürə getm əyə başlar.
B irdən y ıx ılıb, süd
tÖKÜlüb,
qab sım b, ağ zm ın -b u rn u n u n
qanı b ir-b irin ə qarışıb , ağlaya-ağlaya evlərinə gedir.
X üdavəndi-aləm belə u şaq ları heç
kəsə
verm əsin!
BugünKÜ dərsim izdən ib rə t alm ağınıza ü m id v aram ,
nuri-didələrim l
l y i r m i ü ç ü n c ii i m l a
N Ə F S İ SA L A M A T U Ş A Q
tn sa n ın n ə fsin in salam atlığ ı bədəninin salam atlığı-
n a b aisd ir. B ədənin salam atlığ ı ru h u n sala m a tlığ ın a də-
lild ir. N əfsi salam at şəxsin ağlı Kamil,
fiKri
sab it, xəyalı
v ü sə tli, zehni salim olur. N əfsi b ü tü n u şaq la r həm işə
ö v q atın ı yeməK və içməyə sə rf etm əz. Belə u şaq ların
yem əyinin həddü əndazəsi və xörəy in in
b ir m üəyyən
v a x tı olur. Heç b ir v a x t
KÜçələrdə
və b azard a gedə-gedə
y em əK
ü ç ü n ağzı tərpəşm əz. X üsusən tə n ə ffü s zama-
n ın d a və oynam aq v a x tla n n d a cibindən b ir şey çıxarıb
y o ld aşların ın içində (yanında) yeməz. H ərg ah b ir yem əli
şeyi olsa onu saxlayıb b ir m ünasib v a x td a m əsrəf eylər.
S ü frə başm da о qədər ədəbli və təmKİnli əyləşər
Ki,
özündən böyÜKİər taam a
ş ü ru etm əm iş və ona
tƏKİif
olunm am ış
əl
süfrəyə uzatm az. Taam ı
elə
b ir
nazİKanə
çeynəyib və aram ilə yeyər
kİ,
həm yed iy in in ləzzətini
a n la r və həm m əzaçı salam at olar. X örəyi fısıldaya-
fısıld ay a yeməz. Çayı zirinə
tÖKÜb
püfləyə-püfləyə iç-
məz. T aam dan so n ra is tə r gecə olsun, is tə r g ü n ü z meyl-
siz və işta h asız heç b ir şey yeməz. ÇünKİ bu m əşh u r mə-
səli eşid ib d ir
kİ,
m eyli və işta h a sı olm aya-olm aya təam
yeyən adam g ü y a
kİ,
qəbrini dişi ilə qazar.
E vlərində
yeməKdən
ö trü heç v a x t döyüşüb,
Küsüb,
dava etm əz.
«MənimKİ
az oldu, çox oldu, o rası elədir,
b u ra sı belədir». Əsla belə sözlər onun ağzm dan çıxm az.
Ev x əlv ət olanda ta ğ ı, tağ çam , işqabı, dulabı
y e m ə K d ə n
ö trü gəzib ax tarm az. Evdə b ir yem əli şey g ö rd ü y ü halda
h ərg iz ona iznsiz əl uzatm az. B ir bağa və ya b ir bağçaya
d ax il olanda sah ib in in icazəsi olm adan ağaca-budağa əl
uzatm az.
Ə lhasil, h ə r b ir belə hərəK ətlərdə b u lu n m aq nəfsi
bütünlüK
n işan əsid ir.
Gələn im la dərsim izdə sizlərə nəfsi bütünlÜK barə-
s in d ə
b ir heKayət yazdıracağam.
%
l y i r m i d ö r d ü n c ü i m l a
N Ə F S İ S A L A M A T U Ş A Ğ IN H E K A Y Ə S İ
B ir m öhtərəm şəxsin dörd oğlu v a r idi, H əm işə on-
la rın təlim və tərbiyəsinə m əşğul olub, b alaların ın
nəşvü-nüm a etm əsindən qəlbini şad və m ə sru r edərdi. О
u şa q la rm böyÜKİüyündə bir-b irin ə n isb ət a d la n budur:
F iru z , B əhram , R auf, Əziz.
B ir g ü n qohum larının evlərindən o n lara b ir neçə
«Hulu» göndərm işdilər. A tası ondan o ğ lan ların ın h ər
b irin ə b iris in i verdi. A xşam taam ın dan sonra verdiyi
h u lu n u n nəyə və necə sə rf olunduğunu oğlan ların d an
sual eylədi.
