10
Dos. Dr. Sahavet Gürdal, Halkla İlişkiler ve Yerel Yönetimlerde Uygulamalar, İstanbul: 1997, s.39-40.
16
Qrafik 1.2.1
Ünsiyyət prosesi modeli
Mənbə: Dos. Dr. Sahavet Gürdal,Halklaİlişkiler ve Yerel Yönetimlerde
Uygulamalar, İstanbul: 1997, s. 40.
Eyni zamanda, ötürücü danışdığı kimi davranmayan biridirsə, ətrafındakılar ona
güvənməyəcək və bu vəziyyət inanıcın azalmasına səbəb olacaqdır. Informasiya
ötürücüsünün uyğun zamanda və şəraitdə uyğun simvollardan istifadə edərək
düşüncələrini kodlaşdırdıqdan sonra ortaya bir mesaj çıxır və elə bu
mesaj,informasiya ötürücüsünün və ya kodlaşdırıcının fiziki məhsuludur. Bu mesaj
həm göndərici, həm də alıcıya aydın olmalıdır. İctimaiyyətlə əlaqələr vəzifəli işçinin
ictimaiyyətə çatdırmaq istədiyi ismarıcların məqsədinə çata bilməsi üçünhədəf kütlə
baxımından diqqət çəkici, maraq oyandırıcı, təsir edici və hərəkətə verici qüvvəsi
olmalıdır. Kanal isə mesajın alıcıya çatdırıldığı yol olaraq göstərilir.
Kanal, göndərici ilə alıcı arasında bir bağ rolunu oynayır. Ünsiyyət kanalları
beş duyğu orqanı (görmə, eşitmə, toxunma, dadma və iyləmə) kimi fiziki, telefon
sistemindəki kimi mexaniki və müəssisələrdə formal və informal kanallardan
ibarətdir. Burada vacibməqam, ünsiyyət kanalı seçilərkən bir neçə kanaldanistifadə
17
etməkdən əlavə, ünsiyyətin təsirli fəaliyyətini təmin edəcək kanal və ya kanalları
seçməkdir. Bununla əlaqədar olaraq, sürət, xərc və təsir kimi faktorlar da nəzərə
alınmalıdır.
Ünsiyyətprosesi modelindeki alıcıyanəzər yetirdikdə, qəbul etmək, kodun
açılması, anlamaq və dəyişmək (reaksiya) mərhələlərindən ibarət olduğu görülür.
Ünsiyyətin bu mərhələlərində, alıcı mesajı aldıqdan sonra kodunaçılmasını
reallaşdıraraq, nişanlarla müəyyən mənalar çıxarır. Bu mərhələdə, əgər alıcının
mesajdan qəbul etdiyi, göndəricininkindən fərqli isə ünsiyyət uğursuz olacaqdır.
Alıcı, mesajın kodunu həll edib (açıb), ona müəyyən bir məna yükləyərkən öz
anlayış, qabiliyyət və maraqlarına uyğun bir qiymətləndirmə verir. Buna görə də,
alıcının ünsiyyətinin müvəffəqiyyəti onun qərəzlərdən uzaq və obyektiv bir şəkildə
mesajı qiymətləndirməsinə bağlıdır. Burada alıcıya, yəni, hədəf kütləsinə diqqət
etsək, çox fərqli şəxs və qruplar meydana gəldiyini görə bilərik.
Burada işçi qruplarını, müəssisə personalı və ya müəssisə xaricindəki şəxs və
təşkilatlar olmaq üzrə iki qrupa ayırmaq olar. İşçi personalına istiqamətlənən
ictimaiyyətlə əlaqələrdə, hədəf kütlə, müəssisə daxilində rəhbərlikdən başlayaraq
təmizlik işçilərinə qədər bütün personalı əhatə edir. Müəssisə xaricindəkişəxs və
təşkilatlara aid ictimaiyyətlə əlaqələrdə, müəssisənin ətrafında yer alan və müəssisə
ilə birbaşa və ya dolayı əlaqədə olan şəxs və təşkilatlarla (müştərilər, ictimai qurum
və təşkilatları, assosiasiyalar, fondlar, peşə təşkilatları, rəqib müəssisələr, ümumi
olaraq digər xalq seqmentləri ilə ) əlaqədar ünsiyyət prosesidir. Ünsiyyət vasitələri isə
ünsiyyətin ən əhəmiyyətli ünsürü sayılır. Çünki, ünsiyyət alıcının, göndəricinin
mesajına bir növ cavabıdır. Ünsiyyət vasitələri sayəsində göndərici mesajın alınıb
alınmadığını və doğru bir şəkildə şərh edilib edilmədiyini öyrənmək fürsəti əldə edir.
