2.2.
BEYNƏLXALQ TİCARƏTDƏ ZİDDİYYƏTLƏRİN ƏMƏLƏ
GƏLMƏSİNİN SƏBƏBLƏRİ VƏ XÜSUSİYYƏTLƏRİ
Müasir beynəlxalq ticarətdə baş verən proseslər o
n
əticəyə gəlməyə imkan verir ki, onun əsas meyli liberallaşmadır.
Buna milli iqtisadiyyatın açıqlığ, gömrük tarifi dərəcələrinin
azaldılması, kvotaların və digər qeyri-tarif tənzimlənmələrinin
l
əğv edilməsi, dünya bazarında rəqabət mübarizəsinin
güclənməsi və s. təsir göstərir.
.
Beyn
əlxalq ticarətin liberallaşmasının qloballığı müasir
şəraitdə rəqabətin beynəlxalq xarakterli xüsusiyyətlərilə
müəyyən edilir. Beynəlxalq ticarətdə müvəffəqiyyət isə
beyn
əlxalq investisiyaların cəlb edilməsi ilə sıx əlaqədədir. Əksər
ölkələr xarici investorlar üçün güzəştli ticarət-investisiya rejimi
t
əklif edirlər.
B
əzən xarici ticarətin liberallaşdırılması birtərəfli qaydada
h
əyata keçirilir. Lakin adətən əksər hallarda xarici ticarət
qanunçuluğunun reformalaşdırılması ilə iqtisadi partnyor
(t
ərəfdaş) ölkələrdə xarici ticarətin liberallaşdırılması ilə paralel
olaraq h
əyata keçirilir. Praktika göstərir ki, paralellikdə ən etibarlı
taktika danışıqlar yolu ilə razılığa gəlmək və qarşılıqlı güzəşt
prinsipidir. Danışıqlar vasitəsilə liberallaşdırma birtərəfli
liberallaşdırmaya nisbətən daha sərfəlidir. Burada əsas moment
ölkələrin öz tərəfdaşlarına ikitərafli əlaqələrin məqsədəuyğun
olduğunu sübut etməkdir.
Beyn
əlxalq ticarətdə çoxtərəfli liberallaşma prosesi ilə
yanaşı eyni zamanda bu prosesə əks təsir göstərən
proteksionizm meyli d
ə müşahidə edilir.J Bu meyl dərin
siyasi-
iqtisadi maraqların olduğunu, bütün vasitələrlə ölkə
istehsalçılarının
88
h
ərtərəfli müdafiə olunmalarının vacibliyini, iş yerinin
saxlanmasını, milli əmtəələrin və sahələrin rəqabət qabiliyyətinin
saxlamağa yardım etməyin vacibliyini sübut edir. Struktur siyasəti
aparan
ölkələrdə daha çox proteksionist siyasət aparılır, burada
iqtisadi depressiya il
ə yanaşı, idxal rəqabəti sürətlə artır.
Beyn
əlxalq praktika sübut edir ki, hər iki meyl liberallaşma
(azad ticar
ət) və proteksionizm beynəlxalq ticarətə xas olan
c
əhətlərdir. Bu meyllər arasında baş verən ziddiyyətlərin həll
edilm
əsinin
əsas
problemi
-
bunların
səmərəli
əlaqələndirilməsidir. Maraqlar balansı pozularkən, səmərəli
əlaqələndirmə ziddiyyətə çevrilir.
H
ər hansı ölkənin milli ticarət-iqtisadi, sosial maraqlarının
dig
ər ölkə tərəfindən alçaldılması, ticarət münaqişələrinin,
((ticar
ət müharlbələri»nin yaranmasına səbəb olur. Ticarət
münaqişələrinin genişlənməsinə müxtəlif amillər; gömrük, ərazi,
qiym
ət, sanitariya, ekoloji və s. təsir göstərir. Beynəlxalq
ticar
ət-iqtisadi
münaqişələrinin
yaranmasının
mühüm
s
əbəblərindən biri ABŞ-ın bir sıra qanunlarıdır, məsələn
Xelis-
Berton federal qanunu Kubaya investisiya qoyan ölkələrə
qarşı sanksiya qoymağı tələb edir. Bu qanun qəbul edildiyi
vaxtdan (mart 1996-
cı il) iki şirkət (Kanada və Meksika) bu
sanksiya il
ə cəzalandı, bir sıra digər xarici şirkətlər isə
x
əbərdarlıq məktubu aldılar. Beynəlxalq təşkilatların təzyiqi ilə
ABŞ prezidenti B.Klinton qanunun bir sıra mühüm maddələrini
dayandırdı. Lakin bir sıra xarici investorlar bu qanunla
qarşılaşmamağa çalışırlar. Beynəlxalq iqtisadi münasibətlərin
inkişafına ABŞ-ın digər federal qanunu - D’Amato qanunu
neqativ t
əsir göstərir. Bu qanun xarici kompaniyaların Livan və
İranla ticarət-iqtisadi əlaqələrinə qarşı sanksiya tətbiq edirlər.