F iru z dedi:
- M ən onu satdım bir qiymətə Kİ, hulunun bol və
firavan vaxtında
о
məbləğə beş
girvənK Ə
almaq müm-
K ü n d ü r.
O ndan sonra B əhram
d e d i k İ,
m ən
y e d im .
Çox şirin
və lə tif m eyvə
idi. A m m a dənəsini saxlam ışara Kİ,
bağçam ızda
ƏKİm, B ə Ik ə g ə lə c ə K d ə
biz də b ir elə meyvə
ağacına malİK olaq.
Ü çüncü oğiu R au f dedi:
- Ey m ehriban a ta , mənə v erd iy in h u lu n u n n isfin i
(y arısın ı) özüm yedim və n isfin i verdim anam a. ÇünKİ
m ən anam ı о b iri q ard aşlarım d an çox istərəm .
S onra Əziz nəhayəti-ədəb ilə dedi
k İ,
ey ata, sən
mənə h u lu n u verəndən sonra x atirim ə d ü şd ü Kİ, qonşu-
m uzun oğlu Əyyub
k
İ, m ənim məKtəb yoldaşım dır və
neçə g ü n d ü r
K İ ,
naxoşdur, onun yoluxm ağına getdim .
Ə hvalm ı soruşub h u lu n u qoydum onun y asd ığ ım n yanı-
na.
A ta sı b u söziəri eşitcəK oğlunu qucaqlayıb, öpüb,
sevib, «afərinlər» söylədi.
Ey m ənim oğlanlarım ! İn d i diqqətlə m ülahizə edib,
b u u şağ ım ın h a h n a d ü rü s t m ütəvəcceh olanda in san a nə
qədər fə rə h üz v e rir
Kİ,
bu balaca u şağ ın
fİK r in d ə
və
x əyalında nə qədər in san iy y ət hav ası və n ə fsi bütünlÜK
əlam əti g ö rü n ü r. D oğrudan, çox a fə rin və m ərhaba ol-
sun bizim
bu
əzizim iz
olan Əziz adli
u şağ a Ki,
о
x ırd a
v a x tın d a məKtəb yoldaşının fİKrinə qalanda, m əlum dur
Ki,
böyüyəndə nə qədər rəhm dil
və
insaıxiyyətli və nəfsi
salam at adam lardan olacaqdır. H əm işə öz qohum və
əğrabasm ın, a ta və anasm ın, m illətin in və dövlətinin
asayiş və is tira h ə t və tərəqqisinin
fİKrinə
qalacaqdır.
M ən də ü m id v ar oluram Kİ, sizlər də
cəmi
gözəl xa-
siy y ətlərd ən əlavə n əfsi
bütünlÜ K
və in san iy y ətd ə
b u
Əziz adlı u şaq
Kİmi
cəmi
xalqın nəzərində
h ö rm ə tli və
əziz u şa q la rd a n olasınız.
t y i r m i beşinci i m l a
BƏ D N Ə FS U ŞA Q
Ey m ənim n əfsi salam at şagirdlərim !
Bədnəfs uşaq həmişə yeınəK-içməK, yatm aq fİKrin-
də olur. H ə tta gecələr yatanda yem əli-içm əli şeylərdən
y u x u d a görər. Necə
k
İ, m əsəli-m əşhurdur: «Ac toyuq
y u x u su n d a d a rı görər».
ƏzbəsKİ
fİK ri və
xəyalı
yeyib-içməK
d alısın cad ır
və
səhər yerindən d u ran d a gözünü sam avara tə rə f açar.
Çay içilən v a x td a stəKanın böyüyünü a x ta rır. MəKtəbə
gələn v ax td a evin tağ çaların ı, dulabı, işqabı və sair giz-
lin y erləri a x ta rır
kİ,
görsün b ir yeməli şey tap a bilirm i.
MəKtəbdən azad olanda bu
fiKİrdə
olur Ki, b azard an ке-
çəndə Konfetdən, Kİşmişdən, fm dıq, badam , x u rm a və
sair b ir yem əli şeylərdən alsın. Evə daxil olanda oğru
pişİK
Kİmi
evin h ər b ir səm tini gəzər. S üfrə başm da,
yeməK v a x tın d a bu qism bədnəfs uşağın h alətin i və taam
yem əyini və sa ir pis-pis ədalarını bəyan etməKdən dilim
acizdir.
