Torpağa maksimal təzyiqin və torpaqda normal müqavimətin yol verilən
səviyyəsi (Denisov V.V., 2002)
Torpağın
nəmliyi, HB
Diyircəkli və tırtıllı təkərlərlə
torpağa olan maksimal təzyiq,
0,5 m dərinlikdə torpada nor-
mal müqavimət, kPa
Yaz
dövründə
Yay-payız
dövründə
Yaz dövründə
Yay-payız
dövründə
˃ 0,9
80
100
25
30
0,7 -0,9
100
120
25
30
0,6 – 0,7
120
140
30
35
0,5 – 0,6
150
180
35
45
≤ 0,5
180
210
35
50
Kombinə olunmuş aqreqatlar da torpağın kipləşməsinin azalmasına
səbəb olur: bir dəfə keçməklə bir neçə texnoloji prosesləri həyata keçirmək-
lə; torpağa üzvi gübrələrin, bitki qalıqlarının, biohumus və kalsium tərkibli
maddələrin verilməsi; torpağın strukturunu yaxşılaşdıran çoxillik otların
becərilməsi.
Torpağın becərilməsinə çəkilən xərclərin mühüm texnoloji göstərici-
ləri onun bərkliyi və kipliyi ilə şərtlənir. Torpağın bərkliyi η
n
(n/sm
2
) nəm-
likdən W (%) və torpaq strukturunun kipliyindən d (q/sm
3
) asılıdır və aşağı-
dakı emprik bərabərliklə təyin oluna bilər (Rusanov V.A., 1998):
η
n
=10,2
.
d+22,4
.
W-11,4
(3.31)
Torpağın kipliyi u
n
(%) kvadrat tənliklə tapılır:
H
C
C
u
ç
ç
n
139
,
0
009
,
0
29
,
0
5
,
90
2
(3.32)
Burada, C
ç
– torpaqda gilli hissəciklərin miqdarı, (%); H – torpaqda
humusun miqdarı, %-lə.
(3.32) tənliyi 1˂ H ˂ 11 diapozonunda doğrudur.
Torpağın kipləşməsinin nəticəsi onun xüsusi müqavimətinin artması-
dır. Məsələn, tırtıllı və ağır təkərli traktorlarla (K – 700, T – 150K) şumla-
mada, xüsusi müqavimətin artması, uyğun olaraq: 16-25 və 44-65% təşkil
edir (Kuroçkin K.İ., 1989) ki, bu da daha çox yanacaq sərfini tələb edir.
Torpağın kipliyi 0,1 q/sm
3
artdıqda, bitkinin mənimsəyə bilmədiyi nəmliyin
369
miqdarı 10% artır. Kipləşmə quraqlıq, sementləşmə, şum horizontunun da-
ğılması, aerob heterotrof mikroorqanizmlərin sayının azalması, torpaq mik-
robiotunun atmosfer azotunu tutmaq və onu assimilyasiya prosesində istifa-
də etmək qabiliyyətinin azalması ilə müşaiyət olunur. Nəticədə aqrosenozla-
rın məhsuldarlığı azalır.
Texnikanın bir izdən keçməsi sayından asılı olan məhsul itkisi ∆M
(%), aşağıdakı tənliklə qiymətləndirilir (Rusanov V.A., 1998):
)
1
ln(
181
,
0
9
,
9
28
,
1
n
T
C
M
ç
(3.33)
burada, C
h
–torpaqda gilli hissəciklərin miqdarı %-lə; T– vaxt illərlə
(T=1,2...); n – texnikanın bir izdən keçməsinin sayı (n=1, 2, 3...).
Torpaq strukturunun kipliyinin artmasında şum (0-20 sm) və şumaltı
(20-40 sm) horizontlarda məhsul itkisi ∆M(s/ha) bu tənliklə təyin olunur:
∆M=Y
m
{(C
n
. [d
n
- d
o
])
k
+(C
nn
.[d
nn
- d
o
])
k
} (3.34)
burada, Y
m
– maksimal məhsul, s/ha ( d
n=
d
n
=d
0
şərt daxilində); d
n
və d
nn
-
torpaq qatının strukturunun kipliyi, uyğun olaraq, 0-20 və 20–40 sm – də (q/sm
3
);
d
o
-torpaq strukturunun optimal sıxlığı, q/sm
3
; C
n
və C
nn
- torpaqda gilli
hissəciklərin sayından asılı olan göstərici, sm
3
/q; C
n
= 2,1 və C
nn
=1,4 sm
3
/q dənli və
paxlalı bitkilər üçün; C
n
=1,5 və C
nn
= 0,9sm
3
/q cərgəarası becərilən bitkilər üçün; k
= 1,85 – dənli və paxlalı bitkilər; k =1,6 – cərgəarası becərilən bitkilər üçün.
Dostları ilə paylaş: |