89
Rusiyanın «Qazpromu» ilə İran arasında 1997-ci ildə
bağlanan müqavilə bu qanunun təsiri altına düşdü. ABŞ-ın
Konqresi «Qazpromdan» Amerika kreditindən imtina etməyi
t
ələb etdi. ABŞ administrasiyası Rusiya kompaniyasını
sanksiyalarla h
ədələdi. Bunun nəticəsində «Qazprom» 1995-ci
ild
ə «Eksimbankla» ABŞ arasında bağlanan müqaviləni ləğv etdi.
Bu müqavilə Rusiya şirkəti ilə İran arasında bağlanan müqaviləyə
kredit verilm
əsini nəzərdə tuturdu.
«Ticarət
müharibələri»
-
müasir
beynəlxalq
m
ünasibətlərdə daimi «ənənədir». Bu istər ayrı-ayrı ölkələr,
ist
ərsə də digər ticarət-iqtisadi qruplar üçün xarakterikdir. Belə ki,
90-
cı ilin ortalarında Atlantik okeanında treska balıqlarının
tutulması ilə əlaqədar olaraq İspaniya ilə Kanada arasında «balıq
müha- ribəsi» baş verdi ki, bunun da nəticəsində istər siyasi,
ist
ərsə də birbaşa təsir tədbirlərindən istifadə edilməyə başlandı.
Dünya bazarında rəqabətin güclənməsi, daxili bazarın
qorunması, əhalinin məşğulluğunun təmin edilməsi xarici
dövlətləri öz İstehsalçılarının və kommersantlarının mənafeyini
aktiv sur
ətdə müdafiə etməyi tələb edir, eyni zamanda isə onları
siyasi-iqtisadi konfliktl
ərə girməyə təhrik edir. Məhz ona görə də,
azad ticar
ət zonalarının, gömrük İttifaqlarının yaradılması dünya
t
əsərrüfatının strukturunda əsaslı dəyişikliklər edilməsini tələb
etmir. Ölkələrin iqtisadi bloklarda birləşməsi heç də azad ticarət
ideyalarının reallaşmasında mütləq tərəqqi əldə edilməsi və ya
proteksionizm prinsipl
əri qarşısında məğlubiyyət deyildir.
M
əsələn, gömrük ittifaqı azad ticarətlə proteksionizm vəhdətliyi
arasında ziddiyyət olduğunu göstərir. «Azad ticarət» və ya
proteksionizm dilemması fəaliyyət göstərmir. O, xarici ticarət
münasibətlərinin digər qütbünə keçirilir, bunun da nəticəsində
90
qrup dövlətlərin üçüncü ölkələrlə münasibətdə iqtisadi siyasəti
seçməkdə qərar qəbul edilməsini müəyyən edir.
M
əsələn, 1996-cı ildə Avropa İttifaqı ilə Cənubi Amerika
Ümumi Bazarına (MERKOSUR) daxil olan Braziliya arasında bir
neçə münaqişə baş vermişdir. Braziliya bir neçə dəfə Avropa
İttifaqına idxal olunan toyuq və hindtoyuğu ətinin tarif dərəcəsinə
görə öz etirazını bildirmişdir. «Toyuq problemi» eyni zamanda
ABŞ və Çin arasında olan münasibətləri mürəkkəbləşdirdi. Çin
hökuməti qeyri-tarif tənzimlənmələri baxımından ABŞ-ın 10
ştatından karantin tədbirləri ilə əlaqədar toyuq əti idxalını
qadağan etdi.
Xarici-ticar
ət iqtisadi əlaqələr sistemində Avropa İttifaqı
il
ə ABŞ arasında dövri olaraq ticarət müharibəsi baş verir. Belə
ki, t
əxminən üç il (1993-1997) Avropa İttifaqı ilə ABŞ, Latın
Amerikası ölkələri arasında «banan müharibəsi» baş verdi.
Göstərilənlər baxımından bəzən ölkələr arasında əmələ
g
ələn digər ziddiyyətlər, sonralar ticarət münaqişələrinə gətirib
çıxarır. Müqabil tərəf İsə öz növbəsində istehsalçılarını müdafiə
etm
ək üçün inzibati tədbirlər - nəqliyyat növü və lazım olan əlavə
s
ənədlərin tələb olunmasına, nəqliyyatın yüklənməsi şərtlərini,
əmtəələrin növü və çeşidinə olan tələbləri, ciddi yoxlama-nəzarət
sistemi t
ədbirlərini və s. tətbiq edirlər.