Bədnəfs uşaq xörəK yeməyə b ir m üəyyən v a x t tap a
bilməz. ÇünKİ çörəyi, saatbasaat x ırd a-x ırd a yeyər. Belə
u şaq larm hərg ah cibini ax tarasan ,
çörəK
x ırd ası, iydə
qabığı, x u rm a çürüyü, ərİK dənəsi,
K onfet
Kağızı, Kİşmiş
x ırd ası, üzüm çöpü və sair bu günə x ırd a -x ırd a z ir və
zibillərdən ta p ılır. B unlardan əlavə, əl və ayağı, üstü-
başı, ağzı-burnu о qədər çirK və natəm iz o lu r
k
İ,
уаш п-
da əyləşən adam ın nəfəsi darıxıb, əhvalı p ərişan olur.
Mən dünən bazardan
Keçirdim.
B ir uşaq gördüm
Kİ,
ağzında
bir
şey yeyə- yeyə, əzilə-əzilə gedirdi. Məa-
zallah, nə pis h alətd ir. D oğrudan-doğruya, bu qism
u şaq ları görməK insan üçün b ir böyÜK m üsibətdir. Pər-
vərdigari-aləm ,
peyğəmbərimiz
Məhəmməd
və
ali-
M əhəmməd haqqına və hörm ətinə bu xasiyyətdə olan
uşağı bizim məKtəbimizdən кэгап və uzaq eləsin. M
ək
-
təbim izin üm um şagirdlərini bu mərəzə düçar və mübtə-
la etm əsin. Amin!
l y i r m i a l t ı n c ı i m l a
T Ə M K İN L İ U ŞA Q
Ə xlaqi-həsənənin cüm ləsindən b iri də təmKİndir.
O dur
Kİ, təmKİn,
ədəb, tərbiyə - b u n lar bir-birinə ox-
şayan sifə tlə rd ir. X üsusən təmKİn b ir giranbaha sifə td ir
Kİ,
h ər
Kəsdə
tapılm az.
TəmKin dediyim iz nədir?
B ir
su rəti həlim anə və bir hərəKəti-ədibanədə bu-
lunm aya təmKİn deyilir.
TəmKİn gün Kimi
hər yerə işıq
salsa,
oranı
nurani edər.
Odur
k
İ,
KİçİKİəri böyÜKİər
məqamında
göstərən
təmKİndir. İnsanın iftix a rın a və
izzü
etibarına səbəb olan tərriKİndir.
B ir
Kİmsənin təm-
Kİnli
olub-olm adığı
hal
və hərəKətindən,
r ə f ta r
və
güfta-
rından m əlum eylər.
TəmKİnli u şaq lar necə olur?
TəmKİnli
uşaqlar
həmişə
böyÜKİərə
hörm ət,
kİçİk-
lərə
m ərhəm ət
və öz əm sal və əqranına məhəbbət eylər.
Bihudə
və bica sözlər dam şm az, boş və Ьекаг
əyləşməz,
nam ünasib m üsahiblər ilə gəzm əz,
heç
kəsIə əbəs yerə
döyüşüb KÜdurət etm əz, danışdırm am ış danışm az, sual
və cavab olan vaxtda bir sözü anlamamış cavab verm əz.
Cavab
verən vaxtda
b ir
sözü İKİ dəfə dem əz, öz m ətləbi-
ni və m ənzurunu elə bir
gözəl
surətdə naziKanə və
m ülayim anə əda eylər Kİ, eşidənlərin ruhu fərəhlənib,
qəlbi m əsrur
olur.
Ə lhasil,
təmKİnli
uşaqlar hər b ir yerdə çox gördÜK-
cə az yeyər, çox
eşitdİKCə
az d am şar. ÇüriKİ «Məclisdə
d ilin i, süfrədə əlini qısa tu ta n xəcalətli olmaz» m əsəlini
heç v a x t x a tirin d ə n çıxartm az. MəKtəbdə, evdə, məclis-
də, KÜçədə,
b azard a b ir xəlaf qayda, hərəK ət ondan naşi
olmaz.
TərriKİnli şag ird lərim d ən bu barədə m ə sru r və
m əm nunəm .
l y i r m i yeddİTici i m l a
T Ə M K IN S İZ U ŞA Q
Ey m eıiim
təmKİnli
şagirdlərim ! TəmKİnsiz uşaq-
la rd a n həm işə Kənar olub və o n ların m ü sah ib ətin d ən eh-
tira z eləm ənizi arzu etməKdəyəm.
