www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov Milli ideologiya probleminə tarixi-fəlsəfi baxış (II hissə)
128
128
bu xətti vaxtilə eyni fikirlərdən çıxış etmiş Axundzadənin
yolundan çox da fərqlənmirdi. Bu yolu tutan Axundzadə əvvəlcə
İslam mədəniyyətindən, daha sonra Türk mədəniyyətindən
imtina etmişdir. Şahtaxtlı, Məmmədquluzadə, Qəmküsar və
onlarla həmfikir olanlar İslama münasibətdə birmənalı şəkildə
Axundzadənin yolunu davam etdirdiyi halda, milli mədəniyyət
məsələsində bir qədər ehtiyatlı mövqe tutmuşlar. Ancaq o da
maraqlıdır ki, bu mütəfəkkirlər milli mədəniyyət məsələsində
ümumtürk ruhunu deyil, daha çox Rus-Avropa-Qərb
ideoloqlarına sərf edən xüsusiliyi qəbul etmişlər. Belə ki, milli
mədəniyyət məsələsində ümumtürk ruhlu türk ədəbiyyatını, türk
tarixini, türk dilini müdafiə etməmiş, daha çox lokanik tarix və
dildən çıxış etmişlər. Hər halda, onların ortaq türk dili əvəzinə,
məhəlli türk dilini müdafiə etmələri, eyni zamanda ortaq
əlifbanın aradan qaldırılması prosesində müəyyən əməkləri
danılmazdır.
Yeri gəlmişkən, çar Rusiyası dövründə «İslam birliyi»
məsələsində müsəlmanlar arasında təfriqə salan Rus-Avropa-
Qərb ideoloqları ilk dövrlərdə yerli türkçülüyə (Rusiyada baş
qaldıran türkçülüyə) bir o qədər toxunmurdular. Çünki ilk
mərhələdə onlar türkçülüyü «İslam birliyi»nin parçalanması
baxımından mühüm hesab edirdilər. Hətta, bu meyil SSRİ-nin
mövcudluğunun ilk dövrlərində də özünü büruzə verirdi. Bu
mənada, «Molla Nəsrəddin» jurnalı, Allahsızlar İttifaqı, «Yeni
türk əlifbası» və s. məsələlər «İslam birliyi»ni parçalamağa
xidmət etmişdir.
Beləliklə, çar Rusiyası və Avropa ideoloqlarının maraqlı
olduğu əlifba və din islahtlarını SSRİ həyata keçirmiş oldu. Çox
yazıqlar olsun ki, rus-mason-bolşefaşistlərinin əvvəlcədən
planlaşdırılmış
«islahatlar»
oynunda
M.A.Şahtaxtlı,
|