Shuning uchun ham bu yerda aloqa g‘oyalari ichki va tashqi muhitning chambarchasligi muhimdir. XIV-XVI yuzyilliklar o‘rta asrlar davrining muhim qismlaridan boigan yapon bogiari san’atining eng gullagan davri hisoblanadi. XVI asrda o‘zining ramziy nuqtai nazari bilan bogiaming har bir muhim elementlarini ishlab chiqish amalga oshirildi. Simvolik bogiaming g‘oyasi xitoyliklar tomonidan qabul qilingan, ammo yapon ustalari tomonidan juda ham muhim ifoda kasb etdi. Tosh va qumdan yaratilgan bog‘ - bu "quruq manzarani anglatadi, quruq manzara Kare Sansuy deb yuritiladi". Toshlami terish san’ati eng muhim hisoblangan, qaysiki u bog‘ g‘oyasini uning obraziga taalluqli bo" lgan. Bu kabi go‘zal bogiami Kiyotada, ya’ni Dayto Kudze monastiridagi Daysenin bogida va Yoadzi bogida koiish mumkin. XV1 -XVP asrlarda Budda haykallari ibodatxonalar uchun moijailangan.
Koreya me’morchiligi An’anaviy Koreya me’morchiligidagi xarakterli 2 ta asosiy uslublar: kuchli Xitoy kanonlari ta’siridagi hovlili masjidli va halqona madaniy uslubdagi, ya’ni xilma-xii mahalliy ko‘rinishdagi oddiy odamlaming uy qurilishlaridan iborat. Qadimgi me’morlar hovli va masjidlami qurishda Xitoy ustunlari va sinchlari uslubidan foydalanishgan. Oddiy halqning qurilishlari - tomlarni xashaklar bilan yopish, pollami andol uslubida tayyoriash bilan xarakterlanadi. Boylar esa ulug‘vor, chiroyli, go‘zal ko‘rinishdagi cherepitsalar bilan yopilgan uylar qurishadi. Me’morchilik- dagi asosiy muhim tomonlardan biri, tabiiy landshaftdan foydalanilgan, Ko'pchilik budda monastirlari butun mamlakat bo'ylab yoyiigan, ulami togii hududlarda ham ko‘rish mumkin. Qurilishlar uchun joylar, togiar