TəmKİnsizlİK yəni ədəbsiz və tərbiyəsizlİK deməK-
dir.
Cümlə q əb ah ətlərin qapısını in sa n ın ü zü n ə açan
təmKinsizlİKdir.
TəmKİni olm ayan şag ird lər tə n ə ffü s v a x tm d a gö-
rərsən
Kİ,
oynam aqdan əl
çəKİb,
ancaq u şaq lard an b ir
neçəsini başın a yığıb, özünü o nlara g ü lü n c eyləyir. Mə-
sələn:
Ə1 və ayağın oynadar, dilin ç ıx a rd a r, dodağın bü-
zər, gözlərin b ərəld ər və sa ir bu günə n alay iq
hərəKətlər
g ə tirə r.
Bəzi bitəmKİn u şaq lar v a rd ır Kİ, bir m əclisdə əylə-
şəndə
heç
saKİt
və
təmKİnli əyləşməz. G örərsən
k
İ,
gah
qıçın u zad ır, yoldaşına d ay an ır, gah b aşın ı və can m ı qa-
şıy ır və yainKİ əlində b ir şey oynadır, gah lənpəni əlləş-
d irir, m aşanı g ö tü rü b m anqalı, ya b u x a rın ı (sobanı) qa-
r ış d ırır, y e rin i d əy işd irir, ucadan d a n ışır, çayı püfləyə-
püfləyə içir, xörəyi fısıld ay a-fısıld ay a yeyir, əzilir-
b ü z ü lü r, əy ilir-d ü zəlir. A llah əsirgəsin,
məKtəbimizin
üm um şa g ird lə ri bu hərəK ətlərdən ictin ab etm əU dir.
BitəmKİn u şaq ların özləri xalqın nəzərində h əq ir və
x a r olm aqdan əlavə, a ta və a n aların ı da h ö rm ətli şəxslə-
rin y an ın d a xəcalət və şərm sar eyləyirlər.
In d i ü m id v ar oluram
kİ,
K eçən
im la dərsim izdə
təmKİnli və tərb iy əli in sa n la rın g ö rd ü y ü işlə ri və tu t-
d u ğ u əm əlləri əsla unutm ayacaqsınız. H əm işə ədəb dai-
rəsin d ən Kənara çıxm ayıb, özünüzə b ir gözəl ad qoy-
m ağa çalışacaqsınız.
l y i r m i səKKİsinci i m l a
TƏMİZ
ve
SƏLİQƏLİ UŞAQ
TəmizlİK və n izafət
insanın ə w ə lin c i vəzifəsi
hesab
olmaq
Kİmi
səhhəti-bədənin
də ə w ə lin c i əsasıdır. X üsu-
sən
bu təmizlİK
və
məharət müsəlmanların qamətinə
biçilm iş
b ir
libasdır.
O dur
kİ, deyiblər:
«N izafət im am n əsəridir».
Bu
d a m ə lu m u n u z o ls u n
kİ,
t ə m iz K öh n ə lib a s t ə z ə
çirKin libasdan əfzəldir.
Təmiz və səliqəli şəxslər yediyi xörəyin ləzzətini və
geydiyi libasm ra h a tın ı anlayıblar. Libasın və bədənin
tə h a rə t
və
n izafətin ə diqqət
eləməK Kİmi, saKİn
olduğu
m ənzilin və əyləşdiyi otağın da havası və özü təzə və
təm iz olm ağı lazım dır. Ç
üiik
İ havası qəliz və özü natə-
miz m əhəllədən b ir p ara m ərəzin zü h u ra gəlm əyi aşİKar-
d ır. Pəs b u n a görə cəmi böyÜK və
K İçiK İər,
ələlxüsus
məKtəb u şaq ları bu barədə h ər nə qədər diqqət və qeyrət
etsələr yenə azdır.
Təmiz u şaq necə olur?
Təmiz u şağ ın hənüşə
d ır n a q la r ı
tu tu lm u ş, əl və ay-
ağı, ağ zı-b u rn u , ü stü -b aşı və cəmi lib asları рак və
paKİ-
zə o lu r. T ənəffüs zam anında p a lta rla rın ı əsla toza və
to rp ağ a b a tırm az . M əxtəbə daxil olanda libaslanna və
b aşm aq larm a elə diqqət ilə b ax ar
kİ,
m əbada п арак və
natəm iz olsun. B unlardan əlavə, əllərin i və b u rn u n u
s ilm ə K d ə n
ö trü həm işə cibində b ir təm iz dəsm al sax lar.
