www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov Milli ideologiya probleminə tarixi-fəlsəfi baxış (II hissə)
121
jurnalı Sabirin milli ruhlu üsyankarlığının müəyyən qədər
«beynəlmiləl» ruha çevrilməsində pay sahibi olmuşdur.
Bu mənada Sabir «yırtıcı heyvan», «xortdan», «cin»,
«xarici mülkündə də hətta gəzib, çox tühaf insan» görürəm
qoruxmuram, «harda müsəlman görürəm qorxuram» [197,
125-126] dedikdə, İslam dinini deyil, onun adından çıxış edən
yalançı ruhaniləri və avam müsəlmanları tənqid hədəfi götürsə
də, ümumilikdə bu mülahizə toplumda birmənalı qarşılan-
mamışdır. Çünki bu sözlərdə ifrat dərəcədə müsəlmanları
aşağılama var. Xüsusilə, bu aşağılamanın ümumiləşdirmə
(müsəlman)
formasında
öz
əksini
tapması
çox
düşündürücüdür. Hər halda, müsəlmanın yırtıcı heyvanla,
xotdanla müqayisəsi və birincinin sonunucudan daha qorxulu
olması şüurlarda müsbət reaksiya yarada bilməzdi.
Örnək üçün deyək ki, şairin şeirlərində fəhlənin və
əkinçinin insanla, müsəlmanın yırtıcı heyvanla, xotdanla
müqayisəsi arasında incə bir məqam var. Birinci halda, şair
fəhləyə, əkinçiyə başa çalmağa çalışır ki, insan olması üçün
onu istismara edənlərə qarşı mübarizə aparmalıdır. Bir sözlə,
insan olmaq üçün fəhləyə bir yol göstərməyə çalışır və onu da
(«axmaq kişi» və s.) xeyli dərəcədə tənqid edir [197, 100,
113]. Deyilə bilər ki, müsəlmanın əsil müsəlman olması üçün
Sabir onu bu şəkildə tənqid etmişdir. Ancaq burada incə bir
məqam var: «fəhlə», «əkinçi» və «müsəlman» fərqli
anlayışlardır. Belə ki, fəhlə bir işçi kimi istismara məruz qalmış,
istismarçılar tərəfindən haqqları əlindən alınmış və insani
keyfiyyətlərdən məhrum olmuşdur. Sabir də fəhləyə demək
istəyir ki, sən bir insansan və insanlıq haqqlarına sahib
çıxmalısan. Digər tərəfdən, Sabirin tənqid etdiyi fəhlə ümumi bir
anlayışdır. Yəni dini, milli kimliyindən asılı olmayaraq işləyən
|