Beyn
əlxalq ticarətin idarə edilməsində, onun inkişafında
olan mane
ələrin aradan qaldırılmasında, liberallaşmasında
beyn
əlxalq iqtisadi təşkilatlardan biri olan Tarif və Ticarət üzrə
Baş Sazişdir (QATT/TTBS). QATT yaratmaq üçün müqavilə
1947-ci ild
ə 23 ölkə tərəfindən İmzalanmış və 1948-ci ildə
qüvvəyə minmişdir. 31 dekabr 1994-ci ildə Beynəlxalq Ticarət
t
əşkilatının yaranması ilə əlaqədar olaraq öz fəaliyyətini
dayandırmışdır.
91
XX
əsrin ikinci yarısında beynəlxalq ticarətin sürətli
inkişafı onun əmtəə strukturunun dəyişməsi, regional əmtəə
axınının güclənməsi dünya miqyasında onun hərəkətini
əhəmiyyətli dərəcədə artırmışdır. XX əsrin ikinci yarısında
beyn
əlxalq ticarətin liberallaşması ticarət-iqtisad i ittifaqlar
daxilind
ə daha aktiv gedir.
Ayrı-ayrı qrup ölkələr arasında əməkdaşlıq, azad ticarət,
gömrük ittifaqları haqqında müqavilə beynəlxalq iqtisadi
münasibətlərin mühüm amillərindən birinə çevrilmişdir.
Dünyada 9 iri beynəlxalq regional ticarət blokları
yaradılmışdır:
1)
Avropa İttifaqı (ES) - Avstriya, Almaniya, Böyük
Britaniya. İtaliya, Fransa, İspaniya, Portuqaliya,
Finlandiya, İsveç, Danimarka, Belçika, Lüksemburq,
Niderland, Yunanıstan;
2) Azad ticar
ət haqqında Şimali Amerika müqaviləsi
(NAFTA) -
ABŞ, Kanada. Meksika;
3) Avropa Azad Ticar
ət Assosiasiyası (EAST) -
İslandiya, Norveç, İsveçrə, Llxtenşteyn;
4) Asiya - Sakit okean iqtisadi
əməkdaşlığı (ASİƏ) -
Avstraliya, Bruney, Malaziya, Sinqapur, Tailand, Yeni
Zelandiya, Yeni Qvineya, İndoneziya, Filippin,
Tayvan, Honkonq, Yaponiya;
5) C
ənubi Koreya, Çin, Kanada, ABŞ, Meksika, Çili,
Vyetnam,
C
ənubi
Amerika
ümumi
bazarı
(MERKOSUR) - Braziliya, Argentina, Paraqvay,
Uruqvay;
6) C
ənubi Afrika inkişaf komitəsi (SADK) - Anqola,
Botsvana, Lesoto, Malaviya, Mozambik, Mavritaniya,
Namibiya, CAR, Svazalend, Tanzaniya, Zimbabve;
92
7) C
ənubi Afrika iqtisadi və valyuta ittifaqı (CİVİ) -
Kotd’İvuar, Burkina-Faso, Nigeriya, Toqo, Seneqal,
Benin, Mali;
8) C
ənubi Asiya Regional Əməkdaşlığı (CARƏ) -
Hindistan, Pakistan,
Şri-Lanka, Banqladeş, Maldiva,
Butan, Nepal;
9)
And parkı - Venesuela, Kolumbiya, Ekvador, Peru,
Boliviya.
Bel
ə blokların formalaşması - siyasi, iqtisadi, tarixi
xarakterli obyektiv prosesl
ərin əmələ gəlməsinə gətirib çıxarır. Bu
prosesl
ərin aktivləşməsi isə bir tərəfdən beynəlxalq ticarətin
inkişafına səbəb olur (zonalar, bloklar, regionlar çərçivəsində),
dig
ər tərəfdən - ona müəyyən maneçiliklər törədir.
XX
əsrin axırlarında beynəlxalq iqtisadi münasibətlərin
inkişaf praktikası sübut edir ki, özünü təmin etmə reglonallzmi
əvəzinə açıq regionalizm meydana gəlmişdir. Bu təşkilatlar
subregional iqtisadi ittifaqları (ASEAN, NAFTA, Cənubi Sakit
okean forumu v
ə s.) birləşdirir, xarici ticarətin liberallaşma
d
ərəcəsinə müvafiq olaraq müxtəlif səviyyələrdə inteqrasiya
olmanı tələb edir. Artıq regionalizm konsepsiyası iqtisadi
qloballaşmanın regional inteqrasiyası elementi kimi çıxış edir.
Ticar
ət-iqtisadi blok ölkələrinin iştirakçıları dünya
bazarında müasir situasiyanın mürəkkəbliyini və ziddiyyətlərini
d
ərk edərkən onların həll edilməsi üçün yollar axtarırlar.
|