D oğrudan-doğruya, belə u şaq ların Kİtablarma və dəftər-
lərinə
b ax an da insanın qəlbi fərəh lən ir. Təmiz və səliqəli
u şaq la r h ə r yerdə hö rm ət və ria y ə t görüb, h am ım n nə-
zərində məğbul olur. Heç kəs o n ların söhbətindən və
ü lfə tin d ə n İKrah etm əz.
Ə lhasil,
məKtəbimizin
üm um şa g ird lə ri
n izafətə
alışıb, tə h a rə t və təm izliyə diqqət etm ələri
lazım
və
bəi-
Kə
vazibdir.
ф
l y i r m i d o q q u z u n c u i m l a
N A T Ə M İZ VƏ BƏDSƏLİQƏ U ŞA Q
Ey m ənim təm iz və səliqəli şagirdlərim ! TəmizlİK
aləm indən xəbəri olmayan şagirdlərdən xəbəriniz var-
dırm ı?
MəKtəbiraizdə b ir neçə bədsəliqə u şaq lar v a rd ır
kİ,
hərgah onlar bu adəti və bu xasiyyəti
tərK
etsələr bun-
dan sonra
bu
qism u şa q la n bu
məKtəbə
yol verməK cayiz
deyil. O nlar həm in u şaq lard ır
kİ,
d ırn aq larm ı dişlə tu-
ta n , b u rn u n u ətəyinə silən, K İtablan n ı-d əftərlərin i cırıb,
qaralayan,
əlləri çirK,
barm aqları
mürəKKəbli,
d ırn aq ları
uzun, qələm danı və sa ir təlim ləvazim atı bədsəliqə. Belə
u şaq ların qulaqlarının içinə baxanda in san ın ü rəy i qarı-
şır. Belə natəm iz uşaqlar növ-növ m ərəzlərə, cürbəcür
naxoşluqlara düçar olurlar. ÇünKİ taam
yeməKdə,
libas
geyməKdə, dolam b
gəzməKdə,
yatıb durm aqda b ir para
şeylərə diqqət və mülaMzə
etm əzlər.
Məsələn; Taam dan
m üqəddəm və taam dan sonra əsla əllərin yu m azlar və
libasları h ər nə qədər çirKİn və natəm iz olsa da İKrah
etm əzlər. Gəzib-dolanan v ax td a bağ və bağçaları, ağac
Kölgələrini, ax ar su ların Kənarını, gözəl-gözəl mənzərə-
ləri, təm iz-təm iz gəzib-dolanm alı y erləri qoyub, ü fu n ə tli
və natəm iz yerlərdə gəzərlər. NəmnaK və havası qəliz
m əKanlarda əyləşərlər. Hələ belə u şaq lar sübh yerindən
d u ran d a
nə
ağzım y ax alar
və nə dişlərin sürtər və nə
də
əllərini, üzü n ü , gözünü, ağzını, b u rn u n u yuyar.
Pəs in d i sizlərə vacibdir
k
İ, həmişə n iz a fət və tə-
m izliyə diqqət və qeyrətlə çahşasınız, taiıiKİ b ir para
p in ti və natəm iz uşaqlardan olm ayasınız.
O t u z u n c u i m l a
SƏ X A V Ə T L İ U ŞA Q
S əxavət, yəni əliaçıqlıq
deməKdir.
F ü qəray a mər-
həm ət, m ö h taclara m üavinət, biçiz və b içarələrin h alm ı
ria y ə t etm əyə səxavət deyilir. Səxavət sah ib lərin in hə-
m işə qəlbi m əsru r, adı m əşhur, dünya və a x irə ti m əm ur
o lu r. Səxi olm aq yalnız m al və dövlətlə deyil, bəİKƏ özgə
vəchlə
də
izhari-səxavət etməK
mümKÜndür.