Ünsiyyət vasitələri müsbət ya da mənfi ola bilər.
Müsbət göndəricinin məqsəd qoymuş olduğu təsirə çatdığını, mənfi isə alıcı
üzərində istənilən təsiri və buna bağlı olaraq ünsiyyət prosesininbaş tutmadığını
göstərir. Səs-küy (maneə) isə bütün ünsiyyət prosesini çətir kimi qucaqlayan bir
ünsürdür. Səs-küy (maneə), ünsiyyətin doğruluğunu və etibarlılığını azaldan hər hansı
18
bir şey olaraq müəyyənləşdirilir. Mesajın çatdırılmasında səs-küy səbəbiylə məlumat
itkisi meydana gəlir. Burada təsvir olunan rəsim və alıcı, bir şeyi anlamaq və izah
etməkdən məhrumdursa, burada səs-küyün varlığından şübhə edilə bilər. Ayrıca, bir
fikir uyğun işarələrlə çatdırılmırsa, yenə səs-küy, şayiə kimi maneələr ortaya
çıxacaqdır. Səs-küy, fiziki, ictimai-psixoloji (fərdi) və semantik olmaq üzrə üç ana
qrupda araşdırılır. Fiziki maneələr, beş duyğu orqanındakı hər hansı bir pozuqluq,
kanallardakı mexaniki qəza, danışma və yazma vasitələrinə təsir edən texniki
pozuqluqlar kimi mesajın göndərilməsi və ya alınmasına maneə törədən və ya effekti
azaldan ekoloji faktorlardır.
Sosial psixoloji maneələr isə, mühakimə edir, duyğular, şəxsi məqsədlər və
insanların ictimai dəyərlərindən qaynaqlanır. Son olaraq, semantik maneələr isə
ünsiyyətdə irəli sürülən fikrin kodlaşdırılmasında istifadə edilən işarələrlə
əlaqədardır. Bilindiyi kimi, nişanlar çox zaman birdən çox məna daşıyır və hətta
müəyyən işarələr bəziləri üçün fərqli mənalar da daşıya bilər. Yəni deyə bilərik ki,
alıcı və göndəricinin kəsişmə sahəsi olan ortaq təcrübə sahəsi nə qədər genişdirsə,
ünsiyyət o dərəcədə təsirli və effektiv olacaqdır. Nəticə olaraq, ünsiyyət prosesində
əsas olan, fərd və ya qruplarla ünsiyyət qurulmamışdan əvvəl bir fikir yaratmaq və
daha sonra da bunu alıcıların yaxşı bir şəkildə anlaya biləcəyi şəkildə kodlaşdıraraq,
ən uyğun ünsiyyət kanalından istifadə edərək çatdırmaqdır, deyə bilərik.
11
Təşkilati ünsiyyət formaları. Təşkilatiünsiyyət, təşkilatın məqsədləri daxilində
fəaliyyətini təmin etmək üçün, təşkilatı meydana gətirən müxtəlif bölmə ya da
qruplar və ya təşkilatla onun ətrafı, çevrəsi arasında davamlı olaraq məlumat və fikir
mübadiləsini təmin edən ictimai bir prosesdir.
Təşkilati ünsiyyətin fəaliyyəti formal və formal olmayan (informal) üsullardan
istifadə edilərək təmin edilir. Formal ünsiyyət üsulları şaquli, üfüqi və diaqonal
ünsiyyət olaraq üç qisimdə araşdırılır. Bu ünsiyyət növü, qaydaların hakim
olduğu,nüfuzun əsas götürüldüyü bir ünsiyyət növüdür. Formal olmayan ünsiyyət
11
Gönül Budak ve Gülay Budak, Halkla İlişkiler (Davranışsal Bir Yaklaşım), İstanbul, 1995, s. 56-63.