Məsələn:
______________________________________________________________________________ ___________________________________________________________________________________________
п
M üKnət sahibləri füqərayə m al ilə səxavət edəndə,
üləm a s in fi də elm m ö h tacların a elm lərilə səx avət edər-
lər. Necə Kİ, b ir yetim və fəq ir uşağa xÖrəK və libas ve
randa qəlbim izdə b ir fərəh və behcət z ü h u ra g əlir. Habe-
lə d ə rsin i bilm əyən b ir u şağın da d ərsin i gözəlcə təfh im
və təlim edəqdə x atirim izd ə b ir sevinc və şad h q ehsac
edirİK.
Ə lhasil, səxavət
in s a n lıq ş ə n in d ə n d ir ,
Səxavətin
l ə z z ə t i n a n la y a n la r in s a n lıq m ə r t ə b ə s in ə y e t i ş i b l ə r .
Bu
g ö z ə l s i f ə t b öyÜ K İərd ən v ə d ö v lə t , s ə r v ə t s a h ib lə r in d ə n
z ü h u r a g ə lm ə K d ə n s ə , K içİK İərdən, x ü s u s ə n m əK təb u ş a q -
la r ın d a n z ü h u r a g ə lm ə s i d a x i m ə h b u b v ə x o ş n ü m a d ır .
B ir sin ifd ə bir şagirdə qələmdən və qələm təraşdan
və s a ir təlim ləv azim atların d an b irisi lazım olanda səxa-
v ə tli u şa q la r «Məndə v ar, al, m ən v erirəm , mənimKİ
yaxşıdırl» deyib
İKram
edərlər.
Bəzi v a x t bir şa g ird bir
şag ird ə xitabən: «Məhəmməd! Qələmin H aşım da qaldı».-
«Qalsın! О nə bir şeydir» - deyib, so n ra ü z ü n H aşım a tu-
tu b : «Bəradər! О qələm sənin ola bilər» -deyib, təKrim
eylər.
H aşım da onun müqabilində razılıq g östərib, tə-
zim eylər. S əxavətli şag ird lər bu im la d ərsin i əzbər
edəcəKİər.
O t u z birijıci i m l a
X Ə S İS VƏ P A X IL U ŞA Q
E y m ənim səxavətli şagirdlərim ! İndiyə
Kİmi
b ir
çox əxlaqi-həsənə və sifati-zəm im ədən sizlərə x a tirn iş a n
eylədim , A m m a xəsis və paxıllıq barəsində heç bəhs
olunm adı. İn d i
sizlərə m əlum edirəm Kİ, məbada-
m əbada b u İKİ sifə tin dövrübərinə dolasanız. ÇünKİ xə-
sasət və bəxalət nalayiq və naşayəstə sifə tlə rin ham ısın-
d an b ə d tə r və napəsəndidədir. Bu sifə tlə rin sahibi
d ü n y ad a rəzil və ax irətd ə zəlil olur. Necə
k
İ,
hədisi-
şə rifin m əzm ununca (paxıl behiştə d ax il olmaz). Habelə
xəsis adam öz m alım öz canından əsirg ər. Məsələn:
M əKulatın (ərzağın) təzəsini alm ağa q ü d rə ti v ar
İK ən u c u z
bilib, KÖhnəsin alır. Təmiz və təzə p a lta r
geyməK
m üm K Ü n
olduğu halda
KÖhnə,
y ırtıq , çirKin li-
baslar giyər.
P ax il Kimsələrin həmişə ru h u xəstə, qəlbi tu tq u n
və
b əd ən i
n a ra h a t olur. B üxl b ir sifə td ir
kİ,
h ə r uşaqda
KİçiKİİKdə tap ılan d a
böyüdÜKCə
xalqm nəzərində x a r və
həqir olur.
B ir p ara paxıl uşaqlar v a rd ır
kİ,
ata-an ası ondan
b izar və yoldaşları n arazıd ır. Yeməli, baxm alı, oynatm a-
lı b ir şey olanda tam aşa
etməK
üçün də olsa, b ir
kəsə
verməK istəm əz. MəKtəb yoldaşları onun təlim ləvazima-
tm m b irisin ə əl v u rsa naləsi ərşə çıx ar. Çox v a x t olur
Kİ,
məKtəbə gələn v ax td a anası
o n u n k İçİk
qardaşını
məKtəbə təşviq üçün və məKtəbdə ədəbli və ra h a t dur-
m aq üçün b ir şey verəndə az qalır Kİ, özünü həlaK elə-
sin. Та özünün hissəsini ondan ziyadə olm asa saKİt ol-
maz. HalanKİ özü on
Dostları ilə paylaş: |