19
növü, adından da aydın olduğu kimi hər bir təşkilat və hər bir şəxs üçün fərqli şəkildə
həyata keçirilə bilər. Daha çox şəxslərarası ünsiyyətin işləmə şəkli ilə əlaqədardır.
Formal ünsiyyət. Bir təşkilatın təşkilati quruluşu istiqamətində meydana gələn
ünsiyyət sisteminə "formal ünsiyyət" deyilir.
Şaquli ünsiyyət: Şaquli ünsiyyət, iyerarxik pillələr içərisində üst pillələrlə aşağı
pillələr arasında, yuxarıdan aşağıya və aşağıdan yuxarıya doğru irəliləyən,
tabeçilikdəkilərin öz vəzifələrini və idarəedicilərin onlardan nə gözlədiklərini
anlamalarına, rəhbərliyin, idarəedicilərin də tabeçilikdəkilərin ehtiyaclarını və
şikayətlərini, verilən məlumat və əmrləri necə anladıqlarını və yerinə gətirdiklərini
öyrənmələrini imkan verən ünsiyyət formasıdır. Bu ünsiyyət formasının iki
istiqamətli olaraq aşağıdakı kimi ümumiləşdirilməsi mümkündür.
Yuxarıdan aşağıya şaquli ünsiyyət kanalları: Bu kanallar, ümumi olaraq qayda
və əmrlərin çatdırılması üçün istifadə edilir və üst pillələrdən alt pillələrə doğru
genişlənən bir yoldur. Bütün pillələri əhatə etdiyi zaman ünsiyyət yavaş həyata keçir.
Aşağıdan yuxarıya şaquli ünsiyyət kanalları: Bu kanallarla edilən ünsiyyət, alt
pillələrin üst pillələrə hesabatlarının, fikirlərinin çatdırılması və ismarıcların əks
olunması, yansıması və ya geri bildiriş formasında reallaşır.
Aşağıdan yuxarıya ünsiyyətdə də qısa dövrdə ünsiyyət meydana gələ bilər.
İdarəçilərin tabeçilikdəkiləri tanıma fürsətini tapdığı aşağıdan yuxarı ünsiyyətdə,
məlumat, bacarıqvə qabiliyyətləri istiqamətində işçilərin "qərar vermə prosesinə
qoşulma" imkanları yaranır.
Üfüqi ünsiyyət: Təşkilatlarda eyni səviyyədəki bölmə idarəçilərinin və
tabeçilikdəkilərin ortaq şəkildə bağlı olduqları üst pilləyə müraciəti, ünsiyyət
qurmaları üfüqi ünsiyyət olaraq adlandırılar.
Çarpaz (diaqonal) ünsiyyət: Çarpaz ünsiyyət, təşkilatlardakı fərqli
səviyyələrdəki bölmələrin iyerarxik kanallardan istifadə edərək reallaşdırdıqları
ünsiyyətdir. Sürətli məlumat axınını təmin etmək, anlamağı inkişaf etdirmək və
koordinasiyanı təmin etmək üçün istifadə edilir.
20
Formal olmayan ünsiyyət. Formalolmayan ünsiyyət, təşkilatın əvvəlcədən
müəyyən kanallarından keçməyən, müəyyən bir plan çərçivəsindəreallaşmayan,
işçilər arasında özbaşına, sərbəst formalaşan ünsiyyət növüdür. Bir təşkilatda dedi-
qodu yayğındırsa, otəşkilatın quruluşunda pozuqluq vardır və formal ünsiyyət
kanalları yaxşı işləmir, deməkdir. Bu cür təşkilatlarda gərəksiz bir çox qruplaşmalar
meydana gəlir. Bu qrupların öz aralarında və rəhbərliklə toqquşmasına tez-tezrast
gəlinir. Bugünkü təşkilatlarda formal olmayan qrupların varlığı qəbul edilməli,
təşkilatın fəaliyyəti və davamı üçün buqrupların məqsədləri təşkilat məqsədilə
uyğunlaşdırılmalıdır. Formal olmayan ünsiyyət mühitləri müxtəlif qruplarlatəyin
oluna bilər.
Dostları ilə paylaş: |